INTIME NEWS

Συγκεκριμένα, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου, οι σύμμαχοι ξεκαθάρισαν ότι παραμένουν «στο πλευρό της Ουκρανίας για όσο χρόνο χρειαστεί», αναβαθμίζοντας μάλιστα τους «πολιτικούς δεσμούς» με το Κίεβο, υλοποιώντας στο πλαίσιο της Συνόδου την εναρκτήρια συνάντηση του Συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ουκρανίας (σε αναβάθμιση της Επιτροπής ΝΑΤΟ - Ουκρανίας που υπήρχε μέχρι πρότινος), παρόντος και του Ζελένσκι.

Χαρακτηριστικά και όσα αναφέρονται στο Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Παραμένουμε σταθεροί στη δέσμευσή μας να εντείνουμε περαιτέρω την πολιτική και πρακτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, καθώς συνεχίζει να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της (σ.σ. άρα και στην Κριμαία), και θα συνεχίσουμε την υποστήριξή μας για όσο διάστημα χρειαστεί».

Συντομεύοντας μάλιστα τον δρόμο της Ουκρανίας μέχρι την πλήρη ένταξή της στο ΝΑΤΟ και ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» της αντιπαράθεσης, ανακοίνωσαν ότι «η πορεία της Ουκρανίας προς την πλήρη ευρωατλαντική ολοκλήρωση έχει ξεπεράσει την ανάγκη για το Σχέδιο Δράσης για την Ενταξη (Membership Action Plan)». Επ' αυτού ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ εξηγούσε στη Σύνοδο ότι εφόσον βγήκε από τη μέση η απαίτηση για ένα τέτοιο σχέδιο (όπως ισχύει για άλλες χώρες ως πακέτο προαπαιτούμενων για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ), η πορεία ένταξης της Ουκρανίας επιταχύνεται, καθώς από διαδικασία δύο σταδίων γίνεται διαδικασία ενός.

Στο ενδιάμεσο κατέληξαν σε ένα «πακέτο» τριών αξόνων για να φέρουν την Ουκρανία πιο κοντά στο ΝΑΤΟ: Πρώτον, ένα νέο πολυετές πρόγραμμα βοήθειας για την Ουκρανία, με στόχο να καταστεί δυνατή η μετάβασή της «από τη σοβιετική εποχή» στα πρότυπα, στην εκπαίδευση και στα δόγματα του ΝΑΤΟ. Δεύτερον, πρόνοιες και σχέδια για την ανοικοδόμηση του τομέα ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας. Και, τρίτον, κάλυψη κρίσιμων αναγκών όπως καύσιμα, εξοπλισμός αποναρκοθέτησης και ιατρικές προμήθειες.

Αλλά και πέραν των εξειδικευμένων αποφάσεων για το Ουκρανικό, σε μια ατζέντα που βρωμοκοπά μπαρούτι, οι «σύμμαχοι» δρομολόγησαν ενίσχυση της Διάταξης Αποτροπής και Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, με τρία νέα «χωρικά σχέδια» επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ «για την αντιμετώπιση των δύο βασικών απειλών για τη Συμμαχία μας: Της Ρωσίας και της τρομοκρατίας», όπως λένε. Πρόκειται για ένα σχέδιο για τον Βορρά, τον Ατλαντικό και την Ευρωπαϊκή Αρκτική, ένα για το κέντρο, που καλύπτει την περιοχή της Βαλτικής και την Κεντρική Ευρώπη, και ένα νότιο σχέδιο για τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, όπου η ελληνική αστική τάξη θα διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο «πυλώνα ασφαλείας». Ολα αυτά υποστηρίζονται από τουλάχιστον 300.000 στρατιώτες σε «υψηλή ετοιμότητα».

Αποφάσεις πάρθηκαν και για παραπέρα αύξηση στρατιωτικών δαπανών. Στη Σύνοδο παρουσιάστηκαν στοιχεία ότι οι στρατιωτικές δαπάνες των Ευρωπαίων «συμμάχων» και του Καναδά θα αυξηθούν κατά 8,3% το 2023, στη μεγαλύτερη τέτοια αύξηση εδώ και δεκαετίες. Ολα αυτά προκειμένου να υποστηριχθούν τα πολεμικά σχέδια ενάντια στη Ρωσία αλλά και στην Κίνα.

Διόλου τυχαία, στη Σύνοδο προσήλθαν και οι ηγέτες της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, μετέχοντας σε συνάντηση με τους ομολόγους τους από το ΝΑΤΟ, διακηρύσσοντας ότι «η ασφάλεια δεν είναι περιφερειακή, αλλά παγκόσμια» και στρώνοντας έδαφος για το «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», μέσω της διεύρυνσης της συνεργασίας του με χώρες του Ινδο-Ειρηνικού που «κουμπώνουν» στους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, σε μια περιοχή όπου «μαγειρεύεται» η νέα πολεμική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με την Κίνα.

Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται και γι' αυτό το θέμα στο - κυριολεκτικά πολεμικό - Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Ο στρατηγικός ανταγωνισμός, η διάχυτη αστάθεια και οι επαναλαμβανόμενοι κραδασμοί καθορίζουν το ευρύτερο περιβάλλον ασφαλείας μας. Η σύγκρουση, η ευθραυστότητα και η αστάθεια στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή επηρεάζουν άμεσα την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των εταίρων μας. Οι δεδηλωμένες φιλοδοξίες και οι καταναγκαστικές πολιτικές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) αμφισβητούν τα συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες μας».

Σε άλλο σημείο του Ανακοινωθέντος αναφέρεται: «Η ΛΔΚ χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών εργαλείων για να αυξήσει το παγκόσμιο αποτύπωμά της και να προβάλει ισχύ (...) Οι κακόβουλες υβριδικές και κυβερνοεπιχειρήσεις της ΛΔΚ, η συγκρουσιακή ρητορική και η παραπληροφόρησή της στοχεύουν τους Συμμάχους και βλάπτουν την ασφάλεια της Συμμαχίας. Η ΛΔΚ επιδιώκει να ελέγξει βασικούς τεχνολογικούς και βιομηχανικούς τομείς, υποδομές ζωτικής σημασίας και στρατηγικές αλυσίδες υλικών και εφοδιασμού. Χρησιμοποιεί την οικονομική της μόχλευση για να δημιουργήσει στρατηγικές εξαρτήσεις και να ενισχύσει την επιρροή της. Προσπαθεί να ανατρέψει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, μεταξύ άλλων στον τομέα του Διαστήματος, του κυβερνοχώρου και της θάλασσας».

Εξ ου και «εργαζόμαστε μαζί υπεύθυνα, ως Σύμμαχοι, για να αντιμετωπίσουμε τις συστημικές προκλήσεις που θέτει η ΛΔΚ στην ευρωατλαντική ασφάλεια», υπερασπιζόμενοι «τις κοινές μας αξίες και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας ναυσιπλοΐας». Τέλος, καλούν «ιδιαίτερα τη ΛΔΚ να ενεργήσει υπεύθυνα και να απόσχει από την παροχή οποιασδήποτε θανατηφόρας βοήθειας στη Ρωσία».

