Αιχμή του δόρατος του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) είναι η θεραπεία μέσω τω θεραπευτικών κοινοτήτων. Εχουμε τα στεγνά προγράμματα με ένα ριζικό τρόπο αντιμετώπισης και οδηγούν στην αποτοξίνωση. Το ΚΕΘΕΑ δεν μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Ενα κράτος πρόνοιας θα έπρεπε να ενισχύει όλες τις σοβαρές προσπάθειες. Ετσι εμείς θα μπορούσαμε να καλύψουμε τεράστια θεραπευτικά κενά, όπως, π.χ., τα Γιάννινα ή τη Θράκη.

Το ΚΕΘΕΑ μετά την πολύχρονη δραστηριότητά του έχει πλέον τη δυνατότητα για παρέμβαση και στην πρόληψη, καθώς μέσα απ' τη θεραπευτικά προγράμματα έχει εντοπίσει βασικές αιτίες για την προσφυγή στις ουσίες. Ετσι μπορεί να κάνει και προτάσεις και ουσιαστικές παρεμβάσεις.