Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, στα 2,5 δισεκατομμύρια μετριέται η διαφορά μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας προκειμένου να κλείσει η συμφωνία τους.

Και ο ελληνικός λαός υποτίθεται πως πρέπει να περιμένει γεμάτος αγωνία αν ο Αντ. Σαμαράς και ο Γ. Στουρνάρας θα κατορθώσουν να «κλείσουν» το κενό και να βρεθεί μια λύση τέλος πάντων.

Βέβαια, υπάρχει μια... μικρή λεπτομέρεια: Οτι και τα 2,5 δισ. της διαφοράς, όπως και τα υπόλοιπα 12 δισ. που έχουν ήδη συμφωνηθεί, δεν είναι χρήματα που προκύπτουν γενικά και αόριστα.

Πρόκειται για κονδύλια που θα βγουν - με χίλιους δυο τρόπους - από τις τσέπες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των αγροτών και γενικώς όσων κατά πάγια πρακτική «πληρώνουν τη νύφη».

Γι' αυτό καλό θα είναι να μη μας... πετάνε αριθμούς και να μην παρουσιάζουν τις «διαπραγματεύσεις» τους ως πεδίο επίδειξης πολιτικής ικανότητας.

Δεν είναι άλλωστε αντίπαλοι, σύμμαχοι είναι στην προσπάθεια να μεταφέρουν κι άλλα από τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του κοσμάκη, γιγαντώνοντας τα κέρδη των επιχειρηματιών.

ΕΧΟΥΜΕ 48 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ επίσημα άνεργους στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ, μας ανακοίνωσε έκπληκτος και ευαίσθητος ο γραμματέας του οργανισμού Ανχελ Γκουρία. Λες και δεν ξέρει ...πώς και γιατί προκλήθηκε αυτό.

Αλλωστε, ποια λύση προτείνει; Οπως λέει, «την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που προωθούνται στις διάφορες χώρες - μέλη» και την «ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Δηλαδή - γιατί ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνουν αυτοί οι όροι - η απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας είναι ...η φτώχεια, η εξαθλίωση και η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.

Ετσι θα γυρίσουμε στην... «ανάπτυξη» και θα δημιουργηθούν - σύμφωνα πάντα με τον ΟΟΣΑ- 14 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Οπότε και πάλι θα έχουμε... 34 εκατομμύρια ανέργους. Βλέπετε, η ανεργία είναι σύμφυτη με το σύστημά τους.