Τους επόμενους μήνες, με την υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου σε όσους με δικαστική απόφαση έχουν ήδη ενταχθεί στη ρύθμιση προστασίας, προωθείται η αποβολή απ' αυτήν μιας μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών.

Ολοι αυτοί είτε θα βρεθούν μπροστά στο ενδεχόμενο να πλειστηριαστεί άμεσα το σπίτι τους είτε θα εξαναγκαστούν σε ληστρικό συμβιβασμό με τις τράπεζες για αποπληρωμή του δανείου τους, με βέβαιη σχεδόν κατάληξη.

Σύμφωνα με υπολογισμούς των τραπεζών, από τους 100.000 περίπου δανειολήπτες που βρίσκονται σήμερα σε δικαστική προστασία, πάνω από το 1/4 κινδυνεύει να την απολέσει μετά τον ηλεκτρονικό επανέλεγχο.

Η διαδικασία προβλέπει την απευθείας πρόσβαση των τραπεζών (μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας) στα φορολογικά στοιχεία που τηρούνται στο Taxis, προκειμένου να διαπιστώνουν κατά πόσο τηρούνται τα εισοδηματικά και άλλα κριτήρια «προστασίας», που ενδέχεται να έχουν μεταβληθεί στη συνέχεια (π.χ. λόγω οριακής αύξησης των εισοδημάτων του λαϊκού νοικοκυριού).

Από «κόσκινο», σύμφωνα με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, θα περάσουν δάνεια ύψους 12,9 δισ. ευρώ, που οι δανειολήπτες τους τελούν υπό το καθεστώς του ν. 3869/2010 (νόμος Κατσέλη). Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, «αναδεικνύεται ως ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας η ταχεία εκδίκαση και εκκαθάριση των εν λόγω ανοιγμάτων».

Την ίδια ώρα, η όποια παρεχόμενη νομική προστασία έχει απομείνει για το «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας έχει ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2019, γεγονός βέβαια που σε κάθε περίπτωση έρχεται να σφίξει ακόμη περισσότερο τη θηλιά των εκβιασμών απέναντι σε οικονομικά ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται σε έκθεσή της, σχετικά με τη ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια στην πρώτη κατοικία, καλεί τις «ελληνικές αρχές να δεσμευθούν (...) ότι θα λάβουν διορθωτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης νομοθεσίας, σε περίπτωση που ανακύψουν προβλήματα εφαρμογής ή νομικά προβλήματα σχετικά με το καθεστώς (σ.σ. της "προστασίας")».

Συμπληρωματικά με το παραπάνω, η Κομισιόν δείχνει προς την κατεύθυνση νέων «διορθωτικών μέτρων», καθώς, όπως διαπιστώνει, «η διεξαγωγή ηλεκτρονικών πλειστηριασμών προχωρά σε ολόκληρη την επικράτεια, αν και με κάπως επιβραδυνόμενο ρυθμό. Ακόμα, ένα μεγάλο ποσοστό των πλειστηριασμών, περίπου δύο τρίτα, στο πρώτο τρίμηνο του 2019, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από τις ελληνικές αρχές, ακυρώνονται, αναστέλλονται ή αποβαίνουν άγονοι».

Σ' αυτήν την κατεύθυνση προωθείται η αλλαγή προς το αυστηρότερο της νομοθεσίας για την ποινικοποίηση του αγώνα υπεράσπισης των λαϊκών κατοικιών από τους πλειστηριασμούς. Το νέο χτύπημα θα δοθεί με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα.

Την ίδια ώρα, κυβέρνηση και ευρωπαϊκοί «θεσμοί» σχεδιάζουν την ενεργοποίηση νέας φουρνιάς κρατικών εγγυήσεων προκειμένου να στηρίξουν τις τράπεζες στην προσπάθεια απαλλαγής τους από τα βαρίδια των «κόκκινων» δανείων.

Μέχρι τον Οκτώβρη, η κυβέρνηση σχεδιάζει να παραλάβει το πόρισμα της Επιτροπής που διόρισε για τις επόμενες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, εστιάζοντας αυτήν τη φορά στις επικουρικές συντάξεις. Ηδη προλειαίνει το έδαφος για τις αλλαγές που θα φέρει, για την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Ασφάλισης, στο έδαφος του συστήματος των «τριών πυλώνων», που ωριμάζει ολοένα και περισσότερο με τις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων.

