Το Σχέδιο Νόμου «Ηλεκτρονική Καταχώρηση και Εκτέλεση Συνταγών» που προωθεί η κυβέρνηση με στόχο τη δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών για το φάρμακο, παραπέρα περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων και την αύξηση της επιβάρυνσης των εργαζομένων για το φάρμακο, παρουσίασε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

Το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης αποτελεί το τεχνικό εργαλείο που αξιοποιεί η κυβέρνηση για να περάσει την πολιτική της για το φάρμακο: Μείωση της κρατικής - ασφαλιστικής δαπάνης και αύξηση της ιδιωτικής μέσω της λίστας και γενικά των περιορισμών στη συνταγογράφηση φαρμάκων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας επιχείρησε να παρουσιάσει το σχέδιο νόμου ως τομή για «τη δραστική περιστολή της ανεξέλεγκτης μέχρι σήμερα φαρμακευτικής δαπάνης». Στην πραγματικότητα, με το νομοσχέδιο, που παρουσιάζεται ως εργαλείο για την περιστολή της σπατάλης στο φάρμακο, εξαπολύεται σφοδρή επίθεση στην πρόσβαση των λαϊκών οικογενειών ακόμα και σε φάρμακα ευρείας χρήσης.

Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας επιχείρησε να δικαιολογήσει τις περικοπές, μιλώντας για «υπέρογκες δαπάνες σε όλο το χώρο της Υγείας, από τα φαρμακεία, έως τους γιατρούς, τα ασφαλιστικά ταμεία και την τιμολόγηση των φαρμακευτικών προϊόντων» και αλόγιστη υπερσυνταγογράφηση. Μάλιστα, στο πλαίσιο του δικομματικού παιχνιδιού, παρουσίασε ως μια ακόμα αιτία της εκτίναξης της φαρμακευτικής δαπάνης (από 3,4 δισ. το 2004 σε 8 δισ. το 2009) την απόσυρση της λίστας φαρμάκων από τη ΝΔ.

«Το τρίπτυχο τιμολόγηση των φαρμάκων - ηλεκτρονική συνταγογράφηση - λίστα φαρμάκων αποτελεί το κλειδί για τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης», αναφέρθηκε στην παρουσίαση. Παρουσιάστηκαν ακόμα στοιχεία για την εξέλιξη της φαρμακευτικής δαπάνης που εμφανίζεται μειωμένη τον Αύγουστο κατά 22,78% στο ΙΚΑ, 20,47% στον ΟΓΑ και 36,97% στον ΟΑΕΕ.

Πρόκειται για μειώσεις που δε θίγουν τα υπέρογκα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων, αλλά ούτε - όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση - τη «διαφθορά» στον τομέα του φαρμάκου, αφού τη διαφθορά γεννάει η οικονομία της αγοράς και η επιδίωξη του κέρδους, απ' τη στιγμή που το φάρμακο αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό. Οι υποτιθέμενες μειώσεις σε ορισμένα φάρμακα, που συμφώνησαν κυβέρνηση και φαρμακευτικές εταιρείες, συνοδεύτηκαν από αυξήσεις σε άλλα, ενώ με μια σειρά μέτρα οι ασφαλισμένοι και τα ασφαλιστικά ταμεία καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερα για τα φάρμακα. Τέτοια μέτρα αποτελούν η επαναφορά το Γενάρη της λίστας φαρμάκων, που αναγκάζει τους ασφαλισμένους να αγοράζουν τα φάρμακα που είναι εκτός λίστας. Επίσης, οι λαϊκές οικογένειες καλούνται να βάζουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμα και για φάρμακα ευρείας κατανάλωσης, αφού η κυβέρνηση έθεσε εκτός κάλυψης απ' τα ασφαλιστικά ταμεία εκατοντάδες Μη Υποχρεωτικά Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ). Πρόκειται για 300 κατηγορίες γνωστών φαρμάκων που αντιστοιχούν σε περίπου 1.000 συσκευασίες ευρείας χρήσης. Ακόμα, οι οδηγίες για τη χορήγηση φαρμάκων έχουν γίνει ακόμα πιο αυστηρές, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι συμμετοχές των ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Με εγκυκλίους τους τα υπουργεία Υγείας και Εργασίας έδωσαν ρητές εντολές προς τους γιατρούς των νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων να μειώσουν κατά 20% τη φαρμακευτική δαπάνη, συνταγογραφώντας κατά 30% αντίγραφα (γενόσημα) φάρμακα.

Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ασκληπιείο της Βούλας, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που εμπορευματοποιεί τον ευαίσθητο τομέα της Υγείας και τον παραδίδει στους ιδιώτες, αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια χτεσινής περιοδείας στο νοσοκομείο της υποψήφιας αντιπεριφερειάρχη Βόρειου Τομέα Αθηνών Αλεξάνδρας Μπαλού και των υποψήφιων δημάρχων Γλυφάδας και Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Σταύρου Τάσσου και Κώστα Πασακυριάκου, αντίστοιχα.

Απ' τις συναντήσεις που είχαν οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με τους εργαζόμενους και τους ασθενείς που περίμεναν στα εξωτερικά ιατρεία και τις κλινικές αναδείχτηκε η τραγική έλλειψη προσωπικού, που έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του νοσοκομείου και την ταλαιπωρία των ασθενών και εργαζομένων. Οπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι, απ' τα 750 κρεβάτια του Ασκληπιείου λειτουργούν μόλις τα 250 λόγω έλλειψης προσωπικού, ενώ το καλοκαίρι με τις άδειες του προσωπικού έφτασαν να λειτουργούν μόλις τα 50! Οι ελλείψεις είναι τεράστιες σε όλα τα τμήματα, σε νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, γιατρούς. Ενδεικτικό είναι ότι στη σίτιση, που έχει δοθεί σε ιδιωτικό συνεργείο, δουλεύουν μόλις δυο μάγειρες. Οι ασθενείς κατήγγειλαν ότι η αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία ξεπερνά τις τέσσερις και πέντε ώρες, ενώ εξέφρασαν και την αγανάκτησή τους για το ότι πρέπει να πληρώνουν απ' την τσέπη τους για εξετάσεις, ενώ έχουν ήδη χιλιοπληρώσει για την υγεία τους. Οι εργαζόμενοι, που δουλεύουν σε συνθήκες υπερεντατικοποίησης, επισήμαναν ακόμα ότι το νοσοκομείο αντιμετωπίζει δραματικές ελλείψεις και σε αναλώσιμα υλικά.

Οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» τόνισαν ότι η κατάσταση και στο Ασκληπιείο είναι αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής που υποβαθμίζει το δημόσιο σύστημα Υγείας, ενισχύοντας τις αντίστοιχες ιδιωτικές επιχειρήσεις που γιγαντώνονται στην περιοχή και αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους. Ξεκαθάρισαν ότι ο «Καλλικράτης» επιταχύνει την εμπορευματοποίηση της Υγείας. Επισήμαναν ότι οι εργαζόμενοι έχουν χιλιοπληρώσει για την Υγεία και κάλεσαν τους ασθενείς να αρνηθούν να πληρώνουν, να πάρουν μέρος στην πάλη ενάντια σε αυτή την πολιτική. Τόνισαν ότι στη Σοβιετική Ενωση το ζήτημα της δωρεάν παροχής Υγείας και της πρόληψης της ασθένειας ήταν λυμένο για όλο το λαό.

Αυξάνονται καθημερινά τα κρούσματα της εργοδοτικής ασυδοσίας και αυθαιρεσίας σε βάρος εργαζόμενων μανάδων, τα δικαιώματα των οποίων αντιμετωπίζονται ως κόστος και γι' αυτό η εργοδοσία προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτές είτε απευθείας με την απόλυσή τους, είτε με τον εξαναγκασμό τους σε παραίτηση.