Απειλούν άλλωστε και με πυρηνικό όλεθρο, διακηρύσσοντας ότι «όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία», τονίζοντας μάλιστα ότι υπάρχουν πάντα «συνθήκες υπό τις οποίες το ΝΑΤΟ ενδέχεται να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα», έστω κι αν «είναι εξαιρετικά απομακρυσμένες». Επίσης, διαμηνύουν σε Ρωσία και Κίνα, αλλά και σε Ιράν και Βόρεια Κορέα (που επίσης κατονομάζονται ως αντίπαλοι, στο μακροσκελές Ανακοινωθέν) ότι «η Συμμαχία έχει τις δυνατότητες και την αποφασιστικότητα να επιβάλει κόστος σε έναν αντίπαλο το οποίο θα ήταν απαράδεκτο και θα υπερέβαινε κατά πολύ τα οφέλη που θα μπορούσε να ελπίζει οποιοσδήποτε αντίπαλος». Τονίζουν ακόμα ότι «το ΝΑΤΟ θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πυρηνικής αποτρεπτικής αποστολής. Αυτό περιλαμβάνει τη συνέχιση του εκσυγχρονισμού της πυρηνικής ικανότητας του ΝΑΤΟ και την επικαιροποίηση του σχεδιασμού για την αύξηση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας των πυρηνικών δυνάμεων της Συμμαχίας».

Ολα αυτά σε στενή συνεργασία και με την ΕΕ, η οποία «παραμένει ένας μοναδικός και ουσιαστικός εταίρος για το ΝΑΤΟ», καθώς «η στρατηγική μας συνεργασία είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία των εθνών μας και του ευρωατλαντικού χώρου» - ο οποίος χώρος απλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Διόλου τυχαία, στο Ανακοινωθέν γίνεται εκτενής αναφορά στα Δυτικά Βαλκάνια ως «μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για το ΝΑΤΟ», επιβεβαιώνοντας ότι στο ΝΑΤΟ παραμένουν «σθεναρά προσηλωμένοι στην ασφάλεια και τη σταθερότητα των Δυτικών Βαλκανίων, υποστηρίζοντας μεταρρυθμίσεις που προωθούν τις αντίστοιχες φιλοδοξίες των χωρών της περιοχής για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ». Στρατηγικής σημασίας χαρακτηρίζουν επίσης τη Μαύρη Θάλασσα, αναζητώντας εκεί, στο υπογάστριο της Ρωσίας, «πιθανές ευκαιρίες για στενότερη συνεργασία με τους εταίρους μας στην περιοχή, ανάλογα με την περίπτωση». Τέλος, χαρακτηρίζουν περιοχή στρατηγικής σημασίας και τη Μέση Ανατολή και Αφρική, υπογραμμίζοντας ότι θα επιταχύνουν την «προσέγγιση» με περιφερειακούς οργανισμούς, μεταξύ τους την Αφρικανική Ενωση και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.

Η ελληνική αστική τάξη αναζητά ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην υλοποίηση των παραπάνω. Χαρακτηριστικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης στην παρέμβασή του την Τρίτη στη Σύνοδο έλεγε ότι το Ανακοινωθέν της Συνόδου αντανακλά τον κοινό τόπο των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, ενώ ταυτόχρονα επέστησε την προσοχή στις «εντάσεις» στα Δυτικά Βαλκάνια, υπογραμμίζοντας ότι μπορεί να είναι ακόμη μία πρόκληση για τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ.

Αλλωστε και στις δηλώσεις του με το πέρας των εργασιών, έκανε γνωστό ότι στην παρέμβασή του στη Σύνοδο την Τετάρτη για το Ουκρανικό επανέλαβε «τη μεγάλη σημασία του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά συνολικά για την τροφοδοσία όλης της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ με στρατεύματα αλλά και με εξοπλισμό».

Ασπάστηκε μάλιστα όλες τις ΝΑΤΟικές έγνοιες, τονίζοντας ότι «βεβαίως και μας απασχολεί πολύ το τι γίνεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, στον Ινδο-Ειρηνικό. Γι' αυτό και είχαμε (...) αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων από την Ανατολή και από την Ωκεανία να συμμετέχουν στη Σύνοδό μας. Ομως, εξίσου και περισσότερο πρέπει να μας απασχολεί τι γίνεται στην άμεση γειτονιά μας, και αναφέρομαι στη Βόρεια Αφρική».

Επιβεβαίωσε, εξάλλου, ότι οι πολυδιαφημισμένοι πανάκριβοι εξοπλισμοί άξονα έχουν τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, τονίζοντας ότι «το εξοπλιστικό πρόγραμμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (...) είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θωρακίζει τις Ενοπλες Δυνάμεις αλλά ταυτόχρονα συνεισφέρει και στο ΝΑΤΟ συνολικά, αλλά και στην έννοια της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης».

Υπό αυτό το πρίσμα, μάλιστα, και στον απόηχο της απόφασης Μπάιντεν για πώληση F16 στην Τουρκία δικαιολόγησε και τους τουρκικούς εξοπλισμούς: «Δεν πρέπει να βλέπουμε, δηλαδή, τις επενδύσεις στις Ενοπλες Δυνάμεις μόνο μέσα από το πρίσμα της αντιπαλότητας που έχουμε με την Τουρκία και αυτό ισχύει και για μας, το πώς βλέπουμε τη δυνατότητα της Τουρκίας να μπορεί να εξοπλίζεται», είπε χαρακτηριστικά, με νωπές τις μνήμες από τις απροσμέτρητες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και τις υπερπτήσεις τουρκικών - «συμμαχικών» μαχητικών πάνω και από ελληνικό έδαφος. Συνολικά άλλωστε η κυβέρνηση μετά και τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου (βλέπε αναλυτικά σελ. 4) τρέχει με «ιλιγγιώδεις» ταχύτητες τις διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, «υπό το πρίσμα» ακριβώς των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε το εξής σχόλιο για τη συνέντευξη του Κυρ. Μητσοτάκη την περασμένη Πέμπτη στον «ΣΚΑΪ»:

«Είναι προφανές ότι με ορόσημο τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ προχωράει, με γρήγορους ρυθμούς, το σχέδιο επικίνδυνων διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά, υπό ευρωατλαντική εποπτεία. Αυτό το έδαφος στρώνουν και οι απαράδεκτες αναφορές του πρωθυπουργού για "υποχωρήσεις ως αφετηρία διαπραγμάτευσης", όπως και η νεόκοπη φράση για "πυρήνα της διαφοράς", που παραπέμπει σε ζητήματα κυριαρχίας.

