-- Αντίστροφη μέτρηση για την πανελλαδική πανεργατική απεργία την Τετάρτη 20 Νοέμβρη

-- Συνέχεια στο ρεπορτάζ από την Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ: Για τη μεγάλη διεθνή απήχηση και για τις παρεμβάσεις συνδικαλιστών από μεγάλους χώρους δουλειάς με εμβληματικούς αγώνες

Στην τελική ευθεία μπροστά στην πανεργατική κινητοποίηση στις 20 Νοέμβρη, πληθαίνουν οι απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώνουν τα συνδικάτα σε όλη τη χώρα:

-- Αθήνα, 10.30 π.μ., Προπύλαια

-- Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

-- Πειραιάς, 10.30 π.μ., απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο

-- Πάτρα, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Αγιος Νικόλαος, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Αγρίνιο, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Αίγιο, 10 π.μ., πλατεία Αγίας Λαύρας

-- Αμαλιάδα, 9.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

-- Αργος, 10.30 π.μ., πλατεία Αγίου Πέτρου

-- Βέροια, 10 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

-- Βόλος, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

-- Γιάννενα, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Γιαννιτσά, 11 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ (πεζόδρομος)

-- Εδεσσα, 11 π.μ., Μικροί Καταρράκτες

-- Ελευσίνα, 11 π.μ., πλατεία Ευμολπιδών

-- Ζάκυνθος, 10.30 π.μ., πλ. Αγίου Μάρκου

-- Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

-- Ιεράπετρα, 10.30 π.μ, κεντρική πλατεία

-- Ικαρία, 11 π.μ., Εύδηλος

-- Καλαμάτα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Καρδίτσα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Κατερίνη, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

-- Κέρκυρα, 11 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Κεφαλονιά, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία Αργοστολίου

-- Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

-- Λαμία, 11 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

-- Λάρισα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Λιβαδειά, 10.30 π.μ., πλατεία Εθνικής Αντίστασης

-- Μεγαλόπολη, 12 μ., κεντρική πλατεία

-- Μυτιλήνη, 11 π.μ., πλατεία Σαπφούς

-- Νάουσα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Πολύγυρος, 11 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

-- Πύργος, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Σάμος, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο (Βαθύ)

-- Σέρρες, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

-- Σητεία, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Σκόπελος, 10.30 π.μ., Παραλία

-- Τρίκαλα, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

-- Τύρναβος, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

-- Χαλκίδα, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο Εύβοιας

-- Χανιά, 10 π.μ., πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Οι προσυγκεντρώσεις για την απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια την Τετάρτη 20 Νοέμβρη έχουν οριστεί στις 9.30 π.μ. στα εξής σημεία:

Πλατεία Κάνιγγος: Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Ομοσπονδίες, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Ομόνοια: Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών, μαζικοί φορείς των δήμων της Αθήνας, Ομοσπονδίες και Σωματεία Συνταξιούχων.

Προπύλαια: Σωματεία Εκπαιδευτικών, Σωματεία Εργαζομένων στα Πανεπιστήμια και στα Ερευνητικά Κέντρα, Φοιτητικοί Σύλλογοι Αθήνας, Σύλλογος Σπουδαστών Δημόσιων ΙΕΚ Αττικής, Σύλλογος Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών, Σύλλογος Σπουδαστών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου, Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας.

Η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής, τα Σωματεία και οι Ενώσεις Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων καλούν σε προσυγκέντρωση στις 10 π.μ. στην πλατεία Κάνιγγος.

Παράσταση διαμαρτυρίας χτες στο υπουργείο Εργασίας από τα σωματεία στα Τρόφιμα - Ποτά

«Λεφτά για μισθούς, Υγεία, Παιδεία - Εξω η Ελλάδα απ' του πολέμου τα σφαγεία!»: Αυτό είναι το σύνθημα που συμπυκνώνει το απεργιακό κάλεσμα που απευθύνουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία.

Τον τόνο στη μάχη αυτή δίνουν οι πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνονται σε κλάδους και χώρους δουλειάς. Απεργίες, στάσεις εργασίας, Γενικές Συνελεύσεις, κάθε μορφής συλλογικές διαδικασίες οργάνωσης των εργαζομένων και δράσεις διεκδίκησης αιτημάτων.

Στον αντίποδα του νέου εκτρωματικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό, που νομιμοποιεί τα εργαλεία συμπίεσης όλων των αποδοχών, τα Σωματεία κλιμακώνουν την πάλη ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών νόμων, προτάσσοντας τις διεκδικήσεις για επαναφορά των ΣΣΕ, με ουσιαστικές αυξήσεις, με κατοχύρωση σύγχρονων δικαιωμάτων.

Σε μια περίοδο που η Ομοσπονδία και τα σωματεία διεκδικούν την υπογραφή Συμβάσεων από τους εργοδοτικούς φορείς αλλά και από μεμονωμένους εργοδότες και επιχειρήσεις, κατήγγειλαν το νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση διαμορφώνει έναν μόνιμο μηχανισμό καθήλωσης του κατώτατου μισθού, αλλά και το μεγάλο οπλοστάσιο που έχει εξασφαλίσει στην εργοδοσία, ώστε να καθηλώνει τους κλαδικούς μισθούς στο ύψος του κατώτατου, να μην πληρώνει τριετίες, επιδόματα, να επιτίθεται στον εργάσιμο χρόνο. Από τη χτεσινή τους κινητοποίηση ξεκαθάρισαν πως η απάντηση των εργαζομένων θα δοθεί με την πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Εκπρόσωποι επιχειρησιακών σωματείων κατήγγειλαν το γεγονός ότι σε έναν κλάδο με μεγάλα κέρδη, αυξημένους τζίρους, ενισχυμένες εξαγωγές, οι όροι αμοιβής και εργασίας επιδεινώνονται και οι Συλλογικές Συμβάσεις γίνονται είδος υπό εξαφάνιση. «Μονά - ζυγά» δικά της τα θέλει η εργοδοσία, που στις συνθήκες της κρίσης έκανε απολύσεις, επικαλούμενη την πεσμένη παραγωγή, ενώ σήμερα που η παραγωγή έχει εκτοξευθεί δεν θέλει ούτε να ακούσει για αυξήσεις, σχολίασε ο Αποστόλης Γαρμπής, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου στη ΦΑΓΕ. Υπενθύμισε ότι οι εργαζόμενοι οργάνωσαν δύο 48ωρες απεργίες μέσα στο καλοκαίρι και τώρα προετοιμάζονται για την πανεργατική απεργία.

