Την αλλαγή της ομόφωνης και πάγιας θέσης του συνδικαλιστικού κινήματος για ενιαία και 100% δημόσια «Ολυμπιακή», αποφάσισαν κατά πλειοψηφία οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, στο χτεσινό έκτακτο συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΠΑ).

Με το κοινό ψήφισμα των δύο παρατάξεων, που εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία (38 υπέρ, κατά 13 και 8 λευκά σε σύνολο 105 εκλεκτόρων), καταγγέλλεται μεν ο διαγωνισμός για την εκχώρηση πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της ΟΑ, αλλά αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο εκχώρησης μειοψηφικού πακέτου. Είναι φανερό ότι μετά από ένα τέτοιο ψήφισμα, αλλά και από τις ομιλίες στελεχών των δύο παρατάξεων, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΣΠΑ δε δείχνει διατεθειμένη ν' αντισταθεί στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης που προωθεί η κυβέρνηση. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από την απόρριψη ψηφίσματος της ΕΣΚ για τη μη αλλαγή της πάγιας θέσης της ΟΣΠΑ για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΟΑ (ενιαία, δημόσια 100% κλπ.), αλλά και για την αγωνιστική αντιμετώπιση των εξελίξεων, όπως πρότεινε η παράταξη.

Τα πάντα εκποιούνται στο μεγάλο κεφάλαιο και σε λίγο διάστημα δε θα υπάρχει τίποτα που θα είναι ιδιοκτησία του δημοσίου, υπογράμμισε στην ομιλία του ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ Γ. Σταυρόπουλος. Αναφερόμενος στις «πουλημένες» συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες επί της ουσίας στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης, κάλεσε τους εργαζόμενους στην ΟΑ να μην επιτρέψουν τη διεξαγωγή του διαγωνισμού για την εκποίηση του εθνικού αερομεταφορέα. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ θα σταθεί αρωγός σε όποια προσπάθεια είναι προς την κατεύθυνση του αγώνα για την απόκρουση της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης.

Ο Αν. Παπαληγούρας, εκ μέρους της ΝΔ, χαρακτήρισε σκάνδαλο τη διαχείριση των Βρετανών και υπενθύμισε ότι η ΝΔ ζήτησε, αλλά απορρίφθηκε, τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τις εξελίξεις στην ΟΑ. Σε πλήρη ταύτιση με την κυβερνητική πολιτική, άσκησε κριτική για τους επιμέρους χειρισμούς, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση σύρεται στη θέση της ΝΔ, που λέει ότι η μόνη λύση για την «Ολυμπιακή» είναι η εκχώρηση του 51% των μετοχών σε στρατηγικό επενδυτή, με διαδικασίες που θα διασφαλίζουν «στο μέγιστο αριθμό των εργαζομένων τις θέσεις εργασίας».

Ο εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ Ι. Γαβριηλίδης τάχθηκε υπέρ της μίας μετοχής της ΟΑ που θα ανήκει στο κράτος και αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας των εργαζομένων. Εκανε λόγο για τη φίμωση από τα ΜΜΕ της διαφορετικής φωνής και τόνισε ότι το ΔΗΚΚΙ θα είναι στο πλευρό των εργαζομένων σε όποιον αγώνα αποφασίσουν.

Να σημειωθεί ότι στο συνέδριο δεν παραβρέθηκε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

Ο αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβης μίλησε για τις ιδιωτικοποιήσεις και την προσπάθεια, μέσω αυτών, να περάσουν οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό κ.λπ. Εκανε λόγο για την ανάγκη της συντεταγμένης αντίδρασης των εργαζομένων, με πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ, προσθέτοντας ότι η Συνομοσπονδία θα λάβει τα όποια μέτρα προκειμένου να αποκρουστεί αυτή η πολιτική. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι η πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ τόσα χρόνια τώρα όχι μόνο δεν παίρνει μέτρα, αλλά αντίθετα συνειδητά με τη στάση της βοηθά την κυβέρνηση στην υλοποίηση της πολιτικής της.

Ο Γρ. Φελώνης, πρόεδρος του ΕΚΑ, μίλησε για την ανάγκη διασφάλισης των θέσεων εργασίας και τη βιωσιμότητα της ΟΑ, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες για το πώς μπορεί να εξασφαλιστούν αυτά. Ανέφερε ότι προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΟΑ είναι η ενότητα των εργαζομένων υπό την ΟΣΠΑ, η οποία πρέπει ψύχραιμα και νηφάλια να χειριστεί τα ζητήματα χωρίς δογματισμούς. Κατηγόρησε και αυτός τη διοίκηση των Βρετανών για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, επέκρινε τις δηλώσεις Πάγκαλου και διάβασε το δελτίο Τύπου του ΕΚΑ, με το οποίο ζητείται από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της.

