Από την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Καμία αυταπάτη. Η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ προσπαθούν να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση μέσα από κάλπικες αντιπαραθέσεις, μέσα από ψεύτικες υποσχέσεις. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει αμέσως τώρα να ανασυνταχθεί έτσι ώστε αυτό να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, με ισχυρό το ΚΚΕ».

«Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!». Με αυτό το αποφασιστικό σύνθημα, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, απεργοί από μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, άνεργοι, συνταξιούχοι, μαζί με αυτοαπασχολούμενους, μικρομεσαίους αγρότες, νέους, έδωσαν το «παρών» την Τετάρτη στις απεργιακές συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν σε πάνω από 65 πόλεις σε όλη τη χώρα τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Δεκάδες χιλιάδες απεργοί και διαδηλωτές έδωσαν έμπρακτη απάντηση στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, στα αντιλαϊκά «αναπτυξιακά σχέδια» για την κλιμάκωση αυτής της επίθεσης στη φάση της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Εδωσαν ταυτόχρονα απάντηση στα περί «δίκαιης ανάπτυξης» και τα άλλα παραμύθια που συνοδεύουν την προσπάθεια όλων των αστικών επιτελείων να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και το λαό πίσω από τους αντιλαϊκούς «εθνικούς στόχους» των μονοπωλίων.

Στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της χώρας καταγράφηκε την Τετάρτη η τεράστια αντίθεση που χαρακτήρισε και όλο το διάστημα μπροστά στην απεργία:

Από τη μια, οι μαζικές εργατικές - λαϊκές απεργιακές συγκεντρώσεις που οργάνωσαν οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, με ζωντάνια και μαχητικότητα, με εργαζόμενους που πήραν τη θέση τους στην απεργία κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και τα χτυπήματα στη συνδικαλιστική δράση, με αγωνιστές που δίνουν μάχες σε όλους τους χώρους, με ανθρώπους που έκαναν αυτό το βήμα χάρη στην επίμονη δουλειά και τις πρωτοβουλίες ταξικών συνδικάτων.

Από την άλλη, η «γύμνια» που παρουσίασε ξανά ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, με άμαζες συνάξεις κατά βάση ορισμένων εργατοπατέρων, παρά τα «ταρατατζούμ» που συνόδευσαν τη «συμμαχία» που έστησαν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ με τις ηγεσίες σε ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, Επιμελητήρια, με αιτήματα κομμένα και ραμμένα στις αξιώσεις των μονοπωλίων.

Από τη μία, στις συγκεντρώσεις των ταξικών συνδικάτων αποτυπώθηκαν οι πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνουν σε κρίσιμα μέτωπα (όπως οι Συλλογικές Συμβάσεις, τα μέτρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία κ.ά.), η μάχη που έδωσαν όλες τις προηγούμενες μέρες με περιοδείες, εξορμήσεις, συνελεύσεις και συσκέψεις, για να φτάσει σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς το κάλεσμα στην απεργία και στην πάλη με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Από την άλλη, οι θλιβερές συνάξεις των εργατοπατέρων ήταν αντανάκλαση του υπονομευτικού ρόλου που έπαιξαν πολύμορφα και σε αυτήν την απεργία: Πέρα από την οργάνωση παρασυνάξεων κεντρικών συνδικαλιστών πίσω από κλειστές πόρτες, παντού όπου μπορούσαν φρόντισαν να μην γίνει καμιά συζήτηση μέσα στους εργαζόμενους, αλλού την «έθαψαν» με τυπικές αποφάσεις διοικήσεων, αλλού... δεν μπήκαν καν σε αυτόν τον κόπο, αλλού μετέτρεψαν την απεργία σε... δίωρη στάση εργασίας, αλλού την καταψήφισαν ανοιχτά σε πρωτοβάθμια σωματεία.

Λίγο παραδίπλα τους, αντίστοιχη εικόνα σκορποχωριού, με μπόλικη... γκρίνια που φανερώνει και τα αδιέξοδά τους, εμφάνισαν την Τετάρτη οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και διαφόρων άλλων, που φρόντισαν και αυτές να συμβάλλουν όλες τις προηγούμενες μέρες στην επιχείρηση υπονόμευσης της απεργίας, με ξεδιάντροπα συνθήματα του τύπου «Η 30ή Μάη δεν είναι απεργία, είναι συμμαχία με την εργοδοσία», με καλλιέργεια σύγχυσης και με στάση ανεμοδούρας μέσα σε όποια σωματεία παρεμβαίνουν, συνδράμοντας στην προσπάθεια του κεφαλαίου να μην κουνηθεί φύλλο στους χώρους δουλειάς.

Η μάχη που δόθηκε για την απεργία της Τετάρτης ανέδειξε δυνατότητες για άνοδο της οργάνωσης και των αγώνων των εργαζομένων και του λαού, για ενίσχυση της πάλης για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους, για την κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων, για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κατοχύρωση σύγχρονων κοινωνικών δικαιωμάτων. Ηταν ταυτόχρονα μια μάχη που ενίσχυσε χρήσιμα συμπεράσματα για το ρόλο κάθε δύναμης μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, τα οποία πρέπει να συζητηθούν πλατιά σε κάθε χώρο, ως στοιχείο της έντασης της προσπάθειας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την Κοινωνική Συμμαχία απέναντι στα μονοπώλια και όλες τις δυνάμεις που τα υπηρετούν.

MotionTeam

Η διαδήλωση ξεκίνησε από το Αγαλμα Βενιζέλου και, με ενδιάμεσο σταθμό το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, κατέληξε έξω από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, το σπίτι των εργατών που ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός προσπαθεί να το μετατρέψει σε τσιφλίκι των εργοδοτών.

Η μάχη για την επιτυχία της απεργίας ξεκίνησε νωρίς το πρωί, με τις απεργιακές φρουρές εργαζομένων και σωματείων μπροστά στις πύλες εργοστασίων, εμπορικών καταστημάτων στο κέντρο της πόλης, αλλά και σε επιχειρήσεις Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, όπως ο ΟΤΕ στο Φοίνικα κ.α.

