Ενας χρόνος ακριβώς συμπληρώθηκε χτες από τον καταστροφικό σεισμό, που συντάραξε την Αττική, σκορπώντας το θάνατο και την καταστροφή. Ενας χρόνος ακριβώς για να αποδειχτεί η κυβερνητική κοροϊδία απέναντι στις χιλιάδες οικογένειες των σεισμοπαθών, που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες, καθώς το λεγόμενο πρόγραμμα αποκατάστασης και αναποτελεσματικό και μίζερο είναι, αλλά και καρκινοβατεί κάτω από το βάρος των γραφειοκρατικών διαδικασιών και της ελλιπούς στελέχωσης των ΤΑΣ.

Χτες έγιναν επιμνημόσυνες δεήσεις για τους νεκρούς, που ακόμη βέβαια ζητούν δικαίωση, καθώς και η διαδικασία καταλογισμού ευθυνών -όπως έγινε άλλωστε και σε άλλες παλιότερες περιπτώσεις - καθυστερεί αδικαιολόγητα, με προφανή στόχο να ξεχαστεί η υπόθεση.

Ενα κεράκι, λίγα δάκρυα και οργή για τις - απεριόριστες μεν, απραγματοποίητες δε - υποσχέσεις που άκουσαν στον ένα χρόνο που πέρασε από το φονικό σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999. Με τον τρόπο αυτό, οι κάτοικοι του Μενιδίου τίμησαν χτες - στο μνημόσυνο που έγινε στην κεντρική εκκλησία της πόλης - τους νεκρούς συγγενείς και φίλους τους και έδωσαν μεταξύ τους υπόσχεση ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα, μέχρι η κυβέρνηση να κάνει έργα τα λόγια της.

Ενα χρόνο πριν, το Μενίδι είχε δεχτεί το πρώτο ισχυρό χτύπημα, από το σεισμό. Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά: 38 νεκροί και οι υλικές ζημιές ανυπολόγιστες. Τα 8.000 ακατάλληλα για κατοίκηση κτίρια, απ' αυτά 1.100 κατεδαφισμένα, είναι για πολλούς απλοί αριθμοί, για τους κατοίκους του Μενιδίου, όμως, είναι η ίδια τους η ζωή.

Η «τύχη» όμως, επιφύλασσε στην πόλη και άλλα χτυπήματα. Αυτή τη φορά δεν ήταν από κάποιο φυσικό φαινόμενο αλλά από την ίδια την κυβέρνηση, που με την εγκληματική αδιαφορία της άφησε τους κατοίκους της σχεδόν αβοήθητους.

Ενα χρόνο, όμως, μετά, οι σεισμόπληκτοι του Μενιδίου, φαίνονται αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αγωνιστικά την επίλυση των προβλημάτων τους. Ετσι, με υπόμνημά της η Συντονιστική Επιτροπή Σεισμοπλήκτων Μενιδίου - το οποίο και κατέθεσε στον πρωθυπουργό, στους αρμόδιους υπουργούς, στα πολιτικά κόμματα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση - απαιτεί άμεσα την ικανοποίηση συγκεκριμένων αιτημάτων που θα βελτιώσουν τη ζωή των σεισμοπαθών.

«Αυτό που έχει μείνει - τονίζεται στο υπόμνημα - ένα χρόνο μετά το σεισμό είναι τα χιλιάδες πληγωμένα σπίτια του Μενιδίου, η απόγνωση χιλιάδων ανθρώπων και η άθλια διαβίωσή τους στις παράγκες των καταυλισμών».

Για να βελτιωθεί, λοιπόν, η κατάσταση η Συντονιστική Επιτροπή επισημαίνει ότι:

