Στο τελευταίο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση», που πρόσφατα παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση, προβλεπόταν μεταξύ άλλων η διενέργεια ενός διαλόγου για το «θεσμικό πλαίσιο της εργασίας» σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσα στον Ιούλη, το υπουργείο Εργασίας έκανε την πρώτη κρούση, ανακοινώνοντας πέντε σημεία προς «διάλογο». Στη συνέχεια, η «ατζέντα» διευρύνθηκε, έγιναν συναντήσεις, διαβουλεύσεις και τελικά στήθηκε το σκηνικό μιας συζήτησης εφ' όλης της ύλης, που όχι μόνο περιέχει τα πρώτα σημεία, αλλά και πολλά ακόμη που επιτρέπουν στην κυβέρνηση να πάρει αποφάσεις καθοριστικές για τα δικαιώματα των εργαζομένων και απαραίτητες για την υλοποίηση της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της.

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης είναι για μια ακόμη φορά το 8ωρο, μέσα από την επαναδιαπραγμάτευση των όρων εφαρμογής της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και όχι μόνο. Η διευθέτηση έχει ήδη θεσμοθετηθεί μέσα από τον αντεργατικό νόμο 2639. Επιτρέπει μέχρι και 10ωρη εργασία, χωρίς αποζημίωση για υπερωρίες. Ο επιπλέον χρόνος εργασίας θα ανταλλάσσεται με ρεπό και παραπάνω άδεια. Για όλα αυτά απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του σωματείου εργαζομένων ή άλλου αντιπροσωπευτικού συνδικαλιστικού οργάνου του χώρου που επιχειρείται η διευθέτηση. Στο βαθμό που οι εργαζόμενοι αντέδρασαν, το μέτρο δεν μπόρεσε να προχωρήσει και έτσι σήμερα εξετάζεται η εφαρμογή του με λιγότερες προϋποθέσεις, με διευθυντικό δικαίωμα, χωρίς άδεια του σωματείου κ.ά.

Η αύξηση του ορίου απολύσεων στο 10% από 2%που είναι σήμερα, αποτελεί μια ακόμη επιδίωξη της κυβέρνησης, με προοπτική την ολοκληρωτική απελευθέρωσή του. Η αύξηση του ορίου απολύσεων, είναι πάγιο και επίμονο αίτημα του ΣΕΒ. Τυχόν αλλαγές στην κατεύθυνση απελευθέρωσής του, θα δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα στους εργαζόμενους και θα αποθρασύνουν τους εργοδότες.

Η διεύρυνση της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο, έρχεται να ολοκληρώσει τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την ενίσχυσή της σε βάρος της πλήρους απασχόλησης, μετά τη θεσμοθέτηση του μέτρου από την κυβέρνηση της ΝΔ. Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται σε μισό μεροκάματο, ενώ πολλές φορές υποχρεώνονται να εργαστούν παραπάνω ώρες χωρίς καν να πληρωθούν γι' αυτές.

Κάτω από το «βάρος» των ρυθμίσεων που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση για τα παραπάνω θέματα, θα εξεταστεί και η ρύθμιση της υπερεργασίας και των υπερωριών. Ωστόσο, μέσα σε ένα καθεστώς διευθέτησης του χρόνου εργασίας και «ελαστικοποίησής» του, η όποια ρύθμιση γίνει χάνει τη σημασία της. Με τη διευθέτηση καταργείται ουσιαστικά η αποζημίωση για παραπάνω ώρες εργασίας.

Η μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, είναι ένα ακόμη ζητούμενο για την κυβέρνηση και τους βιομηχάνους. Οι αρνητικές συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασφαλισμένους, θα είναι σημαντικές αν προχωρήσει ανάλογη ρύθμιση, λόγω της μείωσης των εσόδων τους.

Είναι φανερό πλέον, ότι η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει τη διαδικασία αυτού του «διαλόγου» για να προχωρήσει σε σημαντικές ανατροπές, οι οποίες περνώντας από τις εργασιακές σχέσεις, θα αγγίξουν και γενικότερα σημεία της οικονομικής πολιτικής, όπως, για παράδειγμα, την ύπαρξη και το ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη στιγμή που το πολυεθνικό κεφάλαιο συνθλίβει αυτή την κατηγορία επιχειρήσεων.

Οι εννέα θεματικές ενότητες του «διαλόγου», υπό τον τίτλο «Πολιτική απασχόλησης - μείωσης ανεργίας» είναι: 1. Δημοσιονομική, εισοδηματική, αντιπληθωριστική πολιτική. Σύνδεση με θέση εργαζομένων και κοινωνική σύγκλιση, 2. Διαρθρωτικές πολιτικές και ανταγωνιστικότητα, 3. Πολιτικές για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας και ιδιαίτερα ΜΜΕ, 4. Πόροι Γ' ΚΠΣ, ο στόχος της απασχόλησης και της επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό, 5. Θεσμικό πλαίσιο πολιτικών ανθρώπινου δυναμικού, 6. Ειδικές πρωτοβουλίες για περιοχές υψηλής ανεργίας και ομάδες - στόχους, 7. Ποιοτική βελτίωση μηχανισμών στήριξης των πολιτικών απασχόλησης, 8. Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, ανεργία και εναλλακτικές δυνατότητες, 9. Δίκτυο ασφάλειας απέναντι στον αποκλεισμό, την ανισότητα και τη φτώχεια.