Εξορμήσεις στη Θεσσαλονίκη

Στον αγώνα που είχε αποτέλεσμα την υπογραφή επιχειρησιακής Σύμβασης αναφέρθηκε ο Σάββας Λάζος, πρόεδρος του Σωματείου στη ΔΕΛΤΑ, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους ότι ο αγώνας συνεχίζεται.

Την άρνηση της εργοδοσίας να υπογράψει Σύμβαση κατήγγειλε ο Παναγιώτης Χαϊνάς, πρόεδρος του Σωματείου στην EMFI.

«Η απεργία στις 20 Νοέμβρη πρέπει να μας βρει όλους ενωμένους», τόνισε ο Δημήτρης Νταλάκος, πρόεδρος του Σωματείου στην εταιρεία «Παυλίδης», έναν χώρο στον οποίο οι εργαζόμενοι έχουν καταφέρει, με αγώνες δύο χρόνων, να υπογράψουν επιχειρησιακή Σύμβαση.

Το «υπουργείο της εργοδοσίας» κατήγγειλε ο Βασίλης Παπαγεωργίου, αντιπρόεδρος του Σωματείου στην «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», καλώντας σε ενίσχυση του αγώνα με επόμενο σταθμό την πανεργατική απεργία.

Την άρνηση του υπουργείου να συναντήσει αντιπροσωπεία των συνδικάτων του κλάδου, παρότι είχε έγκαιρα ενημερωθεί, κατήγγειλε ο Γιάννης Σχοινάς, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου. «Μπροστά μας έχουμε τον μεγάλο σταθμό της πανεργατικής απεργίας», σημείωσε και κάλεσε όλα τα σωματεία να μεταφέρουν το απεργιακό κάλεσμα σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε βάρδια. Σχολιάζοντας τον «μηχανισμό» και τον «αλγόριθμο» με τους οποίους η κυβέρνηση θεσμοθετεί έναν μόνιμο «κόφτη», υπογράμμισε πως τις Συλλογικές Συμβάσεις και τον κατώτατο μισθό θα τα καθορίσουν οι εργαζόμενοι, με την οργάνωση, την πάλη, τον αγώνα τους.

Δεμένα θα παραμείνουν τα πλοία στα λιμάνια της χώρας την Τετάρτη 20 Νοέμβρη, καθώς οι ναυτεργάτες συμμετέχουν στην πανεργατική πανελλαδική απεργία. «Να σημάνει γενικός συναγερμός σε κάθε πλοίο, παντού, για την οργανωτική προετοιμασία. Να γίνει υπόθεση κάθε ναυτεργάτη», είναι το κάλεσμα που απευθύνουν τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Με τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση και παρακαταθήκη την τετραήμερη απεργιακή μάχη που έδωσαν (22 έως 25 Οκτώβρη) συνεχίζουν τον αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ανανέωση και εφαρμογή των ΣΣΕ, ασφάλεια στους χώρους εργασίας κ.ά.

Με εντατικούς ρυθμούς, τα εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν τη δράση για την επιτυχία της απεργίας.

Στο πλαίσιο αυτό, παράλληλα με τις εξορμήσεις και τις περιοδείες σε χώρους δουλειάς, πραγματοποιούν παρεμβάσεις στις γειτονιές αλλά και σε σημεία όπου μαζικά συγκεντρώνεται ή διέρχεται ο εργαζόμενος λαός.

Χτες, μέλη εργατικών σωματείων πραγματοποίησαν παρέμβαση στον τερματικό σταθμό ΙΚΕΑ στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Συζήτησαν με εκατοντάδες εργαζόμενους από διάφορους κλάδους για την ανάγκη οργάνωσης του αγώνα και της απεργίας για μισθούς - Υγεία - Παιδεία, για απεμπλοκή απ' του πολέμου τα σφαγεία.

Παράλληλα εξόρμηση έγινε στα μεγάλα εμπορικά καταστήματα της περιοχής στο πάρκο Florida.

Πικετοφορία για να φτάσει πλατιά το απεργιακό κάλεσμα οργανώνει το Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης «Καίτη Πανοπούλου» σήμερα, στις 6.30 μ.μ., από την πλατεία Αμερικής έως το Πάρκο Φιξ στα Πατήσια. «Δυναμώνουμε τη φωνή μας και την ενώνουμε με τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τις γυναίκες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα για να ακουστεί πιο δυνατά: Φτάνει πια!», αναφέρει το Στέκι. Καλεί στην απεργία στις 20 Νοέμβρη και στη συγκέντρωση στα Προπύλαια.

Επίσης, μαζικές εξορμήσεις διοργανώνουν ο Σύλλογος Δασκάλων - Νηπιαγωγών, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ και η Ομάδα Γυναικών Σαλαμίνας σήμερα, στις 10.30 π.μ. στη λαϊκή, και το Σάββατο στις 11 π.μ. στα μαγαζιά (Λ. Φανερωμένης), για να φτάσει πλατιά το απεργιακό κάλεσμα για την απεργία στις 20 Νοέμβρη και την απεργιακή συγκέντρωση στον Πειραιά.

