Μπορεί ο υπουργός Δικαιοσύνης να δήλωσε στη Βουλή ότι δε θεωρεί το νόμο «καθόλου σκληρό», αλλά με βάση τις διατάξεις του το σενάριο, που περιγράφηκε παραπάνω και το οποίο μπορεί να εκπονήσει οποιαδήποτε μυστική υπηρεσία κατά οποιουδήποτε πολίτη, είναι ρεαλιστικό και είναι φανερό εναντίον ποιων θα στραφεί.

Θα στραφεί κατά όσων - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με τη μία ή την άλλη μορφή - αγωνίζονται ενάντια στη σημερινή κατάσταση και δεν πείθει κανέναν ο ισχυρισμός ότι η ψήφισή του έγινε για να αντιμετωπιστεί το «οργανωμένο έγκλημα». Αλλωστε, και η πρόσφατη ιστορική εμπειρία της χώρας μας είναι αρκούντως διδακτική: Ο νόμος, π.χ., για τη ζωοκλοπή, που προέβλεπε την ποινή της εκτόπισης, χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τον εκτοπισμό πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, ενώ και ο νόμος 509 για την εσχάτη προδοσία χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε βάρος των κομμουνιστών αλλά και άλλων δημοκρατών, ιδιαίτερα την περίοδο της χούντας.

Οπως τόνισε η Αλ. Παπαρήγα στην ομιλία της - πριν την αποχώρηση - η επικινδυνότητα του «τρομονόμου» φαίνεται και από το ότι εισάγει δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στο οργανωμένο έγκλημα και στην πολιτική δράση, η οποία αναγκάζεται πολλές φορές να απαντήσει στην κρατική βία. Το πρόβλημα, επισήμανε, είναι ότι με τον «τρομονόμο» συγχέονται σκόπιμα οι πορείες, οι καταλήψεις, οι συγκεντρώσεις και άλλες μορφές με το οργανωμένο έγκλημα. Ετσι, για παράδειγμα, μία κατάληψη ή ένα κλείσιμο ενός δρόμου ή ενός εργοστασίου μπορεί να έχει οικονομικές συνέπειες για κάποιους συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί έγκλημα για οικονομικούς στόχους ή έγκλημα που έχει οικονομικές συνέπειες, με αποτέλεσμα όσοι οργάνωσαν αυτές τις εκδηλώσεις να εμπίπτουν στις διατάξεις του «τρομονόμου» και να διώκονται σε βαθμό κακουργήματος.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε στη Βουλή ότι είναι θετικό για τη δημοκρατία το ότι ο αμερικανικής έμπνευσης «τρομονόμος» ψηφίζεται από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα και στηρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών. Τα παραπάνω, όμως, τα είπε τη στιγμή που ο «τρομονόμος» ψηφίστηκε επί της αρχής του με παρόντες στην αίθουσα μόλις οκτώ βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τα είπε όταν μόλις ένας (!), από όσους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μίλησαν για το νομοσχέδιο, υπερασπίστηκε το αμερικανόπνευστο τερατούργημα. Οι υπόλοιποι που μίλησαν ή δήλωσαν ότι το καταψηφίζουν ή εξέφρασαν σοβαρές επιφυλάξεις. Και με απόψεις όπως «δεν αισθάνομαι περήφανος που η παράταξή μου φέρνει τέτοιο νόμο», «οι Αμερικάνοι ζητάνε συλλήψεις χωρίς να νοιάζονται εάν θα παραπεμφθούν αθώοι», «η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια υπό τον έλεγχο της CIA και του FBI». Χαρακτηριστικό των αντιδράσεων ήταν ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σ. Βαλυράκης δήλωσε ότι αίρει για τον «τρομονόμο» την ψήφο εμπιστοσύνης του στην κυβέρνηση. Από την πλευρά τους οι βουλευτές της ΝΔ όχι μόνο εξέφρασαν τη συμφωνία τους στον «τρομονόμο» αλλά δεν έχαναν την ευκαιρία να ζητούν τη θέσπιση ακόμα πιο αυστηρών διατάξεων, όπως, για παράδειγμα, η παρακολούθηση ενός υπόπτου ακόμα και μέσα στο σπίτι του.

