«Η φετινή 26η Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών, έρχεται να δώσει μια ηχηρή απάντηση στις θριαμβολογίες κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων για την πλήρη ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Την ίδια στιγμή, συνεχίζει η ανακοίνωση, που το μεγάλο κεφάλαιο μετράει τα κέρδη του, ο ελληνικός λαός μετράει τα πεθαμένα στους δρόμους παιδιά του. Τα παιδιά που το μέλλον τους έτσι και αλλιώς είναι υποθηκευμένο στο βωμό της "οικονομίας της αγοράς", της όξυνσης της κοινωνικής κρίσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της αποξένωσης και των ατομικών "λύσεων". Αυτή η πραγματικότητα αντανακλάται και μέσα στην όξυνση του προβλήματος των ναρκωτικών. Διαπιστώνεται, με τραγικό τρόπο, η αύξηση των θανάτων λόγω χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Περισσότεροι νέοι άνθρωποι, σ' όλο και μικρότερες ηλικίες παγιδεύονται στους ψεύτικους παραδείσους. Νέες ουσίες, νέοι τρόποι χρήσης κάνουν την εμφάνισή τους. Αυξάνεται ο τζίρος της παράνομης ναρκοοικονομίας. Ο χαρακτήρας της τοξικομανίας γενικεύεται και οδηγεί πλέον στην πολυτοξικομανία. Υψιστες κατά συνέπεια είναι οι ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης στα θέματα της αντιναρκωτικής πολιτικής. Η ελληνική κυβέρνηση κινείται στα πλαίσια της διαχείρισης του προβλήματος μέσα από τις πολιτικές της μείωσης της βλάβης. Απροκάλυπτα συρρικνώνει τις κοινωνικές παροχές, μειώνει αντί να αυξάνει τα κονδύλια των θεραπευτικών κοινοτήτων, ενισχύει τις υπηρεσίες διανομής υποκατάστατων, προωθεί τη "ναρκοκουλτούρα", καλλιεργεί την ιδέα της νομιμοποίησης των ναρκωτικών ουσιών. Μέσα από τις λογικές της νομιμοποίησης, του διαχωρισμού σε σκληρά και μαλακά ναρκωτικά, επιχειρεί να νομιμοποιήσει τα αίτια που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα, να θεσμοθετήσει ένα ιδιότυπο κοινωνικό περιθώριο, να οδηγήσει τον ελληνικό λαό στη συνήθεια να ζει με τα ναρκωτικά».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Το ΚΚΕ είναι αντίθετο τόσο με την ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που φυλακίζει τους χρήστες και αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους, όσο και με τις πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος. Το ΚΚΕ πιστεύει στην ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών. Αγωνίζεται για τη δημιουργία ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος, που θα παλεύει ενάντια στις αιτίες που παράγουν το πρόβλημα. Σ' αυτή την κατεύθυνση στηρίζει τη μόνη ρεαλιστική λύση, που είναι η πολιτική πρόληψης - θεραπείας και η κοινωνική επανένταξη. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι ουσιαστική και ριζική αντιμετώπιση, δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες κυριαρχίας του κέρδους και της δήθεν "ελεύθερης οικονομίας"».

«Η 26η Ιούνη αποτελεί μια αφορμή για προβληματισμό και δράση ενάντια στη μάστιγα των ναρκωτικών», επισημαίνει, σε ανακοίνωσή του, το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ και υπογραμμίζει: «Η ΚΝΕ δε δραστηριοποιείται ενάντια στα ναρκωτικά μόνο ενόψει της 26ης Ιούνη με ευκαιριακό τρόπο. Η δράση της οργάνωσής μας είναι σταθερά προσανατολισμένη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά».