Από το «μπλόκο» των Σωματείων στο λιμάνι του Πειραιά για να μη φορτωθούν πολεμοφόδια

Ταυτόχρονα, η στολισμένη με τη σημαία της Παλαιστίνης αίθουσα όπου πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες έστειλε μήνυμα ενίσχυσης της αλληλεγγύης στους λαούς της Μέσης Ανατολής, καταδίκης του κράτους - τρομοκράτη Ισραήλ και των συμμάχων του, ΕΕ, ΝΑΤΟ και κυβερνήσεων.

Ξεχώρισαν ειδικά οι πολύμορφες δράσεις που έβαλαν και πρακτικά εμπόδια στη στήριξη των δολοφονικών σχεδιασμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι επανειλημμένες αναφορές και τα χαιρετιστήρια στο «μπλόκο» που έστησαν οι λιμενεργάτες της COSCO στον Πειραιά και το σωματείο τους, ΕΝΕΔΕΠ, στη μεταφορά πολεμοφοδίων στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Αντίστοιχη ήταν και η κινητοποίηση των σωματείων στην Ηγουμενίτσα, με τον Θοδωρή Παπαγιάννη από το Συνδικάτο Ιχθυοκαλλιεργειών Θεσπρωτίας να θυμίζει ότι στο ξεκίνημα του πολέμου στην Ουκρανία «σταματήσαμε στρατιωτική φάλαγγα ευρωΝΑΤΟικών στρατευμάτων στο λιμάνι (...) Στείλαμε ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και εκτός συνόρων, ότι το λιμάνι της Ηγουμενίτσας δεν θα μετατραπεί σε ορμητήριο πολέμου».

Η ζωγραφιά για την οποία διώκεται δασκάλα προβάλλεται στη Σύσκεψη του ΠΑΜΕ

Τα ρεκόρ κερδοφορίας που σπάνε οι εφοπλιστές με τις πλάτες των κυβερνήσεων και μέσα από την ένταση της επίθεσης στους ναυτεργάτες ανέδειξε ο Αποστόλης Κυπραίος, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ.

Ιδιαίτερα στάθηκε στα τραγικά αποτελέσματα που έχει μία ακόμα πλευρά της «πολεμικής οικονομίας», αφού για τους εφοπλιστές είναι «χρυσωρυχείο» τα ταξίδια σε εμπόλεμες ζώνες. Ηδη, όμως, καταγράφονται νεκροί και τραυματίες εργαζόμενοι σε πλοία που ταξιδεύουν στις περιοχές της Μαύρης και της Ερυθράς Θάλασσας. «Τα συμφέροντα των ναυτεργατών είναι μακριά και αντίθετα από αυτά των εφοπλιστών. Το ξέρουμε καλά αυτό γιατί έχουμε πληρώσει με τη ζωή μας τις πολεμικές συγκρούσεις σε θαλάσσιες περιοχές σε όλο τον κόσμο», τόνισε. Από την άλλη, οι εμπόλεμες θαλάσσιες ζώνες «είναι παράδεισος κερδοφορίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, με την εκτόξευση των ναύλων αλλά και σε περίπτωση χτυπήματος ή απώλειας του πλοίου ή και ανθρώπινου δυναμικού, από τις προσαυξημένες αποζημιώσεις».

Ξεχωριστή ήταν η στιγμή που η Βιολέττα Γαλανοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Παρθενώνας», κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στόλισε το βήμα με ζωγραφιά μαθητών που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη.

Γι' αυτήν τη ζωγραφιά μάλιστα διώκεται δασκάλα σε σχολείο στον Ταύρο, επειδή γράφει το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Μια δίωξη που φυσικά δεν έχει μείνει αναπάντητη, καθώς έχουν ήδη οργανωθεί παρέμβαση στη Διεύθυνση και κινητοποίηση για να σταματήσουν οι απαράδεκτες διαδικασίες, γίνονται ενημερώσεις στα σχολεία, πληθαίνουν οι ανακοινώσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης στην εκπαιδευτικό. «Η συναδέλφισσα διώκεται γιατί είπε στα παιδιά την αλήθεια: Οτι υπάρχει ένα αναγνωρισμένο παλαιστινιακό κράτος από τον ΟΗΕ και την ελληνική Βουλή με ομόφωνη απόφαση από το 2015. Οτι στη Μέση Ανατολή συντελείται γενοκτονία, ότι σκοτώνονται μικρά παιδιά που αντί να παίζουν, ψάχνουν φαΐ και βιβλία στα χαλάσματα», κατήγγειλε η Β. Γαλανοπούλου. «Δεν είναι κανονικότητα το μακέλεμα των λαών, δεν είναι κανονικότητα οι πόλεμοι που γεννούν θάνατο, φτώχεια, προσφυγιά και χαρίζουν κέρδη στους λίγους», ξεκαθάρισε, για να προσθέσει ότι οι δάσκαλοι θα συνεχίσουν να διδάσκουν τις αξίες του αγώνα, της αλληλεγγύης, της φιλίας των λαών.

