«Σάρκα» και «οστά» λαμβάνει ο χειρότερος εφιάλτης των αρχαιολόγων, αλλά και του λαϊκού κινήματος, για την ιδιωτικοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Διαδικασία που δεν ομολογείται μεν ανοιχτά από κράτος και ιδιώτες, αλλά που συνεχώς ενισχύεται άμεσα ή έμμεσα μέσω του θεσμικού πλαισίου.

Με τις «ευλογίες», λοιπόν, και της σημερινής κυβέρνησης, ιδιωτικοί φορείς, όπως οι «περίφημες» «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» (ΜΚΟ), χρησιμοποιούν τα χάλια στα οποία έχει περιέλθει η Αρχαιολογική Υπηρεσία με τη συνειδητή απαξίωσή της από το κράτος και εμφανίζονται περίπου ως ...«σωτήρες» των μνημείων! Μια από αυτές τις «ΜΚΟ», η «Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού» (με «χορηγούς» όπως η «Κόκα Κόλα», η «Ζήμενς», εφοπλιστές με τα «ιδρύματά» τους, κλπ.) παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου με τίτλο «Μνημεία σε προστασία - Μνημεία σε κίνδυνο: Μια πρόκληση για την Κοινωνία των Πολιτών», έναν, σε εξέλιξη, κατάλογο μνημείων που η Αρχαιολογική Υπηρεσία αδυνατεί να συντηρήσει (κυρίως βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία) με στόχο ...«την αναζήτηση χορηγών που θα επιθυμούσαν να αναλάβουν την αναστήλωση ενός μνημείου»!

Το χειρότερο είναι ότι αυτή η «κερκόπορτα» για την εισβολή του κεφαλαίου στον πολιτισμό στηρίζεται στη συνεργασία των ίδιων των Εφορειών αρχαιοτήτων, οι οποίες, στην απελπισία τους προφανώς, αναζητούν από παντού χρήματα μπας και μπορέσουν να εφαρμόσουν το αυτονόητο: Την κρατική προστασία στην πολιτιστική κληρονομιά. Εκεί «πατά» άλλωστε και ο πρόεδρος της «Ελληνικής Εταιρείας», Κ. Καρράς: «Πιστεύω ότι είναι απολύτως λογικό για μια Εφορεία η οποία περιμένει για χρόνια και βλέπει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να ζητήσει από όπου μπορεί να πάρει χρήματα». Ηδη, η εταιρεία έχει μαζέψει από τις Εφορείες υλικό για 57 μνημεία και αναμένονται για άλλα τόσα, με πολλά από αυτά να έχουν ήδη μελέτες αποκατάστασης οι οποίες περιμένουν χρηματοδότηση για να εφαρμοστούν. Οπως ειπώθηκε μάλιστα, «υπάρχουν άπειρα κτίρια μεγάλης αξίας, που δεν υπάρχουν οι πόροι» από το κράτος, δεδομένου ότι ...«είναι φυσιολογικό το υπουργείο Πολιτισμού να αναλαμβάνει μνημεία με "ειδικό" βάρος»!

Οσο «αθώα» κι αν ακούγονται όλα αυτά, δεν είναι. Σε ερώτηση του «Ρ» για το πώς σχολιάζει η εταιρεία τα περί «υιοθεσίας» μνημείων από ιδιώτες, ο Κ. Καρράς απάντησε: «Την υιοθεσία μνημείων είναι κάτι που θα το έβλεπε κανείς με καλό μάτι μόνο στην περίπτωση κάποιων πολύ υπευθύνων ιδρυμάτων»...

Τις ...«ευέλικτες» εταιρείες «δημοσίου συμφέροντος» που σύστησε ο δικομματισμός τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο του υπουργείου Πολιτισμού, για να διαχειριστούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια τις αρμοδιότητες του κράτους στον Πολιτισμό θα «ταΐζει» το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων του ΥΠΠΟ, με τροπολογία στο αντιδραστικό νομοσχέδιο για το νέο Μουσείο Ακρόπολης.

Στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας σημειώνεται ότι «χρήζει τροποποίησης» η διάταξη του ν. 736/1977, με την οποία το ΤΑΠΑ διαθέτει τους πόρους του (σ.σ. από τα πωλητήρια στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία και τα αντίγραφα αρχαίων έργων) στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Αναστηλώσεως του ΥΠΠΟ (δηλαδή στην Αρχαιολογική Υπηρεσία). Διότι πρέπει «να συμπεριλάβει τη δυνατότητα να διαθέτει τους πόρους του και για την εξυπηρέτηση των σκοπών του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Εργων, του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού ΑΕ και της Ανώνυμης Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας»!