«Καταθέτουμε, συνεχίζει η ανακοίνωση, καθημερινά τη δική μας συμβολή στη διαμόρφωση ισχυρών προσωπικοτήτων, που δεν έχουν ανάγκη "τεχνητούς παραδείσους" και υποκατάστατα:

• Με την ανάπτυξη των αγώνων της νεολαίας για τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στη δουλιά, στη ζωή.
• Προβάλλοντας τη συλλογικότητα, την αγωνιστική, ανυπότακτη, αισιόδοξη στάση ζωής ενάντια στον ατομικισμό, στα ιλουστρασιόν πρότυπα του καπιταλισμού, στον πολιτισμό, γενικότερα, ενός συστήματος που σαπίζει και αξιοποιεί τα ναρκωτικά για την κοινωνική και πολιτική απονέκρωση των νεανικών συνειδήσεων.

Τα τελευταία χρόνια, όλες οι στατιστικές αναγνωρίζουν τη ραγδαία επέκταση της τοξικομανίας στη χώρα μας και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Σοβαρές ευθύνες γι' αυτό φέρει η κυβέρνηση της χώρας επειδή:

• Με την πολιτική της εντείνει τα προβλήματα της νεολαίας και τα αδιέξοδα στη ζωή και το μέλλον της, πολλαπλασιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την τάση αναζήτησης "τεχνητών παραδείσων".
• Υποχρηματοδοτεί την πρόληψη, τις θεραπευτικές κοινότητες και τα προγράμματα θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης.
• Με τις νομοθετικές αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί τα τελευταία χρόνια, έχει ουσιαστικά διευκολυνθεί η εμπορία και η διακίνηση των ναρκωτικών.
• Με τη δημιουργία προγραμμάτων "συντήρησης". Με την προώθηση από επίσημα κυβερνητικά στελέχη απόψεων "διαχωρισμού" και "νομιμοποίησης", καλλιεργείται η αποδοχή της χρήσης ναρκωτικών και ο συμβιβασμός με το πρόβλημα».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Η ΚΝΕ θα συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις, ώστε το κίνημα της νεολαίας να εντείνει τη δράση του ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, στην πάλη του για τα δικαιώματα της νεολαίας».

ΩΡΑ του Θεριστή, ώρα επετειακή κι αλησμόνητη... Θυμάσαι πάντα εκείνη τη μέρα, στιγμή με στιγμή, (22 Ιούνη 1941) καθώς η Αθήνα, που ζούσε τους πρώτους μήνες της φασιστικής κατοχής ψιθυριστά μάθαινε πως εκείνη τη νύχτα τα βαθιά χαράματα η χιτλερική ορδή χτυπούσε ύπουλα τη Σοβιετική Ενωση. Ηταν Κυριακή...

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ολόκληρη, οι σκλαβωμένες χώρες της Ευρώπης, όλοι βαστούσαν την ανάσα τους, καθώς άρχιζε η φοβερή δοκιμασία και τιτανομαχία του σοβιετικού λαού και του Κόκκινου Στρατού με την πιο ισχυρή ως τότε στρατιωτική μηχανή, τη χιτλερική Βέρμαχτ. Και τελικά άντεξαν και σύντριψαν το φασιστικό θεριό. Κι ανάσανε βαθιά τότε όλος ο κόσμος.

ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ σήμερα από ένα άρθρο του Ηλία Ερεμπουργκ, αποσπασματικά μερικά σημεία που αναφέρονται στη σοβιετική νεολαία ακριβώς τα χρόνια που έφθανε ο πόλεμος. Είναι μερικές σκέψεις του Ερεμπουργκ καθώς έβλεπε, όπως έγραφε, μια λεπτεπίλεπτη νεολαία να κάνει όνειρα και να σχεδιάζει το μέλλον, ενώ πλησιάζει φοβερή δοκιμασία. Και το ερώτημα αυτό ήταν αν αυτά τα παιδιά θα αντέξουν, θα τα βγάλουν πέρα με τα φασιστικά τέρατα;

ΤΗ ΜΕΡΑ, που οι χιτλεροφασίστες χτυπούσαν την πατρίδα μας- γράφει ο Ηλίας Ερεμπουργκ (22 Ιούνη 1941) τέλειωναν τα μαθήματα κι οι μαθητές έδιναν εξετάσεις. Οι έφηβοι βγαίνανε στη ζωή... Κι έκαναν όνειρα. Γι' αυτούς η ζωή ήταν ο πόλεμος. Και τα πανεπιστήμια το πεδίο της μάχης. Οι κοπέλες μας έφυγαν μακριά στο Καζαχστάν, για να δουλέψουν στα πολεμικά εργοστάσια και στα μεταλλεία.