Τον κύκλο των συκοφαντιών και επιθέσεων εναντίον εκπαιδευτικών, από την κυβέρνηση και ΜΜΕ που στηρίζουν την πολιτική της, κατήγγειλε και ο Ανδρέας Καργόπουλος, γραμματέας της ΟΛΜΕ. Στάθηκε ιδιαίτερα στις απαράδεκτες κατηγορίες που δέχτηκε η ΟΛΜΕ για «αντισημιτισμό», με αφορμή την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Κατήγγειλε ότι στα σχολεία είναι υπό διωγμό η σημαία της Παλαιστίνης και η αλληλεγγύη στα θύματα του μακελειού, από το κράτος που θέλει τους εκπαιδευτικούς να υμνούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το καπιταλιστικό σύστημα, να αναπαράγουν με πάθος την προπαγάνδα τους. «Το να ζωγραφίσει ένας μαθητής την παλαιστινιακή σημαία είναι παράνομο, αλλά το να συναντά 10 φορές τη σημαία της ΕΕ από τη στιγμή που μπαίνει στο σχολείο, ακόμα και στην τουαλέτα, είναι νόμιμο», σχολίασε σχετικά με τη δίωξη της εκπαιδευτικού εξαιτίας της ζωγραφιάς των μαθητών της για την Παλαιστίνη. «Ο δολοφόνος δηλαδή είναι καλοδεχούμενος, και ο δολοφονούμενος παράνομος».

«Και το νησί της Λέσβου είναι από τα νησιά που δυστυχώς γίνονται φυλακές ψυχών για χιλιάδες ξεριζωμένους», σημείωσε ο Γιάννης Ζαφειρίου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, αναφερόμενος στους πρόσφυγες και στην αντιμετώπισή τους από το κράτος, τις κυβερνήσεις και την ΕΕ.

Κατήγγειλε τις δομές - φυλακές για τους πρόσφυγες και μετανάστες, όπως αυτή στο Καρά Τεπέ, όπου ήδη στοιβάζονται 3.000 ψυχές, αλλά και η νέα φυλακή που σχεδιάζεται στη Βάστρια. «Εμείς, η εργατική τάξη της χώρας μας, είμαστε δίπλα στους κατατρεγμένους, είμαστε δίπλα στα θύματα, και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε», τόνισε, ενώ μίλησε επίσης για τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που έχουν οργανωθεί από το Εργατικό Κέντρο και για την ανταπόκριση που έχουν συναντήσει αυτές.

Διάγραμμα του ΔΝΤ, που αποτυπώνει την αύξηση των κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο

Υπενθυμίζεται ότι το Ταμείο διαπιστώνει «αυξανόμενη κοινωνική αντίσταση» στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και τονίζει ότι χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα, ώστε οι αστικές τάξεις να στοιχίσουν τους εργαζόμενους στα σχέδιά τους και να υπηρετείται πιο αποφασιστικά η στροφή στην πολεμική οικονομία, στην «πράσινη» και «ψηφιακή μετάβαση».

Σύμφωνα λοιπόν με το ΔΝΤ, οι λαοί αντιστέκονται σε μεταρρυθμίσεις σε όλο και περισσότερες χώρες και με αυξανόμενους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Αυξάνεται ο αριθμός των χωρών όπου ξεσπούν κινητοποιήσεις για ζητήματα που σχετίζονται με τις συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, τον ηλεκτρισμό κ.ο.κ.

Γι' αυτό και το ΔΝΤ καλεί τις κυβερνήσεις να δυναμώσουν τους μηχανισμούς χειραγώγησης και ενσωμάτωσης, τονίζοντας ότι «οι αποτελεσματικές στρατηγικές απαιτούν περισσότερα από την καλύτερη επικοινωνία. Πρέπει να υποστηρίζονται από ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο που προωθεί την εμπιστοσύνη και τον αμφίδρομο διάλογο από τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού των πολιτικών».

Μηχανισμοί δηλαδή που με το «καρότο» και το «μαστίγιο» θα καλλιεργούν την «κοινωνική ειρήνη», θα εξασφαλίζουν τη συναίνεση των εργαζομένων στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Με στόχο, όπως σημειώνεται, να «αυξηθεί σημαντικά η πιθανότητα εφαρμογής και διατήρησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι κρίσιμες», δείχνοντας έτσι ότι ακόμη και όταν αυτές ψηφίζονται, δεν σημαίνει ότι εφαρμόζονται, κάτω (και) από τις λαϊκές αντιδράσεις.

Μεγάλη η διεθνής απήχηση: Με θετικά σχόλια, ανταποκρίσεις και ενθουσιασμό συνδικάτα που συμμετείχαν στη σύσκεψη αναμεταδίδουν στις χώρες τους όσα είδαν και άκουσαν στην Αθήνα

Γενικευμένη ανησυχία για το «πού πάνε τα πράγματα», για την κλιμάκωση των ανταγωνισμών, σφοδρές αντιδράσεις ενάντια στο κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ και τους συμμάχους του για τη γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Πλευρές όπως οι παραπάνω μεταφέρθηκαν στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ το περασμένο Σαββατοκύριακο, από συνδικαλιστές που έδωσαν το «παρών» από όλο τον κόσμο.

Μια πολύ μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων από Ευρώπη, Αμερική, Τουρκία και Μέση Ανατολή. Οργανώσεων που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε πρωτόγνωρες εργατικές κινητοποιήσεις, όπως στη Μ. Βρετανία, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στη Γαλλία κ.α., και οι οποίες έδωσαν κουράγιο και ελπίδα στους λαούς όλου του κόσμου.

Η διεθνής συμμετοχή στις εργασίες του ΠΑΜΕ αποτελεί άλλη μια αναγνώριση του πρωτοπόρου ρόλου του, της καθοριστικής του συμβολής σε αγωνιστικές διεργασίες και στην οργάνωση της διεθνούς αλληλεγγύης, στο ζωντάνεμα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.