Ο πρόεδρος της ΟΣΠΑ Μ. Πατέστος επιχείρησε με την ομιλία του να πείσει τους συνέδρους για την αναγκαιότητα επιβίωσης της ΟΑ μέσω της διατήρησης του δημόσιου ελέγχου της. Εκανε εκτενή αναφορά στη διαχείριση που άσκησαν οι Βρετανοί και στις δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης, χωρίς ωστόσο να μπει στην ουσία της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο γραμματέας της ΟΣΠΑ Π. Λυκομήτρος προσπάθησε να εξηγήσει στους εργαζόμενους ότι με την ψήφο τους στις εκλογές ουσιαστικά υιοθέτησαν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, λέγοντας ότι η διαφορετική φωνή που εκφράζει το ΚΚΕ και η ΕΣΑΚ αφορά μόνο το 5% του ελληνικού λαού και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε για τις θέσεις τους! Εξέφρασε την άποψη ότι η ΟΑ και σήμερα δεν ανήκει στο δημόσιο, για να προσθέσει ότι δεν μπορούμε να στεκόμαστε στείρα στη θέση για ΟΑ 100% στο δημόσιο.

Ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ Γ. Λαΐνης ανέφερε ότι η ΟΑ πρέπει να έχει εθνικό και κοινωνικό ρόλο, αλλά με το 51% στους ιδιώτες, γιατί μόνη της δεν μπορεί να είναι βιώσιμη. Διατύπωσε την άποψη ότι οι εργαζόμενοι έχουν κουραστεί και δεν έχουν αντιστάσεις και για το λόγο αυτό τάχθηκε υπέρ του διαλόγου με στόχο τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

Ο Κ. Ντούρος ,εκ μέρους της «Διακλαδικής Συνεργασίας», που πρόσκειται στο ΣΥΝ, ανέλυσε την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων στις ΗΠΑ, αντέκρουσε την πολιτική αυτή, επισημαίνοντας ότι είχε ως αποτέλεσμα τη συγκρότηση οχτώ μεγάλων αεροπορικών εταιριών και την υπαγωγή όλων των υπολοίπων σ' αυτές. Ωστόσο, αφού ανέλυσε όλα αυτά, στη συνέχεια πρόβαλε ως λύση τη «στρατηγική συμμαχία» της ΟΑ με ένα μεγάλο όμιλο, αλλά σε ισότιμη βάση. Λίγο πριν είχε ταχθεί υπέρ της παραμονής του 100% της ΟΑ στο δημόσιο, αλλά στη συνέχεια κατηγόρησε την ΕΣΚ γι' αυτή της τη θέση... σαν δογματική. Τάχθηκε κατά του «κρατισμού», προτείνοντας την ανταλλαγή πακέτου μετόχων της ΟΑ με άλλον κρατικό αερομεταφορέα, αποκαλύπτοντας έτσι και τη σύγχυση που επικρατεί στη «Διακλαδική Συνεργασία» για την πορεία της ΟΑ.

Ο Στ. Μανούσος, εκπρόσωπος της ΕΣΚ, αντέκρουσε τα επιχειρήματα για ιδιωτικοποίηση, αναλύοντας ποιο είναι σήμερα το ιδιωτικό κεφάλαιο στην Ελλάδα και διεθνώς και τι στόχους έχει. Επανέφερε το θέμα της οργανωτικής λειτουργίας της ΟΑ χωρίς τον κρατικό εναγκαλισμό, επισημαίνοντας την ανάγκη ρήξης και με τις επιλογές της ΕΕ για την απελευθέρωση των αερομεταφορών και την πλήρη υποταγή στη λογική της «ελεύθερης αγοράς». Μίλησε για την ανάγκη λειτουργίας του εθνικού αερομεταφορέα με ενισχυμένο τον εθνικό και κοινωνικό του ρόλο, με την πλήρη οικονομική στήριξη του κράτους. Επισήμανε ότι ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους είναι ο δρόμος του αγώνα, σε συντονισμό και σχεδιασμό δράσης με τους εργαζόμενους σε όλες τις άλλες ΔΕΚΟ και τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που θίγονται από τη βαθιά αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης.

Κάλεσε τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ να απεμπλακούν από τη διγλωσσία και την υποκρισία που διακατέχονται στην προσπάθειά τους να υπερασπίσουν την πολιτική των κομμάτων τους στο λαό και να αντισταθούν μαζί με τους άλλους εργαζόμενους στην κυβερνητική πολιτική. Ιδιαίτερα στους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ τους κάλεσε να ακολουθήσουν το δρόμο του αγώνα όπως έκαναν το 1993, απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, της ΕΑΣ, της ΟΛΥΜΠΙΚ ΚΕΤΕΡΙΝΓΚ κλπ. Ανέφερε παράλληλα ότι η ΕΣΚ θα συνεχίσει με την ίδια πολιτική, να αντιστέκεται στις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ δήλωσε ότι οι σύνεδροι της παράταξης θα καταψηφίσουν την εισήγηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΣΠΑ γιατί αλλάζει τη θέση της Ομοσπονδίας.