Μια ανάλογη περίπτωση, όπως καταγγέλλει και ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, αφορά εργαζόμενη σε εμπορικό κατάστημα της επιχείρησης «Ρεζέρβα», στην οποία η εργοδοσία επιβάλλει συνεχείς μεταθέσεις, ιδιαίτερα μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της. Οπως κατήγγειλε στο «Ρ» η ίδια η εργαζόμενη, η οποία δουλεύει δυο χρόνια στην επιχείρηση, μόλις ανακοίνωσε την δεύτερη εγκυμοσύνη της άρχισαν οι μεταθέσεις. Από τη Νίκαια (όπου και μένει η υπάλληλος) πήγε στον Πειραιά, από τον Πειραιά στην Καλλιθέα, από την Καλλιθέα στη Δάφνη και τώρα η εργοδοσία της είπε να πάει στην Αργυρούπολη. Η εργαζόμενη αρνήθηκε τη νέα μετάθεση και επιχείρησε να πάει κανονικά στη δουλειά της, αλλά ο εργοδότης την έδιωξε. Η εργαζόμενη προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας και έκανε τη σχετική καταγγελία, καθώς και στο σωματείο της.

Χτες το πρωί, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, της Γραμματείας Γυναικών του ΠΑΜΕ, της ΟΓΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πραγματοποίησαν παρέμβαση στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης στην Αργυρούπολη και επιδίωξαν συνάντηση με τον ιδιοκτήτη. Ο δεύτερος δε δέχτηκε να συνομιλήσει με την αντιπροσωπεία και κάλεσε μάλιστα την Αστυνομία η οποία εμφανίστηκε δυο φορές (αστυνομικός με πολιτική περιβολή την πρώτη φορά και άλλος με τη στολή του τη δεύτερη) στο χώρο. Οι συνδικαλίστριες ξεκαθάρισαν στον ιδιοκτήτη της επιχείρησης που αρνιόταν να συζητήσει μαζί τους ότι η απόλυση της εργαζόμενης δεν πρόκειται να περάσει και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει δώσει μάχες για την υπεράσπιση της μητρότητας και στο πρόσφατο παρελθόν.

Τις παρατηρήσεις της επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος του υπουργείου Εργασίας, με το οποίο υπονομεύεται η Διαιτησία (ΟΜΕΔ), έσπευσε να δώσει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η πρεμούρα που δείχνει η ΓΣΕΕ - και ανεξάρτητα από τις απόψεις που διατυπώνει - να πάρει μέρος στην «κοινωνική διαβούλευση» για το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων και μέσω αυτού του ΠΔ δεν είναι καθόλου τυχαία. Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά το ρόλο της. Γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι την ώρα που η κυβέρνηση στοχοποιεί ανοιχτά τις συμβάσεις, που ετοιμάζεται να λύσει τα χέρια της εργοδοσίας εξασφαλίζοντας ό,τι συμβάσεις θέλει, το να πηγαίνεις σε διαβούλευση - έστω για ένα επιμέρους θέμα (ΟΜΕΔ), που σχετίζεται όμως με τις Συλλογικές Συμβάσεις - μόνο προς όφελος των εργαζομένων δεν είναι. Ετσι οι «ενστάσεις» της ΓΣΕΕ αντί να ενισχύουν τη θέση των εργαζομένων την υπονομεύουν. Δίνουν άλλοθι και νομιμοποίηση στην κυβέρνηση να εφαρμόσει άλλο ένα αντεργατικό μέτρο. Την ώρα που έπρεπε να ξεσηκωθούν και οι πέτρες ενάντια στην κυβέρνηση. Βέβαια, η στάση της πλειοψηφίας είναι αναμενόμενη. Δε θα περίμενε κανείς και τίποτα καλύτερο από μια ΓΣΕΕ, που διά του προέδρου της δήλωσε ότι δε θα είχε αντίρρηση στη μη εφαρμογή των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων αρκεί να γίνει «κατά περίπτωση»!