Τελικά όμως δεν κατέστη δυνατόν στην ψήφιση του «τρομονόμου» να τεθεί ο κάθε βουλευτής μπροστά στις ευθύνες του και να τοποθετηθεί προσωπικά με την ψήφο του. Κάτι τέτοιο θα γινόταν μόνο εάν προκαλούνταν η διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, κάτι που χρειάζεται αίτηση από 15 βουλευτές. Ομως, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΝ δε συμφώνησε με την πρόταση του ΚΚΕ (έχει 11 βουλευτές) για πρόκληση ονομαστικής ψηφοφορίας επί της αρχής του νομοσχεδίου και έτσι δεν καταγράφηκε, έστω για την ιστορία και όσα αντιδημοκρατικά ακολουθήσουν, η ψήφος ενός εκάστου βουλευτή.

«Δεν είχα την ευκαιρία να μελετήσω το νόμο. Από τις πολλές αντιδράσεις, όμως, που έχουν εκδηλωθεί, καταλαβαίνω ότι έρχεται να προστεθεί σε όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη σχέση πολιτών και κυβέρνησης. Από τις αντιδράσεις αντιλαμβάνομαι ότι η προσωπικότητα του καθενός τίθεται σε κίνδυνο».

«Είναι ένα απαράδεκτο νομοσχέδιο που οδηγεί στην ποινικοποίηση της πολιτικής δραστηριότητας και γενικά είναι ένα ακόμη δείγμα του αυταρχικού μοντέλου διακυβέρνησης που επιλέγεται προκειμένου να ελεγχθεί η δημόσια ζωή. Πρόκειται για μία εξέλιξη που στόχο έχει να πλήξει τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς μακρόχρονους αγώνες. Κι αυτούς ακριβώς τους αγώνες για διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και της επέκτασής τους θέλει η άρχουσα τάξη να χτυπήσει, με το πρόσχημα της δήθεν πάταξης της τρομοκρατίας».

«Ο δήθεν αντιτρομονόμος στρέφεται ευθέως ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες, ενάντια στο μαζικό λαϊκό κίνημα που δεν υποτάσσεται. Αψευδής μάρτυρας για τα παραπάνω είναι η έκφραση απόλυτης ικανοποίησης από τους Αμερικανούς.

Είναι επίσης το γεγονός ότι τα μέτρα καταστολής και αστυνόμευσης έχουν τελευταία ενταθεί και κινούνται ενάντια σε δραστήριους πολίτες, που προβάλλουν αντίσταση στην αντιλαϊκή λαίλαπα, και εκδηλώνονται με σωματική έρευνα και δημόσιο εξευτελισμό.

Το λαϊκό κίνημα μπορεί να τον καταστήσει ανενεργό, όπως έγινε και με τον αντιτρομοκρατικό νόμο της Νέας Δημοκρατίας».

«Οποιοσδήποτε νόμος που αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, θα πρέπει πριν απ' όλα να διαφυλάσσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δημοκρατικά θέσφατα. Δεν πρέπει να εξειδικεύεται σε μέτρα που θα καταπιέζουν ομάδες της κοινωνίας, το λαό, ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ούτε βέβαια ο τρομονόμος μπορεί να χρησιμοποιείται για να αντιμετωπίζονται λαϊκά κινήματα που διαδηλώνουν τη βούληση ή θέση τους σε ζητήματα της κοινωνίας».

«Η ελευθερία του πολίτη είναι υποχρέωση και του νόμου, εξάλλου και το Σύνταγμα αυτό επιβάλλει. Το να επιχειρείται ο περιορισμός της ελευθερίας και μάλιστα τη σημερινή εποχή, το 2001, είναι έξω από κάθε όριο λογικής. Ταυτόχρονα, με αυτόν τον νόμο επιχειρείται να περάσει η λογική της φίμωσης των πολιτών σε διάφορα ζητήματα, που έχουν να κάνουν και με τη δράση του. Εκτίμησή μου είναι ότι ο νόμος αυτός δε θα περάσει στην πράξη».

«Διαφωνούμε κατ' αρχήν με τον τρομονόμο σε ένα βασικό θέμα, αυτό της μη γνωστοποίησης του βασικού μάρτυρα κατηγορίας. Θεωρούμε ότι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο στοιχείο και θυμίζει άλλες εποχές... Είναι ένας νόμος που δε χρειάζεται. Η κοινωνία μας σήμερα έχει ανάγκη από περισσότερες ελευθερίες και δικαιώματα και όχι λιγότερα.