• Είναι αναγκαία η αύξηση των ποσών των δανείων για τις επισκευές και κατασκευές των σπιτιών στο πραγματικό ύψος των ζημιών για την ενίσχυση των οικοδομών και όχι μόνο για την επαναφορά στην «προτέρα» κατάσταση.
• Να δοθεί πρώτα η κρατική αρωγή, προκειμένου να βοηθηθούν οι σεισμόπληκτοι, να αποκατασταθούν οι οικογένειες των θυμάτων και να προσληφθεί ένα μέλος της κάθε οικογένειας στο Δημόσιο, όπως είναι και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αχαρνών.
• Να απλοποιηθούν οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες στις διάφορες υπηρεσίες και τις τράπεζες.
• Να εκπονηθεί άμεσα από τον ΟΕΚ πρόγραμμα λαϊκής κατοικίας για τους σεισμόπληκτους που έχουν τις προϋποθέσεις, καθώς και να συντομευτεί η παράδοση σπιτιών σε δικαιούχους που τους έχουν κληρωθεί.
• Είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα της κατανάλωσης ρεύματος στους καταυλισμούς με χαμηλή ανά κιλοβατώρα χρέωση (10 δρχ.) και χωρίς κλιμακούμενη αύξηση.
• Να εγκατασταθούν παιδίατροι και παθολόγοι για την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών, καθώς και να υπάρξει αστυνόμευση με καθημερινές πεζές περιπολίες στους καταυλισμούς.
• Σημαντικό είναι και το πρόβλημα της μετακίνησης των κατοίκων των καταυλισμών και ιδιαίτερα των μαθητών. Είναι αναγκαία η πύκνωση των δρομολογίων, ενώ είναι απαραίτητο να δοθεί προτεραιότητα στην κατασκευή επαρκών σχολικών κτιρίων. Η λειτουργία παιδικών σταθμών και αίθουσας ψυχαγωγίας και απασχόλησης για παιδιά και ηλικιωμένους στους καταυλισμούς είναι άλλη μια πρόταση της Επιτροπής.
• Πρέπει να υπάρχει καθημερινή μέριμνα για την καθαριότητα των καταυλισμών και να παραταθεί η επιδότηση ενοικίου και φιλοξενίας, για τους ενοικιαστές στα δύο χρόνια και να καταβάλλεται έγκαιρα από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Στην επιμνημόσυνη δέηση την κυβέρνηση εκπροσώπησαν οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και Μεταφορών - Επικοινωνιών Χρ. Βερελής και ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Αθ. Αλευράς. Παραβρέθηκαν, επίσης, ο δήμαρχος Αχαρνών Δ. Παπανίκας, εκπρόσωποι της παράταξης Πανδημοκρατικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης Μενιδίου κ.ά.

Το μόνο που έμεινε απ' το τριώροφο κτίριο της ΡΙΚΟΜΕΞ, όπου έχασαν τη ζωή τους 43 άνθρωποι, είναι ένας σωρός από τσιμέντα και μπάζα. Το μόνο που θυμίζει ότι κάποτε στεγαζόταν εκεί η επιχείρηση είναι δύο ταμπέλες που γράφουν: «ΡΙΚΟΜΕΞ, σφουγγάρια μπάνιου».

Ετσι, χτες το απόγευμα, οι συγγενείς των νεκρών πήγαν στο πρώην εργοστάσιο για να τιμήσουν τη μνήμη των δικών τους ανθρώπων. Εκλαψαν αυτούς που σκοτώθηκαν από την εγκληματική αδιαφορία των υπευθύνων. Μια αδιαφορία που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

Ανάμεσα στα πολλά στεφάνια ξεχωρίζει ένα που γράφει: «Στον πατερούλη μου, που δολοφόνησαν ΡΙΚΟΜΕΞ και κράτος». Μέσα στις λίγες αυτές λέξεις, βρίσκεται όλη η αλήθεια. Περιγράφεται ο πόνος και η αγανάκτηση των συγγενών των θυμάτων. Ο Ν. Πουλόπουλος που έχασε το γιο του στο εργοστάσιο, λέει: «Εχασα το παιδί μου, ένα παλικάρι 30 χρονών, τελείως βλακωδώς. Εχει περάσει ένας χρόνος - συνεχίζει - και η κατάσταση βρίσκεται ακόμα στο μηδέν. Θα πρέπει όλοι να ντρέπονται, αφού δεν μπορούν να βγάλουν ούτε ένα πόρισμα».

Ο Α. Αναγνωστάκης, νομικός εκπρόσωπος της Κίνησης Προστασίας Σεισμοπλήκτων «Ο Εγκέλαδος», τόνισε: «Με αυτά που γίνονται, σ' αυτό το εργοστάσιο, εδώ και ένα χρόνο, ξεσηκώνονται ακόμα και οι νεκροί, αν λάβουμε υπόψη τόσο τις φρικτές συνθήκες κάτω από τις οποίες πέθαναν άδικα τόσοι άνθρωποι όσο και την εγκατάλειψη που υπήρξε στη συνέχεια, αφού κανένας δεν έχει πει τις αιτίες της κατάρρευσης». Και κατέληξε: «Οι νεκροί μπορεί να μην περιμένουν τίποτα, οι ζωντανοί όμως θέλουν απαντήσεις».