Ολα τα υπόλοιπα περί "ιστορικών ευκαιριών" δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, γιατί η διαπραγμάτευση δεν γίνεται μεταξύ λαών, αλλά μεταξύ αστικών τάξεων, που μοναδικό κριτήριό τους είναι η προώθηση των δικών τους συμφερόντων πάνω στις πλάτες τόσο του ελληνικού όσο και του τούρκικου λαού. Χρειάζεται επαγρύπνηση γιατί τα ΝΑΤΟικά σχέδια συνδιαχείρισης του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, για τα οποία είχε προειδοποιήσει και προεκλογικά το ΚΚΕ, είναι σε πλήρη εξέλιξη».

Το πρώτο τέτοιο που ηχογραφήθηκε, είχε θέμα το πώς η ελληνική κυβέρνηση, τα κόμματα του ΝΑΤΟικού τόξου και τα αστικά επιτελεία παρουσίαζαν τότε το ενδεχόμενο απόκτησης νέων αμερικανικών F-16 από την Τουρκία και τις περιβόητες... τροπολογίες του γερουσιαστή Μενέντεζ!

Η επικαιρότητα «έτρεξε» γρήγορα και τελικά το επεισόδιο δεν κυκλοφόρησε. Τώρα όμως, ύστερα από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους και τις εξελίξεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, τη συμφωνία για απόκτηση F-16 από την Τουρκία, αλλά και τη «νέα φάση» στην οποία εισέρχονται τα Ελληνοτουρκικά με ΝΑΤΟική εποπτεία, το ...ακυκλοφόρητο δοκιμαστικό είναι πολύ «μέσα».

Τελικά (ξανά) δεν δικαιώθηκαν οι εκτιμήσεις των παπαγάλων του ΝΑΤΟ, αλλά οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ λέξη προς λέξη...

Διαθέσιμο σε Spotify, Apple Podcasts, Google Podcasts και YouTube

Παρουσίαση - επιμέλεια: Κώστας Πασακυριάκος. Ηχοληψία: Σωτήρης Γκέκας. Μουσική: Γιάννης Μπαλλούς

INTIME NEWS

Από τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στο Βίλνιους

Στη συνάντηση επιβεβαίωσαν την πρόθεση των δύο κυβερνήσεων να επιταχύνουν το παζάρι, καθώς στο παρασκήνιο ζυμώνονται «λύσεις» που κουμπώνουν με τον σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, με συμβιβασμούς - «κομμάτια στο παζλ» ευρύτερων γεωπολιτικών διευθετήσεων, ώστε να θωρακιστεί η συνοχή του ΝΑΤΟ στον ανταγωνισμό με Ρωσία και Κίνα.

Θυμίζουμε, μετά τη συνάντηση της Τετάρτης, το Μαξίμου εξέδωσε ανακοίνωση, τονίζοντας ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν «να οικοδομήσουν πάνω στο θετικό μομέντουμ (σ.σ. από τους σεισμούς και μετά) και να ενεργοποιήσουν κατά το επόμενο διάστημα πολλαπλούς διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο χώρες».

Επιπλέον, συμφώνησαν η επόμενη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας να πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη και «ανέθεσαν στους υπουργούς Εξωτερικών να καθοδηγούν τη διαδικασία».

Ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης, με δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, περιέγραψε «έναν πιο σαφή οδικό χάρτη για το πώς θα κινηθούμε τους επόμενους μήνες», πάνω σε «τρεις άξονες»:

• Ο πρώτος είναι «ο πολιτικός διάλογος, υπό την καθοδήγηση των δύο υπουργών Εξωτερικών, στον οποίον προφανώς θα τεθούν τα σημαντικά, τα βαριά γεωπολιτικά ζητήματα, με σημαντικότερο το βασικό ζήτημα το οποίο αναγνωρίζουμε ότι είναι η διαφορά μας με την Τουρκία, δηλαδή η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
• Ο δεύτερος είναι «τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία μπορούν να αποδώσουν περισσότερους καρπούς χτίζοντας πάνω στο θετικό μομέντουμ των τελευταίων μηνών». Ηδη στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και σε συνάντηση των υπουργών Αμυνας των δύο χωρών, συμφωνήθηκε να υπάρξει επικοινωνία προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνάντηση για τα ΜΟΕ, σε επανέναρξη άλλης μιας αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής διαδικασίας.
• Ο τρίτος άξονας «αφορά τη λεγόμενη Θετική Ατζέντα» και συγκεκριμένα «ζητήματα οικονομικής συνεργασίας, ενεργειακής συνεργασίας» κ.λπ. Μια θεματολογία που σε συνδυασμό με τις διευθετήσεις στα προαναφερόμενα «βαριά ζητήματα», δρομολογεί επικίνδυνες εξελίξεις, ανοίγοντας δρόμους για συνεκμετάλλευση - συνδιαχείριση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, προς όφελος των ενεργειακών και άλλων ομίλων.

Σε ένα μπαράζ παρεμβάσεων και φτιάχνοντας κλίμα, ο πρωθυπουργός βγήκε μία μόλις μέρα μετά στον «ΣΚΑΪ», για να εκφράσει την ελπίδα του να πάνε σε «απτά αποτελέσματα».

«Ο μεγάλος στόχος», είπε, «είναι να λύσουμε τον πυρήνα της διαφοράς», προσδιορίζοντας με αυτή τη νεόκοπη έκφραση, που παραπέμπει ευθέως σε ζητήματα κυριαρχίας, ότι «η μεγάλη μας διαφορά με την Τουρκία εξακολουθεί να είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας δηλαδή, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο». Θέμα που, όπως είπε, εφόσον οι δύο πλευρές συμφωνήσουν, θα παραπεμφθεί στη Χάγη, «ώστε το Διεθνές Δικαστήριο να επιληφθεί αυτής της μεγάλης εκκρεμότητας».

Πρόσθεσε βέβαια και άλλα ζητήματα, όπως το Κυπριακό, τη διαχείριση του Μεταναστευτικού - Προσφυγικού και την «οικονομική συνεργασία» μεταξύ των αστικών τάξεων των δύο χωρών, δείχνοντας ότι πάνε για διάλογο εφ' όλης της ύλης και ότι εξετάζουν λύσεις - «πακέτο». Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο ίδιος, λέγοντας ότι υπάρχει «μια μεγάλη ατζέντα, τολμηρή ατζέντα», την οποία δήλωσε «διατεθειμένος» να «διερευνήσει».

Το στίγμα όμως των κυβερνητικών προθέσεων δόθηκε καθαρά όταν ο πρωθυπουργός απάντησε στην ερώτηση των δημοσιογράφων για το αν μια συμφωνία μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη κυριαρχία. Επικαλούμενος τον «πατριωτισμό της ευθύνης» «σε αντίθεση με τον πατριωτισμό που εξαντλείται σε εύκολες κορόνες», σχολίασε επί λέξη για το ενδεχόμενο «απομείωσης της κυριαρχίας»:

«Αυτό είναι μία σχετική έννοια, αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης».

