ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ.--

Σημαντικοί κραδασμοί σημειώνονται ανάμεσα στους συμμάχους της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης διαχείρισης της Βραζιλίας, ενώ η καπιταλιστική οικονομία έχει βαλτώσει και απειλείται με κρίση. Η Πρόεδρος της χώρας, Ντίλμα Ρουσέφ, που επανεκλέχτηκε το 2014 στο δεύτερο γύρο με 51,6%, αλλά στο Κοινοβούλιο δεν έχει απόλυτη πλειοψηφία και κυβερνάει με τα μικρότερα σύμμαχα κόμματα (ανάμεσα τους και το ΚΚ της Βραζιλίας), αντιμετωπίζει πρόταση αποπομπής.

Ο πρόεδρος της Βουλής, Εντουάρντο Κούνια, που ο ίδιος είναι υπό έρευνα για διαφθορά στον πετρελαϊκό κολοσσό «Πετρομπράς» και για κρυφούς λογαριασμούς στην Ελβετία ύψους 5 εκατ. δολαρίων, προερχόμενος από το, έως πρόσφατα, σύμμαχο κόμμα με το κυβερνητικό Κόμμα Εργατών (ΡΤ), το Κόμμα Δημοκρατικού Κινήματος Βραζιλίας (PMDB) (που το τελευταίο διάστημα αποστασιοποιείται), έκανε αποδεκτή την πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής κατά της Ρουσέφ με το ερώτημα της αποπομπής της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορούν την Ρουσέφ για διαφθορά, κακοδιαχείριση στην «Πετρομπράς», αλλά και για «μαγείρεμα» των στοιχείων του κρατικού προϋπολογισμού, προκειμένου να βγει ισοσκελισμένος.

Ο Κούνια όχι τυχαία επέλεξε την τελευταία πρόταση αποπομπής για τον προϋπολογισμό. Σε περίπτωση αποπομπής, τη θέση της Προέδρου παίρνει ο αντιπρόεδρος που ...τυχαίνει να προέρχεται από το ίδιο κόμμα με τον Κούνια.

Για να υπερψηφιστεί η πρόταση απαιτούνται τα 2/3 των 513 βουλευτών και τα 2/4 των 81 γερουσιαστών. Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει έως και 8 μήνες.

Η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, που ξεκίνησε με τον Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα το 2003, υπηρετώντας την καπιταλιστική κερδοφορία και προβάλλοντας φιλολαϊκό προφίλ, αντιμετωπίζει σκάνδαλα διαφθοράς, την ίδια ώρα που ο λαός εξακολουθεί να έχει τεράστια προβλήματα, να μην ικανοποιεί βασικές του ανάγκες σε μια χώρα με τεράστιο φυσικό πλούτο.

Στο δημοψήφισμα που έγινε την Πέμπτη στη Δανία, με ερώτημα την άρση ή μη της εξαίρεσης (opt-out) από την κοινή πολιτική δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, επικράτησε τελικά το «Οχι» στην άρση με 53,1%, έναντι 46,9% του «Ναι», ενώ η συμμετοχή στο δημοψήφισμα κινήθηκε στο 72%. Ουσιαστικά, ο δανέζικος λαός, από πολλές και διαφορετικές αφετηρίες, είπε «όχι» στα σχέδια για πιο ενεργή σύνδεση της Δανίας στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ (Εuropol, Frontex κ.λπ.). Το αποτέλεσμα αυτό εκφράζει αναμφισβήτητα και τη δυσαρέσκεια του λαού απέναντι στην ΕΕ.

Θυμίζουμε ότι η Δανία, όπως και η Βρετανία και η Ιρλανδία, εξαιρούνται από την κοινή πολιτική δικαιοσύνης της ΕΕ, ενώ η Δανία συμμετέχει στη λυκοσυμμαχία με 3 ακόμα εξαιρέσεις, αυτή του κοινού νομίσματος (έχει δικό της νόμισμα, την κορώνα) και επίσης από την κοινή πολιτική άμυνας και την κοινή ιθαγένεια.