Καταλήγοντας πρότεινε σαν αρχή ενός αγωνιστικού προγράμματος την κήρυξη τρίωρης στάσης εργασίας με συγκέντρωση στο υπουργείο Μεταφορών την ημέρα που θα οριστεί η συνάντηση των εκπροσώπων της ΟΣΠΑ με τον υπουργό Χρ. Βερελή.

Ανοιχτό διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό προκηρύσσει το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών προκειμένου ιδιωτική εταιρία να κατασκευάσει και να θέσει σε λειτουργία και εκμετάλλευση το δορυφόρο με την επωνυμία HELLAS SAT. Μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ -την τελευταία φορά σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία- να προχωρήσει την υπόθεση του τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου και αφού σπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια δραχμές σε μελέτες πάσης φύσεως, σήμερα επιλέγεται η μέθοδος της «αντιπαροχής». Δηλαδή, η χώρα μας εκχωρεί το δικαίωμα που έχει, βάσει διεθνών συμφωνιών, για τη χρήση και εκμετάλλευση συγκεκριμένης γεωστατικής τροχιάς και συχνοτήτων, προκειμένου να εξασφαλίσει τη λειτουργία τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου και σαν αντάλλαγμα ζητάει την παροχή τεσσάρων αναμεταδοτών για 20 χρόνια και κάποιο χρηματικό τίμημα. Σημειώνεται ότι οι υπόλοιποι αναμεταδότες (32) θα είναι στη διάθεση του πλειοδότη.

Το δορυφορικό δίκτυο θα αποτελείται από το γεωστατικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο, ο οποίος θα τεθεί σε τροχιά στη θέση 39 μοίρες ανατολικά και δυο σταθμούς ελέγχου εδάφους που θα εγκατασταθούν σε δύο τοποθεσίες στο έδαφος της χώρας μας. Θα καλύπτει εκτός από την περιοχή της Ελλάδας και της Κύπρου, την Ανατολική Μεσόγειο και περιοχές της Βαλκανικής. Το κόστος του εγχειρήματος, που όπως είπε ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Χρ. Βερελής θα το αναλάβει εξολοκλήρου ο πλειοδότης, θα ανέλθει στα 200 εκατομμύρια δολάρια.

Οι προσφορές των ενδιαφερομένων θα ανοιχτούν στις 31 Ιούλη, ενώ το δορυφορικό σύστημα πρέπει να έχει τεθεί σε λειτουργία το αργότερο μέχρι τις 25 Μάρτη του 2002, αφού η χώρα μας μετά τις 9 Απρίλη του ίδιου χρόνου, χάνει το δικαίωμα χρήσης της συγκεκριμένης γεωστατικής τροχιάς.

Αν και η πολιτική ηγεσία, μίλησε για τη δημιουργία ενός «δεύτερου ΟΤΕ», από την άποψη της χωρητικότητας του δορυφορικού δικτύου, εντούτοις το εγχείρημα εκτιμάται ότι έχει ν' αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Μια πρώτη δυσκολία είναι τα χρονικά περιθώρια που απομένουν για την υλοποίηση ενός τέτοιου φιλόδοξου σχεδίου. Δεύτερον, η ανταπόκριση από πλευράς, όχι τόσο των κατασκευαστών ενός δορυφόρου, αλλά εταιριών που εκμεταλλεύονται και διαχειρίζονται δορυφορικά δίκτυα, αν δεν έχει εξασφαλιστεί η πώληση της χωρητικότητας του δικτύου. Τρίτον και σημαντικό, η δυνατότητα που παρέχεται στους τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς και εταιρίες, να δρομολογούν την κίνησή τους μέσα από δίκτυα οπτικών ινών που κοστίζουν λιγότερο.

Δεν είναι λίγοι μάλιστα που υποστηρίζουν, ότι δε χρειάζεται για την Ελλάδα, με τη σημερινή τηλεπικοινωνιακή υποδομή που διαθέτει και τις εναλλακτικές λύσεις που έχει, η κατασκευή και εκμετάλλευση ενός δορυφορικού δικτύου. Απομένει λοιπόν να δούμε, την έκβαση της χτεσινής ανακοίνωσης του ΥΜΕ. Και το κατά πόσο αποτελεί μια σοβαρή και μελετημένη προσπάθεια που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της χώρας και της οικονομίας ή ακόμα ένα εφήμερο προπαγανδιστικό πυροτέχνημα της κυβέρνησης. Η προϊστορία πάντως του «ελληνικού δορυφόρου» συνηγορεί για το τελευταίο. Πολύ περισσότερο που με τους όρους που γίνεται, δε θα πρόκειται για «ελληνικό δορυφόρο», αλλά για δορυφόρο με αντιπαροχή...