ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Ιούνη 2000
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ «ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
Με παλιές συνταγές υπέρ της «παγκοσμιοποίησης»

ΒΕΡΟΛΙΝΟ (του απεσταλμένου μας).-

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η Διάσκεψη των ηγετών της «Κεντροαριστεράς» στο Βερολίνο (που έγινε το περασμένο διήμερο Παρασκευή - Σάββατο), έστω και αν τα αποτελέσματά της δεν ικανοποίησαν ιδιαίτερα τους διοργανωτές της. Το ενδιαφέρον έγκειται στο να εντοπίσει κανείς τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου πίσω από αυτές τις διαδικασίες, οι οποίες φιλοδοξούν να δώσουν ένα μοντέλο «παγκόσμιας πολιτείας», όπως έγραψε στην παρέμβασή του ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης.

Οι ιθύνοντες της «Κεντροαριστεράς πολιτείας» με τη Διάσκεψη στο Βερολίνο, επτά μήνες μετά τη Διάσκεψη της Φλωρεντίας, δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται πως κάτι δεν πάει καλά με την «παγκοσμιοποίηση». Το χάσμα μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών μεγάλωσε δραστικά, τόσο μεταξύ κρατών, όσο και μεταξύ κοινωνικών τάξεων μέσα στα κράτη. Η ανεργία, η φτώχεια, η μαζική εξαθλίωση, οι περιφερειακές συγκρούσεις, αλλά και οι ίδιες οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είναι δείκτες τους οποίους η «Κεντροαριστερά» δεν παραβλέπει, όπως δεν παραβλέπει και τους κινδύνους για τη σταθερότητα του συστήματος. Οι κινητοποιήσεις σε Σιάτλ, Νταβός, Ουάσιγκτον, με όσες αντιφάσεις κι αν παρουσιάζουν, δείχνουν ότι ένας νέος παράγοντας προστίθεται στην εξίσωση, οι λαοί. Η αντιμετώπιση αυτού του παράγοντα ήταν το θέμα της Διάσκεψης του Βερολίνου.

Αν κρίνουμε απ' όσες τοποθετήσεις ακούσαμε ή διαβάσαμε, η συνταγή που προτείνει η «Κεντροαριστερά» είναι το καλύτερο και πιο ισορροπημένο «μοίρασμα» των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης. Δεν εννοούν δικαιότερο μοίρασμα, αλλά λιγότερο επικίνδυνο για το σύστημα.

Το μήνυμα του Βερολίνου προς τους εργαζόμενους, τους λαούς όλου του κόσμου, είναι ότι η «παγκοσμιοποίηση» είναι μια εξέλιξη μη αναστρέψιμη. Πρόκειται για μια επινόηση που μπορεί να βοηθήσει προπαγανδιστικά την «Κεντροαριστερά» για ένα διάστημα, δεν μπορεί όμως να αποτελέσει βάση μακροπρόθεσμης στρατηγικής, αφού υπόκειται στους νόμους της οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης. Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση είναι μια πολιτική που σχεδιάστηκε στη βάση των δεδομένων που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Είναι ακόμη το αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου συσχετισμού δυνάμεων, που ευνοούσε την ανάπτυξη και την επέκταση του μεγάλου κεφαλαίου με την πολυεθνική μορφή του. Εμπεριέχει δε όλες τις αντιφάσεις του συστήματος. Ολα αυτά δείχνουν πως κινδυνεύει με σημαντική ζημιά ή με κατάρρευση, αν ένας απ' τους παραπάνω παράγοντες αλλάξει.

Αν δεχτούμε ότι η «παγκοσμιοποίηση» είναι μη αναστρέψιμη, τότε θα πρέπει να αθωώσουμε και τους «κεντροαριστερούς» - σοσιαλδημοκράτες, αλλά και να αποδεχτούμε τις συνέπειές της, φροντίζοντας μόνο να τις ελαφρώσουμε.