Η σημερινή φιλελεύθερη κυβέρνηση μειοψηφίας, συνεχίζοντας στα χνάρια της προηγούμενης σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, έσπευσε να κάνει το δημοψήφισμα στις 3 Δεκέμβρη, πιστεύοντας ότι θα αξιοποιούσε το οξυμένο πρόβλημα των προσφυγικών ροών, των ξεριζωμένων από τις εστίες τους στη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, για να φοβίσει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, το βασικό κίνητρο του κυρίαρχου τμήματος της αστικής τάξης της Δανίας ήταν ότι η άρση της συγκεκριμένης εξαίρεσης θα μπορούσε να βοηθήσει τη δράση των δανέζικων μονοπωλίων, ιδιαίτερα σε κλάδους όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η αποθηκευτική αλυσίδα και οι Υπηρεσίες.

Βεβαίως, στη Δανία και κάθε άλλο καπιταλιστικό κράτος (και στην Ελλάδα), τα δημοψηφίσματα χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση του λαού και εύκολα το «Οχι» γίνεται «Ναι». Το βασικό για το λαό δεν είναι μόνο η αντίθεση με πλευρές της ΕΕ, αλλά με την ίδια τη λυκοσυμμαχία και την εξουσία του κεφαλαίου.

ΜΑΔΡΙΤΗ.--

Με το σημερινό κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (PP) του Μαριάνο Ραχόι να προπορεύεται στις δημοσκοπήσεις, χωρίς όμως να συγκεντρώνει πλειοψηφία, «άνοιξε» επίσημα η προεκλογική περίοδος στην Ισπανία, όπου στις 20 Δεκέμβρη θα γίνουν βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη των 350 νέων μελών του Κοινοβουλίου.

Σε δημοσκόπηση του Κέντρου Κοινωνιολογικών Ερευνών (CIS), το PP συγκέντρωσε το 28,6% των ψήφων (128 έδρες), το Σοσιαλιστικό Κόμμα - PSOE 20,8% (89 έδρες), το κεντροδεξιό «Ciudadanos» («Πολίτες», που θα μπορούσε να παραλληλιστεί με το δικό μας Ποτάμι) 19% (66 έδρες) και το «αριστερό» «Podemos» 15,7% (49 έδρες). Τον Οκτώβρη οι «Ciudadanos» εμφανίζονταν να συγκεντρώνουν 14,7%.

Η ίδρυση κομμάτων όπως τα «Ciudadanos» και «Podemos» εντάσσεται στη διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού που, υπό την επίδραση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, εντείνεται και στην Ισπανία, καθώς η ντόπια αστική τάξη αναζητά τους καταλληλότερους πολιτικούς σχηματισμούς, που αφενός θα συνεχίσουν τις απαιτούμενες για την ανάκαμψη της κερδοφορίας της μεταρρυθμίσεις, αφετέρου θα εξασφαλίσουν τη λαϊκή συναίνεση, θα εμποδίσουν την ανάπτυξη ταξικά προσανατολισμένου και χειραφετημένου εργατικού κινήματος.

Χτες, ο ηγέτης του σοσιαλδημοκρατικού PSOE, Πέδρο Σάντσεζ, απηύθυνε κάλεσμα συνεργασίας, δηλώνοντας ότι σε περίπτωση που το κόμμα του βγει πρώτο, «θα υπάρξει πολιτική αλλαγή και θα μπορέσουμε να μιλήσουμε με τις άλλες δυνάμεις με ένα κοινό πρόγραμμα, είτε με τους "Ciudadanos", είτε με του "Podemos", είτε με την Ενωμένη Αριστερά, είτε με το (εθνικιστικό) PNV».

Αρκετοί θεωρούν ότι καθοριστικός παράγοντας για το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι η επιλογή στην οποία θα καταλήξουν οι αναποφάσιστοι, που σήμερα εμφανίζονται να ξεπερνούν το 40% όσων δηλώνουν ότι θα πάνε να ψηφίσουν.