Στο δημοψήφισμα που έγινε την Πέμπτη στη Δανία, με ερώτημα την άρση ή μη της εξαίρεσης (opt-out) από την κοινή πολιτική δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, επικράτησε τελικά το «Οχι» στην άρση με 53,1%, έναντι 46,9% του «Ναι», ενώ η συμμετοχή στο δημοψήφισμα κινήθηκε στο 72%. Ουσιαστικά, ο δανέζικος λαός, από πολλές και διαφορετικές αφετηρίες, είπε «όχι» στα σχέδια για πιο ενεργή σύνδεση της Δανίας στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ (Εuropol, Frontex κ.λπ.). Το αποτέλεσμα αυτό εκφράζει αναμφισβήτητα και τη δυσαρέσκεια του λαού απέναντι στην ΕΕ.

Θυμίζουμε ότι η Δανία, όπως και η Βρετανία και η Ιρλανδία, εξαιρούνται από την κοινή πολιτική δικαιοσύνης της ΕΕ, ενώ η Δανία συμμετέχει στη λυκοσυμμαχία με 3 ακόμα εξαιρέσεις, αυτή του κοινού νομίσματος (έχει δικό της νόμισμα, την κορώνα) και επίσης από την κοινή πολιτική άμυνας και την κοινή ιθαγένεια.

Η σημερινή φιλελεύθερη κυβέρνηση μειοψηφίας, συνεχίζοντας στα χνάρια της προηγούμενης σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, έσπευσε να κάνει το δημοψήφισμα στις 3 Δεκέμβρη, πιστεύοντας ότι θα αξιοποιούσε το οξυμένο πρόβλημα των προσφυγικών ροών, των ξεριζωμένων από τις εστίες τους στη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, για να φοβίσει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, το βασικό κίνητρο του κυρίαρχου τμήματος της αστικής τάξης της Δανίας ήταν ότι η άρση της συγκεκριμένης εξαίρεσης θα μπορούσε να βοηθήσει τη δράση των δανέζικων μονοπωλίων, ιδιαίτερα σε κλάδους όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η αποθηκευτική αλυσίδα και οι Υπηρεσίες.

Βεβαίως, στη Δανία και κάθε άλλο καπιταλιστικό κράτος (και στην Ελλάδα), τα δημοψηφίσματα χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση του λαού και εύκολα το «Οχι» γίνεται «Ναι». Το βασικό για το λαό δεν είναι μόνο η αντίθεση με πλευρές της ΕΕ, αλλά με την ίδια τη λυκοσυμμαχία και την εξουσία του κεφαλαίου.