Αν δεχτούμε ότι τα πράγματα έχουν όπως τα περιγράφουν οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη του Βερολίνου, τότε αφού δεν μπορούμε να χτυπήσουμε τις αιτίες της παγκοσμιοποίησης, ας περιοριστούμε στο να μειώσουμε τις συνέπειες. Υπάρχει άραγε πιο βολική άποψη για τις πολυεθνικές και τα συμφέροντά τους;

Επιδίωξη άμβλυνσης των αντιθέσεων

Πολλά ερωτηματικά προκάλεσε η σύνθεση της Διάσκεψης του Βερολίνου. Η συμμετοχή σ' αυτήν των ηγετών του Καναδά, της Ζηλανδίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Χιλής, της Νοτίου Αφρικής υποδηλώνει την πρόθεση των ηγετών της «Κεντροαριστεράς» να θέσουν σ' ένα ενιαίο πλαίσιο τη διευθέτηση των περιφερειακών προβλημάτων, ενός σημαντικού παράγοντα που επηρεάζει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και επηρεάζεται απ' αυτούς.

Ωστόσο, στο Βερολίνο επιβεβαιώθηκε και η συστηματική προσπάθεια της Κεντροαριστεράς για μια ιδεολογική παρέμβαση στο χώρο των εργαζομένων. Η διαπίστωση του Κ. Σημίτη ότι έχουμε το τέλος «των λύσεων οι οποίες στηρίζονται σε μια μόνη ερμηνεία ή σ' ένα μόνο ερμηνευτικό κανόνα, όπως η πάλη των τάξεων» δίνει το μέτρο αυτής της προσπάθειας, υπογραμμίζει όμως και τη σαθρή βάση της.

Τέτοιου είδους ιδεολογήματα δεν είναι νέα, είναι τόσο παλιά όσο και το σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα μέσα στο εργατικό κίνημα. Το νόμισμα που στη μία όψη γράφει: κατάργηση της ταξικής πάλης, στην άλλη του όψη γράφει: μεταρρυθμίσεις. Αυτό λοιπόν προτείνουν οι «κεντροαριστεροί» και υπόσχονται ότι έτσι θα διευρύνεται σιγά - σιγά ο κύκλος των «κερδισμένων».

Οσον αφορά τη βάση τέτοιων απόψεων, παραπέμπονται στις απαντήσεις που έδωσε η ίδια η ιστορία, η ίδια η πραγματικότητα σε όσους κατά καιρούς διακήρυξαν το τέλος της ταξικής πάλης.

Στη Διάσκεψη του Βερολίνου θα επανέλθουμε σύντομα, με βάση και το κείμενο συμπερασμάτων, το οποίο δεν είχε εκδοθεί όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Επιχείρηση «κινούμενη άμμος»

Αποκαλύπτουμε σήμερα στο «Ριζοσπάστη» τι έφταιξε και ποιοι ευθύνονται για το «φιάσκο» της ΝΑΤΟικής απόβασης στην Κυπαρισσία. Εξ αρχής να σημειώσουμε, προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως, ότι δεν έφταιξε η επιχειρησιακή ανικανότητα των αποβατικών ΝΑΤΟικών δυνάμεων και δεν ευθύνονται οι επικεφαλής τους, δηλαδή ο Αμερικανός και ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής. Το «φιάσκο» είναι αποτέλεσμα ενός καλά οργανωμένου σαμποτάζ, το οποίο σχεδίασαν μυστικά και έφεραν με μεγάλη επιτυχία εις πέρας κομάντος του αγροτικού και του οικολογικού κινήματος της χώρας μας.