Να αποδεχτεί την έκθεση των καθηγητών του Πολυτεχνείου που έκρινε τις 16 εργατικές πολυκατοικίες της οδού Νεμέσεως στη Μεταμόρφωση ως «εγκαταλείψιμες και ανακατασκευαστέες» και μαζί με τους φορείς και το λαό να την κάνει πράξη με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αποφάσισε ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Μεταμόρφωσης κατά τη διάρκεια μαραθώνιας συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε προχτές το βράδυ. Λίγες ώρες αργότερα, δίνοντας το στίγμα της κυβερνητικής «πολιτικής αποκατάστασης», ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας αμφισβήτησε με σκαιό τρόπο αυτήν την απόφαση και κατηγόρησε τους σεισμοπαθείς γιατί αρνούνται την «επισκευή» των σάπιων κτιρίων και ζητούν την ανέγερση καινούριων και ασφαλών!

Μέσα σε μια αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη από τους κατοίκους των εργατικών πολυκατοικιών της Μεταμόρφωσης, που αγωνιούσαν για την τύχη των σπιτιών τους και κατ' επέκταση και της ίδιας τους της ζωής και κάτω από την πίεση του δημοτικού συμβούλου Κώστα Μαρκέτη, επικεφαλής της παράταξης «Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση», η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων και ο δήμαρχος Τ. Παπαχρυσάνθου αναγκάστηκαν να στηρίξουν τους κατοίκους στην απόφασή τους να δεχτούν την έκθεση των καθηγητών του ΕΜΠ και να την καταθέσουν στο ΥΠΕΧΩΔΕ για έγκριση.

Ολα αυτά παρά το γεγονός ότι στην αρχή της συνεδρίασης τόσο ο δήμαρχος όσο και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξής του υποστήριζαν ότι δεν μπορούν να αποφασίσουν για την τύχη των σπιτιών «ξένων ανθρώπων» - όπως αποκαλούσαν τους δημότες - ή για τα «ξένα σπίτια» - όπως αποκαλούσαν τις εργατικές πολυκατοικίες - και πρέπει να περιμένουν τι θα πει το ΥΠΕΧΩΔΕ...

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Μεταμόρφωσης παρευρέθηκαν και οι δύο επίκουροι καθηγητές του Πολυτεχνείου που είναι και οι επιστημονικοί υπεύθυνοι της τεχνικής έκθεσης, οι Σπ. Τσουκαντάς και Γ. Πρωτονοτάριος, οι οποίοι κατέθεσαν και «ζωντανά» την άποψή τους. Ωστόσο τα συμπεράσματα που βγήκαν ήταν καταλυτικά, καθώς σε ερώτηση της Α. Κεραμίδου, προέδρου του Συλλόγου Σεισμοπαθών Μεταμόρφωσης για το τι θα πρέπει να γίνει τελικά με τις εργατικές πολυκατοικίες, αλλά και για το αν συμφέρει οικονομικά να τις επισκευάσεις, ο Σπ. Τσουκαντάς απάντησε: «Δεν αξίζει καν τον κόπο να πας να επισκευάσεις τέτοια κτίρια...». Για να συμπληρώσει στη συνέχεια ο Γ. Πρωτονοτάριος: «Τόσο από οικονομικοτεχνική όσο και από ψυχολογική πλευρά θα ήταν καλύτερα να ξαναχτίσετε τα σπίτια. Το θέμα είναι ό,τι είναι να κάνετε να το κάνετε γρήγορα».

Για όλα φταίνε οι σεισμοπαθείς...

Τα όρια του θράσους ξεπέρασε χτες ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας, αφού σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε μαζί με τον Γ. Ιωαννίδη, διοικητή του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, κατηγόρησε τους κατοίκους των εργατικών πολυκατοικιών της οδού Νεμέσεως στη Μεταμόρφωση, επειδή αρνούνται να επισκευαστούν τα κτίρια - «φέρετρα» στα οποία κατοικούν και ζητούν την ανακατασκευή τους!

Ο υφυπουργός Εργασίας κατηγόρησε ανοιχτά τους κατοίκους και το Σύλλογο Σεισμοπλήκτων Μεταμόρφωσης, γιατί όπως είπε ενώ ο ΟΕΚ έχει επανειλημμένα προτείνει να επισκευαστούν οι πολυκατοικίες, οι κάτοικοι αρνούνται με το αιτιολογικό ότι δεν είναι επισκευάσιμες! Και ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση υπάρχει με δική τους ευθύνη...

