Από την εταιρεία Pixar περιμένει κανείς άψογο animation συνδυασμένο με σαγηνευτικές ιστορίες. Η αμερικάνικη, τρισδιάστατη παραγωγή του 2012 «BRAVE» σε σκηνοθεσία των Μαρκ Αντριους και Μπρέντα Τσάπμαν, προσπαθεί να βγει από τις στερεότυπες παραστάσεις των κινουμένων σχεδίων, όπου οι γυναικείες φιγούρες έχουν ηγετικό αλλά περιορισμένο ρόλο, βάζοντας στο μίξερ διάφορες ηρωίδες παραμυθιών - από την Πίπι και την Ρόνια μέχρι την Χιονάτη και την Ωραία του Τέρατος - και προσθέτοντας κάποιες φεμινιστικές νότες, σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη μεσαιωνική Σκοτία. Πρωταγωνίστρια η άγρια και παρορμητική πριγκίπισσα με τις κόκκινες μπούκλες Μέριντα που η μητέρα της πασχίζει να ημερέψει και να επιλέξει σύζυγο μεταξύ τριών, καθόλου γοητευτικών, νεαρών... Η animation της ταινίας είναι ιδιαίτερα επιτυχής, τα φύλλα λάμπουν, οι μπούκλες κυματίζουν... κι έχει γίνει σοβαρή δουλειά σε ό,τι αφορά τη δημιουργία χαριτωμένων και εκφραστικών χαρακτήρων. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά.

Από τη Νορβηγία, το γλυκερά αδιάφορο δράμα της Εύα Νταρ «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ» από το 2009. Η ταινία βασίζεται - ανεπιτυχώς λένε όσοι διάβασαν το βιβλίο - στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συμπατριώτη της Γιόστεϊν Γκάαρντερ που έγινε διεθνώς γνωστός με το βιβλίο του «Ο Κόσμος της Σοφίας».

Υπενθυμίζουμε ότι συνεχίζεται στο Αστυ, για δεύτερη βδομάδα, η προβολή της σπουδαίας ταινίας των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι «Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ» (1982). Μην τη χάσετε!!!

Παρότι γυρισμένη στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια, η ταινία χαρακτηρίζεται από τις πιο ερεβώδεις σκηνές του σκηνοθέτη σε ό,τι έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση, ιδιαίτερα του θείου Τσάρλι που συμπεριφέρεται αλλόκοτα κάθε φορά που ο λόγος πάει να πλησιάσει το θέμα ενός καταζητούμενου, κατά συρροή δολοφόνου, εύπορων χήρων γυναικών. Συμπεριφορά που, γίνεται ενστικτωδώς αντιληπτή από τη διάφανη κι ευαίσθητη έφηβη ανιψιά, που η αγάπη της προς το θείο αρχίζει να μεταλλάσσεται σε φόβο και απέχθεια... Ο Χίτσκοκ στην εκπληκτικής αφήγησης αξιόπιστη ιστορία του, αναπτύσσει μια από τις χαρακτηριστικότερες θεματικές του, το δυσδιάκριτο ανάμεσα στο κακό και το καλό και πώς το πρώτο μπορεί να διεισδύει παντού χωρίς να γίνεται ανιχνεύσιμο εμφανώς. Να τη δείτε!

Παίζουν: Τζόζεφ Κότεν, Τερέζα Ράιτ, Μακ Ντόναλντ Κάρεϊ, Χένρι Τράβερς, Πατρίσια Κόλιντζ, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1943)

Ο Φριτς Λανγκ, που άφησε τη Γερμανία για το Χόλιγουντ λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ, έκανε τη δεκαετία του '40 τέσσερα υποδειγματικά φιλμ νουάρ που εντάσσονται στο πλαίσιο της «επιθυμίας για τη γυναίκα της φαντασίας». «Η ΣΚΥΛΑ» περικλείεται σε αυτήν την ενότητα. Το νεύρο της κάμερας κάνει δυνατές τις εικόνες, ενώ το στοιχείο της ενδυματολογίας, της αρχιτεκτονικής και του φωτισμού εντάσσεται οργανικά στη δραματουργική διαδικασία...