Ζητώντας, δε, πλάτη σε αυτό κι από τα άλλα αστικά κόμματα, τόνισε ότι «αν ποτέ φτάναμε σε αυτό το σημείο, θα είχε μείζονα ρόλο να παίξει και η Βουλή και τα κόμματα», κάνοντας καθαρό ότι η διαπραγμάτευση θα προχωρά παράλληλα με την προσπάθεια να διαμορφώνεται κλίμα ευρύτερων συναινέσεων με τα άλλα αστικά κόμματα, μπροστά σε όσα έρχονται.

Στο μεταξύ, ανώτατες διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, δίνοντας διευκρινίσεις σχετικά με τα επόμενα βήματα, περίπου επιβεβαιώνουν ότι το σχήμα των διερευνητικών επαφών θα μπει σε δεύτερη μοίρα, καθώς «δεν λειτούργησαν πάντα. Ηταν σε πιο χαμηλό επίπεδο (σ.σ. επικεφαλής των ομάδων ήταν διπλωμάτες) και εξέλειπε η πολιτική βούληση». Επιμένουν, άλλωστε, ότι είναι αναγκαίο «να υπάρχει πολιτική βούληση και ιδιοκτησία», υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση θα αναλάβει την «ευθύνη και λογοδοσία» στη Βουλή.

Παρομοιάζουν, εξάλλου, το σχήμα με τους τρεις άξονες («Πολιτικός Διάλογος, ΜΟΕ και Θετική Ατζέντα») ως μια «ομπρέλα», όπου οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών «θα λογοδοτούν απευθείας» σε Μητσοτάκη και Ερντογάν.

Προσεγγίζουν εξάλλου το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στη Θεσσαλονίκη ως «σημαντικό ορόσημο», προϊδεάζοντας ότι έως τότε οι δυο πλευρές «θα έχουμε μιλήσει και διαμορφώσει ένα πλαίσιο, θα καταρτίσουμε τις λεπτομέρειες του οδικού χάρτη τις επόμενες μέρες με επικοινωνίες μεταξύ των δυο μερών», όπως λένε, ενώ δεν αποκλείεται και συνάντηση επ' αυτού των υπουργών Εξωτερικών το επόμενο διάστημα.

Σημειωτέον, οι ίδιες πηγές, επιβεβαιώνοντας τη ρήση Μητσοτάκη ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου «μπορεί» να συνεπάγεται και «υποχωρήσεις», λένε σχετικά ότι «εφόσον προσέρχεσαι σε συνομιλίες, ενδέχεται να υπάρξουν και παραχωρήσεις. Η διαπραγμάτευση δεν θα λήξει 100-0»...

Σε κάθε περίπτωση, βάζουν στόχο «να κοιτάξουμε να λύσουμε και θέματα που είναι μεγάλα», αναγνωρίζοντας βέβαια, εμμέσως, ότι η τουρκική αστική τάξη και άλλοι παράγοντες θα βάλουν κι άλλα θέματα. «Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που θα δούμε τη διαχείρισή τους», λένε χαρακτηριστικά, σπεύδοντας πάντως να εφησυχάσουν ότι υπάρχει «αμοιβαία κατανόηση για τις κόκκινες γραμμές της άλλης πλευράς και η βασική κατανόηση ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε ήρεμα νερά και να κάνουμε την προσπάθεια να συζητήσουμε».

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανάμεσα στα «βαριά γεωπολιτικά ζητήματα» που καθορίζουν την ατζέντα στα Ελληνοτουρκικά, βρίσκονται και οι σχεδιασμοί για συνεκμετάλλευση - συνδιαχείριση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, για τον οποίο «ακονίζουν μαχαίρια» οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ενώ ήδη δρομολογούνται «πρωτοβουλίες» με σφραγίδα των ΗΠΑ και του γνωστού και μη εξαιρετέου Πάιατ.

Να καταγραφεί, τέλος, η απάντηση που έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης σε ερωτήσεις σχετικά με την παραχώρηση από την κυβέρνηση Μπάιντεν νέων F-16 στην Τουρκία. Χαρακτηριστικά, κάλεσε τον λαό να μην βλέπει «μέσα από το πρίσμα της αντιπαλότητας» στα Ελληνοτουρκικά «τη δυνατότητα της Τουρκίας να μπορεί να εξοπλίζεται»,αλλά προφανώς μέσα από τη μεγάλη εικόνα των ΝΑΤΟικών σχεδίων, που δίνουν αέρα στα πανιά της τουρκικής επιθετικότητας.

Θυμίζουμε ότι η άρνηση μέχρι τώρα των ΗΠΑ να παραδώσουν F-16 στην Τουρκία, παζαρεύοντας τον ρόλο της στη ΝΑΤΟική συμμαχία, αλλά και τη σχέση της με τη Ρωσία και την Κίνα, προβαλλόταν από την ελληνική κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα ως «ψήφος εμπιστοσύνης» των «συμμάχων» στον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή!

Από την Τετάρτη το αφήγημα άλλαξε και πλέον η πώληση των F-16 στην Τουρκία γίνεται για το ...καλό του ΝΑΤΟ και της «σταθερότητας» στην περιοχή. Αυτό κι αν είναι απόδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση, με τη συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων, έχει «κορόνα στο κεφάλι» της την ευρωατλαντική συνοχή του ΝΑΤΟ, ως προϋπόθεση για να προχωρήσουν σχέδια με τα οποία η ελληνική αστική τάξη συνδέει άρρηκτα τα συμφέροντά της.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, άλλωστε, ο πρωθυπουργός έσπευσε πρώτος και για λογαριασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να μιλήσει για «στροφή στην εξωτερική πολιτική» της Τουρκίας, «που δεν αφορά μόνο τις σχέσεις της με την Ελλάδα, αλλά συνολικά τις σχέσεις με την ΕΕ, με το ΝΑΤΟ, με τις ΗΠΑ», από την οποία «η Ελλάδα μόνο ωφελημένη μπορεί να βγει».

Τέτοιος είναι και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που από την τυπική του έναρξη μετράμε σήμερα (σ.σ. 14/7) 506 μέρες. Οι προϋποθέσεις για τον πόλεμο αυτόν τέθηκαν με την ιστορική οπισθοδρόμηση της αντεπανάστασης στα 1989 - 1991, όταν ολοκληρώθηκε η αντεπαναστατική διαδικασία ανατροπής του σοσιαλισμού, διαλύθηκε η ΕΣΣΔ, έγιναν πάλι εμπορεύματα τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, ο ορυκτός πλούτος, η εργατική δύναμη, και κυριάρχησε ο καπιταλισμός, η ταξική εκμετάλλευση.

