Από το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου και από τις σχετικές τροπολογίες που κατέθεσε η κυβέρνηση σ' αυτό, γίνεται φανερό ότι πρόκειται για το πρώτο νομοσχέδιο που υλοποιεί μέρος του γενικού κυβερνητικού σχεδίου «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» όπου περιέχονται οι γενικότερες κυβερνητικές αναδιαρθρώσεις στη Δημόσια Διοίκηση. Αναδιαρθρώσεις που στοχεύουν στη δημιουργία μιας, αποτελεσματικότερης στην υλοποίηση των γενικότερων αντιλαϊκών κοινωνικοοικονομικών κυβερνητικών αναδιαρθρώσεων Δημόσιας Διοίκησης.

Συγκεκριμένα μέσα από αυτό το νομοσχέδιο ανατρέπονται και οι όποιες διασφαλίσεις κάποιων αντικειμενικών προσλήψεων των υπαλλήλων από τις κατηγορίες ΠΕ (πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) και ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης, ΤΕΙ) που γίνονταν μέσα από το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ του νόμου 2190, αφού με βάση το νομοσχέδιο, οι προσλήψεις και από αυτές τις κατηγορίες θα γίνονται κατευθείαν από το φορέα της δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή από τα διορισμένα κυβερνητικά όργανα και θα εγκρίνονται από την κυβερνητικά ελεγχόμενη τριμελή επιτροπή προσλήψεων.

Ετσι η κυβέρνηση επαναφέρει την πλήρη ρουσφετοκρατία, αποσυγκεντρώνοντας ταυτόχρονα το ρουσφέτι και τις πελατειακές σχέσεις. Κύρια όμως μ' αυτόν τον τρόπο θα επιλέγονται από τα κυβερνητικά όργανα, εκείνοι που θα είναι «πιστοί εκτελεστές της κυβερνητικής πολιτικής» όπως τους θέλει ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με τη γνωστή συνέντευξή του κατά την παρουσίαση του κυβερνητικού σχεδίου «ΠΟΛΙΤΕΙΑ».

Αυτό το όργανο, όχι μόνο θα επιδικάζει τις προσφυγές δημοσίων υπαλλήλων που δεν ικανοποιήθηκαν από τη, σε πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο, εκδίκαση της υπόθεσής τους αλλά, ντεφάκτο και αυτοδίκαια θα ασκεί ένσταση επί όλων, αθωωτικών και μη των αποφάσεων των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων.

Επίσης, στην ίδια τροπολογία, ορίζεται ότι «η προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου της Επικρατείας κατά των αποφάσεων των πειθαρχικών συμβουλίων, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, πλην της προσφυγής κατά αποφάσεων που επιβάλλουν την ποινή της προσωρινής ή οριστικής παύσης».

Στην ουσία δηλαδή αυτό το ενιαίο πειθαρχικό υπερσυμβούλιο, θα αποτελεί μια μόνιμη δαμόκλεια σπάθη πάνω από όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, αφού «αυτοδίκαια» θα αναιρεί όλες τις αποφάσεις, αθωωτικές ή μη, των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων. (Στην πράξη δηλαδή έτσι καταργούνται τα πρωτοβάθμια). Παραπέρα, αξιοποιώντας τα άρθρα της απαγόρευσης, της πολιτικής δράσης του νεκραναστημένου υπαλληλικού κώδικα και τις σκοπιμότητες της κυβέρνησης, σε κάθε δημόσιο υπάλληλο που «δε θα συμμορφώνεται προς τας κυβερνητικάς υποδείξεις», θα επιβάλει ένα πλήθος κλιμακούμενων ποινών μέχρι και την ποινή της προσωρινής ή οριστικής παύσης. Αν τώρα προσθέσουμε και το γεγονός ότι αυτές οι ποινές, πλην της τελευταίας, δεν αναστέλλονται ακόμα και όταν παραπεμφθούν με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τότε γίνεται φανερό το μέγεθος του αυταρχισμού που εμπεριέχει αυτή η διάταξη που «στήνει τον υπάλληλο στον τοίχο» της αυθαιρεσίας και των πολιτικών σκοπιμοτήτων της εκάστοτε κυβέρνησης. Είναι επίσης φανερό ότι αυτό το πειθαρχικό υπερσυμβούλιο θα αξιοποιηθεί και στην επερχόμενη, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της υπουργού κ. Β. Παπανδρέου, σύνδεση του μισθού με την αποδοτικότητα. Ο απείθαρχος στην πολιτική της κυβέρνησης θα θεωρείται και μη αποδοτικός και θα υφίσταται τις σχετικές περικοπές των αποδοχών του.

Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι αυτές οι αντιδραστικές αντιδημοσιοϋπαλληλικές αλλαγές γίνονται για την ταχύτερη εκδίκαση των πειθαρχικών υποθέσεων, όχι μόνο δεν ευσταθούν αλλά και υποτιμούν κάθε νοημοσύνη, γιατί πώς είναι δυνατό, ένα δευτεροβάθμιο υπηρεσιακό συμβούλιο να εκδικάζει όλες τις χιλιάδες πειθαρχικές υποθέσεις όλων των πρωτοβάθμιων υπηρεσιακών συμβουλίων, ταχύτερα από τα εκατοντάδες δευτεροβάθμια που τώρα τα καταργεί;

Για τον ίδιο στόχο, δηλαδή, για την επιβολή της ακραίας αντιλαϊκής και αντεργατικής της πολιτικής, των γενικότερων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια κλπ., η κυβέρνηση δε διστάζει, σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, να σχεδιάζει ακόμα και τη θεσμοθέτηση της κατάργησης των πορειών και των διαδηλώσεων του μαζικού λαϊκού κινήματος. Ετσι θέλει να μας βάλει στο γύψο.

Σε όλα αυτά η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ συναινεί και πάλι διά της σιωπής της. Εκείνο συνεπώς που προέχει είναι ο άμεσος, έμπρακτος παραμερισμός της και η άμεση ενεργοποίηση της βάσης των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση, ώστε μέσα από τα ενιαία μέτωπα των ταξικών αγώνων μας, όχι μόνο να μην επιτρέψουμε να μας γυρίσουν στις μαύρες εποχές του σύγχρονου «ιδιώνυμου» αλλά και να κατακτήσουμε τα αντίστοιχα με τις σημερινές ανάγκες, σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα.

ΒΔΟΜΑΔΑ πύρινη, οδυνηρή και καταστροφική αυτή που έφυγε. Οι φωτιές, οι πυρκαγιές λαμπάδιασαν σ' όλη τη χώρα. Κι είναι σωστό αυτό που σημειώνει η εφημερίδα μας, πως η θέαση αυτής της λαίλαπας, χιλιάδων αμέτρητων στρεμμάτων δάσους και καλλιεργειών, ματώνει την καρδιά. Μετράμε επίσης και νεκρούς. Που κάηκαν ζωντανοί μέσα στα σπίτια τους.

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ακόμη πιο αβάσταχτη η απελπισία του κόσμου, που ζει και δουλεύει τη γη μας καθώς βλέπει ν' αφανίζονται όλα όσα αυτός ανάστησε, όλα όσα του βάσταξαν τη φαμελιά του και του δίνανε το ψωμί στο τραπέζι του. Αυτός που καμάρωνε τα δέντρα και τα 'βλεπε να ψηλώνουν, να τρανεύουν σαν τα παιδιά του.

ΣΤΟΛΙΔΙΑ της ελληνικής γης, με μοναδικά πανέμορφα δάση, που άντεξαν αιώνες σαρώνονται από τις φλόγες κι η «γεωγραφία» του πύρινου ολέθρου μάς ενημερώνει μέσα στο πλούσιο «φανταχτερό θέαμα» για τις περιοχές που καρβούνιασαν κι έγιναν στάχτη.

ΠΡΙΝ ακόμη σβήσει η πύρινη λαίλαπα, που πριν από μερικές βδομάδες σάρωσε τη Σάμο, την Κορινθία, τη Φθιώτιδα, στο μαύρο κατάλογο του αφανισμού μπήκαν δεκάδες νέα σημεία. Πιο σωστά ολόκληροι νομοί και πολλά χωριά. Με ολική καταστροφή απειλούνται οι Νομοί Ιωαννίνων και Αρκαδίας.

ΠΟΙΟΣ μπορεί να μη συγκλονιστεί όταν βλέπει τις θεόρατες αδηφάγες φλόγες να τρέχουν δαιμονισμένα και να εξαφανίζουν το πανέμορφο δάσος του Μαίναλου, τα δασωμένα με έλατα πλάγια του, που πια μοιάζει με σεληνιακό τοπίο; «... Ενα μέτωπο 50 χιλιομέτρων από το Μαίναλο μέχρι το βουνό Λύκαιο έκαιγε μέχρι τ' απόγευμα της περασμένης Πέμπτης ό,τι έβρισκε μπροστά του και τραβούσε για την Ανδρίτσαινα. Η ίδια επίσης δραματική κατάσταση στην Αγία Μαρίνα και στα Ζαγοροχώρια».

ΦΤΑΙΧΤΗΣ κι ένοχος - πρώτος και βασικός - το κράτος. Πάνω σ' αυτό πέφτουν όλες οι ευθύνες για να 'ναι ο άγρυπνος κι αποτελεσματικός προστάτης του φυσικού πλούτου της χώρας. Κι όμως η «Μαύρη Βίβλος» της καταστροφής και του αφανισμού το φέρνει πρώτο πρώτο ανάμεσα βέβαια σ' όλους τους άλλους καταστροφείς και πυρπολητές!!