ΟΙ νέοι κι οι νέες που έπλαθαν της ειρήνης και της δημιουργίας τα όνειρα, που έγραφαν στίχους κι έκαναν κάθε λογής σχέδια ανέβηκαν πάνω στα τανκς, στα αεροπλάνα. Η γενιά η «λεπτεπίλεπτη», που ποτέ δε σκέφθηκε του πολέμου την κοσμοχαλασιά, πολεμούσε ηρωικά τα θηρία του Χίτλερ άτρομη κι ηρωική σ' όλα τα μέτωπα. Αντεχε και νικούσε...

ΠΟΙΟΣ δε θυμάται τη θρυλική Ζώγια, την «Τάνια» που παρτιζάνα έπεσε στα χέρια των Γερμανών και με το σχοινί της κρεμάλας στο λαιμό μέσα στην πλατεία του χωριού της αψηφώντας τους δημίους βροντοφώναξε: «Γεια σας σύντροφοι. Μη φοβάστε, να πολεμήσετε. Ο Στάλιν είναι μαζί μας...».

ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ δήμιοι στο πέρασμά τους, όσο μπόρεσαν στην πρώτη φάση να διεισδύσουν στο έδαφος της Σοβιετικής Ενωσης σκόρπισαν, ολούθε την καταστροφή και το θάνατο. Οχι μόνο οι πολεμιστές του Κόκκινου Στρατού, αλλά και οι άμαχοι γυναίκες, γέροι, παιδιά γνώρισαν τη φρίκη και την εξόντωση.

ΜΕΝΟΥΝ έτσι μαρτυρίες συγκλονιστικές αυτών, που επέζησαν τα γράμματα (χιλιάδες), τα οποία εδώ και πολλά χρόνια έστειλαν στην εφημερίδα «Πράβντα» και που τα πιο χαρακτηριστικά τυπώθηκαν σε βιβλία, που ένα από αυτά πήρε τον τίτλο «Πόλεμος - Λαός - Πατρίδα». Οσο κι αν μας έχει ξεμακρύνει ο χρόνος (59 χρόνια από τότε) τα γράμματα αυτά απλά, δωρικά γεννάνε στους ανθρώπους αισθήματα μίσους και περιφρόνησης, για τους χιτλεροφασίστες εισβολείς, αλλά και για όλους εκείνους που τους εξέθρεψαν και που σήμερα βαδίζουν πάνω στα δικά τους αχνάρια.

ΜΙΑ πολύ αγαπητή δική μας αντιστασιακή εφημερίδα τα «ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΝΕΑ», στην αρχή πολυγραφημένη, έπειτα τυπωμένη με πλούσια ειδησεογραφία έχει καταγράψει σε μοναδικά και ολοζώντανα κείμενα την τιτανομαχία του ανατολικού μετώπου σ' όλες τις φάσεις.

ΑΠΟ τα «ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΝΕΑ» και το πορτρέτο του σοβιετικού παρτιζάνου μαχητή, όπως αυτό δημοσιεύτηκε στην «Πράβντα» και το κατέγραφε το συνεργείο της παράνομης εφημερίδας μας στην Αθήνα. «... Παραμονεύουν ατέλειωτες νύχτες στο σκοτάδι. Πρέπει να 'χουν μάτι αητού... Πολλές φορές φράζουν με τα κορμιά τους τα πολυβόλα... πέφτουν οι ίδιοι πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές...».

