- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Οι δασικές υπηρεσίες δε γνωρίζουν ποιες είναι οι δασικές εκτάσεις. Υπάρχει αδυναμία έγκαιρου εντοπισμού των αυθαιρέτων κατασκευών και των καταπατήσεων δασικών εκτάσεων που οφείλεται στην πολυνομία και το διάσπαρτο της νομοθεσίας, την έλλειψη δασικού προσωπικού, τεχνολογικής υποδομής και δασολογίου. Ακόμη και όταν εντοπιστούν αυθαίρετες κατασκευές, πράγμα που γίνεται συνήθως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, αυτές κατά κανόνα δεν κατεδαφίζονται. Οι λόγοι είναι πολλοί (γραφειοκρατία, κλπ.), κυρίως όμως οφείλονται στην απροθυμία της πολιτείας να αναλάβει "το κοινωνικό κόστος" της κατεδάφισης. Λόγο για τον οποίο δεν εισπράττονται και τα επιβαλλόμενα πρόστιμα».
Το απόσπασμα είναι ένα ελαχιστότατο δείγμα από την ετήσια έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που παραδόθηκε προχτές στην υπουργό Εσωτερικών. Κι όπως διαβάσατε, είναι αρκούντως παραστατική και αντικειμενική. Και μπορεί να μην ονομάζει ευθέως τον μεγάλο ένοχο, αλλά γίνεται φανερό πως αυτός δεν είναι οι τεμπέληδες και χαραμοφάηδες δημόσιοι υπάλληλοι. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο λαός μας και η παροιμία αυτή ταιριάζει γάντι και στην περίπτωση της δημόσιας διοίκησης.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Από κει και κάτω, όμως, επιχειρεί να πείσει ότι η κυρίαρχη αντίθεση στη σημερινή ελληνική κοινωνία είναι αυτή μεταξύ του εκσυγχρονισμού και του αναχρονισμού. Ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τις αρκετές αυθαιρεσίες, διαστρεβλώσεις και επιδερμικές αναλύσεις, που χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος, οι δύο αυτές έννοιες δεν έχουν σαφές πολιτικό και κοινωνικο - ταξικό περιεχόμενο και αναφορά. Αραγε, δε γνωρίζει, ότι υπάρχουν ένα σωρό τεχνολογικοί εκσυγχρονισμοί, που υλοποιούμενοι στον καπιταλισμό μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση και την καταλήστευση των εργαζομένων; Μήπως, δεν καταλαβαίνει, ότι καπιταλιστικοί εκσυγχρονισμοί, όπως οι προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις, οι αναδιαρθρώσεις, κλπ., ωφελούν αποκλειστικά και μόνο το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, υποβαθμίζουν παραπέρα τη διεθνή θέση της χώρας και κάνουν ακόμη μικρότερη την πίτα των λαϊκών εισοδημάτων; Από πού κι ως πού, έχουν προοδευτικό χαρακτήρα οι εκσυγχρονισμοί αυτοί;
Ας προσπαθήσει να το σκεφθεί λίγο βαθύτερα το ζήτημα...
Βέβαια, με όσα γράφουμε παραπάνω, δε σημαίνει, πως οι θέσεις του ΚΚΕ περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην αντίσταση και το αντιπάλεμα των όποιων καπιταλιστικών και αντιλαϊκών «εκσυγχρονισμών» και αναδιαρθρώσεων προωθεί σήμερα η κυβέρνηση, η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, κλπ.
«Ομως αυτό δεν αρκεί, σημειώνει σε άρθρο της στα προχθεσινά «Νέα» η Αλέκα Παπαρήγα, αναφερόμενη στην αντίσταση αυτή και συνεχίζει: Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η νεολαία να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, για ν' ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος για τη χώρα μας, ο δρόμος της λαϊκής οικονομίας.
Πρόκειται για το μόνο ρεαλιστικό δρόμο που στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό, στην κρατική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής, στην προστασία της εγχώριας παραγωγής, στη συνεταιριστική παραγωγή, στο αποκλειστικά δημόσιο και ενιαίο σύστημα παιδείας, υγείας, ασφάλισης και πρόνοιας. Αυτός ο δρόμος που μπορεί να προωθήσει η λαϊκή εξουσία είναι η προοπτική για το λαό μας.»
Διαφορετικά, θα παγιδεύεται στις διάφορες ψευτο-αντιθέσεις και χωρίς να το καταλαβαίνει, θα γίνεται αντικείμενο όλο και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης, χωρίς ποτέ να δει το φως στην άκρη του τούνελ.
Associated Press |
Και μπορεί, στη συγκεκριμένη φωτογραφία, το συμπαθές τετράποδο να παρελαύνει καμαρωτό και αγέρωχο, μπροστά από τις δυνάμεις καταστολής, αλλά λίγο μετά οι τελευταίες επέμβηκαν πολύ περισσότερο δραστικά και επιχείρησαν να διαλύσουν τους διαδηλωτές, με γκλομπ και δακρυγόνα. Δεν ξέρουμε αν ήταν η πρώτη του σχετική εμπειρία, αλλά σίγουρα θα του μείνει αξέχαστη...
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά ικανότητα διαχείρισης από την Ευρωπαϊκή Ενωση των κρίσεων με στρατιωτικά και μη μέσα, υπενθυμίζοντας ότι η συλλογική άμυνα ανήκει στη δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ (...), ζητά ευχέρεια ταχείας αντίδρασης, η οποία θα συνοδεύεται από επαρκή δημοσιονομική προικοδότηση (...) κατάλληλα όργανα (...) τράπεζα δεδομένων για το δυναμικό των κρατών - μελών στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και της τήρησης της τάξης (...), δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης δημόσιας ασφάλειας, η οποία θα μπορεί να κινητοποιείται και να αναπτύσσεται αμέσως και η οποία θα είναι σε θέση να επεμβαίνει σε επιχειρήσεις διατήρησης της τάξης για τις οποίες οι στρατιωτικές μονάδες δεν είναι κατάλληλες».
Μια πολιτική βαθιά ταξική όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης χρειάζεται και τους μηχανισμούς που θα εξασφαλίζουν την ταξική κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου στο εσωτερικό της ΕΕ και θα εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των επεμβάσεων, όπως στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο.
Αποδεικνύεται, ακόμη, πόσο μακριά απ' την πραγματικότητα βρίσκονται απόψεις περί δήθεν δυνατότητας αλλαγών στην ΕΕ με φιλολαϊκό και φιλεργατικό χαρακτήρα. Απόψεις που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ψευδαισθήσεων για τον πραγματικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ε, λαέ μου,
με εικόνες
δεν ξεσφίγγουνε
οι «ζώνες»
και δεν πέφτει
η ανεργία
με καμία
Παναγία!
* * *
Ε, λαέ,
με αγιαστούρες,
δε θα λείψουνε
οι «κούρες»
και με ύμνους
προς τα πάνω
δε γλιτώνεις
απ' το Γιάννο!
* * *
Ε, λαέ,
με άγια χάρη,
δε θα φύγουνε
τα βάρη,
κι ο θεός
δε θα σε σώσει
η ΟΝΕ
σαν σε πλακώσει!
* * *
Ε, λαέ
άσ' τις εικόνες
κι άλλους
κίνησε αγώνες
με σταυρούς
και με «πατέρες»
δε σηκώνονται
παντιέρες!