Οι συμβασιούχοι των δήμων, συσπειρωμένοι στο Σωματείο ΟΤΑ νομού Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση μπροστά στο υπουργείο, απλώνοντας πανό και γράφοντας συνθήματα καταγγελίας των απολύσεων και διεκδίκησης του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Στη συνέχεια, ενώθηκαν με τους χιλιάδες εργάτες άλλων κλάδων στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση πραγματοποίησε ο Πέτρος Σημάδης, πρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης. Χαιρέτισαν επίσης η Φανή Τζούμα, από τις καθαρίστριες σχολικών κτιρίων που τις προηγούμενες μέρες έδωσαν με επιτυχία τη μάχη της 48ωρης απεργίας, και η Ράνια Καπετανγιώργη, πρόεδρος του Συλλόγου Μικρών και Αυτοαπασχολούμενων Εμπόρων Θεσσαλονίκης.

ΣΤΑΔΙΟΥ

«Εργάτη μη μειώνεις τις απαιτήσεις, στους ταξικούς αγώνες για νέες κατακτήσεις»: Το κάλεσμα από τα μεγάφωνα της συγκέντρωσης πέρασε στους απεργούς που έφταναν από τις προσυγκεντρώσεις, με πανό και πικέτες που πρόβαλαν τα αιτήματά τους για κατάργηση όλων των αντιλαϊκών και αντεργατικών νόμων, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, με δικαιώματα και αυξήσεις στα μεροκάματα.

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν επίσης αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες που διαδήλωσαν πίσω από τα πανό της ΟΒΣΑ, σωματείων και Επιτροπών Αγώνα. Μαζική ήταν η παρουσία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων που συσπειρώνονται σε αυτό. Με τα δικά τους πανό συμμετείχαν η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας και η Πρωτοβουλία Αποστράτων.

«Του κεφαλαίου τα κέρδη στόχος εθνικός, η απάντησή μας αγώνας ταξικός» διαμήνυσαν οι συγκεντρωμένοι σε κυβέρνηση, εργοδοσία και τα αντιλαϊκά «αναπτυξιακά» τους σχέδια.

ΟΜΟΝΟΙΑ

Αμέσως μετά ξεκίνησε η πορεία, με χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές πίσω από τα πανό Σωματείων, Συλλόγων και Λαϊκών Επιτροπών να φτάνουν στο Σύνταγμα, σχηματίζοντας μια μαζικότατη και πυκνή συγκέντρωση έξω από τη Βουλή.

«ΣΕΒ και ΓΣΕΕ κοινωνικοί εταίροι, στων εργατών τη φτώχεια συνεταίροι». Το σύνθημα που ακούστηκε κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης έγινε πιο δυνατό όταν η πορεία, ανεβαίνοντας την οδό Σταδίου, έφτασε στο ύψος της πλατείας Κλαυθμώνος. Εκεί βρισκόταν σε εξέλιξη ακόμα μια συγκέντρωση - παρωδία των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τόσο από την άποψη της ισχνής συμμετοχής όσο και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο που επιχείρησαν να δώσουν οι δυνάμεις αυτές στη μέρα την οποία βάφτισαν «μέρα πανεθνικής δράσης».

«Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», ήταν η απάντηση του ταξικού κινήματος και των συμμάχων του στις προσπάθειες να στοιχηθούν οι εργαζόμενοι πίσω από τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου.

Η απεργιακή κινητοποίηση στις 30 Μάη πήρε τη σκυτάλη από τις κινητοποιήσεις και τις διάφορες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, μέσα από τις οποίες εργαζόμενοι σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς διεκδικούν αιτήματα με βάση τις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους.

Εργαζόμενοι από τον κλάδο των Κατασκευών διαδήλωσαν πίσω από τα πανό της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και των σωματείων πως δεν συμβιβάζονται με την ανάπτυξη που επιδιώκουν τα αφεντικά και οι «κολαούζοι» τους, αλλά διεκδικούν αυξήσεις στα μεροκάματα και ανατροπή των αντεργατικών νόμων. Η απεργία άγγιξε καθολικά ποσοστά σε μια σειρά μεγάλα εργοτάξια της Αττικής (στις ανακαινίσεις των ξενοδοχείων «Αστέρας Βουλιαγμένης» και «Ledra», στην κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ κ.α.).

ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Αντίστοιχη είναι η πείρα και στους κλάδους των Τροφίμων - Ποτών και του Φαρμάκου, όπου οι Ομοσπονδίες και τα σωματεία επίσης οργανώνουν πρωτοβουλίες με αιχμή τις κλαδικές Συμβάσεις.

Μήνυμα πως διεκδικούν αυξήσεις μισθών έστειλαν οι εργαζόμενοι που διαδήλωσαν πίσω από το πανό του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, ενώ ανάμεσα στα αιτήματα που αναγράφονταν στις πικέτες που κρατούσαν, περιλαμβανόταν και το αίτημα για νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.

Μεταξύ άλλων, στην κινητοποίηση συμμετείχαν εργαζόμενοι και σωματεία από τους κλάδους του Τύπου - Χαρτιού, της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των ΟΤΑ, της Υγείας και της Παιδείας, συνταξιουχικά σωματεία, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών κ.ά.

«Είμαστε εδώ γιατί ξέρουμε καλά ότι τις λύσεις που έχουμε ανάγκη δεν θα μας τις προσφέρει καμιά κυβέρνηση που δεν προλαβαίνει να φέρνει τον έναν αντεργατικό νόμο πίσω από τον άλλον. Κανένας βιομήχανος, κανένας μεγαλοεπιχειρηματίας, κανένας εφοπλιστής, που δεν φημίζονται για "ανοιχτοχέρηδες". Ολοι αυτοί παίρνουν από τους εργαζόμενους, δεν δίνουν. Κι αν δώσουν λίγα ψίχουλα, φροντίζουν στο τέλος ο λογαριασμός να είναι υπέρ τους», υπογράμμισε μεταξύ άλλων.