ΕΚΕΙΝΗ η μέρα ήταν Κυριακή 22 του Ιούνη 1941. Στα αίματα κολυμπούσε ακόμη η Κρήτη. Ο φοβερότερος κι ο πιο αιματηρός πόλεμος ξεκινούσε. Ο γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος Εντγκαρ Σνόου έγραφε στην εφημερίδα του (1944) «... Τόσο στο μέτωπο, όσο και στα μετόπισθεν δρούσε η καθοδηγητική δύναμη της σοβιετικής κυβέρνησης και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Μόνο ένας τυφλός μπορεί να αρνείται τώρα, ότι ο θρίαμβος του Κόκκινου Στρατού ήταν θρίαμβος του σοβιετικού σοσιαλισμού, του σοβιετικού σχεδιασμού, του σοβιετικού συστήματος».

Αιχμή του δόρατος του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) είναι η θεραπεία μέσω τω θεραπευτικών κοινοτήτων. Εχουμε τα στεγνά προγράμματα με ένα ριζικό τρόπο αντιμετώπισης και οδηγούν στην αποτοξίνωση. Το ΚΕΘΕΑ δεν μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Ενα κράτος πρόνοιας θα έπρεπε να ενισχύει όλες τις σοβαρές προσπάθειες. Ετσι εμείς θα μπορούσαμε να καλύψουμε τεράστια θεραπευτικά κενά, όπως, π.χ., τα Γιάννινα ή τη Θράκη.

Το ΚΕΘΕΑ μετά την πολύχρονη δραστηριότητά του έχει πλέον τη δυνατότητα για παρέμβαση και στην πρόληψη, καθώς μέσα απ' τη θεραπευτικά προγράμματα έχει εντοπίσει βασικές αιτίες για την προσφυγή στις ουσίες. Ετσι μπορεί να κάνει και προτάσεις και ουσιαστικές παρεμβάσεις.

Πρόληψη σημαίνει παρέμβαση μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι πριν ακόμα εγκατασταθεί η εξάρτηση από ουσίες στο συγκεκριμένο άτομο. Αυτή η παρέμβαση που πρέπει να γίνεται σε πολλά επίπεδα (στην οικογένεια, στο σχολείο, στη γειτονιά, στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, στους χώρους δουλιάς), μπορεί να πάρει πολλές μορφές (σεμινάρια, ομάδες, πολιτιστικές και άλλες παρεμβάσεις). Ολες έχουν ως θεμέλιό τους τη ρήξη με τις τρέχουσες αντιλήψεις και πρακτικές ενός τρόπου ζωής, που ευνοεί τις φυγές κάθε είδους από την πηγή των κοινωνικών αντιφάσεων. Ολες πρέπει να παίρνουν υπόψη τους τις γεωγραφικές, πολιτιστικές και άλλες ιδιαιτερότητες στο επίπεδο της χώρας.

Στόχος της πρόληψης, που προϋποθέτει μια κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική δεν είναι μόνο η αποκατάσταση της επιστημονικής αλήθειας, ενάντια σε μύθους και προκαταλήψεις, αλλά και η εμπλοκή όλων των κατοίκων κάθε περιοχής σε μια συλλογική διαδικασία αλλαγών στον τρόπο σκέψης, έκφρασης, λειτουργίας τους μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Το «18 Ανω», θεωρεί υποχρέωση και δικαίωμά του να παρεμβαίνει καθοριστικά στο σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής και προς αυτή την κατεύθυνση να δίνει τις μάχες του.

Στόχος μας είναι η παρέμβασή μας με αυτή τη φιλοσοφία, να επεκταθεί και πέρα από τους δήμους στους οποίους ήδη παρεμβαίνουμε (Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Αγ. Βαρβάρα, Περιστέρι κλπ.) αγκαλιάζοντας όλους τους μαζικούς φορείς των τοπικών κοινωνιών.