Ως γραμματέας των Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Ιωαννίνων που είμαι, ζήτησα από τα κεντρικά του ΤΕΒΕ μια κατάσταση των νέων συνταξιούχων του 2000, για να τους εγγράψουμε στο Μητρώο Μελών μας, ώστε να μπορούμε να έχουμε επαφή μαζί τους (προβλήματα του κλάδου, αλλά και συνελεύσεις, εκδηλώσεις κλπ.)

Ομως αυτή η απλή διαδικασία, που έως τώρα γινόταν χωρίς καμία δυσκολία, φέτος έμελλε να γίνει για μένα ένας πραγματικός Γολγοθάς, μπερδεύοντάς με στα γρανάζια μιας ανείπωτης γραφειοκρατίας χωρίς κανένα τέλος.

Αφού λοιπόν έγιναν από εμένα όλες οι αιτήσεις προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπου μου ζητήθηκαν, άρχισε ένα ατελείωτο πήγαινε - έλα από γραφείο σε γραφείο, με το αιτιολογικό ότι εξετάζουν το... ζήτημά μου. Ετσι έφθασα και στον διοικητή κ. Κόντο, όπου και αυτός με τη σειρά του με έστειλε στη Νομική Υπηρεσία, η οποία με παρέπεμψε στην «Αρχή Προστασίας Δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» και η οποία έκρινε ότι το θέμα αφορά μόνο το ΤΕΒΕ. Οπότε ξανάφτασα εκεί όπου αρχικά είχα ξεκινήσει την τραγελαφική αυτή πορεία μου.

Ετσι στο ΤΕΒΕ, στο β' γύρο των διαπραγματεύσεων που άρχισα, μου συνέστησαν - συμβούλευσαν τον εξής πρωτότυπο τρόπο ανεύρεσης νέων συνταξιούχων: «Πηγαίνετε στα χωριά και ρωτήστε... Ειδοποιήστε τους προέδρους, για να... ρωτήσουν. Πάρτε πληροφορίες από τους ταχυδρόμους κτλ κτλ»!!! Τώρα, έπειτα από όλα αυτά τα απίθανα που μου συνέβησαν στην Αθήνα, αυτό που μου μένει να κάνω, είναι να πάρω ένα «χωνί» και ένα χάρτη του Ν. Ιωαννίνων και να πάρω σβάρνα τα 309 χωριά και τους τέσσερις δήμους και να φωνάζω αν υπάρχουν νέοι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ.

Στη φετινή γιορτή της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας μας, έλειπαν οι νέοι συνταξιούχοι και γι' αυτό δεν ήμασταν εμείς οι υπεύθυνοι.

Κύριοι κύριοι, Νομικέ Σύμβουλε, Ραχιώτη και Βασιλόπουλε, γιατί αυτός ο εμπαιγμός και η 10ήμερη ταλαιπωρία μου; Εμείς απλά πράγματα θέλαμε, δε σας ζητήσαμε απόρρητα κρατικά μυστικά, ούτε θελήσαμε να σπάσουμε κάποιο κώδικα όπλων του ΝΑΤΟ...

Γιάννης Στυλιανίδης, αντιστασιακός, ετών 85, από Στρατώνι Χαλκιδικής. Μαζί με τη μικρή μου εισφορά των δέκα χιλιάδων δρχ., σου στέλνω και ένα επίκαιρο ποίημά μου από τα πολλά που έχω γράψει, με τον τίτλο: «Νέο έτος 2001». Ο χρόνος είναι νούμερο/χωρίς ισχύ κι αξία/κι ας μη προσμένουν οι λαοί/να τους χαρίσει ευτυχία/. Ο χρόνος είναι άσχετος/ δε δίνει ούτε παίρνει/για ό,τι πράττουν οι τρανοί/καμιά ευθύνη δε φέρνει/ όπως το ΝΑΤΟ που έσπειρε/βόμβες με ουράνιο στη Σερβία... Αιτία όλων των δεινών/του κόσμου, του πλανήτη τούτου/δεν είναι οι χρόνοι που περνούν/αλλά οι άρχοντες του πλούτου. Οι κροίσοι τους πάντες κυβερνούν,/ολ' είναι μίσθαρνα όργανά τους,/καταληστεύουν τους λαούς αλύπητα/και παίρνουν μέτρα ενάντιά τους./ Στην ιταμή αυτή πρόκληση και θέση/των φασιστοκαπιταλιστών/όλοι της Γης οι κολασμένοι ενωθείτε,/ υψώστε τη γροθιά σας, ξεσηκωθείτε/σπάστε τα αιώνια δεσμά σας/και έτσι θα βρείτε τη Λευτεριά σας.

Γ. Πατέλης, Μοσχάτο. Χιλιάδες είναι τα θύματα που χτυπήθηκαν από τις «έξυπνες βόμβες» των νεοβαρβάρων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και που πεθαίνουν ή αργοπεθαίνουν ή τους μέλλει να πεθάνουν. Στο Ιράκ, υπήρξε και συνεχίζεται μια απίστευτη γενοκτονία, που συνοδεύεται από το εγκληματικό εμπάργκο, σε βάρος της ζωής του λαού και των άρρωστων από καρκίνο παιδιών, που έχουν κηρύξει στη χώρα ιμπεριαλιστικά γεράκια των ΗΠΑ. Με τα ίδια όπλα οι ίδιοι αυτοί τρομοκράτες μόλυναν ανεπανόρθωτα και τη «γειτονία» μας, με το λεγόμενο «σύνδρομο των Βαλκανίων». Με το έγκλημα αυτό εναντίον της ανθρωπότητας, βαρύνεται η δυναστεία των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ - ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αυτοί είναι οι ένοχοι. Οι κυβερνήσεις - μαριονέτες των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που συγκατατέθηκαν και βοήθησαν σ' αυτή τη βαρβαρότητα, είναι συνένοχοι.

Δ.Θ. Λαγκαδιώτης-τάκης. Θεσσαλονίκη. Οι καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων στα Βαλκάνια, μεταξύ των οποίων και εμείς, πονάνε με τη νέα φρικτή περιπέτεια που ζουν εξαιτίας των συνεπειών των βομβαρδισμών των νατοϊκών εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.

Οι ανθρωποφάγοι του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ - ΕΕ, διακήρυξαν ότι πάνε να αποκαταστήσουν τη χαμένη δημοκρατία στη Γιουγκοσλαβία και, τι ειρωνεία... φέρανε τον θάνατο! Σπείρανε το θάνατο στο ντόπιο πληθυσμό, καθώς και στους φαντάρους που πολέμησαν εκεί. Αυτά ήταν τα «έξυπνα» όπλα τους, όπως διαλαλούσαν.

Τώρα λένε οι θρασύδειλοι ότι δε γνωρίζανε τις συνέπειες! Οταν οι βόμβες τους πέσανε πριν λίγα χρόνια στο Ιράκ με τραγικά αποτελέσματα έως σήμερα και παλαιότερα στη Χιροσίμα - Ναγκασάκι με την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων...

Εμείς, λοιπόν, οι λαοί, πρέπει να αναλάβουμε να τιμωρήσουμε τους δολοφόνους, αγωνιζόμενοι ενωμένοι εναντίον τους.

Δημητριάδη Γιώργο, Θεσσαλονίκη. Πήραμε την επιστολή σου και σε ευχαριστούμε. Μεταβιβάσαμε αντίγραφο της επιστολής σου στην ΚΟ Θεσσαλονίκης που γνωρίζει το ζήτημα, όπως, άλλωστε, κι εσύ γνωρίζεις, και θα επικοινωνήσουν μαζί σου.