Παράλληλα ο υφυπουργός, χαρακτηρίζοντας την έκθεση των καθηγητών του Πολυτεχνείου, δήλωσε ότι δεν είναι έκθεση του Ιδρύματος αλλά δύο προσώπων (!), ενώ μελλοντολόγησε λέγοντας ότι μετά από αυτήν την έκθεση δεν είναι απίθανο να αρχίσει μια βιομηχανία με παρόμοιες εκθέσεις!

Ωστόσο, εντύπωση προκάλεσε η «φιλανθρωπία» του υφυπουργού Εργασίας, ο οποίος μαζί με τον Γ. Ιωαννίδη δήλωσαν ότι «την επισκευή των εργατικών πολυκατοικιών την προσφέρουμε από κοινωνική ευαισθησία, γιατί δεν είναι στις υποχρεώσεις του ΟΕΚ και αν θέλουν οι κάτοικοι θα την κάνουμε την επισκευή αλλιώς όχι!» Η «ευαισθησία» τους συνεχίστηκε λέγοντας: «Δε δικαιούμαστε να σπαταλάμε τα χρήματα των πολιτών σε διάφορα συμφέροντα!».

Ολα αυτά βέβαια ειπώθηκαν προφανώς με το σκεπτικό ότι για τις 16 εργατικές πολυκατοικίες της Μεταμόρφωσης, τις οποίες η έκθεση των καθηγητών του ΕΜΠ χαρακτηρίζει εγκαταλείψιμες και ανακατασκευαστέες, ο ΟΕΚ δεν έχει κάνει ακόμα παρόμοια μελέτη, ενώ ο πρωτοβάθμιος και ο δευτεροβάθμιος έλεγχος του ΥΠΕΧΩΔΕ χαρακτήρισε 10 πολυκατοικίες «κίτρινες» - προσωρινά μη κατοικήσιμες - τρεις «κιτρινοπράσινες» - με βλάβες στην τοιχοποιία - και τρεις «πράσινες» - κατάλληλες για κατοικία!

Στην έκθεση, που έγινε από τους καθηγητές του ΕΜΠ μετά από απαίτηση των κατοίκων και με βάση τον αντισεισμικό κανονισμό του 1954 - ο οποίος έχει μικρότερες απαιτήσεις από το σημερινό - δηλώνεται καθαρά ότι και οι 16 πολυκατοικίες του συγκροτήματος είναι όχι μόνο επικίνδυνες, αλλά ακόμα και σε περίπτωση μικρού σεισμού μπορεί να καταρρεύσουν!

Παράλληλα σημειώνεται στην έκθεση ότι οι πολυκατοικίες χρονολογούν 40 χρόνια ζωής και έχουν φυσιολογικές φθορές από το χρόνο στο φέροντα οργανισμό, ενώ παρατηρήθηκε και «ενανθράκωση του σκυροδέματος και διάβρωση οπλισμών, που συνδυαζόμενα με τη γοργότερη εξέλιξή τους, με το χρόνο, καθώς και με την ασυνήθιστα χαμηλή αρχική αντοχή του σκυροδέματος και τις σχετικά μικρές διατομές των υποστυλωμάτων, καθιστούν τα κτίρια άκρως προβληματικά».

Επίσης οι ερευνητές προτείνουν: «Την εγκατάλειψη των κτιρίων και την ανακατασκευή νέων» και τονίζουν ότι σε περίπτωση που αποφασιστεί να διατηρηθούν οι υπάρχουσες κατασκευές, τονίζεται ότι ο φορέας αποφάσεων πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του ότι οι επεμβάσεις αυτές «έχουν προκύψει από εφαρμογή των ελάχιστων συμβατικών απαιτήσεων των εγκυκλίων του ΥΠΕΧΩΔΕ και σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιούν τα δεδομένα των πραγματικών εδαφικών επιταχύνσεων που εκτιμώνται για την περιοχή!».

Να σημειωθεί ότι ήδη έχουν ξεκινήσει σε επτά οικισμούς της Αττικής - Ιλιον, Μαρούσι, Καματερό, Ν. Φιλαδέλφεια, Αχαρνές, Κηφισιά, Αμφιθέα - επισκευές εργατικών πολυκατοικιών προϋπολογισμού 3,25 δισ. δρχ. και όπως είπε και ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας «χωρίς να έχει ο ΟΕΚ καμία υποχρέωση», αφού αυτά τα κτίρια δεν ανήκουν πια στον Οργανισμό. Ξεχνώντας προφανώς ότι οι εργαζόμενοι που πήραν αυτά τα σπίτια τα πλήρωσαν και αποτελούν το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ζωής, για το οποίο κανένας δεν έχει δικαίωμα να κάνει φιλανθρωπίες.