Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Φέιρα (19/20 Ιούνη) θα αποτελέσει σημείο καμπής στην πορεία εφαρμογής στρατηγικών σχεδίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) σχετικά με τα γεω-στρατηγικά, στρατιωτικά, φορολογικά, πολιτικά και ταξικά - εργατικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων».

Η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Μπ. Κλίντον πρόλαβε και «άνοιξε» σύμφωνα με τις αμερικανικές προδιαγραφές το ζήτημα ασφάλεια και άμυνα στην Ευρώπη - όχι, «της» Ευρώπης - διογκώνοντας τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και εγκαλώντας τη Μόσχα σε πιέσεις εξ Ανατολών.

Στη Φέιρα η πορτογαλική προεδρία της ΕΕ θα παρουσιάσει και την πρώτη επίσημη «έκθεση» σχετικά με την εξέλιξη της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, υπό τον ψευδώνυμο τίτλο «μετεξέλιξη της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ)», και τη δημιουργία της «Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για την Ασφάλεια και την Αμυνα» (ΚΕΠΑΑ).

Στο οικονομικό πεδίο, ο «συντονισμός» στα φορολογικά θα αποτελέσει το επίμαχο θέμα, αφού χωρίς φόρους δεν υπάρχει πόλεμος, εξουσία και ταξική κυριαρχία.

Βασικό θέμα στη Φέιρα θα 'ναι η πορεία της πολιτικής αναθεώρησης της ΕΕ («Διακυβερνητική Διάσκεψη»), η οποία έχει ξεκινήσει από τις αρχές του χρόνου και πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Δεκέμβρη του 2000. Το θεσπισμένο δικαίωμα των ισχυρών της ΕΕ να προβαίνουν σε ξεχωριστές «δράσεις» με «ευέλικτη ενισχυμένη συνεργασία», εξορίζοντας τους μικρούς, θα κυριαρχήσει και ήδη μια σειρά κρατών - μελών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν προκαταβολικά αποδεχτεί την «ολιγαρχική» επιταγή. Παράλληλα, θα αποφασιστεί και όλο το λεγόμενο «πακέτο υπολοίπων του Αμστερνταμ», δηλαδή οι προκαθορισμένες εντολές της προηγούμενης ΔΔ (Ιούνης 1997) για κατάργηση του δικαιώματος βέτο στην όλη διαδικασία λήψης των αποφάσεων εντός της ΕΕ, «ολιγαρχική» κατανομή των ψήφων στο Συμβούλιο και αλλαγή στη δομή και λειτουργία της Κομισιόν.

Η επιβολή της αρχής της «πολιτικής ευελιξίας» και ο νέος τρόπος λήψης των αποφάσεων θα εξουδετερώσουν και τυπικά τη σημασία των μικρών κρατών - μελών στα βασικά κοινοτικά «όργανα», επιβάλλοντας ένα καθεστώς αυξημένων υποχρεώσεων και μειωμένων δικαιωμάτων.

Οσον αφορά την ταξική κυριαρχία, στη Φέιρα θα «επιταχυνθεί» η διαδικασία που ξεκίνησε με τις αποφάσεις της Λισαβόνας (Μάρτης 2000) για «ευέλικτη» εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας και ριζική ανατροπή του «ευρωπαϊκού μοντέλου κοινωνικής προστασίας», με αμερικανοποίηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών καθεστώτων.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ελσίνκι (Δεκέμβρης 1999) στα πλαίσια των εντολών της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον (Απρίλης 1999) αποφάσισε ότι «η ΕΕ πρέπει να 'χει αυτόνομη ικανότητα να λαμβάνει αποφάσεις και, όπου δεν ενέχεται το ΝΑΤΟ ως σύνολο, να δρομολογεί και στη συνέχεια να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία της ΕΕ προκειμένου να ανταποκρίνεται σε διεθνείς κρίσεις υποστηρίζοντας την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική (ΚΕΠΠΑ)» και είναι η «μετεξέλιξη» της ΚΕΠΠΑ με «ενσωμάτωση» της ΔΕΕ στην ΕΕ «για την ανάπτυξη στρατιωτικής και μη στρατιωτικής διαχείρισης των κρίσεων».

Από το Μάρτη του 2000 έχουν αρχίσει να λειτουργούν όλα τα «μεταβατικά όργανα» και «μέχρι το 2003» πρέπει να έχει δημιουργηθεί η Δύναμη Ταχείας Επέμβασης, που θα αναλαμβάνει «στρατιωτικές και μη» επιχειρήσεις επέμβασης ή σωφρονισμού. Απόλυτος άρχων της ΚΕΠΠΑ διορίστηκε ο στρατοκράτης Χ. Σολάνα, πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ.

Εκκρεμές ζήτημα παραμένει η πρόθεση των ΗΠΑ για ένα νέο «πόλεμο των άστρων» που επιβεβαιώνει την αμερικανική ηγεμονία στα πυρηνικά και τους εξοπλισμούς, αποκαλύπτοντας τη μισθοφορική, «βρώμικη» λειτουργία της ΚΕΠΠΑ που θα δρα υπό αμερικανική εποπτεία. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας Ζ. Σιράκ δήλωσε ήδη ότι «η αναθεώρηση της συμφωνίας του 1972 για τους βαλλιστικούς πυραύλους από τις ΗΠΑ απειλεί σε νέα κούρσα των εξοπλισμών» και ο Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ ότι «ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά μπορούμε να αρχίσουμε μια νέα εξοπλιστική κούρσα».

Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και το ζήτημα που προκύπτει απ' το γεγονός ότι στην ΚΕΠΠΑ δε συμμετέχουν πέντε κράτη - μέλη της ΕΕ, πρώην «ουδέτερα», ενώ εμπλέκονται άλλα πέντε κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ που δεν είναι μέλη της ΕΕ. Βασικό πρόβλημα εγείρει η Τουρκία, η οποία στη σημερινή ΝΑΤΟική σύνοδο υπουργών Αμυνας θα θέσει εκ νέου το ζήτημα πλήρους συμμετοχής στις αποφάσεις και τις μελλοντικές δράσεις της ΚΕΠΑΑ, απλά και μόνο ως «ιστορικό» μέλος του ΝΑΤΟ.