Παίζουν: Εντουαρντ Ρόμπινσον, Τζόαν Μπένετ, Νταν Ντιούραν κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1945).

Παίζουν: Ρόμπερτ Βίκιεβιτς, Μπένο Φίρμαν, Ανιεσκα Γκροσόβσκα, Μαρία Σράντερ, Χέρμπερτ Κνάουπ κ.ά.

Παραγωγή: Πολωνία, Γερμανία, Γαλλία, Καναδάς (2011).

Το βλέμμα του Φρίντκιν στην κοινωνική και πνευματική μιζέρια των λούμπεν ηρώων του μοιάζει πετρωμένο από κυνισμό. Φαίνεται, για αρκετές γενιές δεν πρέπει να είχαν στη ζωή τους αυτό που λέμε «τύχη»... Σίγουρα, πάντως, ουδέποτε τους δόθηκε το σπουδαιότερο αγαθό: Η παιδεία. Το κουβάρι της κατάντιας τους έρχεται ως προσκαλεσμένος «από μηχανής θεός» να ξεδιαλύνει ο Killer Joe, ο οποίος αξιώνει τη «θυσία» της παρθένου, της μικρής αδελφής (Τζούνο Τεμπλ), αντικείμενο των αιμομικτικών φαντασιώσεων του αδελφού της (Εμιλ Χιρς).

Ο επαγγελματίας δολοφόνος Joe έρχεται προσκεκλημένος (και όχι απρόσκλητος όπως ο Τέρενς Σταμπ στο «ΘΕΩΡΗΜΑ» του Παζολίνι) να βάλει τους πάντες στη θέση τους. Ντυμένος την εμβληματική του πανοπλία - που τα κύρια στοιχεία της εκτίθενται στην κοινή θέα, μέσα από πολύ κοντινά πλάνα, σε ρυθμό στακάτο - ο Μάθιου Μακόναχι στο ρόλο δίνει αποδείξεις συγκλονιστικής ερμηνευτικής δαντέλας, μεταλλάσσοντας έτσι το χαρακτήρα του από «κακό» σε ένα παράξενο κράμα γλυκιάς διαστροφής και φιλοδοξίας αλφαδιάσματος στο φυσιολογικό. Γάντια μαύρα, καπέλο καουμπόικο, γυαλιά ηλίου, μπότες μυτερές, πιστόλι...

Η έκθεση των ανθρώπινων σωμάτων στη βία ακολουθεί σαν μοιραίο φαινόμενο τις καθημερινές τους ρουτίνες, μπύρα για πρωινό, δουλειά στο συνεργείο αυτοκινήτων, διακίνηση ναρκωτικών, στοιχήματα, εκβιασμοί, μπουνιές και γροθιές από τους μπράβους του έμπορα που θέλει τα λεφτά του, σε συνδυασμό με τη μόνιμη έκθεση των ανθρώπων στην αστείρευτα και ανεξέλεγκτα σαρωτική βία που ξεχύνεται από τους τηλεοπτικούς δέκτες, τους τοποθετημένους παντού, σε περίοπτη πάντα θέση. Το Τέξας του σκηνοθέτη «είναι μόνο κάτι αναθεματισμένοι χωριάτες με πολύ χώρο να περπατάνε» και ένα αιματηρό gothic νουάρ, που ανατινάζει τα κλισέ και τα θεμέλια της αγίας αμερικανικής οικογένειας... Παραμένει βέβαια η δυσκολία να βρει κανείς το νόημα αυτής της σφαγής ...αυτής της βιβλικής αγριότητας, ανακατεμένης με ευχαρίστηση και τρόμο που ούτε στιγμή δε χάνει την αίσθηση του μέτρου... Ωστόσο, πρόκειται για αναπάντεχα καλοφτιαγμένη ταινία και κάποιος θα μπορούσε να αρκεστεί στη μαεστρία του σκηνοθέτη... Αν αντέχετε σε τόση βία, να τη δείτε!

Παίζουν: Μάθιου Μακόναχι, Εμιλ Χιρς, Τζίνα Γκέρσον, Τζούνο Τεμπλ, Τόμας Χέιντεν Τσερτς κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).