Αναφερόμενος στις κυβερνητικές εξαγγελίες για τη «μεταμνημονιακή» εποχή, σημείωσε: «Λέει η κυβέρνηση και η υπουργός Εργασίας ότι θα αυξήσουν τον κατώτερο μισθό στα πρότυπα πάνω - κάτω της Πορτογαλίας. Κάνα 20ευρο δηλαδή, άντε λίγο παραπάνω, που στο τέλος του χρόνου θα το πάρουν πίσω διπλό και τρίδιπλο από τη μείωση του αφορολόγητου, που την έχουν έτοιμη.

Το κόλπο παλιό και χιλιοχρησιμοποιημένο, για να πιάνουν τους εργαζόμενους στον ύπνο, όπως ο κυνηγός το θήραμά του, για να καλλιεργούν αυταπάτες και να κάνουν τη δουλειά τους.

Ο Γ. Τασιούλας

Η σειρά για αυτούς δεν έχει σημασία. Κόβουν πολλά, δίνουν ψίχουλα. Δίνουν ψίχουλα, παίρνουν πίσω περισσότερα. Η δουλειά να γίνεται. Ο λογαριασμός να βγαίνει. Τα συμφέροντα των λίγων να υπηρετούνται.

Ως εδώ! Τις λύσεις που έχουμε ανάγκη θα τις κάνουμε πραγματικότητα με τον αγώνα μας. Γι' αυτό είμαστε εδώ, γι' αυτό συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε!».

«Το κυβερνητικό παραμύθι για "δίκαιη" ανάπτυξη, για "τέλος των μνημονίων", για "επιστροφή στην κανονικότητα", δεν μπορεί να κοροϊδέψει ούτε μικρό παιδί», τόνισε ο Γ. Τασιούλας. «Τι σόι "δίκαιη" ανάπτυξη είναι αυτή, με εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους σε πλήρη ισχύ και μόνιμους, για πολλές επόμενες δεκαετίες; Τι σόι "δίκαιη" ανάπτυξη είναι αυτή, που συνοδεύεται με ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών, αεροδρομίων, λιγνιτικών μονάδων; Για ποια "κανονικότητα" και ποια "επιστροφή" μάς λένε; Θα αναπληρωθούν οι απώλειες που είχαμε; Θα επανέλθουν οι συντάξεις, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης; Θα απαλλαγούμε από τον ΕΝΦΙΑ και τη φοροληστεία; Θα αυξηθεί το αφορολόγητο το δικό μας, ή μήπως θα πολλαπλασιαστούν τα προνόμια και οι ελαφρύνσεις στο κεφάλαιο, που και σήμερα έχει τόσες που γεμίζουν δέκα βιβλία; Μήπως τα πρωτογενή πλεονάσματα, που βάζει στόχο η κυβέρνηση, θα προκύψουν από τη φορολογία στους βιομήχανους και στις μεγάλες επιχειρήσεις; Οχι βέβαια! Από το λαό θα τα ξαναρπάξουν για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή τους. Μήπως θα γλιτώσει, με την "κανονικότητα" που υπόσχονται, κανένα σπίτι εργαζόμενου από τα νύχια των τραπεζών; Μα αφού απελευθερώθηκαν οι πλειστηριασμοί τώρα το Μάη!».

«Θα είναι τόσο "δίκαιη" η ανάπτυξη που ετοιμάζει η κυβέρνηση», συνέχισε, «που τη συνοδεύει με νόμο που ψήφισε με τα άλλα αστικά κόμματα, για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς.

Τόσο "δίκαιη", που χρειάζεται δίπλα της νόμο για να διώκονται με συνοπτικές διαδικασίες όσοι αγωνίζονται ενάντια στους πλειστηριασμούς, για να μην πέσει το σπίτι τους στα χέρια των τραπεζών.

Αυτή η ανάπτυξη είναι δίκαιη μόνο για τα αφεντικά. Γι' αυτό τη χειροκροτούν, τη διεκδικούν και την απαιτούν, εδώ και τώρα!

Εμείς οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα, χρειαζόμαστε την ανάπτυξη που θα βάλει στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Υπάρχουν οι δυνατότητες ώστε οι οικογένειές μας να ζήσουν καλύτερα, να καλύπτουν τις ανάγκες τους, να περάσει η ζωή μας σε πραγματικά ανώτερο επίπεδο. Από τα χέρια μας περνάει όλος ο πλούτος, με τη δουλειά μας χτίζουμε μεγαθήρια, γέφυρες, εργοστάσια, παράγουμε ό,τι βλέπει το μάτι του ανθρώπου, και είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε στη φτώχεια και την ανέχεια.

Δεν συμβιβαζόμαστε με το παρόν και το μέλλον που σχεδιάζουν για εμάς κυβερνήσεις, κόμματα και δυνάμεις του κεφαλαίου. Θα παλέψουμε μέχρι τέλους. Αυτό είναι το σίγουρο. Αυτό είναι το ελπιδοφόρο».

Ο Γ. Τασιούλας επισήμανε ακόμα πως το κεφάλαιο, εκτός από τις κυβερνήσεις, τα κόμματά του και τα ΜΜΕ του, έχει και τους ανθρώπους του μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπενθυμίζοντας ότι οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ έχουν κολλημένα πολλά «ένσημα» σε αυτόν το ρόλο.

«Την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξης, τη δεκαετία του '90 και στις αρχές του 2000, πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, ήταν "μανούλες" στην καλλιέργεια αυταπατών, του "κοινωνικού εταιρισμού"», ανέφερε. Ξεχώρισε μάλιστα το παράδειγμα του νόμου της κυβέρνησης Σημίτη για την εκ περιτροπής εργασία και τα προγράμματα «Stage», τα οποία προέκυψαν ως «προϊόν του κοινωνικού διαλόγου» και του «Συμφώνου Εμπιστοσύνης προς το 2000», που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ το 1997.