Οι αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ αφορούν:

• Στη μείωση κατά 25% των ασφαλιστικών εισφορών που προορίζονται για την «εθνική» (κύρια) σύνταξη (πρώτος πυλώνας) με στόχο τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» για την εργοδοσία. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων, καταμερίζοντας ως εξής τη μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς: 16% για την εργοδοσία και 9% για τους εργαζόμενους. Το σχέδιο της ΝΔ προβλέπει ότι η «εξοικονόμηση» που προκύπτει για τους εργαζόμενους από τη μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς θα μπορεί να κατευθυνθεί στην ιδιωτική ασφάλιση (τρίτος πυλώνας). Εμμεσα ομολογεί ότι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την κύρια σύνταξη, από την οποία βγαίνει ωφελημένο το κεφάλαιο, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων που αποδίδει το κράτος και άρα θα γίνει αναγκαίο για την επιβίωση του συνταξιούχου το συμπλήρωμα της ιδιωτικής ασφάλισης.
• Στην ενίσχυση της κεφαλαιοποιητικής λειτουργίας του «δεύτερου πυλώνα», με τον ΕΤΕΑΕΠ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης) να αποτελεί τον βασικό φορέα υλοποίησης αυτού του σχεδίου. Με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, σε κάθε εργαζόμενο θα αντιστοιχεί ένας ατομικός κουμπαράς, όπου θα αποταμιεύονται οι εισφορές τους για την επικουρική σύνταξη. Οι εισφορές θα γίνονται επενδύσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου μέσω του ΕΤΕΑΕΠ, επαγγελματικών ταμείων ή άλλων επενδυτικών εταιρειών. Πρακτικά, είναι ένα σύστημα που οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν τι εισφορές θα δίνουν, αλλά δεν θα ξέρουν αν και πόση σύνταξη θα πάρουν.

Η υλοποίηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος θα είναι η ολοκλήρωση μιας πορείας αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων για τη μετάβαση από ένα σύστημα «καθορισμένων παροχών» σε ένα σύστημα «καθορισμένων εισφορών» και «άγνωστων παροχών».

Η ΝΔ προβάλλει ως «καινούργιο» την «κεφαλαιοποίηση» της επικουρικής ασφάλισης και την άμεση εμπλοκή των ιδιωτικών εταιρειών σε αυτή. Ομως οι αντιλαϊκές ανατροπές προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση έχουν επιταχυνθεί τουλάχιστον από το 2014, με νόμο και πάλι της ΝΔ, που κατάργησε τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης και μετέτρεψε το σύστημα από «καθορισμένων παροχών» σε σύστημα «καθορισμένων εισφορών».

Τις ανατροπές αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ τις ενέταξε ατόφιες στο νόμο Κατρούγκαλου και επιπλέον στο ΕΤΕΑΕΠ (τον φορέα που δίνει πλέον την επικουρική και τα εφάπαξ), εφάρμοσε και τη ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος», που σημαίνει ότι οι συντάξεις θα δίνονται ανάλογα με την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται το Ταμείο, χωρίς να υπάρχει εγγύηση γι' αυτές. Αρα, και εδώ ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας, «ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει»!

Τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αποτελούν βασική κατευθυντήρια γραμμή για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, έτσι όπως την έχουν συνδιαμορφώσει οι κυβερνήσεις των κρατών τα προηγούμενα χρόνια. Ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, η ΕΕ ενέκρινε την περασμένη άνοιξη τον Κανονισμό για την προώθηση του «Πανευρωπαϊκού Ατομικού Συνταξιοδοτικού Προϊόντος» (PEPP).

Οπως ομολογεί η ίδια η Κομισιόν, «το PEPP υποστηρίζει το στόχο της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, που είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την απελευθέρωση χρηματοδοτικών πόρων, ώστε να μπορεί να υπάρξει ροή από τους αποταμιευτές της Ευρώπης προς τις επιχειρήσεις της Ευρώπης».