Ωστόσο, το ΤΔΠΕΑΕ φτιάχτηκε ως ΝΠΙΔ, για να διαχειρίζεται κοινοτικά πακέτα για μεγάλα αρχαιολογικά έργα επειδή υποτίθεται ότι το Δημόσιο... «δεν είναι ευέλικτο». Ουσιαστικά, έχει «ευελιξία» στις προσλήψεις, στις αναθέσεις μελετών και στην ίδρυση τεχνικών γραφείων «επί τόπου». Ο ΟΠΕΠ ΑΕ φτιάχτηκε ακριβώς με την ίδια αγοραία λογική για να καταλήξει να παίρνει αρμοδιότητες του ίδιου του ΤΑΠΑ. Ενώ η ΕΑΧΑ ΑΕ είναι «δημιούργημα» και του ΥΠΕΧΩΔΕ και επίσης συστάθηκε με την ίδια «ευέλικτη» λογική. Κι όμως, τώρα καλείται το ΤΑΠΑ να «μοιράσει» τα έσοδά του και σε αυτούς τους φορείς, τη στιγμή που η αρχαιολογική υπηρεσία πλήττεται από υποχρηματοδότηση!

Με την παράσταση «Οι έρωτες της κας Μαγκουάιρ» του Μπράιαν Φρίελ εγκαινιάστηκε ο «Μήνας Θεάτρου - Κρατικές σκηνές ΝΑ Ευρώπης», του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Η ιδιόρρυθμη κυρία Μαγκουάιρ επιστρέφει στην πατρίδα της, μετά από 52 χρόνια απουσίας στην Αμερική. Η οικογένειά της δεν τη δέχεται και έτσι καταλήγει σε οίκο ευγηρίας. Εκεί, η σκληραγωγημένη από τη ζωή, Μαγκουάιρ έρχεται αντιμέτωπη με το «είναι» και το «φαίνεσθαι» της σύγχρονης αστικής κοινωνίας, που κλείνει τα μάτια στην αλήθεια και παρηγοριέται με περασμένα μεγαλεία. Ενα έργο τρυφερό και ευαίσθητο, που αντιμετωπίζει τα προβλήματα των ηλικιωμένων σε σχέση με τους νέους. Μιλά για την αγάπη, την αλήθεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανθρώπινη περιπέτεια και τον πάσχοντα άνθρωπο.

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή. Σκηνικά - Κουστούμια: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου. Σχεδιασμός φωτισμού: Καρολίνα Σπύρου. Πρωταγωνιστεί η Αννίτα Σαντοριναίου. Στο ρόλο της κυρίας Μπούτσερ η Τζένη Γαϊτανοπούλου. Παίζουν επίσης οι: Πόπη Αβραάμ, Σώτος Σταυράκης, Ελενα Παπαδοπούλου, Ανδρέας Βασιλείου, Ντίνος Λύρας, Λένια Σορόκου, Χριστίνα Χριστόφια, Γιώργος Μουαΐμης.

Μάλλον «δύσκολα» τα βρήκε ο υπουργός Πολιτισμού, Μ. Λιάπης, κατά τη χθεσινή συνάντηση εργασίας με τους φορείς του κινηματογράφου ενόψει του νομοσχεδίου για την ελληνική κινηματογραφία και με αφορμή τις προτάσεις της διορισμένης νομοπαρασκευαστικής επιτροπής.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι φορείς, ανεξάρτητα από επιμέρους θετικές παρατηρήσεις επί των προτάσεων (παρατηρήσεις που αναδεικνύουν και τις διαφορετικές προσεγγίσεις της κινηματογραφικής κοινότητας στον προσανατολισμό του κινηματογράφου), θεώρησαν πως αυτές δεν μπορούν να αποτελέσουν το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τον κινηματογράφο.

Αυτό το κλίμα αποτυπώθηκε σε ένα βαθμό και στις δηλώσεις του υπουργού με το πέρας της συνάντησης, ο οποίος είπε ότι «θέλουμε να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή σύνθεση, τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση με όλους τους ανθρώπους του ελληνικού κινηματογράφου, διότι είναι κοινή η αγωνία για το μέλλον του». Εκτίμησε ότι «συμφωνήσαμε επί της αρχής σε πολλά θέματα», αλλά «ο διάλογος θα συνεχιστεί εντατικά, σε υπηρεσιακό επίπεδο τις επόμενες 10 - 15 ημέρες, προκειμένου να οριστικοποιηθούν ορισμένα ακόμη ζητήματα». Πρόσθεσε ότι το νομοσχέδιο θα συνταχθεί «με βάση τις κατατεθειμένες απόψεις απ' όλες τις πλευρές, αλλά και τη συστηματική προσπάθεια που έχουμε κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα» με στόχο να δημοσιοποιηθεί μέχρι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.