Δημοσιεύματα της ΣΛΟΓΚΑ - Σερβία για τη συμμετοχή στη Σύσκεψη

Στην Αθήνα βρέθηκε η ηγεσία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, με τον ίδιο τον πρόεδρό της Μάικ Μαζουάντλε Μακιουαΐμπα, από τη Νότια Αφρική. Επίσης, τον γενικό της γραμματέα Πάμπη Κυρίτση, από την Κύπρο, και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού της Γραφείου Πιερπάολο Λεονάρντι, από την Ιταλία.

Από την Παλαιστίνη, η πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων Ιερουσαλήμ, Σούζαν Σαλάμ, μετέφερε τις ευχαριστίες της για τη συμπαράσταση του ΠΑΜΕ και των εργαζομένων της χώρας μας στον δίκαιο αγώνα του λαού της. Χαιρέτισε την κινητοποίηση στο λιμάνι του Πειραιά, που έβαλε εμπόδια στο φόρτωμα πυρομαχικών που θα κατέληγαν στο Ισραήλ. Και μετέφερε τη δέσμευση ότι ο αγώνας για λευτεριά στην Παλαιστίνη, ενάντια στο έγκλημα του Ισραήλ στη Μ. Ανατολή θα συνεχιστεί.

Το «παρών» έδωσε η Τσίντσια Ντελαπόρτα και ο Χοσέ Νιβόλι από το Συνδικάτο USB Ιταλίας, το Σωματείο που πρώτο σήκωσε τη σημαία του αγώνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας στην Ευρώπη. Τώρα ετοιμάζουν απεργιακή κινητοποίηση στις 13 Δεκέμβρη, θέτοντας στο επίκεντρο μεταξύ άλλων τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους από την «οικονομία του πολέμου».

Επίσης ο Αλεξ Γκόρτνον από το Συνδικάτο RMT που εκπροσωπεί πάνω από 83.000 μέλη στη Βρετανία. Ηταν το συνδικάτο που οργάνωσε τις περισσότερες απεργίες στη σύγχρονη ιστορία της χώρας σε λιμάνια, τρένα και πλοία. Το 2022-'23 λοιπόν καταγράφηκαν στη Βρετανία οι περισσότερες μέρες απεργίας εδώ και 35 χρόνια! Απεργίες που ξεκίνησαν από το RMT και αγκάλιασαν όλους τους κλάδους, με τη βρετανική κυβέρνηση να προσπαθεί μάταια να τις απαγορεύσει. Ο συνδικαλιστής μετέφερε τις αντιδράσεις των συναδέλφων του στην επίθεση σε μισθούς και συντάξεις, στη φθηνή εργασία, στις απολύσεις και στην εργολαβοποίηση.

Η γαλλική CGT

Από την Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία, παρευρέθηκε η γενική της γραμματέας, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, που μετέφερε την ανάγκη για ένταση της πάλης «ενάντια στην πρόσδεση στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα».

«Η εργατική τάξη ξυπνάει», σημείωσε και ο Ολιβερ Γιονισκάιτ, από το Left Block της Αυστρίας, από την Ομοσπονδία Αυστριακών Συνδικάτων. «Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε ούτε απεργίες, ούτε διαδηλώσεις. Απλά πληρώναμε συνδρομή στο σωματείο. Τώρα όμως είναι καλύτερα τα πράγματα», ανέφερε για τους αγώνες που ξεσπούν και στη χώρα του, φέρνοντας το παράδειγμα των εργαζομένων στον κλάδο του Μετάλλου.

Το Συνδικάτο του Μετρό της Στοκχόλμης από τη Σουηδία εκπροσώπησαν η Λουίζ Στόμπακ και ο Γιάννης Κωνστάντης. Και μετέφεραν τις αντιδράσεις όπως με απεργιακές κινητοποιήσεις στην οικονομία του πολέμου, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στις ιδιωτικοποιήσεις που πλήττουν τα εργασιακά δικαιώματα, στις ατομικές συμβάσεις.

Στα 25 χρόνια από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, το ΠΑΜΕ υποδέχθηκε και τη Συνομοσπονδία της Σερβίας Σλόγκα, με τον γενικό της γραμματέα, Πρέντραγκ Αντάμοφ, και τον Στέφαν Μιτρόβιτς. Οι ίδιοι χαιρέτησαν τη μεγάλη διεθνιστική αλληλεγγύη που έδειξε το ΠΑΜΕ το 1999 στον λαό της Γιουγκοσλαβίας, όπως και τη νέα επίσκεψή του στην περιοχή τον περασμένο Απρίλη. «Να είστε περήφανοι για το ΠΑΜΕ», σημείωσαν χαρακτηριστικά στην εκδήλωση.

Οι Τούρκοι συνδικαλιστές αναμεταδίδουν το μεγάλο γεγονός

Το ΠΑΜΕ καλωσόρισε στη σύσκεψη τους εκπροσώπους των συνδικάτων και από την Τουρκία: Τον Αλί Γκουντούζ από την Ομοσπονδία Μετάλλου (Μπίρσικ Μεταλ Ιζ) και τους Αλί Ρίζα Κουτσουκοσμάνογλου και Ιλχάμι Ερνέεμ από την Ομοσπονδία Μεταφορών (Νάκλιγια Ιζ). «Το ΠΑΜΕ είναι παράδειγμα αγώνα για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Είναι μεγάλη η συμβολή του στους αγώνες της ΠΣΟ. Μαχόμαστε μαζί για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση» ήταν το μήνυμα που μετέφεραν.