Η προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα να δημιουργήσουν μέτωπο αντίστασης στην αφαίρεση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και να θέσουν τις βάσεις ανατροπής της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, μέσα από την αγωνιστική συσπείρωση με την αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, στηρίζεται σε ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσης που αποφάσισε το ΠΑΜΕ.

Η αρχή θα γίνει με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα στις 24 του Αυγούστου, μέρα έναρξης του ψευτοδιαλόγου κυβέρνησης - ΓΣΕΕ. Εχουν προηγηθεί δεκάδες συσκέψεις σε όλη τη χώρα για τη συζήτηση του προγράμματος δράσης και την οργάνωση των κινητοποιήσεων, παράλληλα με εξορμήσεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις ενημέρωσης για τα σχέδια της κυβέρνησης και των βιομηχάνων.

Θα ακολουθήσει συλλαλητήριο, το Σάββατο 2 του Σεπτέμβρη στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Ηδη, σε σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων της Θεσσαλονίκης, αποφασίστηκε η συμμετοχή στην κινητοποίηση, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς θα πραγματοποιηθεί εν μέσω «διαλόγου» και με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη να κάνει εξαγγελίες για την κυβερνητική πολιτική στα εγκαίνια της Εκθεσης.

Μετά από αυτό το συλλαλητήριο, θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στα μέσα Σεπτέμβρη στην Αθήνα. Η σύσκεψη θα βοηθήσει στην αξιολόγηση των μέχρι τότε κινητοποιήσεων και θα αποτελέσει εργαλείο για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα των εργαζομένων σε πανελλαδικό επίπεδο.

Στις 22 του Σεπτέμβρη, το ΠΑΜΕ «ανοίγει τα φτερά» του συμμετέχοντας στη διαμαρτυρία ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που θα γίνει στην Πράγα, με πρωτοβουλία τσέχικων εργατικών συνδικάτων. Καθώς οι κατευθύνσεις που αποφασίζονται από τα ιμπεριαλιστικά οικονομικά όργανα έχουν συνέπειες για όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης και όχι μόνο, η κινητοποίηση αυτή θα έχει πολύ σημαντικό περιεχόμενο και αντίκτυπο. Εξάλλου, το ΠΑΜΕ κάνει μια συστηματική και αξιόλογη προσπάθεια για την κοινή δράση των ταξικών δυνάμεων και έξω από τα σύνορα της χώρας μας. Την ίδια μέρα θα γίνει εκδήλωση στα γραφεία του ΟΗΕ στην Αθήνα.

Στις 29 του Σεπτέμβρη, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ θα πάρει μέρος στη σύσκεψη Ευρωπαϊκών Αγωνιστικών Συνδικαλιστικών Δυνάμεων που γίνεται στη Γαλλία, δίνοντας παραπέρα έμφαση στις προσπάθειες πανευρωπαϊκού συντονισμού.

Στα μέσα Οκτώβρη, μέρα Σάββατο, θα πραγματοποιηθεί πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, με τη συμμετοχή φορέων από τους ΕΒΕ και τους αγρότες, οι οποίοι επίσης πλήττονται πολύμορφα από την πολιτική της κυβέρνησης.

Επιστέγασμα του προγράμματος δράσης του ΠΑΜΕ, θα είναι η πρόταση που θα κάνει στα συνδικάτα για πραγματοποίηση απεργίας στα μέσα του Νοέμβρη. Οι κινητοποιήσεις τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη συμπίπτουν με τη λήξη του «κοινωνικού διαλόγου» και πιθανόν την προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει κάποιο σχετικό νομοσχέδιο, αλλά και με τις πρώτες ανακοινώσεις για το κρατικό προϋπολογισμό του 2000.

Οι συγκεντρώσεις που έχουν ανακοινωθεί μέχρι τώρα για τις 24 Αυγούστου είναι οι εξής:

• Αθήνα, στο Σύνταγμα στις 4 μμ
• Θεσσαλονίκη, στο Αγαλμα Βενιζέλου στις 7 μμ
• Πάτρα, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Ολγας), στις 7.30 μμ μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας
• Λάρισα, στην πλατεία Ταχυδρομείου στις 8 μμ
• Βόλος, στην πλατεία Ελευθερίας στις 8 μμ
• Καρδίτσα, στο Εργατικό Κέντρο στις 7.30 μμ
• Τρίκαλα. Θα ανακοινωθεί ώρα και τόπος
• Αγρίνιο, στην πλατεία Δημοκρατίας στις 8 μμ
• Πρέβεζα, στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας στις 8.30 μμ
• Κόρινθος, στα «Περιβολάκια» στις 8 μμ
• Λέσβος, στην πλατεία Σαπφούς στις 8 μμ