Μάλιστα, σε μία σχετική μελέτη για τα πιθανά αποτελέσματα του εν λόγω προγράμματος, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 τα κεφάλαια που θα συγκεντρώσουν οι πάροχοι - διαχειριστές (καπιταλιστικοί όμιλοι) μπορεί να φτάσουν τα 2,1 τρισ. ευρώ, έναντι 700 δισ. ευρώ που διαχειρίζονται σήμερα οι ίδιοι φορείς για ατομικές συντάξεις και 1,4 τρισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα έφταναν το 2030 χωρίς τη λειτουργία του PEPP.

Τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ για το 2019 ετοιμάζει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος της επόμενης βδομάδας. Η πρώτη από τις πέντε δόσεις του ΕΝΦΙΑ συμπίπτει χρονικά με αυτή για τη 2η δόση του φόρου εισοδήματος (2018) που επιβάλλεται σε μισθωτούς, συνταξιούχους κ.ά. Μέχρι το τέλος του χρόνου, η φοροληστεία στο λαϊκό εισόδημα απογειώνεται και περιλαμβάνει τα εξής:

• Φόρος εισοδήματος: Συνολικά 2,5 εκατ. νοικοκυριά θα πληρώσουν πάνω από 3 δισ. ευρώ σε τρεις δόσεις. Στα εκκαθαριστικά των φορολογικών δηλώσεων ενσωματώνονται ο φόρος εισοδήματος, το τέλος επιτηδεύματος, η ειδική εισφορά αλληλεγγύης κ.ά.
• ΕΝΦΙΑ: Το ποσό που πρέπει να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων ανέρχεται στα 3,2 δισ. ευρώ, από τα οποία αναμένεται να εισρεύσουν στο κρατικό ταμείο τα 2,65 δισ. ευρώ, εξαιτίας της αδυναμίας λαϊκών νοικοκυριών να πληρώσουν τα χαράτσια.
• Παρακράτηση φόρου: Από το φόρο στο εισόδημα από μισθούς και συντάξεις, ο οποίος εισπράττεται με τη μορφή παρακράτησης, θα εισρεύσουν στο κρατικό ταμείο για το β' εξάμηνο περί τα 3,4 δισ. ευρώ, τα οποία βέβαια θα πληρωθούν από τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και τα ασφαλιστικά ταμεία των συνταξιούχων.
• Τέλη κυκλοφορίας: Το Δεκέμβρη θα καταβληθεί ποσό ύψους 1 δισ. ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας του 2020.

Κι ενώ η μείωση των φορολογικών συντελεστών για το κεφάλαιο προχωρά ταχύτατα, βάσει των προεκλογικών εξαγγελιών, η κυβέρνηση κρατάει «στο περίμενε» τα λαϊκά στρώματα ακόμα και για τις ελάχιστες μειώσεις που είχε παρουσιάσει στους φορολογικούς συντελεστές για τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων.

Επιπλέον, προωθείται διάταξη για την αύξηση του ελάχιστου ποσοστού της ετήσιας δαπάνης για κατανάλωση (αποδείξεις λιανικής) με «πλαστικό χρήμα», προκειμένου να κατοχυρωθεί το αφορολόγητο. Τα ποσοστά αυτά διαμορφώνονται σήμερα στο 10% για εισόδημα έως 10.000 ευρώ, 15% για εισόδημα από 10.000 έως 20.000 και 20% για εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ, ενώ ήδη εξετάζεται η αύξηση κατά 5%.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει να φέρει άμεσα στη Βουλή ρυθμίσεις για τη δημιουργία «ηλεκτρονικού μητρώου» στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και ταυτόχρονα να επιβάλει την ηλεκτρονική ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας και για τις αρχαιρεσίες στα συνδικάτα.

Μεταξύ άλλων, οι αλλαγές αυτές βάζουν νέα εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα και προωθούν το φακέλωμα των εργαζομένων, προσφέροντας επιπλέον «εργαλεία» στο κράτος και στην εργοδοσία για τη χειραγώγηση των συνδικάτων.

Οι νέες ρυθμίσεις συμπληρώνουν το αντιδραστικό μέτρο που ψήφισε το 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας υποχρεωτική για την κήρυξη απεργίας από Γενική Συνέλευση τη συμμετοχή του «50%+1» των οικονομικά τακτοποιημένων μελών για να υπάρχει απαρτία.

