Ικανοποίηση για την κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και αισιοδοξία για την επίλυση των προβλημάτων στο Αιγαίο, εξέφρασε ο Τούρκος Πρόεδρος Αχμέτ Νεζντέτ Σεζέρ, σε ομιλία του για την έναρξη των εργασιών της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

«Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι στις σχέσεις μας με την Ελλάδα επικρατεί κλίμα ηπιότητας, μετά τους περσινούς σεισμούς και την αλληλεγγύη των δύο λαών και μετά τη Συνάντηση Κορυφής του Ελσίνκι», είπε ο Τούρκος Πρόεδρος και πρόσθεσε: «Πιστεύουμε ότι μπορούμε να βρούμε μια λύση για τα βασικά ζητήματα που αφορούν το Αιγαίο και που επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις των δύο χωρών».

«Στην Τουρκία υπάρχει πολιτική βούληση για την επίλυση των ζητημάτων που απασχολούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και η υπογραφή των εννέα συμφωνιών ανάμεσα στις δύο χώρες μας ενθαρρύνουν για την περαιτέρω πορεία των σχέσεών μας», συνέχισε ο κ. Σεζέρ.

Αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Τούρκος Πρόεδρος είπε ότι η Τουρκία επιθυμεί μια μόνιμη λύση και υποστήριξε ότι «η συνομοσπονδία είναι η ρεαλιστικότερη λύση που θα εξασφαλίσει τη συμβίωση των δύο κοινοτήτων στο νησί».

Αντίθετος με «οποιαδήποτε λύση συνομοσπονδιακής μορφής υπό οποιοδήποτε πρόσχημα ή μανδύα» εμφανίστηκε ο Κ. Καραμανλής σε δηλώσεις που έκανε την Κυριακή στη Λευκωσία μετά την ολοκλήρωση των επαφών, που είχε με τον Γλ. Κληρίδη και τους αρχηγούς των κομμάτων. Ο πρόεδρος της ΝΔ εξέφρασε, επίσης, την αντίθεσή του σε οποιαδήποτε εκτροπή από το πλαίσιο των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ, ενώ επισήμανε ότι «ο κυπριακός ελληνισμός δεν μπορεί να γίνει θύμα της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας, χωρίς την αυτονόητη προϋπόθεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού». Ταυτόχρονα, υποστήριξε «ένθερμα» την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και ζήτησε να ξεκαθαριστούν οι επικίνδυνες ερμηνείες των αποφάσεων του Ελσίνκι.

Το στερνό «αντίο» έστειλαν χτες το πρωί στον δημοσιογράφο Κώστα Μαυροσκότη, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι σύντροφοί του, εκεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας. Ο δημοσιογράφος Κώστας Μαυροσκότης, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και μέλος του ΚΚΕ από το 1936, έφυγε από κοντά μας, την προηγούμενη Παρασκευή σε ηλικία 86 χρόνων.

Ο Κώστας Μαυροσκότης ήταν ένας άνθρωπος που συνέδεσε τη ζωή του, με τους αγώνες του λαού μας. Μαχητικός, πάντα στην πρώτη γραμμή, εντάχθηκε στο προοδευτικό κίνημα από τα μαθητικά του χρόνια και παρέμεινε πιστός και αταλάντευτος στις αρχές του Κόμματος μέχρι το θάνατό του. Σπούδασε παιδαγωγικά στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και πρωτοδιορίστηκε δάσκαλος το 1936 στο Καρπενήσι και, στη συνέχεια, στο Μεσολόγγι.

Υπήρξε στέλεχος των Οργανώσεων του Κόμματος στην περιοχή της Πάτρας και την Αιτωλοακαρνανία - γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας - μέχρι τη στράτευσή του, το 1940. Πολέμησε τους φασίστες Ιταλούς επιδρομείς και τραυματίστηκε στο Αλβανικό Μέτωπο. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, το 1941, συνδέθηκε με τη νέα ΚΕ του Κόμματος και με εντολή της δούλεψε στον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό, στην περιοχή του Μεσολογγίου.

Το Μάρτη του '42 διώκεται για την πατριωτική του δράση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο από δικαστήριο των κατακτητών. Το 1946 συνελήφθη στην Πάτρα, όπου βρισκόταν για κομματική δουλιά, από παρακρατικούς. Βασανίστηκε και, στη συνέχεια, εξορίστηκε στην Ικαρία, απ' όπου, με εντολή του Κόμματος, δραπέτευσε μαζί με άλλους εφτά.

Το 1950 βρίσκεται στην καθοδήγηση της ΚΟ Πειραιά σαν υπεύθυνος του παράνομου εκδοτικού μηχανισμού, που ανατυπώνει τον παράνομο, τότε, «Ριζοσπάστη», καθώς και την εφημερίδα «Προλετάριος», όργανο της ΚΟΠ. Συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια Πειραιά και κρατείται σε απομόνωση εφτάμισι μήνες. Καταδικάστηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και μεταφέρθηκε στο Καλάμι της Κρήτης. Μετά την αναθεώρηση της δίκης του, η ποινή του μετατρέπεται και μεταφέρεται στη Γιούρα, απ' όπου αποφυλακίζεται το 1956. Σ' όλη του τη ζωή, ο Κώστας Μαυροσκότης στάθηκε αταλάντευτα πιστός στα ιδανικά, στα οράματα και τις αρχές του κομμουνιστικού κινήματος. Αντιπάλεψε, μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, σταθερά τον αναθεωρητισμό και τον οπορτουνισμό, υπερασπιζόμενος τις μαρξιστικολενινιστικές αρχές του ΚΚΕ.

