Associated Press

Στιγμές από τη μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση

Associated Press

Για το ευρύ φάσμα της συμμετοχής μιλάει από μόνο του το γεγονός ότι αυτή τη φορά τη διαδήλωση την προετοίμασαν 190 ομάδες, κόμματα, οργανώσεις και γνωστές προσωπικότητες της πολιτικής, πολιτιστικής, συνδικαλιστικής και αθλητικής ζωής, ιδιαίτερα δε η νεολαία αντιπροσωπεύτηκε κυρίως από τις οργανώσεις SDAJ, FDJ, τους λεγόμενους Αυτόνομους και άλλους. Για να μη μείνουν έξω από τον κύκλο των ομοϊδεατών που παρέλασαν με κατάνυξη μπροστά από τους τάφους των μαρτύρων της γερμανικής επανάστασης στο τέλος του Α` Παγκόσμιου Πολέμου γέροι, ανάπηροι και μερικοί άλλοι είχαν πάρει θέση κοντά στα μνημεία, πραγματοποιώντας τη «σιωπηλή ανάμνηση» τη μικρή διαδήλωσή τους μέσα στη μεγάλη πορεία των άλλων αντιφασιστών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι χιλιάδες άνθρωποι ή ένα πολύ μεγάλο μέρος τους εμφορείται από τα ίδια σοσιαλιστικά ιδανικά της Ρόζας και του Καρλ και ότι αν μη τι άλλο, τουλάχιστον αυτή τη μέρα επανέρχεται ζωηρά στη μνήμη τους αυτό που διδάχτηκαν από την ιστορία για τους νεκροθάφτες της γερμανικής επανάστασης του τέλους 1918 αρχές του 1919: Δολοφόνοι εκτελεστές υπήρξαν αντιδραστικοί αξιωματικοί και στρατιώτες της φρουράς του Βερολίνου, αλλά ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος και κυβερνήτες υπήρξαν οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες Φρίντριχ Εμπερτ, Φίλιππος Σάιντεμαν και Γουστάβος Νόσκε.

Η δολοφονία προκάλεσε οργή και αγανάκτηση στο γερμανικό και το διεθνές προλεταριάτο. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Βλαντιμίρ Λένιν για το στυγερό έγκλημα και τους σοσιαλδημοκράτες εκείνους: «Σήμερα στο Βερολίνο η αστική τάξη και οι σοσιαλπροδότες πανηγυρίζουν. Κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Κ. Λίμπκνεχτ και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο Εμπερτ και ο Σάιντερμαν, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια έσπρωχναν τους εργάτες στο σφαγείο για ληστρικά συμφέροντα, ανέλαβαν τώρα το ρόλο των δημίων των προλεταριακών ηγετών. Το παράδειγμα της επανάστασης στη Γερμανία μάς πείθει ότι η «δημοκρατία» δεν είναι παρά ένα προκάλυμμα της αστικής καταλήστευσης και της πιο άγριας βίας. Θάνατος στους δημίους!» (Β. Ι. Λένιν, Απαντα, τ. 28, σ. 398).

Ο Λένιν είχε επανειλημμένα αναφερθεί στη σημασία της γερμανικής επανάστασης, και το ρόλο σ' αυτή του Κ. Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ, τόνισε στο «Γράμμα προς τους εργάτες της Ευρώπης και της Αμερικής» (στον ίδιο τόμο σ. 421) με ημερομηνία 21 Γενάρη 1919»: «Οι παραπάνω γραμμές είχαν γραφτεί πριν από την άγρια και ύπουλη δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ από την κυβέρνηση του Εμπερτ και του Σάιντεμαν. Αυτοί οι δήμιοι, αυτοί οι λακέδες της αστικής τάξης, έβαλαν τους Γερμανούς λευκοφρουρούς, τα μαντρόσκυλα της ιερής κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας, να λιντσάρουν την Ρόζα Λούξεμπουργκ, να τουφεκίσουν πισώπλατα τον Καρλ Λίμπκνεχτ... Δε βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φριχτού εγκλήματος, που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές. Θα 'λεγε κανείς ότι η ιστορία διάλεξε αυτό το δρόμο για τους «"ργατικούς υπολοχαγούς της κεφαλαιοκρατικής τάξης" για να παίξουν το ρόλο τους, φέροντάς τον ως το "έσχατο όριο" της αγριότητας, της ποταπότητας και της δολιότητας...».