«Στην ανάπτυξη, μας λέγανε ότι ζητάμε ψηλούς μισθούς, στην κρίση ότι οι αγώνες είναι τρέλα, μετά ότι οι απεργίες δεν αποδίδουν και πρέπει να βγάλουμε πείρα από το παράδειγμα της Πορτογαλίας, που προβάλλει και η κυβέρνηση. Απέναντι στους εργάτες πάντα», υπογράμμισε, και συνέχισε: «Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν και σήμερα. Μπορεί να είναι απαξιωμένοι, αλλά δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Είναι επικίνδυνοι. Βγάζουν μπροστά όλα τα κόλπα ενσωμάτωσης. Λένε, τώρα, κάτι για μια "συμμαχία". Απέναντι σε ποιον; Που θα κάνει τι; Μια συμμαχία προθύμων θέλουν να φτιάξουν, με το περιεχόμενο που θέλει το κεφάλαιο, ο ΣΕΒ. Μια συμμαχία που χωράει μέσα και τα αφεντικά. Ετσι κι αλλιώς, μαζί τα βρίσκουν. Τα ίδια λένε. Τις ίδιες αγωνίες έχουν».

Τόνισε ακόμα πόσο υποκριτικό είναι να λέει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ότι παλεύει ενάντια «στη λιτότητα, την ανεργία, τη φοροληστεία», την ίδια στιγμή που υπογράφει μαζί με τον ΣΕΒ συμβάσεις των 586 ευρώ και μνημόνια συνεργασίας, ενώ στέκεται μόνιμα εμπόδιο στους αγώνες που δίνουν οι δυνάμεις των ταξικών Ομοσπονδιών στους χώρους δουλειάς, για αύξηση στα μεροκάματα και για βελτίωση των όρων δουλειάς.

«Σήμερα οι εργαζόμενοι έχουν πείρα», κατέληξε ο Γ. Τασιούλας, σημειώνοντας τα εξής: «Μπορούν να κρίνουν και είναι αναγκαίο να αποφασίσουν. Να μην μείνουν μόνο στη σωστή διαπίστωση, στη σωστή εκτίμηση για το τι φταίει. Να αποφασίσουν να αγωνιστούν δίπλα στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, δίπλα στο ΠΑΜΕ, κάτω από τα δικά μας αιτήματα, τις δικές μας σημαίες. Απέναντι στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες των οικογενειών μας, μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση προς όφελος της ζωής και του μέλλοντος των παιδιών μας.

Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη».

Ο Γ. Ντάλιος

Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, που απέναντι στα οξυμένα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων «μας καλεί να κάνουμε υπομονή, μας λέει πως θα έχουμε μερίδιο και εμείς από την ανάπτυξη», ο Γ. Ντάλιος ξεκαθάρισε ότι η έξοδος από τα μνημόνια δεν είναι καθόλου ρόδινη για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες. Μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Οχι μόνο δεν επανέρχεται το αφορολόγητο για εμάς τους επαγγελματίες, αλλά μειώνεται στις 5,5 χιλιάδες, και για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Οι συνταξιούχοι αυτοαπασχολούμενοι "υποδέχονται" την ανάπτυξη με περικοπές που θα ξεπερνούν το 20% για τον πρώην ΟΑΕΕ, ενώ χιλιάδες δεν θα βγουν στη σύνταξη λόγω χρεών στο Ταμείο. Τώρα ετοιμάζονται να μας πάρουν και τα σπίτια, να εκτοξεύσουν τις κατασχέσεις ακόμα και για χρέη 500 ευρώ, όσο μια - δυο εισφορές στον ΕΦΚΑ».

Ο Γ. Ντάλιος κάλεσε τους αυτοαπασχολούμενους να μην εναποθέσουν τις ελπίδες τους στο «Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης» της κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας πως κάτω από τον τίτλο αυτό βρίσκεται η «πολιτική εξυπηρέτησης συμφερόντων βιομηχάνων, πολυκαταστημάτων, τραπεζιτών, εφοπλιστών, μονοπωλιακών ομίλων, που προκειμένου να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους δεν λογαριάζουν τις δικές μας ανάγκες και δικαιώματα».

Σχολίασε ακόμα τη «συμμαχία» στην οποία συμμετέχουν οι πλειοψηφίες των διοικήσεων της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ, καθώς και τα αιτήματα που προβάλλουν, όπως τη διεύρυνση της χρηματοδότησης μέσω «αναπτυξιακών νόμων», «αναπτυξιακής τράπεζας» και χρηματοδοτικών προγραμμάτων τα οποία «δεν έχουν σχέση με την πλειοψηφία των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών», αλλά εξυπηρετούν μια σειρά μεσαίων και μεγαλύτερων επιχειρήσεων, με δυνατότητα διάθεσης κεφαλαίων και με μερίδιο δίπλα στα μονοπώλια.

«Στον αντίποδα», τόνισε, «εμείς οι μικροί επαγγελματίες χτίζουμε και δυναμώνουμε καθημερινά την δική μας συμμαχία, τη συμμαχία ανάμεσα στον εργάτη, τον μικροεπαγγελματία, τον συνταξιούχο, τον φτωχό αγρότη, όλους αυτούς που χτυπιούνται από την πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, τη συμμαχία όλων αυτών που έχουν συμφέρον από την ανατροπή της πολιτικής αυτής».

