ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 24 Απρίλη 2001
Σελ. /40
Παίζουν και με τις λέξεις

Ακόμη και με την αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας προσπαθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να δικαιολογήσει την επιχείρηση πλήρους ανατροπής των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων, που τέθηκε σε εφαρμογή την περασμένη βδομάδα με την εξαγγελία των μέτρων για τη «σωτηρία» των ασφαλιστικών ταμείων. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα όσα είπε ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τ. Γιαννίτσης, σε συνέντευξή του στα χτεσινά «ΝΕΑ».

Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι «με το προτεινόμενο πακέτο (σ.σ. μέτρων) μειώνονται σημαντικά οι συντάξεις και αυξάνονται τα όρια ηλικίας για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια για μια μεγάλη ομάδα ασφαλισμένων», ο υπουργός Εργασίας ένιωσε να θίγεται το... «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης Σημίτη και ως καθηγητής πανεπιστημίου που είναι έσπευσε να... διευκρινίσει: «Η εντύπωση αυτή είναι εν μέρει λανθασμένη». Και - σύμφωνα με το σκεπτικό των κυβερνώντων και του κυρίου καθηγητή - είναι «λανθασμένη» γιατί με το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης δεν έχουμε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά... «προσαρμογή»!

Είναι φανερό, ότι και ο υπουργός Εργασίας «κόλλησε το σύνδρομο» που έχουν τα κυβερνητικά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, ακολουθώντας τα χνάρια των ΠΑΣΟΚων - που βαφτίζουν την έξαρση της ακρίβειας στην αγορά «αναπροσαρμογή τιμών» - ο υπουργός Εργασίας ερμηνεύει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σαν... «προσαρμογή», εν γνώσει του ότι παίζει με τη νοημοσύνη των εργαζομένων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Ολοι για έναν»!

Η τακτική της κυβέρνησης γύρω από το Ασφαλιστικό είναι δηλωτική του περιεχομένου της πολιτικής της: Το ψέμα, με το οποίο επιχείρησε αρχικά να «πλασάρει» τη στυγνότητά της, εναλλάσσεται πλέον με τον εμπαιγμό περί της δήθεν «υποχωρητικότητά της». Ο κ. Σημίτης και όλοι οι «στιγματισμένοι» υφιστάμενοί του (ας μην ξεχνάμε ότι τις αποφάσεις τις έλαβαν από κοινού όλα τα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής και του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ) εμφανίστηκαν την περασμένη Πέμπτη, με εκείνη τη γνωστή «αποφασιστικότητα» του στιλ «και τώρα θα τα κάνουμε όλα Γης Μαδιάμ»! Φυσικά, τις προθέσεις τους τις ανακοίνωσαν με... χαμόγελο και με πλήθος διαβεβαιώσεων για την «κοινωνική ευαισθησία» τους...

Η συνέχεια αποκαλύπτεται εξόχως... ΠΑΣΟΚική: Με διαρροές και «διαρροούλες», με «μπιλιετάκια» και ακριτομυθίες προς τα ΜΜΕ, θέλουν τώρα - στο όνομα της παροχής... «διευκρινίσεων» περί των μέτρων, που σκοπίμως θέλησαν εξ αρχής να τα προφυλάξουν από τη λαϊκή οργή ντύνοντάς τα με την αχλή του δήθεν «αδιευκρίνιστου» - να παίξουν το χαρτί του «ελάτε να κουβεντιάσουμε και θα τα βρούμε». Στην ουσία, πρόκειται για πρόσκληση από ένα «δολοφόνο» προς τα υποψήφια θύματά του με αντικείμενο συζήτησης την ανεύρεση του πιο «ευχάριστου» τρόπου εκτέλεσης!

Κανείς δεν πρέπει να παγιδευτεί από την κυβερνητική τακτική. Μια τακτική που, πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σε ένα σημείο της είναι πραγματικά ειλικρινής: Θέλουν να τα κάνουν όλα Γης Μαδιάμ και το εννοούν. Το θέμα γι' αυτούς είναι το πώς θα καταφέρουν το στόχο τους. Γνωρίζουν ότι ο αντικοινωνικός παροξυσμός τούς αφορά και απειλεί όλους τους Ελληνες εργαζόμενους. Ξέρουν, επομένως, ότι σε μια ευθεία σύγκρουση με την κοινωνία θα ηττηθούν κατά κράτος. Γι' αυτό έχουν βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο για τη διάσπαση του λαϊκού κινήματος. Επιχειρούν να απομονώσουν λαϊκά στρώματα και να τα βγάλουν από τους δρόμους του αγώνα μέσα από τη χυδαία τακτική που διατείνεται: «Εσύ μη μιλάς, εσένα δε θα σε πειράξω»!

Με την παραπάνω μεθόδευση επιδιώκουν, όπως πριν χώριζαν τους αγρότες από τους εργάτες, ή τους μαθητές από τους εκπαιδευτικούς, να απομονώσουν τώρα τους οικοδόμους από τους εμποροϋπάλληλους και τους ναυτεργάτες από τους βιομηχανικούς εργάτες! Πασχίζουν να πείσουν, για παράδειγμα, ότι η εργαζόμενη μάνα δεν έχει λόγο να διαμαρτύρεται, αφού η ίδια (τάχα μου) δε θίγεται και παρά το γεγονός ότι το παιδί της θίγεται! Με δυο λόγια ακολουθούν τη γνωστή τακτική του βιομήχανου, που μοίραζε από ένα αυγό σε κάθε εργάτη, αλλά κρυφά από τους άλλους εργάτες, και μετά άρχιζε να ουρλιάζει «εσύ που έφαγες το αυγό τεμπελιάζεις»...