Σήμερα στη Γερμανία κυβερνάει πάλι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας. Ισως είναι άλλη μια φορά ευκαιρία για τους Γερμανούς, αλλά και τους αντιφασίστες σε άλλες χώρες, να συγκρίνουν ποιο ρόλο παίζουν οι τωρινοί σοσιαλδημοκράτες σε κάθε χώρα αλλά και στο σύνολο των χωρών της Ευρώπης.

Ο Φ.Στάινκε

- Πρόσφατα διεξήχθη το Συνέδριο του ΚΟΔΗΣΟ. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τους προγραμματικούς στόχους που έθεσε αυτό το συνέδριό σας;

- Στο πρόσφατο Συνέδριό μας αποφασίστηκε η πορεία για ένα νέο πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι τώρα θα ξεκινήσει μία συζήτηση για το νέο πρόγραμμα, Οι στόχοι θα είναι μία κοινωνικά δίκαιη κοινωνία, ένας εκδημοκρατισμός της κοινωνίας με τελικό σκοπό την επανοικοδόμηση του σοσιαλισμού.

- Τον τελευταίο καιρό διεξάγεται μία ολόκληρη συζήτηση για απαγόρευση νεοναζιστικών κομμάτων, συγκεκριμένα ενός νεοναζιστικού κόμματος, του Εθνικού Κόμματος της Γερμανίας, NPD. Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκαν και δυναμικές διαδηλώσεις σε πολλές μεγάλες πόλεις της Γερμανίας με το ίδιο αίτημα. Πώς το σχολιάζετε;

- Κατ' αρχήν, να πω ότι με απαγόρευση ενός κόμματος δε λύνεται το ζήτημα του νεοναζισμού, ωστόσο είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, γι' αυτό και το κόμμα μας υποστήριξε την αίτηση για απαγόρευση του NPD. Ομως, πιστεύουμε ότι χρειάζονται περισσότερα. Δηλαδή, πρέπει να εξολοθρεύσουμε τις ρίζες του νεοναζισμού και του φασισμού και κυρίως να καταστήσουμε σαφές ότι αυτοί που εισηγήθηκαν πρώτοι την απαγόρευση του NPD, δηλαδή ο Στόιμπερ, πρόεδρος της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU) και άλλοι, ασκούν μία υποκριτική πολιτική, αφού στην ουσία παρέχουν την υποστήριξή τους στα ακροδεξιά κόμματα και οργανώσεις, περιορίζουν το δικαίωμα ασύλου, κάνουν διακρίσεις μεταξύ καλών και κακών αλλοδαπών, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη δημιουργία ενός κλίματος ενάντια στους ξένους.

- Το ΚΟΔΗΣΟ είχε συμβάλει ουσιαστικά στην πραγματοποίηση εντυπωσιακών διαδηλώσεων κατά του νατοϊκού βομβαρδισμού στη Γιουγκοσλαβία. Σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα το φιλειρηνικό κίνημα στη Γερμανία;

- Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία έδωσε μία ώθηση στο φιλειρηνικό κίνημα στη χώρα μας. Μετά από πολύ καιρό το φιλειρηνικό κίνημα τόλμησε και πάλι να βγει στους δρόμους, να διαδηλώσει και να καταγγείλει τον πόλεμο. Ομως, πιστεύω πως αυτό δεν αρκεί, γιατί οι στόχοι παραμένουν ίδιοι, κυρίως γιατί στρατιωτικοποιείται η Ευρωπαϊκή Ενωση και γιατί το ΝΑΤΟ με το νέο δόγμα του καθιστά δυνατή τη διεξαγωγή νέων πολεμικών συγκρούσεων. Το χειρότερο βέβαια για μας είναι ότι η Γερμανία, για πρώτη φορά μετά το τέλος του 2ο Παγκόσμιου Πολέμου, συμμετείχε στη διεξαγωγή ενός πολέμου. Εμείς θα αντιταχθούμε αποφασιστικά ενάντια σε αυτή την πολιτική και φυσικά θα στηρίξουμε κάθε ενέργεια που θα βοηθήσει στην ενίσχυση του φιλειρηνικού κινήματος, σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, ψηφίσματα κλπ.