Την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους στους εργαζόμενους του ΣΕΜΠΟ εκφράζουν δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ανάμεσά τους και οι εξής: Τα Εργατικά Κέντρα Λαυρίου, Ιωαννίνων και Λέσβου. Οι Ομοσπονδίες Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών και Φαρμάκου (ΟΕΦΣΕΕ). Τα Συνδικάτα Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Οικοδόμων Αθήνας, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ και ΠΕΣ ΝΑΤ, Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, ΟΤΑ Αττικής, Εργαζομένων στους Δήμους Ελευσίνας, Ασπροπύργου και Μάνδρας Ειδυλλίας, Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής - Βοιωτίας - Εύβοιας - Κορινθίας, Εργαζομένων Δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης, Εργαζομένων Δήμου Περάματος, Ελεγκτών Λογιστών Περιφέρειας Αττικής, Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής, Βοιωτίας και Νήσων Αργοσαρωνικού, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, Οικοδόμων Μεσσηνίας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Μεσσηνίας, Εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Μεσσηνίας και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος. Επίσης, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Ακόμη, στο ΠΑΜΕ είχαν φτάσει μέχρι χτες αργά μηνύματα αλληλεγγύης από τις παρακάτω οργανώσεις: Ευρωπαϊκό Γραφείο ΠΣΟ (EUROF WFTU), Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Μεταφορών της ΠΣΟ (TUI Transport WFTU), Ομοσπονδία Μεταφορών Nakliyat Is (Τουρκία), Συνδικαλιστική Οργάνωση CUT Γαλικίας (Ισπανία), Labor Today (ΗΠΑ) και Ομοσπονδία Τροφίμων ATUAS (Σερβία).

Ο πρόεδρος του σωματείου μιλάει στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων του Πειραιά την Τετάρτη

Είναι χαρακτηριστικό ότι η χτεσινή, δεύτερη μέρα της απεργίας, που αποφασίστηκε μέσα από τη μαζική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων, κρίθηκε παράνομη από τα δικαστήρια όπου προσέφυγε η εργοδοσία, με το αιτιολογικό ότι δεν αναγγέλθηκε ένα 24ωρο πριν, όπως προβλέπει ο νόμος! Παράνομη κρίθηκε και η απεργία που είχαν κηρύξει για χτες, Πέμπτη, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης, οι εργαζόμενοι στις άλλες προβλήτες του πρώην ΟΛΠ, ενάντια στην οποία προσέφυγε επίσης ο νέος εργοδότης.

Είναι κι αυτό μια επιβεβαίωση των πολλών «δικλίδων» που παρέχει η νομοθεσία στην εργοδοσία να αποσπά δικαστικές αποφάσεις ενάντια στην απεργία, κουρελιάζοντας τις κάλπικες διακηρύξεις της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι διασφαλίζουν τη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων.

Αλλωστε, με αυτούς τους ίδιους νόμους, που ψήφισαν μέσα κι έξω από τα μνημόνια η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η εκμετάλλευση των εργαζομένων βαθαίνει σε όλους τους χώρους δουλειάς, όπως και στις προβλήτες της «Cosco».

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει ανεκτό οτιδήποτε διαταράσσει το «επιχειρηματικό - επενδυτικό κλίμα», όπως συχνά - πυκνά εξαγγέλλει η κυβέρνηση, πόσο μάλλον μια απεργιακή κινητοποίηση όπως αυτή που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη, σ' έναν νευραλγικό χώρο των Μεταφορών.

Με την απεργία τους, που ξεκίνησε με συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική 24ωρη της περασμένης Τετάρτης και συνεχίζεται χτες και σήμερα, οι εργαζόμενοι στο ΣΕΜΠΟ διεκδικούν ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, ένταξη όλων των εργαζομένων στα ΒΑΕ, μέτρα πρόληψης για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, να γίνουν πλήρους απασχόλησης και αορίστου χρόνου όλοι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι και αναγνώριση των επαγγελματικών ασθενειών.

Τη δύναμη που αντλούν από την αποφασιστικότητα και την ταξική τους ενότητα, από το γεγονός ότι αποφασίζουν οι ίδιοι, μαζικά και συλλογικά κάθε βήμα του αγώνα τους, με οργανωτή το σωματείο, ενισχύει η αλληλεγγύη που εκφράζουν με κάθε τρόπο όλες αυτές τις μέρες οι συνάδελφοί τους από άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς του Πειραιά και ευρύτερα.

Μαζική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων, το βράδυ της Τετάρτης

Ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες της Ζώνης, εμποροϋπάλληλοι, αλλά και αυτοαπασχολούμενοι του Πειραιά, που απήργησαν στις 30 Μάη και συμμετείχαν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, εκφράζουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των εργαζομένων στο ΣΕΜΠΟ. Η παρουσία και η αλληλεγγύη τους έχουν συμβάλει ουσιαστικά αυτές τις μέρες ώστε να αποκρουστούν προσπάθειες να συγκροτηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός, να μπουν εργαζόμενοι για δουλειά με εκβιασμούς και απειλές που περισσεύουν από την πλευρά των εργολάβων.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μια μέρα πριν από την πανεργατική απεργία της Τετάρτης και παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι είχαν αποφασίσει τη συμμετοχή τους με Γενική Συνέλευση, η εργοδοσία προσπαθούσε με κάθε τρόπο να ανακόψει τις αγωνιστικές διαθέσεις. Η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, υποχρεώνοντας τους εργολάβους να κηρύξουν το μεσημέρι της Τετάρτης «λήξη της βάρδιας». Το ίδιο βράδυ, η Γενική τους Συνέλευση αποφάσισε τη συνέχιση της απεργίας και την Πέμπτη.

Μιλώντας στην απεργιακή συγκέντρωση της Τετάρτης, ο πρόεδρος του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ των εργαζομένων στο ΣΕΜΠΟ, Μάρκος Μπεκρής, αναφέρθηκε στις συνθήκες δουλειάς, που επιβεβαιώνουν ότι «δίκαιη ανάπτυξη» για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει. Αναφέρθηκε στις ατομικές συμβάσεις με τις οποίες δουλεύουν πάνω από 1.200 εργαζόμενοι, στους χαμηλούς μισθούς, στην εκ περιτροπής εργασία, στα ελλιπή μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, στα εργατικά «ατυχήματα» και τις επαγγελματικές ασθένειες.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιώργος Καλαμαράς, από το ΔΣ του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ο οποίος επισήμανε ότι με αυτήν τη μαζική συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση και τα αιτήματά τους οι εργαζόμενοι του ΣΕΜΠΟ και όλου του Πειραιά στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση αλλά και τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ, των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ, που ως υπονομευτές των εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων, όπως έκαναν στη διάρκεια της κρίσης, έτσι και τώρα επιδιώκουν «να μετατρέψουν τις αξιώσεις του κεφαλαίου σε αιτήματα των εργαζομένων». Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε και ο Νίκος Γεωργίου, πρόεδρος της Ενωσης Λιμενεργατών ΟΛΠ.

