Τα γεγονότα είναι συγκεκριμένα, όπως τα περιγράφει η Επιτροπή ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Πειραιά, για την προσπάθεια της παράταξης «Παρέμβαση» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ Μ-Λ κλπ) στην ΕΛΜΕ Πειραιά ν' αλλάξει απόφαση Γενικής Συνέλευσης (ΓΣ) με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ)!
Την Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη έγινε Γενική Συνέλευση (ΓΣ) της ΕΛΜΕ Πειραιά με θέμα την πρόσφατη απεργία. Η ΓΣ υπερψήφισε το πολιτικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, που καλούσε σε συμμετοχή στη συγκέντρωση που διοργάνωνε το ΠΑΜΕ με δεκάδες σωματεία, στις 10.30 π.μ. στον ΗΣΑΠ του Πειραιά, στις 26 Σεπτέμβρη. Τη Δευτέρα 24 Σεπτέμβρη συνεδρίασε το ΔΣ της ΕΛΜΕ και ανάμεσα στα θέματα συζήτησης ήταν και η υλοποίηση των αποφάσεων της ΓΣ για την απεργία. Η παράταξη «Παρέμβαση» κατέθεσε στο ΔΣ για ψήφιση άλλο πλαίσιο και συμμετοχή σε άλλη συγκέντρωση (στο Πολυτεχνείο) απ' αυτό που ψήφισε η ΓΣ!
Γνωρίζουν καλά ότι η ΓΣ είναι το ανώτερο όργανο των σωματείων και καμία πλειοψηφία ΔΣ δεν μπορεί να ανατρέπει αποφάσεις της. Επικαλέστηκαν διάφορα για να δικαιολογήσουν την πραξικοπηματική τους παρέμβαση. Βέβαια το «πραξικόπημα» δεν τους πέρασε, αλλά συνέχισαν τις προσπάθειες, καθώς σε αφίσα που έβγαλαν για την απεργία, εμφάνιζαν κουτοπόνηρα ότι η ΕΛΜΕ Πειραιά θα κατέβαζε μπλοκ στην προσυγκέντρωση της ΟΛΜΕ στα Προπύλαια... Λυσσαλέα προσπάθεια δηλαδή να συρθεί το σωματείο στη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ!
«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί την κοινωνική πραγματικότητα και να σταματήσει αυτό το "διαρκές και ειδεχθές" έγκλημα σε βάρος του λαού και του τόπου». Με αυτά τα λόγια, η ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα χαρακτηρίζει ως ... «κοινωνικά έκπτωτο» το νέο προϋπολογισμό σε πρόσφατη ανακοίνωσή της.
Τι μας λέει η ΔΑΚΕ; Οτι της κυβέρνησης της λείπει η κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας; Δηλαδή, παίρνει όλα αυτά τα μέτρα και δεν αντιλαμβάνεται ούτε γιατί τα παίρνει ούτε τι συνέπειες έχουν; Οτι είναι - ούτε λίγο ούτε πολύ - έρμαιο της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, εκτελώντας πιστά και τυφλά τις εντολές τους; Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει πιο εύσχημος τρόπος για να αθωωθεί η σημερινή συγκυβέρνηση, από το να λες ότι δεν καταλαβαίνει τι κάνει και πως θα πρέπει «επιτέλους να αντιληφθεί την κοινωνική πραγματικότητα».
Αρκετά όμως με τα αστεία. Τα μέτρα που προωθούν από κοινού κυβέρνηση - τρόικα - μεγαλοεργοδοσία δεν είναι αποτέλεσμα ... λειψής ή στρεβλής κατανόησης της πραγματικότητας. Είναι μέτρα αναγκαία και αναπόφευκτα για να ανακάμψει η καπιταλιστική κερδοφορία. Μέτρα που συντρίβουν μεν τους εργαζόμενους, μειώνουν περαιτέρω την τιμή της εργατικής δύναμης, ακριβώς γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ενισχυθεί το κεφάλαιο. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο στόχος της: Να διαχειριστεί την κρίση, ώστε το κεφάλαιο να βγει όσο το δυνατό αλώβητο από την κρίση, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και έντονου ανταγωνισμού.
Η ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα, συνειδητά, επιδιώκει να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους με τη φράση ότι η κυβέρνηση δήθεν δεν αντιλαμβάνεται. Θέλει η οργή και η αγανάκτηση των εργαζομένων να μη βρει τη σωστή διέξοδο και δηλώνει έτοιμη να δράσει. Γι' αυτό άλλωστε και συχνά - πυκνά επιστρατεύει επιφανειακές «αντιμνημονιακές» κραυγές.
Και ο ελληνικός λαός υποτίθεται πως πρέπει να περιμένει γεμάτος αγωνία αν ο Αντ. Σαμαράς και ο Γ. Στουρνάρας θα κατορθώσουν να «κλείσουν» το κενό και να βρεθεί μια λύση τέλος πάντων.
Βέβαια, υπάρχει μια... μικρή λεπτομέρεια: Οτι και τα 2,5 δισ. της διαφοράς, όπως και τα υπόλοιπα 12 δισ. που έχουν ήδη συμφωνηθεί, δεν είναι χρήματα που προκύπτουν γενικά και αόριστα.
Πρόκειται για κονδύλια που θα βγουν - με χίλιους δυο τρόπους - από τις τσέπες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των αγροτών και γενικώς όσων κατά πάγια πρακτική «πληρώνουν τη νύφη».
Γι' αυτό καλό θα είναι να μη μας... πετάνε αριθμούς και να μην παρουσιάζουν τις «διαπραγματεύσεις» τους ως πεδίο επίδειξης πολιτικής ικανότητας.
Δεν είναι άλλωστε αντίπαλοι, σύμμαχοι είναι στην προσπάθεια να μεταφέρουν κι άλλα από τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του κοσμάκη, γιγαντώνοντας τα κέρδη των επιχειρηματιών.
ΕΧΟΥΜΕ 48 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ επίσημα άνεργους στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ, μας ανακοίνωσε έκπληκτος και ευαίσθητος ο γραμματέας του οργανισμού Ανχελ Γκουρία. Λες και δεν ξέρει ...πώς και γιατί προκλήθηκε αυτό.
Αλλωστε, ποια λύση προτείνει; Οπως λέει, «την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που προωθούνται στις διάφορες χώρες - μέλη» και την «ενίσχυση του ανταγωνισμού».
Δηλαδή - γιατί ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνουν αυτοί οι όροι - η απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας είναι ...η φτώχεια, η εξαθλίωση και η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Ετσι θα γυρίσουμε στην... «ανάπτυξη» και θα δημιουργηθούν - σύμφωνα πάντα με τον ΟΟΣΑ- 14 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Οπότε και πάλι θα έχουμε... 34 εκατομμύρια ανέργους. Βλέπετε, η ανεργία είναι σύμφυτη με το σύστημά τους.