Στόχος αυτών των μέτρων και σχεδιασμών δεν είναι βέβαια η ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα, όπως ψευδώς ισχυρίζονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβερνήσεις έχουν πλούσιο βιογραφικό στο χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης. Αντιθέτως, στόχο έχουν το φακέλωμα των συνδικαλιστών και των εργαζομένων - μελών του σωματείου, εντείνοντας την κρατική - εργοδοτική τρομοκρατία και τον αυταρχισμό.

Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες θα ενισχύουν την αποξένωση των εργαζομένων από τα συνδικάτα. Θέλουν να χτυπήσουν όσα συνδικάτα παλεύουν για να είναι ζωντανές εστίες οργάνωσης αγώνων, όπου οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ενεργά με τη φυσική παρουσία τους, τη ζωντανή συζήτηση και αντιπαράθεση, την καθημερινή δράση.

Στόχο έχουν επίσης να περιορίσουν τη φυσική παρουσία των συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς για ενημέρωση και συζήτηση με τους εργαζόμενους, με το πρόσχημα ότι η εργοδοσία εξασφαλίζει τάχα με άλλους τρόπους αυτήν την επικοινωνία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ταξικής συνεργασίας.

Ο κρατικός έλεγχος και το φακέλωμα στα συνδικάτα, σε συνδυασμό με την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στόχο έχουν να βάλουν επιπλέον εμπόδια στην οργάνωση αγώνων μπροστά στον νέο γύρο της αντεργατικής επίθεσης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συμπληρώνει το αντεργατικό πλαίσιο με διατάξεις που διευκολύνουν τις απολύσεις και ταυτόχρονα φέρνουν πιο κοντά το στόχο της εργοδοσίας για κατάργηση της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης.

Η κατάργηση του «βάσιμου λόγου απόλυσης», που με τρόπο αποσπασματικό και προσχηματικό ψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στην πραγματικότητα, είτε με «βάσιμο λόγο» είτε χωρίς, στο πολυδαίδαλο αντεργατικό πλαίσιο υπάρχουν όλα τα «παραθυράκια» για να δικαιολογήσει η εργοδοσία μια απόλυση. Ωστόσο, η κατάργηση του «βάσιμου λόγου» υποδηλώνει εξελίξεις ως προς το ζήτημα της αποζημίωσης απόλυσης.

Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να ψηφίσει τον «βάσιμο λόγο», επικαλέστηκε στην αιτιολογική έκθεση του νόμου την ενσωμάτωση του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Τον ίδιο Χάρτη επικαλέστηκε, όμως, και ο ΣΕΒ για να ζητήσει «μία συνολική και δη ριζική αναμόρφωση του δικαίου απόλυσης, που να αντιμετωπίζει τόσο το ζήτημα της αιτίας της απόλυσης, όσο και μεταξύ άλλων το ζήτημα της καταβολής νόμιμης αποζημίωσης, όχι κατ' ανάγκη στην κατεύθυνση της κατάργησής της, αλλά του εξορθολογισμού, τόσο του καταβαλλόμενου ποσού όσο και των περιπτώσεων που θα πρέπει να καταβάλλεται».

Με άλλα λόγια, η επίκληση και η αντιπαράθεση για την ερμηνεία του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ ανοίγουν το δρόμο για επιδείνωση της αντεργατικής νομοθεσίας για τις απολύσεις, όπως ζητάει ο ΣΕΒ. Τις εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση φαίνεται πως επιταχύνει η ΝΔ.

Το στέρεο έδαφος για κλιμάκωση της επίθεσης και στο ζήτημα των απολύσεων έχουν στρώσει με αντεργατικούς νόμους όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα τη διάταξη που ψηφίστηκε το 2017 και απελευθέρωσε παραπέρα τις ομαδικές απολύσεις, διευκολύνοντας τη σχετική διαδικασία.

Συγκεκριμένα, ο νόμος αυτός αντικατέστησε ακόμα και αυτήν τη διοικητική έγκριση που απαιτούνταν, με μια απλή και άνευ ουσίας «διαδικασία κοινοποίησης» στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), καθορίζοντας μάλιστα με σαφήνεια ότι τυχόν αρνητική γνωμάτευση του ΑΣΕ δεν συνιστά «τεκμήριο ακυρότητας» των ομαδικών απολύσεων.