Βέβαια, με όσα γράφουμε παραπάνω, δε σημαίνει, πως οι θέσεις του ΚΚΕ περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην αντίσταση και το αντιπάλεμα των όποιων καπιταλιστικών και αντιλαϊκών «εκσυγχρονισμών» και αναδιαρθρώσεων προωθεί σήμερα η κυβέρνηση, η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, κλπ.

«Ομως αυτό δεν αρκεί, σημειώνει σε άρθρο της στα προχθεσινά «Νέα» η Αλέκα Παπαρήγα, αναφερόμενη στην αντίσταση αυτή και συνεχίζει: Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η νεολαία να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, για ν' ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος για τη χώρα μας, ο δρόμος της λαϊκής οικονομίας.

Πρόκειται για το μόνο ρεαλιστικό δρόμο που στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό, στην κρατική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής, στην προστασία της εγχώριας παραγωγής, στη συνεταιριστική παραγωγή, στο αποκλειστικά δημόσιο και ενιαίο σύστημα παιδείας, υγείας, ασφάλισης και πρόνοιας. Αυτός ο δρόμος που μπορεί να προωθήσει η λαϊκή εξουσία είναι η προοπτική για το λαό μας.»

Διαφορετικά, θα παγιδεύεται στις διάφορες ψευτο-αντιθέσεις και χωρίς να το καταλαβαίνει, θα γίνεται αντικείμενο όλο και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης, χωρίς ποτέ να δει το φως στην άκρη του τούνελ.