Μιλάμε για έναν πόλεμο όπου συγκρούονται η αστική τάξη της Ουκρανίας, με συμμάχους το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ, και αυτή της Ρωσίας με τους δικούς της συμμάχους από την άλλη πλευρά. Είναι ένας πόλεμος άδικος και από τις δύο πλευρές (...) Είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται από αστικές τάξεις για πρώτες ύλες, γεωπολιτικά στηρίγματα, για τη δυνατότητα εκμετάλλευσης εργατικής δύναμης, για τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών κ.ο.κ. (...) Ο πόλεμος αυτός έχει θερίσει τις ζωές δεκάδων χιλιάδων νέων και από τις δυο μεριές.

(...) Το ΝΑΤΟ, στον οποίο είναι ενταγμένη και η χώρα μας και έχει μαζί με τις ΗΠΑ και την ΕΕ τεράστιες ευθύνες για αυτήν την αιματοχυσία, αξιοποιεί τον ουκρανικό λαό ως «κρέας για τα κανόνια του», για τους σχεδιασμούς του. Ετσι, εξοπλίζει με σύγχρονα όπλα και πυρομαχικά την Ουκρανία, εκπαιδεύει δεκάδες χιλιάδες άνδρες, στέλνει άτυπα στρατιωτικούς συμβούλους.

Ας αναλογιστούμε το τι έχουν στείλει και οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία και οι άλλες 27 χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ. Εάν πάρουμε τα πολεμικά δελτία των δύο πλευρών, θα δούμε ισχυρισμούς για καταστροφή χιλιάδων αρμάτων μάχης, αεροσκαφών, πυραυλικών συστοιχιών, για την εξολόθρευση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων εκατέρωθεν. Ετσι, σύμφωνα με στοιχεία των δύο πλευρών, στα πεδία των μαχών βρίσκονται τώρα τα κουφάρια 18,5 χιλιάδων τεθωρακισμένων οχημάτων διαφορετικών τύπων, περίπου 1.000 πολεμικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων και πολλών χιλιάδων άλλων πολεμικών μηχανών που έχουν καταστραφεί...

Συνέχεια σε αυτό το μακελειό δίνει η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, που αποφάσισε να ρίξει νέο «λάδι στη φωτιά» του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και ευρύτερα στους μελλοντικούς πολεμικούς σχεδιασμούς αυτού του επιθετικού πολιτικοστρατιωτικού μηχανισμού στην Αφρική, στην Ασία κ.α.

Ετσι, έχουμε:

• Τις παραπέρα πολιτικές εγγυήσεις και τη νέα στρατιωτική βοήθεια στην αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι, με τη θεσμοθέτηση του «Συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ουκρανίας».
• Τον παραπέρα ανεφοδιασμό των ουκρανικών δυνάμεων με νέα, σύγχρονα ΝΑΤΟικά όπλα, την εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων, την ενίσχυση της λεγόμενης «διαλειτουργικότητας» του ΝΑΤΟ με την Ουκρανία, ώστε αυτή να φτάσει τα ΝΑΤΟικά στάνταρ.
• Την οικονομική ενίσχυση του ΝΑΤΟ για τη συνέχιση του πολέμου, όπου κάθε χώρα - μέλος υποχρεωτικά θα δίνει ως μίνιμουμ το 2% του ΑΕΠ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
• Την αύξηση των ετοιμοπόλεμων ΝΑΤΟικών δυνάμεων σε 300 χιλιάδες και την ανάπτυξή τους σε περιοχές που γειτονεύουν με τη Ρωσία και τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία. Νέες ΝΑΤΟικές δυνάμεις αναπτύσσονται τόσο στη Βαλτική όσο και στα Βαλκάνια.
• Τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με νέες χώρες, όπως η Φινλανδία και η Σουηδία, που συνδέεται και με τη μελλοντική διαπάλη για τον έλεγχο της Αρκτικής (7 από τις 8 χώρες της Αρκτικής γίνονται μέλη του ΝΑΤΟ) και με τη διεύρυνση της συνεργασίας του με χώρες εκτός ΝΑΤΟ, που εμπλέκονται στους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Νότια Κορέα, στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, όπου «ζυμώνεται» η νέα πολεμική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με την Κίνα, που από πέρυσι στη «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ χαρακτηρίστηκε «απειλή».

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού, συνυπέγραψε τις παραπάνω αποφάσεις και η ίδια κλιμακώνει ολοένα και περισσότερο τη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για τον λαό μας. Κλιμάκωση της ελληνικής εμπλοκής είναι ο σχεδιασμός αποστολής νέων ελληνικών όπλων και πυρομαχικών, καθώς και της αποστολής ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη γραμμή αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.

Η ίδια η αξιοποίηση της Ελλάδας, των λιμανιών της, όπως της Σούδας, της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου, για μεταφορά όπλων και στρατευμάτων στη γραμμή της σύγκρουσης, αλλά και η αξιοποίηση των ελληνικών πολεμικών αεροδρομίων, π.χ. στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα, για τις αποστολές των κατασκοπευτικών και άλλων αεροσκαφών που εμπλέκονται στη σύγκρουση, καθώς επίσης η ανάπτυξη και υποστήριξη στις ελληνικές θάλασσες αμερικανοΝΑΤΟικών πλοίων και η στήριξή τους από τη χώρα μας, όλα αυτά «βουλιάζουν» τον λαό μας στον «βάλτο» των ενδοϊμπεριαλιστικών πολεμικών ανταγωνισμών.

Οι συζητήσεις περί χρήσης πυρηνικών όπλων, οι οποίες διεξάγονται και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης, είτε με χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων είτε με τις λεγόμενες «βρώμικες» πυρηνικές βόμβες, προαλείφουν μια παραπέρα γενίκευση του πολέμου. Κι ας μη μας διαφεύγει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, σε αντίθεση με τους πολέμους στο Αφγανιστάν, στη Συρία ή αλλού, διεξάγεται πλέον σε μια χώρα όπου υπάρχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις, ενώ και αυτήν τη φορά οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις έχουν αποστείλει στην περιοχή της σύγκρουσης όπλα με απεμπλουτισμένο ουράνιο, όπως αυτά που χρησιμοποίησαν κατά των λαών της Γιουγκοσλαβίας, όπλα που ευθύνονται για μακρόχρονες οικολογικές καταστροφές και καρκίνους.

Κοντά σε όλα αυτά υπάρχει και η «παράπλευρη απώλεια» του πολέμου, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, στο όνομα της ενίσχυσης της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και στο πλαίσιο ενός αγοραίου παζαριού με την αστική τάξη της Τουρκίας. Οχι τυχαία, στα σχετικά ΝΑΤΟικά ντοκουμέντα η αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία αντικαταστάθηκε με τις γεωγραφικές συντεταγμένες της χώρας, κάνοντας ένα ακόμα βήμα στην αναγνώριση των πεπραγμένων της τουρκικής εισβολής και κατοχής.