Αργότερα, στους συγκεντρωμένους μίλησε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Νίκος Ξουράφης, ο οποίος, αφού ενημέρωσε για τον επιτόπιο έλεγχο που έκανε η Επιθεώρηση Εργασίας, μαζί με το Εργατικό Κέντρο, σημείωσε: «Αυτό που έγινε σήμερα, να νεκρώσει το λιμάνι, είναι κάτι που είχε να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες και αποτελεί παρακαταθήκη αυτού του αγώνα (...) Αυτό που πρέπει να κρατήσουν οι εργαζόμενοι είναι ότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε λιμάνι ούτε εργοστάσιο. Το σύνθημα ότι χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς αφεντικά, είναι ο οδηγός μας».

Αργά το βράδυ της Τετάρτης, με μαζική Γενική Συνέλευση μπροστά στην πύλη του ΣΕΜΠΟ οι εργαζόμενοι αποφάσισαν ομόφωνα να συνεχίσουν με νέα 24ωρη απεργία με έναρξη στις 6 το πρωί της Πέμπτης, κάνοντας δεκτή τη σχετική εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου τους.

Οπως ανέφερε ο πρόεδρος του σωματείου, Μ. Μπεκρής, ήδη ο αγώνας τους καταγράφει το πρώτο θετικό βήμα, που είναι η αγωνιστική τους ενότητα και η μεγάλη αλληλεγγύη που προκάλεσε από τους άλλους κλάδους εργαζομένων οι οποίοι ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. «Το δεύτερο είναι η ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας», πρόσθεσε. Το λόγο πήρε και ο πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά, Ν. Ξουράφης, λέγοντας ότι το ΕΚΠ έχει ήδη αποφασίσει «όπως και αν χρειαστεί να στηρίξει και με δική του απόφαση την απεργία σας».

Χτες, δεύτερη μέρα της απεργίας και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η συζήτηση της αγωγής για να κριθεί παράνομη και καταχρηστική, οι προσπάθειες να στηθεί απεργοσπαστικός μηχανισμός επαναλήφθηκαν, αυτήν τη φορά από ...θαλάσσης, αφού η εργοδοσία «ναύλωσε» μικρό τουριστικό πλοίο (!) για να μεταφέρει έναν αριθμό εργαζομένων στις προβλήτες. Από το σωματείο έγινε άμεση παρέμβαση στους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Ναυτιλίας, για τις ευθύνες που αναλαμβάνουν αν επιτρέψουν να τεθεί σε κίνδυνο η προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα για να «σπάσει» η απεργία.

Αργά το απόγευμα, μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, σε νέα μαζική Γενική Συνέλευση οι εργαζόμενοι αποφάσισαν ομόφωνα να συνεχίσουν με αποφασιστικότητα την απεργία τους και σήμερα.

Η μάχη δόθηκε από νωρίς, με περιφρουρήσεις από τους απεργούς σε μεγάλους χώρους δουλειάς, όπως τα εργοστάσια της «HELLASCAN» και της «FRIGOGLASS» στον κλάδο του Μετάλλου, τα μεγάλα έργα του σιδηροδρόμου και της Ολυμπίας Οδού, το λιμάνι της Πάτρας, όπου κανένας εργαζόμενος δεν μπήκε για δουλειά.

Η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στο Εργατικό Κέντρο, όπου το Σαββατοκύριακο 2-3 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί το Συνέδριο του ΕΚΠ και τις επόμενες μέρες οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέας διοίκησης.

Στην κινητοποίηση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της δημοτικής αρχής, με επικεφαλής τον δήμαρχο Πάτρας, Κώστα Πελετίδη.

Στη συγκέντρωση μίλησαν ο Κωνσταντίνος Σπανός, πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του ΕΚΠ, και ο Δημήτρης Αγγελόπουλος, αντιπρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του ΕΚΠ και πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Πάτρας.

Επίσης, απηύθυναν χαιρετισμό ο Παναγιώτης Σκέντζος, πρόεδρος της ΟΒΕΣΝΑ, εκ μέρους των Φοιτητικών και Σπουδαστικών Συλλόγων ο Γιώργος Δάβουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ, και ο Ηλίας Σκεπετάρης εκ μέρους του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ.

Αναφερόμενος στο επικείμενο Συνέδριο του ΕΚΠ, ο Δ. Αγγελόπουλος τόνισε ότι «θα είναι για πρώτη φορά ένα συνέδριο χωρίς νόθους και ψεύτικους αντιπροσώπους, χωρίς αυτούς που για δεκαετίες έκαναν το χατίρι στους εργοδότες της περιοχής μας και κρατούσαν το ΕΚΠ με ψεύτικους συσχετισμούς». Υπογράμμισε ότι η μάχη που δίνεται όλο το προηγούμενο διάστημα για το Εργατικό Κέντρο «είναι μια μάχη δίκαιη και αφορά όλη την εργατική τάξη της περιοχής μας (...) για να είναι το ΕΚΠ το στήριγμα όλων των εργαζομένων». Σε αυτό το πλαίσιο, κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν μαζικό «παρών» το Σάββατο 2/6 στις 5 μ.μ. και την Κυριακή 3/6 στις 9 π.μ. έξω από το ΕΚΠ.

Eurokinissi

Χαρακτηριστική εικόνα από τη «γύμνια» των εργατοπατέρων και των «συμμάχων» τους...