Ξεχωριστή ήταν η παρουσία και των Γάλλων συνδικαλιστών, που οι αγώνες τους συγκλόνισαν τον πλανήτη, με τις απεργίες τους το 2023, που έδωσαν θάρρος και ελπίδα σε όλο τον κόσμο. Και με τη συμμετοχή τους μετέφεραν τα νέα «επεισόδια» της αντεργατικής πολιτικής στη χώρα τους, ξεχωρίζοντας κι αυτοί τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Οπως είπαν, πάνω από 400 δισ. ευρώ προορίζονται για εξοπλισμούς τα επόμενα χρόνια, ενώ για τον λαό έρχονται περικοπές και λιτότητα. Την ίδια στιγμή ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων αυξάνεται, το κεφάλαιο πολλαπλασιάζει τα κέρδη του με επενδύσεις όπως οι παραπάνω.

Την αντιπροσωπεία αποτέλεσαν η Αμέλ Κεφτί και ο Σεντρίκ Χαφνέρ, από την Ομοσπονδία Εμπορίου, η Καρολίν Βιό και ο Σεμπαστιάν Ντανρουντάν, από το Εργατικό Κέντρο Βαλ ντε Μαρν.

Ανταπόκριση της USB Ιταλίας

Επίσης, οι Μαγκαλί Εσκότ και Τζέσικα Τζεΐντ από την εργατούπολη των μεταναστών, τη Μασσαλία, και το Εργατικό Κέντρο Μπους ντε Ρον.

Στην διεθνή παρέμβαση και δράση του ΠΑΜΕ αναφέρθηκε ο Φεράτ Τουμ, από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ. «Κρατήσαμε ψηλά τη σημαία της εργατικής αλληλεγγύης. Προσπαθήσαμε με ό,τι τρόπο μπορούσαμε να στηρίξουμε λαούς, εργαζόμενους άλλων χωρών που βρέθηκαν στο μάτι του αντεργατικού κυκλώνα, των πολέμων, φυσικών καταστροφών».

Παράλληλα, το ΠΑΜΕ λειτούργησε «ως κόμβος ενημέρωσης των ξένων συνδικάτων» για τους αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Ανάμεσα στις πλευρές της δράσης που ξεχώρισε, συμπεριλαμβάνεται η αλληλεγγύη στις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία αλλά και στον λαό της Τουρκίας όταν χτυπήθηκε από τον ισχυρό σεισμό.

«Σήμερα αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις, νέους κινδύνους και νέα καθήκοντα. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος γενικεύεται, η νέα καπιταλιστική κρίση μας χτυπάει την πόρτα. Τα συνδικάτα, οι μαχητικές οργανώσεις της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα, πρέπει να απαντήσουμε, να προετοιμάσουμε τους εργαζόμενους», υπογράμμισε στρέφοντας την προσοχή στην ανάγκη «να αναπτύξουμε κοινές πρωτοβουλίες και να δυναμώσει ο κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό αντίπαλο».

Παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (Αμερικής 5, Αθήνα) οργανώνει το ΠΑΜΕ τη Δευτέρα 18 Νοέμβρη, στις 12 το μεσημέρι, καταγγέλλοντας τη «συστηματική προκλητική αποσιώπηση» από τον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες κ.λπ.), των πολύμορφων δράσεων των συνδικάτων που εκπροσωπούν χιλιάδες εργαζόμενους (κινητοποιήσεις, απεργίες, συγκεντρώσεις, στάσεις εργασίας, άλλες πρωτοβουλίες) και των δίκαιων αιτημάτων τους.

Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα στα Εργατικά Κέντρα, στις Ομοσπονδίες, στα συνδικάτα να συμμετάσχουν μαζικά στην παράσταση διαμαρτυρίας.

Ως πρόσφατο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποσιώπησης της δράσης των συνδικάτων, το ΠΑΜΕ αναφέρει την Πανελλαδική Σύσκεψη των Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, συνδικάτων που πραγματοποιήθηκε στις 9 και 10 Νοέμβρη. Παρά τη συμμετοχή 595 συνδικαλιστικών οργανώσεων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και άνω των 2.000 συνδικαλιστών από όλη τη χώρα, παρά το γεγονός ότι και τις δύο μέρες των εργασιών της το ΠΑΜΕ έστειλε δεκάδες δελτία Τύπου με φωτογραφίες και βίντεο προς όλα τα ΜΜΕ, εξασφαλίζοντας το υλικό για πλήρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση, η Σύσκεψη «εξαφανίστηκε» από τον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο.

Ο μεγαλειώδης αγώνας στη ΛΑΡΚΟ εμπνέει όλη την εργατική τάξη

Και με τις τοποθετήσεις τους φώτισαν το βασικό δίλημμα που έχει να απαντήσει η εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, στην πορεία ανασύνταξης και οργάνωσης της αντεπίθεσης: «Ανάπτυξη για ποιον;». Θυσίες δίχως τέλος για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και την καπιταλιστική ανάπτυξη, ή οργάνωση της πάλης και σύγκρουση με αυτό το σύστημα για να πάρουν οι εργαζόμενοι τις τύχες στα χέρια τους, να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους;

«Αυτός είναι ο δρόμος για να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε όσους καταπιέζουν τον λαό μας: Τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Για τις μεγάλες κοινωνικές ανατροπές, που βάζουν προτεραιότητα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες όλου του λαού. Αυτή είναι η ζωντανή έκφραση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής. Η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση είναι εδώ!», σημείωνε η εισήγηση της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, με τους αντιπροσώπους των συνδικάτων να επιβεβαιώνουν αυτήν τη γραμμή πάλης.

Δίνοντας συνέχεια στην παρουσίαση της πλούσιας και ενδιαφέρουσας συζήτησης που ξεδιπλώθηκε, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύσει σήμερα αποσπάσματα από μια σειρά τέτοιες τοποθετήσεις.