Σε αυτές τις συνθήκες έχει μεγάλη σημασία ο λαός και η νεολαία να μην τρώνε το «κουτόχορτο» της ευρωατλαντικής προπαγάνδας που καλλιεργούν όλα τα άλλα κόμματα. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αναδεικνύουμε τις πραγματικές αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου και πρωτοστατούμε όλο αυτό το διάστημα ώστε ο λαός μας να μη δώσει καμία «λευκή επιταγή» στην κυβέρνηση της ΝΔ, που μαζί με την αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και τη σαπίλα όλου του ντουνιά, που εκφράζουν οι εθνικιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις, τον σέρνουν στο μακελειό του πολέμου.

Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, η σημαντική ενίσχυση του ΚΚΕ, το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ψήφισαν το Κόμμα μας και πολλοί ακόμα το σκέφτηκαν αλλά προς στιγμήν δεν το έκαναν, δείχνουν πως η «πλύση εγκεφάλου» που κάνουν στον λαό και στη νεολαία τα αστικά επιτελεία αντιμετωπίζει ορισμένες δυσχέρειες, χάρη στη δράση μας.

Σήμερα περισσότερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις μπορούν να κατανοήσουν ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι κανένας φιλειρηνικός οργανισμός, κάποια δύναμη ειρήνης και δημοκρατίας, αλλά ένα πολεμικό εργαλείο κατά των λαών, το οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, που συγκρούεται με το αντίπαλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.

Τα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα που διοργάνωσε η ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα, οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στις περιοχές που φιλοξενούν βάσεις και αποτελούν ορμητήρια πολέμου αλλά και στόχο αντιποίνων, έχουν μεγάλη συμβολή στο να παραμένουν και να δυναμώνουν μέσα στη λαϊκή συνείδηση «φύτρα» αντίστασης στον καπιταλισμό, στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμμαχίες όπως είναι το ΝΑΤΟ.

Γιατί το ΚΚΕ δεν συμβιβάστηκε, σε αντίθεση με «αριστερές» δυνάμεις που ψήφισαν την παραπέρα διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Φινλανδία και τη Σουηδία, όπως έκανε π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί το ΚΚΕ δεν μασάει τα λόγια του μοιράζοντας «καρδούλες», ούτε λέει αερολογίες περί «επαναπροσδιορισμού της θέσης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ», όπως έκανε το ΜέΡΑ25 για μεγάλο διάστημα.

Γιατί το ΚΚΕ δεν μιλά γενικόλογα για «διάλυση» του ΝΑΤΟ, όπως κάνουν μια σειρά άλλες δυνάμεις στην Ευρώπη, αλλά αγωνίζεται για να αποδεσμευτεί η χώρα και κάθε χώρα από αυτό, και ταυτόχρονα υπογραμμίζει πως αυτή η έξοδος από ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, μπορεί να γίνει πράξη, να λειτουργήσει ανεπίστρεπτα και υπέρ του λαού όταν αυτός κρατά στα χέρια του τα «κλειδιά» της οικονομίας και της εξουσίας.

(...) Να γιατί η πάλη μας ενάντια στο ΝΑΤΟ δεν είναι απλώς μια «αράδα» στο Πρόγραμμά μας αλλά ένα σύγχρονο, επίκαιρο και αναγκαίο επαναστατικό καθήκον, που αφορά όλες τις λαϊκές δυνάμεις της χώρας μας αλλά και των άλλων λαών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ.

Αυτό το επαναστατικό καθήκον δεν θα το αναθέσουμε ως «αντιπαροχή» ούτε στον Μπιν Λάντεν και σε διάφορες αντιδραστικές οργανώσεις τύπου Ταλιμπάν, που με «χίλιες κλωστές» συνδέονταν με τους ιμπεριαλιστές, ούτε σε αστικά καθεστώτα που προέκυψαν από αντεπαναστατικές διεργασίες, όπως είναι αυτό του Πούτιν στη σημερινή Ρωσία, ούτε βέβαια στον δισεκατομμυριούχο πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ.

Αυτό, αν θέλετε, είναι και κάτι επιπλέον που μας διαχωρίζει από διάφορες στα λόγια «αντιιμπεριαλιστικές» δυνάμεις, που όμως αντιμετωπίζουν τον ιμπεριαλισμό στρεβλά, ως επιθετική εξωτερική πολιτική και όχι ως το σημερινό μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού, και μπαίνουν στο «λούκι» να επιλέξουν και σε αυτά τα ζητήματα εκείνον που τους φαίνεται το «μικρότερο κακό».

Γιατί η δική μας αντίθεση στο ΝΑΤΟ έχει αφετηρία τη λαϊκή αντίσταση και ρήξη με το ΝΑΤΟ, την επαναστατική κατανόηση του κόσμου και την εμπιστοσύνη στη δύναμη της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και παντού στον κόσμο. Γιατί η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική! Αυτό το μήνυμα κουβαλάει και η ιστορική μνήμη εδώ στον τόπο που βρισκόμαστε!

Αυτή είναι η δύναμη που θα ανατρέψει το σύστημα της εκμετάλλευσης, τον κόσμο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και επεμβάσεων, των πολέμων και της αναγκαστικής προσφυγιάς, και στη θέση τους θα αναδείξει μια άλλη κοινωνία, της ειρήνης και αδελφοσύνης των λαών, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, όπως αυτή που βίωναν και οι λαοί της Ρωσίας και της Ουκρανίας πριν την καπιταλιστική παλινόρθωση, που όμως θα παλέψουμε (και τώρα έχουμε περισσότερα όπλα) ώστε να είναι και απαλλαγμένη από αδυναμίες και λάθη που οδήγησαν στην ανατροπή της.

Γιατί το μέλλον της ανθρωπότητας, το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!

Η Ρωσία ενδέχεται να αποσυρθεί από τη συμφωνία για την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω Μαύρης Θάλασσας - που λήγει τη Δευτέρα - ωσότου οι άλλες πλευρές εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους και αρθούν τα εμπόδια στις δικές της εξαγωγές σιτηρών και λιπασμάτων, επεσήμανε την Πέμπτη ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν. Σύμφωνα με τον ίδιο, «ούτε ένα» από τα ρωσικά αιτήματα δεν πάρθηκε υπόψη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για παράταση της συμφωνίας.

Ο γγ του ΟΗΕ Αντ. Γκουτέρες έστειλε την Τρίτη επιστολή στον Πούτιν, προτείνοντας τρόπους ώστε «να απομακρυνθούν τα εμπόδια που επηρεάζουν τις οικονομικές συναλλαγές μέσω της Ρωσικής Αγροτικής Τράπεζας (RAB)».