Η θλιβερή αυτή εικόνα αποτύπωσε την ξεκάθαρη προσπάθεια υπονόμευσης της απεργίας από τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Σε άλλες περιπτώσεις δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να την προετοιμάσουν. Αλλού, οι ίδιες δυνάμεις τη μετέτρεψαν σε στάση εργασίας ή φρόντισαν να μη γίνει τίποτα! Χαρακτηριστική είναι η στάση τους στα σωματεία των αστικών συγκοινωνιών: Στο μετρό και στον ηλεκτρικό δεν έκαναν τίποτα, στα λεωφορεία και στα τρόλεϊ έκαναν ολιγόωρες στάσεις εργασίας. Αντίστοιχα, η πλειοψηφία του Σωματείου στην «Coca-Cola 3E» στην Αθήνα μετέτρεψε την απεργία σε 2ωρη στάση εργασίας, με τον πρόεδρο του σωματείου (ΠΑΣΚΕ) να έχει ψηφίσει στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας υπέρ της απεργίας!

Εξαρχής, στόχος τους δεν ήταν να γίνει απεργία, αλλά μια δουλειά προπαγάνδισης «αιτημάτων» που εγκλωβίζουν εργατικές - λαϊκές δυνάμεις πίσω από τους «εθνικούς στόχους» του μεγάλου κεφαλαίου και την αντίληψη της ταξικής συνεργασίας για την επίτευξή τους.

Αυτό ακριβώς έκαναν και στις χτεσινές τους ομιλίες στην πλατεία Κλαυθμώνος:

Ο Θ. Βασιλόπουλος, εκ μέρους της ΓΣΕΕ, παρουσιάζοντας την καπιταλιστική οικονομία και παραγωγή ως κάτι που μπορεί να λειτουργεί προς όφελος των εργαζομένων, ανέφερε ότι ο αγώνας της «συμμαχίας» είναι «ένας αγώνας με πολιτικά χαρακτηριστικά που έχει σαν στόχο την ανατροπή των πολιτικών λιτότητας που καταστρέφουν την οικονομία, την παραγωγή». Ο Γ. Πάιδας, πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, αποθεώνοντας τον «κοινωνικοεταιρισμό», σημείωσε πως «η "Κοινωνική Συμμαχία" αποτελεί ανάγκη και εχέγγυο για τον αγώνα όλων των κοινωνικών ομάδων της πατρίδος μας». Ο Γ. Καββαθάς, πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, εμφάνισε τη στήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων ως «διέξοδο» για «όλους τους Ελληνες», σημειώνοντας: «Εάν δεν αλλάξουν τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας - η υπερφορολόγηση, η υπερχρέωση, η έλλειψη χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις - δεν πρόκειται να βγούμε από το αδιέξοδο όσο και αν ευημερούν οι αριθμοί. Σήμερα ξεκινάμε όλοι μαζί την "Κοινωνική Συμμαχία" για να δώσουμε τον παλμό και τη δύναμη σε όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες για να βγάλουμε τον τόπο από τη μιζέρια και την καταστροφή». Προβάλλοντας την «ένωση δυνάμεων» πίσω από το «εθνικό σχέδιο» του κεφαλαίου, ο Νίκος Μαλεζιώτης, εκ μέρους της ΕΣΕΕ, σημείωσε πως «η "Κοινωνική Συμμαχία" εκφράζει ένα συλλογικό αίτημα: Την ανάγκη για ένα ρεαλιστικό δίκαιο και εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Στέλνει το μήνυμα ότι την έξοδο της χώρας από την κρίση θα την υπηρετήσουμε μαζί και ενωμένες όλες οι δυνάμεις της εργασίας». Αντίστοιχα, ο Δ. Βερβεσός, εκ μέρους επιστημονικών φορέων, ανέφερε πως «με ενότητα και ομοψυχία αθροίζουμε κοινωνικές δυνάμεις, μπαίνουμε μπροστάρηδες στον αγώνα για την ανασυγκρότηση του τόπου».

«Δεν είναι απεργία, είναι συμμαχία με την εργοδοσία» έσκουζε εδώ και κάμποσες μέρες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ εκλεγμένοι συνδικαλιστές της παπαγάλιζαν ότι αυτή η απεργία «διευκολύνει την κυβέρνηση και το κεφάλαιο». Αλλοι έλεγαν ότι δεν θα απεργήσουν, άλλοι ότι θα απεργήσουν αν παρθεί απόφαση (την οποία υπονόμευαν), άλλοι ότι θα κάνουν κινητοποίηση χωρίς απεργία, άλλοι ότι έχουν «αντιπαραθετικό σχεδιασμό» με αυτόν της ΓΣΕΕ κ.λπ.

Ουσιαστικά, συνέβαλαν με όσες δυνάμεις διαθέτουν στην υπονόμευση της απεργιακής μάχης, στην καλλιέργεια σύγχυσης στους εργαζόμενους, χλεύαζαν τους χιλιάδες εργάτες που προετοιμάζονταν και τελικά έδωσαν παλικαρίσια την απεργιακή μάχη στους τόπους δουλειάς, όπως έγινε π.χ. στην «Cosco», στη «Μελισσοκομική Αθηνών», σε ξενοδοχεία και άλλους χώρους, όπου η σύγκρουση με την εργοδοσία απέδειξε στην πράξη πόσο το κεφάλαιο ...«διευκολύνεται» από την απεργία!

Αντανάκλαση αυτής της τακτικής υπονόμευσης, καλλιέργειας σύγχυσης, αλλά και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζουν, ήταν και το σκορποχώρι που εμφάνισαν τη μέρα της απεργίας, με ελάχιστες δυνάμεις να οργανώνουν 4 διαφορετικές συγκεντρώσεις (!), να συγκλίνουν μετά διαδηλώνοντας, πριν «σπάσουν» τελικά ξανά, εν μέσω γκρίνιας και αντεγκλήσεων...

Ετσι, κάποιες δεκάδες συνδικαλιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ στο Πεδίον του Αρεως, φωνάζοντας και πετώντας αυγά και ντομάτες στους τοίχους. Αργότερα έκαναν πορεία μέχρι τα γραφεία του ΣΕΒ, συναντώντας στο δρόμο τους ολιγομελή μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας αλλά και ένα ακόμα τμήμα της... ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είχε κάνει χωριστή συγκέντρωση στα Προπύλαια, παραδίπλα δηλαδή από τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΒΕΕ, την οποία κατήγγειλαν νωρίτερα... Ο «μύλος» είχε και συνέχεια, με τις εν λόγω ομάδες μετά τη συνάντησή τους να ακολουθούν διαφορετικά δρομολόγια στο κέντρο της Αθήνας...