Το σαμποτάζ στήθηκε ως εξής: Ο Γιάννης Πατάκης και ο Βαγγέλης Μπούτας - γνωστοί αγροτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ, με μεγάλη πείρα στο στήσιμο μπλόκων με τρακτέρ στην Εθνική Οδό - μαζί με ακτιβιστές οικολόγους οργάνωσαν την αντιΝΑΤΟική επιχείρηση που φέρει την κωδική ονομασία «κινούμενη άμμος». Καιρό πριν την απόβαση, τρακτέρ - απ' αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στα μπλόκα της Εθνικής Οδού - κουβάλησαν πολλές πλατφόρμες με άμμο και τον έριξαν σε συγκεκριμένο σημείο στην ακτή της Κυπαρισσίας. Στόχος να μικρύνει το βάθος του νερού στην ακτή, ώστε να δυσκολευτεί η πρόσβαση στην παραλία των ΝΑΤΟικών αποβατικών δυνάμεων. Λίγες μέρες πριν την απόβαση, ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις, έγινε προσπάθεια παραπλάνησης του εχθρού. Προς τούτο οι οικολόγοι - γνωρίζοντας τις οικολογικές ευαισθησίες του ΝΑΤΟ - ζήτησαν από τη συμμαχία να μη γίνει η απόβαση στο προκαθορισμένο απ' αυτή σημείο της παραλίας, προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι κινδυνεύουν οι χελώνες Καρέτα - καρέτα που βρίσκονται στην περιοχή. Βεβαίως αυτή η οικολογική έκκληση προς το ΝΑΤΟ κάθε άλλο παρά αγνών προθέσεων ήταν. Οι οικολόγοι - σε συνεννόηση με τους «στρατηγούς» του Θεσσαλικού Κάμπου - ήθελαν να στείλουν τα ΝΑΤΟικά αποβατικά σκάφη ακριβώς στο σημείο το οποίο καιρό πριν είχαν διαμορφώσει κατάλληλα τα τρακτέρ.

Οι ΝΑΤΟικοί έπεσαν στη «λούμπα» και όταν προχτές επιχείρησαν την απόβαση, τα αποβατικά κόλλησαν στα ρηχά νερά, βουλιάζοντας σαν σε κινούμενη άμμο. (Εξ αυτού και η κωδική ονομασία της επιχείρησης - σαμποτάζ). Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι οι σαμποτέρ, θέλοντας να ξεφτιλίσουν εντελώς τους ΝΑΤΟικούς, προθυμοποιήθηκαν να στείλουν κάποια τρακτέρ για να ξεκολλήσουν αποβατικά από την άμμο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε το υπουργείο Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας πήρε «μυρωδιά» τι ετοίμαζαν στους ΝΑΤΟικούς οι «στρατηγοί του Θεσσαλικού Κάμπου» και οικολόγοι. Οι τελευταίοι δεν είχαν αποκαλύψει το μυστικό της επιχείρησης ούτε καν στον ομοϊδεάτη τους υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Ευθυμιόπουλο. Ο μόνος που κάτι είχε «πιάσει» τ' αυτί του ήταν ο «στρατηγός» του ΠΑΣΟΚ Θόδωρος Τσουκάτος, αλλά δεν τόλμησε να μεταφέρει τις πληροφορίες του στον πρωθυπουργό, φοβούμενος μη γίνει ρεζίλι, ισχυριζόμενος ότι είναι δυνατόν οι «στρατηγοί του κάμπου» να στήσουν μπλόκο στη Θάλασσα.

Το φιάσκο των ΝΑΤΟικών στην Κυπαρισσία έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο και την οργή του Μπιλ Κλίντον, ο οποίος αργά χτες το βράδυ τηλεφώνησε στον Κ. Σημίτη για να διαμαρτυρηθεί. Ο δε Μπουλέντ Ετσεβίτ δήλωσε: «Θα έπρεπε να θυμηθούμε τι έπαθε ο Δράμαλης στα Δερβενάκια και να λάβουμε τα μέτρα μας. Αυτοί οι γκιαούρηδες εξακολουθούν να είναι διαβόλου κάλτσα».


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ο μιναρές των πετρελαίων

Για να μπορέσει κανείς να σταθεί στα πόδια του στην εποχή της Νέας Τάξης πρέπει να δηλώσει υποταγή στους εκπροσώπους της, σε όποια επαρχία της Γης ζει, δουλεύει και είτε επιβιώνει απλώς είτε προκόβει. Ετσι οι μαθητές για να θεωρηθούν καλοί πρέπει να... στείλουν επιστολή στον υπουργό Παιδείας (!) με υποκριτική «κριτική» της αγαπημένης του μεταρρύθμισης.

Η κυβέρνηση πρέπει, για να σταθεί στα πόδια της, να αντικαθιστά πάραυτα το στιλ δημοκρατίας τύπου κ. Γιαννόπουλου με τον ανώτερης κατηγορίας δημοκρατικό στιλίστα κ. Πάγκαλο.