- Και μία τελευταία ερώτηση. Πώς εκτιμάτε τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της Νίκαιας;

- Σίγουρα η Σύνοδος της Νίκαιας δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα, δηλαδή εμπόδισε εκ νέου την ένταξη και άλλων ανατολικοευρωπαϊκών κρατών στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο κοινωνικός χάρτης που ψηφίστηκε εκεί δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις ιδέες μας, παρά την πρόοδο που σημείωσε. Ομως, εμείς κατακρίνουμε το γεγονός ότι αυτός ο χάρτης δεν περιέχει μερικά σημαντικά δικαιώματα, κυρίως το δικαίωμα στην εργασία. Ωστόσο, αυτή η Σύνοδος πέτυχε να μην αυξηθεί η επιρροή της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, και το γεγονός αυτό το εκτιμώ ως ιδιαίτερα θετικό.

Ημέρες κινητοποιήσεων και συγκεντρώσεων ζουν αυτό το διάστημα οι κάτοικοι του Εκουαδόρ, ύστερα από τη μαζική αντίδραση που έφερε η ανακοίνωση του Προέδρου της χώρας για μια σειρά οικονομικές ρυθμίσεις. Στις 27 του Δεκέμβρη ο Πρόεδρος Γκουστάβο Νομπόα, ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιηθούν αυξήσεις κατά 60% στις τιμές των εισιτηρίων για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, διπλασιασμός της τιμής γκαζιού για οικιακή χρήση, ενώ μια αύξηση κατά 22% θα σημειωθεί και στις τιμές βενζίνης. Ολα αυτά βέβαια πραγματοποιούνται για να ικανοποιηθούν οι δεσμεύσεις της χώρας προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Τις τελευταίες μέρες, οι διάφορες συνδικαλιστικές οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα που ξεχύθηκαν στους δρόμους μαζί με το λαό της χώρας ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα να έχουν συλληφθεί 200 άτομα και άλλοι 20 να έχουν τραυματιστεί.

Σύμφωνα με το μεξικάνικο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Νότιμεξ», η κυβέρνηση διακινδυνεύει με τη στάση της αυτή, να επαναληφθεί μια λαϊκή εξέγερση, όπως είχε γίνει πριν ένα χρόνο περίπου, όπου διάφορες φοιτητικές, συνδικαλιστικές, κοινωνικές και οργανώσεις των ιθαγενών ενώθηκαν σε ένα μαζικό ισχυρό κίνημα.

Την ίδια στιγμή, οργανώσεις όπως το Ενωμένο Εργατικό Μέτωπο (FUT), μια ένωση συνδικάτων, και ο Συνασπισμός Κοινωνικού Κινήματος (CMS) συνεχίζουν τις συζητήσεις τους με στόχο την παρουσίαση μιας ενοποιημένης πλατφόρμας και ενός κοινού μετώπου ενάντια στις οικονομικές ρυθμίσεις. Οι συζητήσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο για μια πιθανή συνεργασία για κοινή δράση με το Λαϊκό Μέτωπο (FP) και την Οργάνωση των Ινδιάνικων Εθνικοτήτων του Εκουαδόρ (CONAIE).

Ωστόσο, από την πλευρά της κυβέρνησης, ο εκπρόσωπός της έσπευσε να τονίσει πως δεν υπάρχει πιθανότητα αυτά τα κινήματα να ξαναενωθούν και ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα λάβει επιπλέον μέτρα για την εφαρμογή των οικονομικών αυτών ρυθμίσεων.

Η λαϊκή εξέγερση...

Οι οργανώσεις αυτές, πριν ένα χρόνο, μαζί με πολλές άλλες αριστερές δυνάμεις, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα του Εκουαδόρ {PCE), το Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα του Εκουαδόρ (PCEML), το Δημοκρατικό Λαϊκό Κίνημα (MPD), καθώς και το ινδιάνικο κόμμα «Πατσακουτίκ», κάλεσαν το λαό σε λαϊκή εξέγερση, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση του τότε Προέδρου Χαμίλ Μαχουάντ, στις 21 Γενάρη του 2000. Ο λαός, αφού κατέβηκε στην πρωτεύουσα και απέκλεισε δρόμους και γέφυρες, κατέλαβε το Κοινοβούλιο και το Ανώτατο Δικαστήριο και περικύκλωσε το Προεδρικό Μέγαρο. Στη συνέχεια, διέλυσε το Κοινοβούλιο και ανακήρυξε την Εθνική Βουλή των Λαών του Εκουαδόρ, ενώ μία τριανδρία Εθνικής Σωτηρίας - αποτελούμενη από τον ιθαγενή ηγέτη Αντόνιο Βάργκας, τον πρώην πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κάρλος Σολοσάνο και το συνταγματάρχη Λούσιο Γκουτιέρες - αναλάμβανε την εξουσία.