«Μπορεί να έκλεισαν τη ΛΑΡΚΟ, αλλά εμείς συνεχίζουμε να είμαστε όρθιοι και να παλεύουμε μέχρι να ξανακαπνίσει η τσιμινιέρα της, μέχρι οι τσιμινιέρες όλου του κόσμου να καπνίσουν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης», σημείωσε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Από το βήμα της Σύσκεψης ανέτρεξε στον εμβληματικό αγώνα που εξακολουθεί να εμπνέει όλη την εργατική τάξη και τα σωματεία, έναν αγώνα που αναμετρήθηκε με την καρδιά της στρατηγικής του κεφαλαίου, της ΕΕ, των κομμάτων και των μηχανισμών τους. Οπως εξήγησε, τέσσερις μήνες μετά το «λουκέτο» που έβαλε η κυβέρνηση στην επιχείρηση οι εργαζόμενοι είναι παρόντες στον αγώνα, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στο δίκιο τους από αυτή που είχαν στα πρώτα τους βήματα. Με την ηθική και οικονομική αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, με συσπείρωση στο Σωματείο και στις συλλογικές τους αποφάσεις, διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία.

«Αυτός ο αγώνας μάς δίδαξε ποιος είναι ο παραγωγός του πλούτου, μας άνοιξε τα μάτια για το με ποιους πρέπει να συνεχίσουμε και να συμπορευτούμε για να έρθει η νίκη. Η νίκη που θα κάνει διαχειριστές αυτού του πλούτου όλους εμάς, όλους αυτούς που εκπροσωπούμε, όλους εμάς που τον παράγουμε», υπογράμμισε.

Οσο για τις σημαντικότερες κατακτήσεις που έχουν κερδίσει, σχολίασε τα εξής: «Δεν αλλάζουμε με τίποτα την εικόνα να βλέπεις το πεντάχρονο παιδί σου, το παιδί που ήρθε στη ζωή μετά την έναρξη του αγώνα, μαζί με τον παππού του, που το 1977 είχε δώσει τον δικό του αγώνα, να κρατούν το πανό και να φωνάζουν: Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες. (...) Δεν αλλάζουμε με τίποτα τους αδελφικούς, συντροφικούς δεσμούς που αποκτήσαμε μέσα στη μάχη με πολλούς τίμιους συνδικαλιστές και πρωτοπόρους εργάτες, με τους οποίους μπορεί να μη συμφωνούσαμε σε όλα, όμως δίναμε τα χέρια και πολεμούσαμε για ό,τι συλλογικά αποφασίσαμε. Γίναμε αδέρφια, και σαν αδέρφια συνεχίζουμε να βαδίζουμε».

Τη διαπίστωση ότι «κάτι πρέπει να γίνει» που βρίσκεται στα χείλη των εργαζομένων στις Κατασκευές, οι οποίοι βιώνουν την εντατικοποίηση της δουλειάς και την επιδείνωση της ζωής τους, μετέφερε ο Βάλσαμος Συρίγος, γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοτάξιο στο Ελληνικό.

Η απάντηση σ' αυτόν τον προβληματισμό, τόνισε, πρέπει να δοθεί μέσα από την οργάνωση, τον αγώνα με επίκεντρο το πλαίσιο πάλης και διεκδίκησης για τις Συλλογικές Συμβάσεις. Εστίασε στην πρόσφατη επιτυχημένη απεργία στις Κατασκευές, αλλά και στην πείρα από τη δράση στο Ελληνικό, «το πιο μαζικό εργοτάξιο της Ευρώπης», όπου στήθηκε Σωματείο πριν από έναν περίπου χρόνο.

Οπως ανέφερε, όταν αρχικά πήγανε να πιάσουνε δουλειά ο εργολάβος τούς ενημέρωνε ότι «έχει τόση δουλειά που θα πάρετε σύνταξη από εδώ». Οταν όμως διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, θυμήθηκε πως ...«υπάρχει αναδουλειά», ενώ προσπάθησε - χωρίς να τα καταφέρει - να απολύσει πρωτοπόρους εργαζόμενους, όπως και τον ίδιο. Κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία δημιουργήθηκε το Σωματείο και «έπιασε κάβο», αφού κατάφερε να συσπειρώσει τους εργαζόμενους, μέσα στην καθημερινή δράση για τα μεγάλα και τα μικρά προβλήματα, για τα ωράρια και τους μισθούς, για τα μέτρα υγείας και ασφάλειας.

Στη μάχη που δόθηκε για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, την οποία χαρακτήρισε μία από τις μεγαλύτερες νίκες της πρόσφατης ιστορίας του κλάδου, αναφέρθηκε ο Μανώλης Μανώλης, οργανωτικός γραμματέας του Σωματείου Μεταλλωρύχων Υπόγειων Στοών Μεταλλείων Χαλκιδικής.«Αυτή η νίκη», τόνισε, «δεν ήταν απλώς μια μάχη για καλύτερους όρους εργασίας, αλλά ένας αγώνας για την ίδια μας τη ζωή», κόντρα στις 12ωρες βάρδιες, στην κατάργηση όλων των αργιών, όπως ήθελε να επιβάλει η εργοδοσία της «Ελληνικός Χρυσός» στους εργαζόμενους που δουλεύουν 400 μέτρα κάτω από τη γη, σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές συνθήκες. Στην επίθεσή της η εργοδοσία είχε σύμμαχο την αντεργατική νομοθεσία για τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου. Οι εργαζόμενοι όμως είχαν τα δικά τους «όπλα»: Την ενότητα, την αποφασιστικότητα, την αλληλεγγύη.