Για να αντέξει η ......ταυτότητα της δήθεν δημοκρατίας που χτίζεται στο νεφέλωμα της παγκοσμιοποίησης πάνω στο σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα των σύγχρονων αποικιοκρατών και το μαλακό υπογάστριο των χωρών που διαθέτουν πλούσιες ενεργειακές πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιστρατεύονται ζητήματα ταυτοτήτων, ώστε οι Αμερικανοί ηγεμόνες να περνούν την αντιτρομοκρατική τους υστερία ευκολότερα ως διεθνή αμυντική πολιτική.

Σύντροφοι, δεν ξέρω αν οι ελέφαντες έχουν την καλύτερη μνήμη, αλλά τους την αποδίδουμε ίσως για να υπογραμμίσουμε την τεράστια αξία της ιστορικής εμπειρίας απέναντι σε αναλύσεις ημιμαθών και «σταρ»της επικοινωνίας, που αρθρογραφούν εξόδοις ιμπεριαλιστικών ιδρυμάτων πολυπολιτισμικής υποκουλτούρας.

Σ' αυτό το τοπίο, όπου οι δίκες εναντίον εντύπων όπως ο «Ριζοσπάστης» ή η «Νέμεσις» δε συγκινούν τη δημοκρατικότητα της εξουσίας.

Σ' αυτό το τοπίο, που αναλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό του κράτους διά των ταυτοτήτων κι άλλων τέτοιων «κρίσεων» ο κ. Ευθυμίου, μάρτυρας υπεράσπισης μελών κάποιας οργάνωσης (ΚΕΦΑ), που κατά δήλωσή του τα μέλη της κινούνται με «ευγενή ιδεολογικά κίνητρα».

Ηαθέατη όψη των πραγματικών πολιτικών προβλημάτων που γεννούν οι... συμβατικές υποχρεώσεις των ραγδαίως υποτασσομένων στη Νέα Τάξη, κρύβεται επιμελώς από το λαό που πρέπει απλώς να καταναλώνει και τα περιττά ακόμη και να πεθαίνει ήσυχα κι αδιαμαρτύρητα, περήφανος που έζησε στο θαυμαστό καινούριο κόσμο τους.

Την ώρα τούτη που δίνει διάλεξη στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ στις Βρυξέλλες ο κ. Γιώργος Παπανδρέου με θέμα την... προστασία του περιβάλλοντος, πίσω από το τεχνητώς διογκωμένο από δήθεν θρησκευτική σκοπιά «τζαμί της Παιανίας» κρύβεται μια θεμελιώδης αλλαγή της εξωτερικής μας πολιτικής και η αθέατη πλευρά της ήδη γνωστής αμερικανοποίησής της.

Κι επειδή η μόνη προσωπική δέσμευση που ανέλαβα απέναντι σ' όσους κι όσες ζητούσα να υπερψηφίσουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ ήταν να τους πληροφορώ για όσα από τη θέση τη βουλευτική προσωρινώς θα πληροφορούμαι, εκτός των ΜΜΕ, ας μάθετε σύντροφοι τι κρύβεται πίσω από την υπόθεση τζαμί:

Οταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήγε πρόσφατα στο Ισραήλ, προέκυψε μείζον ζήτημα που καλύφθηκε πίσω από παραπολιτικό ρεπορτάζ περί «αβγών» και σωρεία διαψεύσεων. Τι έγινε. Με εντολή της κυβέρνησης και αμερικανική επιθυμία, δε συνάντησε τους Παλαιστίνιους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Με απλά λόγια, πάψαμε να στηρίζουμε το συμφωνηθέν μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων υπό δημιουργία ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Θεμελιώδης αλλαγή που προξένησε και ενδοΠΑΣΟΚικές ακόμη δυσαρέσκειες. Η Επίκαιρη Ερώτηση που υπέβαλε το ΚΚΕ στη Βουλή γι' αυτό το θέμα δεν απαντήθηκε, με το πρόσχημα ότι έλειπαν ο κ. Παπανδρέου και η κ. Παπαζώη, ενώ δεν ήταν ενημερωμένη η έχουσα και την αμερικανική υπηκοότητα κυρία Λαΐου!.. Ομως τα θέματα με τους Αραβες, η κυρία Λαΐου θα τα διαχειρίζεται αφήνοντας τις ΗΠΑ στον Γιωργάκη και τα ευρωπαϊκά στην κυρία Παπαζώη.