Σύμφωνα με το πρακτορείο «Reuters», η ΕΕ εξετάζει το ενδεχόμενο να συνδέσει μια θυγατρική εταιρεία της RAB με το διεθνές σύστημα SWIFT, ώστε να επιτρέπονται οι συναλλαγές για αγορές τροφίμων και λιπασμάτων. Δύο πηγές ανέφεραν ότι ο Γκουτέρες πρότεινε στον Πούτιν να διατηρηθεί η υπάρχουσα συμφωνία για την εξαγωγή σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας για αρκετούς μήνες, μέχρι να συνδεθεί αυτή η θυγατρική εταιρεία με το SWIFT.

Σχετικές συνομιλίες είχαν την Πέμπτη και την Παρασκευή ο ΟΗΕ και η ΕΕ, με την πρόεδρο της Κομισιόν να δηλώνει ότι «το μπαλάκι βρίσκεται στο γήπεδο του Προέδρου Πούτιν» και ότι η Μόσχα «έχει την ευθύνη να παρατείνει τη συμφωνία, ειδάλλως συνέπεια θα είναι η παγκόσμια διατροφική ανασφάλεια».

Την Παρασκευή ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, δήλωσε ότι ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Πούτιν στην Τουρκία τον Αύγουστο και ότι «έχουμε την ίδια άποψη για την επέκταση του "διαδρόμου των σιτηρών"».

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμ. Πεσκόφ σε δήλωσή του έσπευσε να διευκρινίσει ότι η Ρωσία δεν έχει ανακοινώσει τίποτα σχετικά με την παράταση της συμφωνίας.

Σε αυτήν τη συγκυρία, Ιρανός βουλευτής «υπενθύμισε» πως όταν ολοκληρωθούν ο Διεθνής Διάδρομος Μεταφοράς Βορρά - Νότου (INSTC) και τα σιδηροδρομικά δίκτυα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης, καθώς και με τον σιδηρόδρομο του Ιράν, που εκτείνεται από τις βόρειες επαρχίες του μέχρι το νότιο λιμάνι Τσαμπαχάρ, θα μπορούν να εξάγονται πολλά ρωσικά εμπορεύματα και σιτηρά.

Το INSTC είναι ένα διεθνές δίκτυο μεταφορών, μήκους περίπου 7.200 χλμ., το οποίο συνδέει την Αγία Πετρούπολη και τη Βομβάη της Ινδίας και θα είναι μια εναλλακτική στη θαλάσσια διαδρομή που συνδέει την Ευρώπη, τον Περσικό Κόλπο και τις χώρες του Ινδικού Ωκεανού μέσω της Διώρυγας του Σουέζ.

Copyright 2023 The Associated

Στην πυρήνα των παζαριών και των επικίνδυνων αποφάσεων ήταν η μακροπρόθεσμη στρατιωτική στήριξη του Κιέβου με σταδιακό μετασχηματισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα, καθώς και οι «εγγυήσεις ασφαλείας» που θα παρέχουν ισχυρά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και του G7 στο Κίεβο.

Σχετικά με τη μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και με φόντο τα παράπονα της ουκρανικής ηγεσίας επειδή δεν έλαβε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και πολιτική δέσμευση για πρόσκληση ένταξης μετά το τέλος του πολέμου, ο Γ. Στόλτενμπεργκ σημείωσε πως οι αποφάσεις της Συνόδου προβλέπουν ένα «πακέτο τριών σημείων»: Ιδρύεται το «Συμβούλιο ΝΑΤΟ - Ουκρανίας», επιβεβαιώνεται εκ νέου ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και καταργείται το Ενταξιακό Σχέδιο Δράσης (ΜΑΡ), κίνηση που θεωρείται ότι συντομεύει τις διαδικασίες ένταξης όποτε αυτές ξεκινήσουν.

«Η Ουκρανία έχει γίνει ολοένα και πιο διαλειτουργική, πολιτικά ενσωματωμένη στη Συμμαχία και έχει σημειώσει ουσιαστική πρόοδο στην πορεία των μεταρρυθμίσεων», αναφέρεται στο κοινό ανακοινωθέν, ωστόσο γίνεται λόγος για «πρόσθετες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται», ενώ αναφέρεται γενικόλογα ότι «θα είμαστε σε θέση να απευθύνουμε πρόσκληση στην Ουκρανία για ένταξη, όταν συμφωνήσουν οι Σύμμαχοι και πληρούνται οι προϋποθέσεις».

Ο Στόλτενμπεργκ υπογράμμισε πως «το πιο επείγον καθήκον τώρα είναι να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία έχει αρκετά όπλα», ενώ τις προηγούμενες μέρες ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ είχε τονίσει πως «αν δεν επικρατήσει η Ουκρανία, δεν θα υπάρξει καμία συζήτηση για ένταξή της στο ΝΑΤΟ».

Ο Ουκρανός Πρόεδρος, Β. Ζελένσκι, εξέφρασε «ανησυχία» ότι η επιφυλακτική προσέγγιση του ΝΑΤΟ σηματοδοτεί την επιθυμία να μείνουν περιθώρια ελιγμών σε πιθανές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία: «Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα παράθυρο για να τεθεί σε διαπραγμάτευση η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Και για τη Ρωσία, αυτό αποτελεί κίνητρο για να συνεχίσει την τρομοκρατία της».

Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της ντε φάκτο ΝΑΤΟποίησης του ουκρανικού εδάφους, ανεξάρτητα από το εάν και πότε θα προσκληθεί επίσημα η Ουκρανία να ενταχθεί, και με το βλέμμα στη συνολικότερη μακροχρόνια αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη, οι ηγέτες του G7, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, κατέληξαν σε ένα «Διεθνές πλαίσιο για τις μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις ασφαλείας της Ουκρανίας».

Η κοινή δήλωση υπογραμμίζει ότι οι χώρες του G7 θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για «διμερείς, μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις και διευθετήσεις ασφάλειας» προς τρεις στόχους:

-- «Διασφάλιση μιας βιώσιμης δύναμης ικανής να υπερασπιστεί την Ουκρανία τώρα και να αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα στο μέλλον».

-- «Ενίσχυση της οικονομικής σταθερότητας και ανθεκτικότητας της Ουκρανίας».

-- «Παροχή τεχνικής και οικονομικής υποστήριξης για τις άμεσες ανάγκες της Ουκρανίας στον πόλεμο της Ρωσίας, καθώς και για να συνεχίσει να εφαρμόζει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».

Το πλαίσιο τίθεται από το G7 και βάσει αυτού θα ξεκινήσει μια διαδικασία διμερών διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ θα ξεκινήσουν σύντομα τις διαπραγματεύσεις τους με την Ουκρανία γύρω από αυτές τις «εγγυήσεις ασφαλείας», θέμα που συζητήθηκε και στις πολλές διμερείς συναντήσεις που είχε ο Ζελένσκι με ομολόγους του.