Με την επιστροφή του από την εξορία, αρχίζει την επαγγελματική του ενασχόληση ως επιμελητής εκδόσεων και διορθωτής αθηναϊκών εφημερίδων. Ηταν μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης 1941 - '44 και τιμήθηκε με μετάλλια και διπλώματα για την αντιστασιακή του δράση.

Ανακοινώσεις, που αναφέρονται στην απώλεια του Κ. Μαυροσκότη και εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, έστειλαν η Οργάνωση Δημοσιογράφων του ΚΚΕ, της οποίας και ήταν μέλος, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καθώς και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Δημοσιογράφων Αγωνιστών Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης 1941 - '44.

Στη μνήμη του, ο σύντροφός του Ν. Καραντηνός προσφέρει 15.000 δραχμές, μέσω της ΚΟΒ του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», για το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Επίσης ο δημοσιογράφος Γιώργος Σπηλιωτόπουλος προσφέρει στη μνήμη του Κ. Μαυροσκότη, 20.000 δραχμές στην Οργάνωση Δημοσιογράφων του ΚΚΕ.

Πολιτικός πρόσφυγας στη Βουλγαρία από το 1949, που το 1981 επισκέφθηκε την Ελλάδα για πρώτη φορά και το 1992 του αποδόθηκε η ελληνική ιθαγένεια που του είχε αφαιρεθεί το 1956, διαθέτει ελληνικό διαβατήριο, αστυνομική ταυτότητα και εκλογικό βιβλιάριο και από το 1992 επισκεπτόταν την Ελλάδα κάθε χρόνο και ψήφισε σε όλες τις εκλογές σ' αυτό το διάστημα, κατά την επιστροφή του από την Ελλάδα στη Βουλγαρία η αστυνομία του χωριού Δίκαια τον κατέβασε από το τρένο και τον κράτησε για 24 ώρες κατηγορούμενο ως «ανυπότακτο»!

Πρόκειται για τον Πολυχρόνη Παπαμαυρουδή, από το Σουφλί Εβρου, που έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τον εμφύλιο πόλεμο ως μαχητής του ΔΣΕ και από το 1949 διαμένει στη Βουλγαρία ως πολιτικός πρόσφυγας και αφού απέκτησε ξανά την ελληνική ιθαγένεια, διαβατήριο, αστυνομική ταυτότητα και εκλογικό βιβλιάριο, από το 1992 επισκέπτεται κάθε χρόνο - όπως γράφει στο γράμμα που απέστειλε στο «Ρ» - «την αγαπημένη μας πατρίδα που τόσο αγαπάμε και γι' αυτή χύσαμε το αίμα μας».

Ο Πολυχρόνης Παπαμαυρουδής, που έχει αδέλφια στο Σουφλί και τη Θεσσαλονίκη, είναι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά και εγγόνια που, όπως γράφει χαρακτηριστικά, «χορεύουν και τραγουδούν με τον καημό της Ελλάδας και την αγάπη στην πατρίδα μας. Κάθε φορά που μπαίνω στα ελληνικά εδάφη με πιάνει η νοσταλγία και άθελά μου χύνω δάκρυα».

Το επεισόδιο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, όπου κρατήθηκε 24 ώρες με εντολή του εισαγγελέα Καβάλας, έγινε στις 10 Απρίλη φέτος και τελικά τον άφησαν να επιστρέψει στη Βουλγαρία αλλά του είπαν ότι δεν μπορεί να έρθει ξανά στην Ελλάδα αν δεν τακτοποιήσει το θέμα της στρατιωτικής του θητείας.

Ο ίδιος με υπόμνημά του στον πρέσβη της Ελλάδας στη Σόφια στις 18 του Απρίλη, αφού εξιστορεί το πάθημά του, ζητά να εξεταστεί η περίπτωσή του, επισημαίνοντας ότι «όλες οι συνέπειες του εμφυλίου πολέμου ανήκουν στο παρελθόν με νόμο και δεν είναι δυνατόν μετά από 54 χρόνια και με όλα τα δικαιώματα του Ελληνα πολίτη που έχω αποκτήσει, να κατηγορούμε ως ανυπότακτος». Απάντηση μέχρι σήμερα από τον πρέσβη δεν έλαβε!

Δεν είναι μόνο απαράδεκτο να θεωρούνται «ανυπότακτοι» αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που πολέμησαν τον κατακτητή και που διαμένουν μόνιμα ως πολιτικοί πρόσφυγες σε άλλη χώρα για 50 τόσα χρόνια, αλλά και καταστρατήγηση της ισχύουσας νομοθεσίας που απαλλάσσει από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις μόνιμους κατοίκους του εξωτερικού που επιστρέφουν στην Ελλάδα μετά τη συμπλήρωση του 50ού έτους της ηλικίας τους.