Υστερα ήρθε ξαφνικά, μέσα στα άθλια άρθρα για τα Ολυμπιακά συμφέροντα του κατατεθέντος επειγόντως νομοσχεδίου του κ. Πάγκαλου, αυτό το περί τζαμιού.

Τέμενος και Ισλαμικό Κέντρο ζητάει ο Αραβικός Σύνδεσμος από το 1971. Ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ο κ. Πάγκαλος επέμεινε να γίνει στο Γκάζι, όπου και λειτουργικό και απαραίτητο για τους εν Αθήναις μουσουλμάνους θα ήταν. Τώρα, ως υπουργός, δεν άλλαξε απλώς γνώμη, αλλά πρέπει να τακτοποιήσει τα υπεσχημένα από τους Αμερικανούς στους δικούς τους συμμάχους και συνεταίρους. Προτείνει ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο στην Παιανία (απ' όπου παίρνει και ψήφους προοπτικής) διότι αλλάζει για εξυπηρέτηση «διεθνών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής» ο συνομιλητής φορέας. Οι Αμερικανοί έχουν μετά τον πόλεμο του Κόλπου στενούς σαουδαραβικούς δεσμούς, τόσο στενούς, όσο το πετρελαϊκό χρώμα. Εχουν αναβαθμίσει τη σχέση τους με το Ιράν και φονταμενταλιστικούς κύκλους της Τεχεράνης, ωσαύτως συμφέροντα του μαύρου χρυσού.

Οι εν λόγω κύκλοι συνέπτυξαν την «Ισλαμική Λίγκα». Οι Αμερικανοί πίεσαν τις Βρυξέλλες κι έτσι ένα Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο, εν μέσω θυελλωδών αντιδράσεων, χτίστηκε στις Βρυξέλλες πρόσφατα, δίπλα από τα γραφεία του ευρωαρχηγού Ρομάνο Πρόντι. Προϊόν της Ισλαμικής Λίγκας, προϊόν πολιτικής με προκάλυμμα το Ισλάμ.

Δεν πάει καιρός που ο μουφτής των Βρυξελλών έπεσε νεκρός στην πόρτα του τζαμιού μέσα στο Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο, γαζωμένος από σφαίρες αυτομάτου. Καμία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα μετά από την ενδομουσουλμανική σύγκρουση γύρω από την ηγεμονία που εξασφαλίζει η αμερικανοϊσλαμική οικονομική συμμαχία, δεν επιθυμεί ή επιτρέπει τέτοια Κέντρα. Αντιθέτως όλες έχουν ή σχεδιάζουν τζαμιά. Αλλο θρησκεία άλλο πολιτική, άλλο φιλοξενία συγκρούσεων ενδομουσουλμανικών συμφερόντων με αίμα, χεζμπολάδες κλπ.

Φαίνεται ότι με το πρόσχημα των Ολυμπιακών Αγώνων και τη μηδενική αντίσταση στις αμερικανικές πιέσεις, η Αθήνα είναι μετά τις Βρυξέλλες το δεύτερο πείραμα δήθεν άσκησης ανεξίθρησκης πολυπολιτισμικής πολιτικής.

Η Παιανία ήσυχη, μακριά απ' το κέντρο, δίπλα στο διεθνές αεροδρόμιο προσφέρεται. Οσο και τα αβαθή της Κυπαρισσίας για μια απόβαση συμφερόντων που αφήνουν πίσω και μακριά τις άριστες σχέσεις μας με τον αραβικό κόσμο και την υποστήριξή μας στους Παλαιστινίους.

Οταν λοιπόν ζητάς έγγραφα για το φορέα στον οποίο θα παραχωρήσει το ελληνικό υπουργείο Γεωργίας 35 στρέμματα, πατάς κάλο και τότε ο κ. Πάγκαλος θυμάται ότι όλοι δεν είναι ενδεχομένως Οτσαλάν, δεν μπορεί να τους στείλει πακέτο όπου του πουν και ξαμολάει διανοούμενους τύπου Α.Ε.Κ.

Ομως οι μεγάλοι τραγουδιστές θέλουν και μεγάλες όπερες για να λάμψουν. Αλλιώς οι κορόνες καταστρέφουν τις οπερέτες και οι εντυπώσεις ουδέποτε καταβρόχθισαν την πολιτική.


Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