Χαλκίδα

Ενδεικτικά, στην Αττική, οι εργαζόμενοι της «First Data», οι οποίοι πραγματοποιούν το τελευταίο διάστημα κινητοποιήσεις για την υπογραφή ΣΣΕ, έχοντας στο πλευρό τους το επιχειρησιακό σωματείο και το κλαδικό Συνδικάτο Χρηματοπιστωτικού, περιφρούρησαν την απεργία και στα τρία κτίρια της εταιρείας (Κρυονέρι, Αγιος Στέφανος, Λ. Αθηνών), ενώ η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Επίσης, η Σωματειακή Επιτροπή της ICAP και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας πραγματοποίησαν παρέμβαση στην εταιρεία και απηύθυναν στους εργαζόμενους κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην απεργία και στη συγκέντρωση στην Ομόνοια.

Στα Γιάννενα, μαχητική ήταν η απεργιακή κινητοποίηση του Εργατικού Κέντρου και σωματείων της δύναμής του. Από νωρίς το πρωί απεργιακές φρουρές αναπτύχθηκαν σε μεγάλους εργασιακούς χώρους. Παρέμβαση έγινε επίσης έξω από σούπερ μάρκετ τοπικής αλυσίδας που θέλει να κάνει μειώσεις 10-15% στους μισθούς και έξω από το «MARKET IN», που ακόμα δεν εφαρμόζει την απόφαση του δικαστηρίου για να πάρει τους εργαζόμενους της πρώην «Καρυπίδης» για δουλειά. Η συγκέντρωση έγινε μπροστά στο Εργατικό Κέντρο. Τόσο ο Εμπορικός Σύλλογος Ιωαννίνων όσο και το Σωματείο Μηχανοτεχνικών Φανοποιών και Συναφών Επαγγελμάτων Ιωαννίνων είχαν αποφασίσει 3ωρο κλείσιμο των καταστημάτων και συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση. Ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Γιάννενα

Ενάντια στους σχεδιασμούς εργοδοσίας - κυβέρνησης δόθηκε η μάχη της απεργίας και στη Χαλκίδα. Από τα χαράματα, περιφρούρηση έγινε στη «Μελισσοκομική Αθηνών», όπου η εργοδοσία επιδιώκει να ξεμπερδεύει με τη Σωματειακή Επιτροπή του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας, που στήθηκε πριν από λίγους μήνες. Η συμμετοχή των εργαζομένων ήταν καθολική. Η συνέχεια δόθηκε στην απεργιακή συγκέντρωση και στην πορεία, που κατέληξε σε συμβολαιογραφείο, όπου αντιπροσωπεία των σωματείων απαίτησε να μη γίνει πλειστηριασμός που προγραμματιζόταν για χτες.

Εκτός από την πόλη της Λαμίας, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαμίας και το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας διοργάνωσαν επίσης απεργιακή συγκέντρωση στην παραλία της Λάρυμνας απέναντι από το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ.

Μυτιλήνη

Στην Καρδίτσα, στη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία μαζική ήταν η συμμετοχή απεργών εργατών, αλλά και μικρομεσαίων αγροτών, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας (ΕΟΑΣΚ) καθώς και αυτοαπασχολούμενων. Στα Τρίκαλα, η πορεία πέρασε και από τα γραφεία του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, στην πρόσοψη του οποίου κρεμάστηκε γιγανοπανό που έγραφε: «Η απάτη και η νοθεία δε θα περάσει! Εργατικό Κέντρο στο πλευρό των εργατών και όχι σύμμαχος των αφεντικών».

Στην Τρίπολη, η μάχη της περιφρούρησης δόθηκε στα δύο Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) Τρίπολης και Αστρους, όπου η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Στο Αργος απεργιακές περιφρουρήσεις έγιναν σε σούπερ μάρκετ της πόλης. Στο Ηράκλειο, απεργιακή φρουρά πριν από τη συγκέντρωση στήθηκε στη ΒΙΠΕ. Στα Χανιά, στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχαν αγρότες και κτηνοτρόφοι του νομού, ενώ από νωρίς υπήρξε και περιφρούρηση σε χώρους δουλειάς.

Αγρίνιο

Στον Εβρο, το Σωματείο Οικοδόμων και άλλα ταξικά σωματεία πραγματοποίησαν εξόρμηση - ενημέρωση στο εργοτάξιο κατασκευής σταθμού συμπίεσης για τον αγωγό φυσικού αερίου TAP. Μετά από συζήτηση, οι εργαζόμενοι με συνέλευση αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη, μαζί με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων. Απέναντι στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (εξαντλητικά ωράρια, χαμηλά μεροκάματα, καθυστερήσεις στις πληρωμές) αποφάσισαν, σχεδόν ομόφωνα, να μπουν στα λεωφορεία και να φύγουν από το χώρο εργασίας.

Απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και στην Ορεστιάδα με διακριτή την παρουσία αγροτών και φοιτητών στο πλευρό των εργατών. Στην απεργιακή συγκέντρωση της Ξάνθης ξεχώρισε η συμμετοχή των εργαζομένων της Φοιτητικής Λέσχης καθώς και του Συλλόγου Οικότροφων Φοιτητών Ξάνθης. Στη Δυτική Μακεδονία, από το πρωί δόθηκε η μάχη της περιφρούρησης στο εργοτάξιο της μονάδας Πτολεμαΐδα 5 της ΔΕΗ αλλά και σε όλους τους ΑΗΣ και τα ορυχεία της περιοχής. Απεργιακές συγκεντρώσεις έγιναν και σε δεκάδες ακόμα πόλεις σε όλη τη χώρα.

Από την παρέμβαση στο εργοτάξιο του TAP στους Κήπους Εβρου

Αρτα

Λαύριο

Ηράκλειο