ΜΟΝΙΜΗ και γνώριμη τακτική για την εξουσία και τους μηχανισμούς της να επιζητούνε με κάθε τρόπο να ξεφορτώνονται τις δικές τους εγκληματικές πράξεις, όλα όσα κατά καιρούς με νομοθετικά πλαίσια και διάφορους νόμους αποφάσιζαν, να διακηρύσσουν πως φταίει ο καιρός, η θεομηνία, τα «ακραία καιρικά φαινόμενα»... Και διάφορα άλλα...

ΟΡΓΙΟ παρανομιών, φαγοπότι κραιπάλης και συναλλαγής έχει αυτός που θα ερευνήσει μια σειρά αμαρτωλά κι όχι μόνο νομοθετήματα, που άνοιξαν διάπλατες τις πόρτες στην έφοδο, που από πολλά χρόνια έχει αρχίσει και που τώρα είναι ολοφάνερο πως από την πυρπολημένη πια, ουσιαστικά νεκρή Αττική χτυπάει τώρα και την ύπαιθρο για το ίδιο αδίστακτο, κερδοσκοπικό παιχνίδι.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του δασικού πλούτου μας και στα παλιά χρόνια, αλλά και στην 20ετία που μας πέρασε έγινε με τις ευλογίες και την «κάλυψη» του νόμου. Ορισμένοι μάλιστα απ' αυτούς, όπως εκείνος ο Ν. 998/1979, άνοιξαν το δρόμο για την άγρια οικοπεδοποίηση των δασών.

ΣΤΟ ΑΨΕ - σβήσε βάφτισε σαν χορτολιβαδικές εκτάσεις 15 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Μερικά χρόνια αργότερα ο Ν. 1541 παραχωρούσε την εκμετάλλευση δασών σε συνεταιρισμούς. Ενα άλλο νομοθετικό τερατούργημα - το 1987 - αποχαρακτήριζε 52 εκατομμύρια στρέμματα. Ο νέος αυτός νόμος μπλοκαρίστηκε. Ο νόμος αυτός κρίθηκε αντισυνταγματικός.

ΑΛΛΑ μη νομίσετε πως οι δασοκτόνοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι το βάζουν κάτω επειδή τους πήγε κάτι στραβά. Εχουν τα σχέδιά τους κι έτσι στα συρτάρια του υπουργείου Γεωργίας υπάρχει σήμερα σχέδιο νόμου που νομιμοποιεί καταπατήσεις, που έχουν γίνει διαχρονικά στα δάση και στις δασικές εκτάσεις. Παραχωρεί επίσης τίτλους κυριότητας σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που δεν είχαν τίτλους κυριότητας και αλλάζει τη διαδικασία των πράξεων χαρακτηρισμού. Κι αυτά όλα φυσικά προς το χειρότερο.

ΕΧΟΥΜΕ επίσης φέτος χειροπιαστά μέσα στην τραγικότητά τους τα αποτελέσματα μιας εγκληματικής απόφασης που έλαβε το 1998 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όταν με απόφασή της ανέθεσε την ευθύνη κατάσβεσης των πυρκαγιών στην Πυροσβεστική, αγνοώντας, και μάλιστα προκλητικά, τις προτάσεις των πιο αρμόδιων φορέων για δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας. Κι επιμένοντας στην απόφασή της αυτή υποβάθμιση μέχρι εκεί που μπορούσε τον τομέα της πρόληψης, ενισχύοντας τον τομέα της καταστολής.

ΚΑΙ τα αποτελέσματα τα έχουμε χειροπιαστά. Με τις τεράστιες καταστροφές στο δασικό πλούτο, στις καλλιέργειες, στο βιος. Και το πιο φοβερό στις ανθρώπινες ζωές, που χάνονται καθώς οι φλόγες τούς προλαβαίνουν, τους αιφνιδιάζουν μέσα στα σπίτια τους. Και να προσθέσουμε ακόμη πως ο λογαριασμός αυτός της συμφοράς δεν έκλεισε ακόμη. Και ο «χορός» των πυρκαγιών λαμπαδιάζει σ' όλη τη χώρα.

Η ΠΥΡΙΝΗ λαίλαπα, που αυτή την ώρα με τεράστιες καταστροφές και με ανθρώπινες ζωές χαμένες σαρώνει τα πανέμορφα κομμάτια της γης μας, αποτελεί και για τις περιοχές αυτές το πρελούντιο για ό,τι θα επακολουθήσει. Μετά το κάρβουνο οι μπετονιέρες, τα συρματοπλέγματα, οι καταπατητές.

ΦΤΑΝΟΥΝ, λοιπόν, πια τα παραμύθια... Και τα ευχολόγια, που διανθίζουν τα καθημερινά πλούσια σόου στα κανάλια. Αυτό που χρειάζεται κι αυτό που είναι απαραίτητο, είναι η ανατροπή της πολιτικής αυτής, διαφορετικά είναι καθαρό, πεντακάθαρο, πως ο δασικός πλούτος της γης μας κι η ανάσα της αυριανής ζωής μας θα χαροπαλεύει μέσα σ' ένα σεληνιακό τοπίο.