Η νέα λαϊκή εξουσία μιλούσε για «επανίδρυση της χώρας», για «κοινωνική δικαιοσύνη», για «τέλος του νεοφιλελευθερισμού» κλπ., και όπως ήταν αναμενόμενο, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν μπορούσαν να μη «διορθώσουν» τα πράγματα. Ετσι, οι ΗΠΑ, μέσω της πρεσβείας τους στο Κίτο, πίεσαν τους συντηρητικούς στρατηγούς να αναλάβουν δράση. Η λαϊκή εξουσία ανατράπηκε και ο Γκουστάβο Νομπόα, αντιπρόεδρος της μισητής κυβέρνησης Μαχουάντ, τοποθετήθηκε στην εξουσία.

Στις πρώτες δηλώσεις του ο Νομπόα εξήγγειλε μέτρα για τη «δολαριοποίηση» της οικονομίας, θέτοντας το Εκουαδόρ υπό τον άμεσο έλεγχο της Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας (κεντρική τράπεζα) των ΗΠΑ. Ετσι, στις 11 του Γενάρη, συμπληρώθηκε ένας χρόνος της ανακοίνωσης της κατάργησης του εθνικού νομίσματος, το σούκρε, και υιοθετήθηκε το δολάριο των ΗΠΑ, με την υπόσχεση ότι η ενέργεια αυτή θα τερμάτιζε τις αιτίες της κρίσης. Ωστόσο, οι υποσχόμενες οικονομικές και κοινωνικές απολαβές, όχι μόνο δεν έχουν εμφανιστεί, αλλά αντίθετα ο πληθωρισμός του Δεκέμβρη έφθασε το 91%, ο υψηλότερος σε όλη τη Λατινική Αμερική. Επίσης, εξαιτίας της «δολαριοποίησης», οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών προσαρμόστηκαν στις διεθνείς ισοτιμίες, με συνέπεια τα επίσημα προγνωστικά για το 2001 να μην είναι ελπιδοφόρα για το λαό.

Μπορεί να έχει καταργηθεί το εθνικό νόμισμα «σούκρε», ωστόσο οι κάτοικοι της επαρχίας συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους. Ωστόσο, στην πρωτεύουσα, οι συναλλαγές στα καταστήματα πραγματοποιούνται σε δολάρια αν και οι τιμές συνεχίζουν να αναγράφονται σε σούκρε.

Η άποψη του λαού για τη «δολαριοποίηση» εκφράζεται από τον πρώην πρόεδρο της Ενωσης Εξαγωγέων, Λουις Μαλντονάδο Λίνσε, που αναφέρει ότι το νέο σύστημα εκτίναξε τον πληθωρισμό, διατηρεί υψηλά τα επιτόκια και προκαλεί οικονομική ύφεση.

Πάντως, όπως είναι αναμενόμενο, οι οικονομικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης είναι σίγουρο ότι θα χειροτερέψουν την ήδη δύσκολη ζωή του λαού του Εκουαδόρ. Χαρακτηριστικά θα πρέπει να αναφέρουμε και κάποια στοιχεία που δείχνουν την κατάσταση του λαού πριν καν εφαρμοστούν αυτές οι ρυθμίσεις. Μια συντηρητική έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας υπολογίζει ότι περίπου δύο εκατομμύρια άτομα ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και ότι πάνω από πέντε εκατομμύρια, δηλαδή το 46% του πληθυσμού, είναι φτωχοί. Ωστόσο, τα στοιχεία που παρουσίασε η Εθνική Αγροτική Συντονιστική Οργάνωση είναι πολύ πιο ανατριχιαστικά: «Το 90% του πληθυσμού είναι φτωχοί και από αυτούς το 70% ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, φαινόμενο ακόμα πιο έντονο στις αγροτικές περιοχές, ενώ ο υποσιτισμός πλήττει πάνω από το 60% των παιδιών κάτω των πέντε ετών»...