«Εξι μήνες μετά, με εργοτάξια που ανοιγόκλειναν λόγω των απεργιών μέρα παρά μέρα, με πλοία που έκαναν βόλτες στις θάλασσες γιατί δεν επιτρέπαμε να φορτώσουν το μετάλλευμα, με μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και δικαστικές διαμάχες, κερδίσαμε. Κερδίσαμε μία από τις καλύτερες Συμβάσεις της ιστορίας μας. Με αυξήσεις που φτάνουν το 20% στην τριετία, με επιδόματα και παροχές, και, το κυριότερο, με υπογεγραμμένη την 8ωρη εργασία και 11 επίσημες ημέρες αργίας», υπογράμμισε. Στο φόντο αυτό, ανέδειξε ότι η νίκη των μεταλλωρύχων «ανήκει σε κάθε εργάτη που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του, για το δίκιο του, για την αξιοπρέπειά του», και ξεκαθάρισε πως οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κέρδισαν «μια μάχη και όχι τον πόλεμο», γι' αυτό δεν σταματούν τον αγώνα αλλά δίνουν ραντεβού στους αγώνες που έρχονται. «Εμείς θα είμαστε εκεί!», διαβεβαίωσε για λογαριασμό των μεταλλωρύχων.

Τη συμβολή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που ξέσπασαν μετά το έγκλημα στα Τέμπη ανέδειξε ο Θοδωρής Βαριδάκης από τη ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Χωρίς τις ταξικές δυνάμεις, χιλιάδες λαού δεν θα έβγαζαν το συμπέρασμα για την πραγματική αιτία: Οτι για το κέρδος των λίγων θυσιάζονται ακόμα και ζωές. Οτι η πολιτική του κόστους - οφέλους καθιστά όλους τους χώρους δουλειάς μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών», ανέφερε.

Στο φόντο αυτό, σχολίασε ότι ενώ παλιότερα στις εξορμήσεις το επιβατικό κοινό σε μεγάλο μέρος του αδιαφορούσε, «πλέον όποτε βγαίνουμε να ζητήσουμε υποστήριξη στον αγώνα μας για μέτρα ασφάλειας, μας λένε "μπράβο, συνεχίστε, ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας"». Κατήγγειλε ότι στον ΟΣΕ, ενάμιση χρόνο από τα Τέμπη, δεν υπάρχει βδομάδα που να μη γίνεται κάποιο ατύχημα, υπενθυμίζοντας τις προειδοποιήσεις των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, λίγες εβδομάδες πριν την τραγωδία των Τεμπών, ότι «δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται». Με δεδομένη την κατάσταση αυτή, εξήγησε ότι οι διεκδικήσεις για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών βρίσκονται σταθερά στην προμετωπίδα της πάλης και μπροστά στην απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Στις σημαντικές μάχες που δόθηκαν στον κλάδο του Μετάλλου αναφέρθηκε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Ξεχώρισε το γεγονός ότι πρόκειται για αγώνες που οργανώθηκαν «από τα κάτω», με Γενικές Συνελεύσεις, με τους εργαζόμενους να αποφασίζουν τα επόμενα βήματά τους, απαντώντας στα επιχειρήματα της εργοδοσίας και των μηχανισμών της. «Δόθηκαν αγώνες με μικρές και μεγαλύτερες κατακτήσεις, που είναι η καλύτερη απάντηση στην άποψη ότι με τους αγώνες δεν γίνεται τίποτα. Αυτοί οι αγώνες έφεραν νέες δυνάμεις στα σωματεία», τόνισε.

Υπογράμμισε ακόμα ότι η κοινή απεργία ναυτεργατών, εργαζομένων στη ναυπηγοεπισκευή και λιμενεργατών στις 23 Οκτώβρη, με ενιαίο πλαίσιο, προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες του κάθε κλάδου, έσπειρε τρόμο στην εργοδοσία και στα παπαγαλάκια τους. «Οσο δυναμικός κι αν είναι ένας αγώνας ενός σωματείου μόνου του, οι δυνατότητες είναι πεπερασμένες. Ο συντονισμός δίνει άλλη ώθηση, άλλη δυναμική», επεσήμανε.

Τις επιπτώσεις της στρατηγικής κεφαλαίου και ΕΕ για την απολιγνιτοποίηση και την «πράσινη ανάπτυξη», στους εργαζόμενους του κλάδου και γενικά στον λαό, σκιαγράφησε ο Χρήστος Κουλουράς από το Σωματείο Ενέργειας Πελοποννήσου. Στη Μεγαλόπολη, κύριο χώρο δράσης του Σωματείου, «υπάρχει τεράστια ανεργία, φτώχεια και οικονομικός μαρασμός», οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν και την ίδια ώρα το ρεύμα «είναι απλήρωτο και κομμένο για τα λαϊκά νοικοκυριά».

Μάλιστα, στις 31 Δεκέμβρη πρόκειται να κλείσουν τα εναπομείναντα ορυχεία και η 4η λιγνιτική μονάδα, στέλνοντας κι άλλους εργαζόμενους στην ανεργία. Μπροστά στην κατάσταση αυτή, το Σωματείο έχει πραγματοποιήσει ανοιχτή σύσκεψη μέσα από την οποία δημιουργήθηκε επιτροπή φορέων, με στόχο τον συντονισμό της δράσης. Κόντρα στην κυβέρνηση αλλά και στην πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ που καλεί τους εργαζόμενους να αποδεχθούν αυτήν την πολιτική, το Σωματείο ανέλαβε δράση καλώντας σε αγώνα «για να μην κλείσουν τα ορυχεία και το εργοστάσιο, για να μην ερημώσει η περιοχή, για ρεύμα φτηνό για τον λαό». Στην κατεύθυνση αυτή, προετοιμάζει την απεργία στις 20 Νοέμβρη και την απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία της Μεγαλόπολης.