Τα μέτρα της κυβέρνησης, όσο κι αν η προπαγάνδα του Μαξίμου ξεπεράσει κάθε όριο γκεμπελισμού, είναι πασίδηλο ότι δεν κάνουν καμία εξαίρεση: Πλήττουν το ίδιο βάναυσα όλες τις γενιές, όλα τα επαγγέλματα, ολόκληρη την κοινωνία. Ενα τέτοιο ενιαίο αντιδραστικό μέτωπο, μια τέτοια ενιαία επίθεση δεν μπορεί παρά να βρει απέναντί της την ενιαία πάλη του λαού. Η καρατόμηση των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αφορά τους πάντες. Δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο χαμένοι. Εφόσον αυτά τα μέτρα περάσουν είναι όλοι χαμένοι από χέρι. Είναι χαμένοι και στο διηνεκές. Εδώ πια η μάχη που άρχισε δεν μπορεί να διέπεται παρά μόνο από μια αρχή: «Ολοι για έναν και ένας για όλους»!

Τρομοκράτες και «τρομοκράτες»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο χτεσινός εφιάλτης της ομηρίας 120 ανθρώπων σε ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης -έστω κι αν τελείωσε αναίμακτα- φέρνει στο προσκήνιο το πώς σκέπτονται οι ιθύνοντες της Τουρκίας σε ό,τι αφορά το έγκλημα, τόσο ως προς τον ορισμό του όσο και ως προς τον κολασμό του. Ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε την τρομοκρατική επιχείρηση στο ξενοδοχείο Swissotel, ο Μοχάμεντ Τοκτζάν, είχε καταδικαστεί από την τουρκική Δικαιοσύνη για την πειρατεία σε πλοίο που έπλεε στο Βόσπορο το 1996. Ωστόσο, αμνηστεύτηκε φέτος από την κυβέρνηση, διότι η δική του δράση «συνέφερε»: οι πράξεις του είχαν «εθνικιστικό» κίνητρο, τη σύγκρουση στην Τσετσενία και τη σύνδεση της Τουρκικής εθνικότητας με τον Καύκασο. Αντίθετα, εκ των αριστερών πολιτικών κρατούμενων δεν αμνηστεύτηκε κανείς. Βλέπετε, τα δικά τους κίνητρα δεν ήταν «εθνικιστικά», αλλά αντίθετα, ταξικά. Και αυτό δε συμφέρει καθόλου...

Ηχούν τύμπανα πολλά...

Στο όμορφο βασίλειο του «βρέφους Μπους» ο δημόσιος λόγος μονοπωλείται πια από τα δισεκατομμύρια που θα δαπανηθούν, για να υλοποιηθεί το σχέδιο «υιός του Πολέμου των Αστρων», ώστε να προστατευτούν από τους υποτιθέμενους εχθρούς που επιβουλεύονται την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Ή για την κατασκευή μιας νέας, «μικρής» ατομικής βόμβας, που θα έχει τη δυνατότητα να διαπερνά τους τοίχους των υπόγειων καταφυγίων.

Οι συζητήσεις αυτές, δημόσιες και τηλεοπτικές, διανθίζονται με διαφημιστικά διαλείμματα για υπερπολυτελή αυτοκίνητα, διακοπές στις Παρθένους Νήσους ή τις Μπαχάμες, τη στιγμή που στα ταμεία ανεργίας αρχίζει να συρρέει το πλήθος των δεκάδων χιλιάδων και εξαιρετικά προσφάτως απολυμένων από τις επιχειρήσεις, κυρίως της νέας τεχνολογίας.

Την ίδια στιγμή το Σινσινάτι καίγεται, εξαιτίας της ρατσιστικής δολοφονικής αστυνομικής βίας. Η ετήσια «Πράσινη Βίβλος» του Ταμείου Υπεράσπισης των Παιδιών, με θέμα την κατάσταση των τελευταίων στις ΗΠΑ, αναφέρει ότι, σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία, 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζούσαν κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας που έχει οριστεί στα 13.290 δολάρια το χρόνο για μια τριμελή οικογένεια. Κι αυτό, γιατί «σε αυτήν την εποχή ανεπανάληπτης ευμάρειας τα παιδιά ζουν στη φτώχεια, επειδή οι γονείς τους αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς»... Οταν αμείβονται..

Σε αυτόν, λοιπόν, το «παράδεισο της νέας οικονομίας», ηχούν τύμπανα πολλά. Από τη μια, τα λιγοστά του πολέμου και της ασυδοσίας και από την άλλη, τα μύρια τύμπανα της κοιλιάς και της ανέχειας...

«Διάλογος»

Ο,τι έχουμε

να πούμε

για το μαύρο σας

το νόμο,

θα το πούμε,

μπαγαπόντες

όλοι σύσσωμοι

στο δρόμο,

θα μιλήσει

η γροθιά μας

κι η μεγάλη μας

οργή

και η «πρότασή» μας

θα 'ναι «γιούχα»

κι «όρσε» παραγιοί!

* * *

Στο τραπέζι

δε θα έρθει

ούτε ένας

να καθίσει,

ο λαός σκοπό

δεν έχει, φυσικά,

ν' αυτοκτονήσει,

συζητείστε

επομένως

σεις το νόμο σας

ντροπή,

ο λαός «αίσχος»

και «κάτω»

έχει μόνο

να σας πει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