Για τον μακροπρόθεσμο εκσυγχρονισμό των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ένας συνασπισμός 11 χωρών θα αρχίσει να εκπαιδεύει Ουκρανούς πιλότους σε μαχητικά αεροσκάφη F-16 σε κέντρο στη Ρουμανία τον Αύγουστο, ανακοινώθηκε και επίσημα στο περιθώριο της Συνόδου.

Η δε γερμανική αμυντική βιομηχανία «Rheinmetall» - αναγνωρίζοντας ότι η σύγκρουση, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, έχει «μέλλον» - ανακοίνωσε πως θα ανοίξει εργοστάσιο παραγωγής και επισκευής τεθωρακισμένων οχημάτων στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας εντός των επόμενων 12 εβδομάδων, παρότι μαίνεται ο πόλεμος με τη Ρωσία.

Επιπλέον, θα εκπαιδεύσει Ουκρανούς στο να συντηρούν τα άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα που κατασκευάζονται στο εργοστάσιο.

Οι Ουκρανοί «πρέπει να βοηθήσουν τους εαυτούς τους - δεν είναι δυνατό πάντα να περιμένουν Ευρωπαίους ή Αμερικανούς να τους βοηθήσουν τα επόμενα 10 ή 20 χρόνια», είπε ο διευθύνων σύμβουλος της «Rheinmetall».

Σε πάνω από 1,5 δισ. δολάρια ανέρχεται η αξία του στρατιωτικού εξοπλισμού που δεσμεύτηκαν οι κυβερνήσεις στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ να στείλουν στο Κίεβο, σύμφωνα με λίστα που δημοσίευσε ο Ουκρανός υπουργός Αμυνας, Ολ. Ρεζνίκοφ, συμπεριλαμβανομένων και των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς SCALP που δεσμεύτηκε για πρώτη φορά να στείλει η Γαλλία, ακολουθώντας τη Βρετανία. Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση των ΗΠΑ για την αποστολή πυρομαχικών διασποράς, τα οποία ανεβάζουν τις απώλειες μεταξύ των αμάχων.

Παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία αξίας 17 δισ. ευρώ έως το 2027 υποσχέθηκε ο Γερμανός καγκελάριος Ολ. Σολτς, διαβεβαιώνοντας ότι ο ΝΑΤΟικός στόχος για αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ θα υπερκαλυφθεί. «Εχουμε πόλεμο στην Ευρώπη και αυτό εξακολουθεί να επηρεάζει τη ζωή όλων μας», ανέφερε.

Οι αποφάσεις της Συνόδου σηματοδοτούν μεγαλύτερο ΝΑΤΟικό «πάτημα» στη Βαλτική Θάλασσα και την Αρκτική. Ενώ προετοιμάζεται η ένταξη της Σουηδίας μετά τη συναίνεση της Τουρκίας, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, επισκέφτηκε την Πέμπτη τη Φινλανδία, το νεότερο μέλος του ΝΑΤΟ.

Στο Ελσίνκι ο Μπάιντεν συναντήθηκε με τον Φινλανδό ομόλογό του, Σ. Νιινίστο, και με τους ηγέτες των σκανδιναβικών χωρών, συμμετέχοντας στη Σκανδιναβική Σύνοδο Κορυφής (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία, Ισλανδία).

Με τη συμμετοχή της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το «ΝΑΤΟικό έδαφος» εκτείνεται κατά μήκος των χερσαίων συνόρων της Φινλανδίας με τη Ρωσία μήκους πάνω από 900 χλμ., ενώ σχεδόν «κυκλώνει» τη Βαλτική Θάλασσα.

Φιλανδία και Σουηδία είχαν και τα προηγούμενα χρόνια στενή και πολύμορφη συνεργασία με το ΝΑΤΟ, ωστόσο με την ένταξή τους σε αυτό η παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην περιοχή περνά σε άλλο επίπεδο.

Χωρίς την ένταξη των δύο χωρών, το ΝΑΤΟ θα χρειαζόταν έγκριση για βάσεις στη Φινλανδία και στη Σουηδία, για να μπορέσει να υπερασπιστεί τα κράτη της Βαλτικής σε μία σύγκρουση με τη Ρωσία, ενώ τώρα παρέχονται στις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ αεροπορικές βάσεις, λιμάνια, δίαυλοι επικοινωνίας και εφοδιασμού βόρεια της Λετονίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας.

Η Φινλανδία πρόσθεσε στο ΝΑΤΟ 24.000 ενεργούς στρατιώτες, 100 πολεμικά αεροσκάφη και δεκάδες πολεμικά πλοία, ενώ η Σουηδία θα προσθέσει τους δικούς της 15.000 ενεργούς στρατιώτες καθώς και αντίστοιχο αριθμό αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων.

Ο Μπάιντεν χαρακτήρισε τη Φινλανδία «εξαιρετικό απόκτημα» για το ΝΑΤΟ. «Θα υπερασπιστούμε κάθε εκατοστό του εδάφους του ΝΑΤΟ και αυτό περιλαμβάνει τη Φινλανδία», είπε.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο Μπάιντεν εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα που εγκρίνει την κινητοποίηση επίλεκτων εφεδρικών δυνάμεων των ΗΠΑ, με έως και 3.000 άτομα προσωπικό, ενισχύοντας τις ένοπλες δυνάμεις για την υποστήριξη της Επιχείρησης «Atlantic Resolve» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ «για την υπεράσπιση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ».

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ που εγείρουν «απειλές για την ασφάλεια και τα συμφέροντα της Ρωσίας», η Μόσχα προειδοποίησε πως θα απαντήσει «την κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τις μεθόδους που έχουμε στη διάθεσή μας».

Μεταξύ άλλων θα ενισχυθούν περαιτέρω «η στρατιωτική οργάνωση και το αμυντικό σύστημα της χώρας», σύμφωνα με το ρωσικό ΥΠΕΞ.

Την «πυρηνική απειλή» που δημιουργεί για τη Ρωσία η απόφαση των κρατών - μελών να εκπαιδεύσουν Ουκρανούς πιλότους σε αμερικανικά μαχητικά F-16, υπογράμμισε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ.

Οι ΗΠΑ και το NATO «δημιουργούν κίνδυνο απευθείας στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία κι αυτό μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες», δήλωσε, αναφέροντας ότι η Μόσχα δεν μπορεί να αγνοήσει πως τα F-16 έχουν τη δυνατότητα να φέρουν πυρηνικά όπλα.

«Το γεγονός και μόνο ότι θα εμφανιστούν τέτοια συστήματα στα χέρια των ουκρανικών ένοπλων δυνάμεων θα το θεωρήσουμε πυρηνική απειλή από τη Δύση», επέμεινε.

Στο μεταξύ, στη Λευκορωσία, μισθοφόροι της ρωσικής εταιρείας «Wagner» εκπαιδεύουν Λευκορώσους στρατιώτες κοντά στην πόλη Οσιποβίτσι, ανακοίνωσε το λευκορωσικό υπουργείο Αμυνας.