Μέχρι τον Οκτώβρη, η κυβέρνηση σχεδιάζει να παραλάβει το πόρισμα της Επιτροπής που διόρισε για τις επόμενες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, εστιάζοντας αυτήν τη φορά στις επικουρικές συντάξεις. Ηδη προλειαίνει το έδαφος για τις αλλαγές που θα φέρει, για την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Ασφάλισης, στο έδαφος του συστήματος των «τριών πυλώνων», που ωριμάζει ολοένα και περισσότερο με τις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων.

Οι αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ αφορούν:

• Στη μείωση κατά 25% των ασφαλιστικών εισφορών που προορίζονται για την «εθνική» (κύρια) σύνταξη (πρώτος πυλώνας) με στόχο τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» για την εργοδοσία. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων, καταμερίζοντας ως εξής τη μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς: 16% για την εργοδοσία και 9% για τους εργαζόμενους. Το σχέδιο της ΝΔ προβλέπει ότι η «εξοικονόμηση» που προκύπτει για τους εργαζόμενους από τη μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς θα μπορεί να κατευθυνθεί στην ιδιωτική ασφάλιση (τρίτος πυλώνας). Εμμεσα ομολογεί ότι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την κύρια σύνταξη, από την οποία βγαίνει ωφελημένο το κεφάλαιο, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων που αποδίδει το κράτος και άρα θα γίνει αναγκαίο για την επιβίωση του συνταξιούχου το συμπλήρωμα της ιδιωτικής ασφάλισης.
• Στην ενίσχυση της κεφαλαιοποιητικής λειτουργίας του «δεύτερου πυλώνα», με τον ΕΤΕΑΕΠ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης) να αποτελεί τον βασικό φορέα υλοποίησης αυτού του σχεδίου. Με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, σε κάθε εργαζόμενο θα αντιστοιχεί ένας ατομικός κουμπαράς, όπου θα αποταμιεύονται οι εισφορές τους για την επικουρική σύνταξη. Οι εισφορές θα γίνονται επενδύσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου μέσω του ΕΤΕΑΕΠ, επαγγελματικών ταμείων ή άλλων επενδυτικών εταιρειών. Πρακτικά, είναι ένα σύστημα που οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν τι εισφορές θα δίνουν, αλλά δεν θα ξέρουν αν και πόση σύνταξη θα πάρουν.

Η υλοποίηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος θα είναι η ολοκλήρωση μιας πορείας αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων για τη μετάβαση από ένα σύστημα «καθορισμένων παροχών» σε ένα σύστημα «καθορισμένων εισφορών» και «άγνωστων παροχών».

Η ΝΔ προβάλλει ως «καινούργιο» την «κεφαλαιοποίηση» της επικουρικής ασφάλισης και την άμεση εμπλοκή των ιδιωτικών εταιρειών σε αυτή. Ομως οι αντιλαϊκές ανατροπές προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση έχουν επιταχυνθεί τουλάχιστον από το 2014, με νόμο και πάλι της ΝΔ, που κατάργησε τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης και μετέτρεψε το σύστημα από «καθορισμένων παροχών» σε σύστημα «καθορισμένων εισφορών».

Τις ανατροπές αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ τις ενέταξε ατόφιες στο νόμο Κατρούγκαλου και επιπλέον στο ΕΤΕΑΕΠ (τον φορέα που δίνει πλέον την επικουρική και τα εφάπαξ), εφάρμοσε και τη ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος», που σημαίνει ότι οι συντάξεις θα δίνονται ανάλογα με την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται το Ταμείο, χωρίς να υπάρχει εγγύηση γι' αυτές. Αρα, και εδώ ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας, «ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει»!

Τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αποτελούν βασική κατευθυντήρια γραμμή για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, έτσι όπως την έχουν συνδιαμορφώσει οι κυβερνήσεις των κρατών τα προηγούμενα χρόνια. Ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, η ΕΕ ενέκρινε την περασμένη άνοιξη τον Κανονισμό για την προώθηση του «Πανευρωπαϊκού Ατομικού Συνταξιοδοτικού Προϊόντος» (PEPP).

Οπως ομολογεί η ίδια η Κομισιόν, «το PEPP υποστηρίζει το στόχο της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, που είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την απελευθέρωση χρηματοδοτικών πόρων, ώστε να μπορεί να υπάρξει ροή από τους αποταμιευτές της Ευρώπης προς τις επιχειρήσεις της Ευρώπης».

Μάλιστα, σε μία σχετική μελέτη για τα πιθανά αποτελέσματα του εν λόγω προγράμματος, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 τα κεφάλαια που θα συγκεντρώσουν οι πάροχοι - διαχειριστές (καπιταλιστικοί όμιλοι) μπορεί να φτάσουν τα 2,1 τρισ. ευρώ, έναντι 700 δισ. ευρώ που διαχειρίζονται σήμερα οι ίδιοι φορείς για ατομικές συντάξεις και 1,4 τρισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα έφταναν το 2030 χωρίς τη λειτουργία του PEPP.