Εμείς ως Εργατικό Κέντρο είχαμε καλέσει όλα τα σωματεία της δύναμής μας να συμμετάσχουν ενεργά στο συλλαλητήριο ενάντια στην ψήφιση του νόμου που έγινε στην πλατεία Αριστοτέλους. Η δραστήρια κινητοποίηση όλων μας είναι προϋπόθεση για να ματαιωθεί η ψήφιση του νόμου. Πρέπει συλλογικά και συντονισμένα να αντισταθούμε στις προσπάθειες επιβολής αντιδημοκρατικών μέτρων που στρέφονται κατά των λαϊκών ελευθεριών και κύρια αυτών των εργαζομένων».

«Ο τρομονόμος μας φέρνει πίσω στη δεκαετία του '60, μας θυμίζει την οργάνωση "Καρφίτσα" και τους Γκοτζαμάνηδες. Ο λαός της Θεσσαλονίκης που έχει ζήσει από κοντά την ιστορία με τους Γκοτζαμάνηδες, αλλά και τον ηρωισμό και τη λεβεντιά αυτών που θυσιάστηκαν (Χαλκίδης, Λαμπράκης, Νικηφορίδης, Τσαρουχάς και άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι) για να ζούμε εμείς ελεύθεροι, καταδικάζει την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει τον ξενοκίνητο τρομονόμο.

Ο λαός της Θεσσαλονίκης παλεύει εδώ και δεκαετίες, από τη Μεταξική δικτατορία, ενάντια στις προσπάθειες καταπίεσης και φίμωσης του λαϊκού κινήματος. Γι' αυτό και σήμερα δίνουμε ξανά τη μάχη για να μην περάσουν τα σχέδια των ξένων αφεντικών και των υποτακτικών κυβερνητών μας για το φίμωμα του λαού και την καταπάτηση των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του».

«Με το νόμο αυτό μπορεί να κατηγορηθούν ως τρομοκράτες όλοι όσοι αγωνίζονται και κινητοποιούνται για τα δικαιώματά τους. Οι αγρότες που βρίσκονται στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής και βγαίνουν με τα τρακτέρ στους δρόμους για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους και να ζητήσουν τη λύση των προβλημάτων τους μπορεί να αντιμετωπιστούν ως τρομοκράτες. Το ίδιο οι συνδικαλιστές και οι αγροτιστές θα έχουν από πάνω τους τη δαμόκλεια σπάθη του τρομονόμου προκειμένου να αποθαρρυνθούν και να καθίσουν στα σπίτια τους. Με την έννοια αυτή, στόχος του νόμου αυτού αποτελούν και οι κινητοποιήσεις των αγροτών που πιστεύει η κυβέρνηση ότι με τον τρόπο αυτό μπορεί να τις αποτρέψει. Να είναι σίγουρη όμως ότι τα προβλήματα μάς οδηγούν στους δρόμους και κανένας τρομονόμος δε θα μας τρομάξει».

«Ως απλώς πολίτης, θα ήθελα να εκφράσω την οργή και την αγανάκτησή μου γιατί ο λεγόμενος τρομονόμος μάς ξαναγυρίζει στις χειρότερες μέρες του 20ού αιώνα. Ως παιδί έζησα το μετεμφυλιακό κράτος της βίας και της τρομοκρατίας. Τώρα στον 21ο αιώνα η Νέα Τάξη Πραγμάτων, σε αγαστή συνεργασία με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας, θέλει να μας οδηγήσει πάλι εκεί. Με πρόσχημα την τρομοκρατία - που συνήθως εμφανίζεται μόνο όπου και όταν βρίσκονται προ των θυρών νέα αντιλαϊκά μέτρα - χτυπιούνται βασικές πολιτικές και δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας. Η επίθεση στις βασικές κατακτήσεις του λαού μας, όπως υγεία, παιδεία, εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό βρίσκεται σε εξέλιξη. Είναι προφανές ότι εκεί στοχεύει ο τρομονόμος. Να καταπνίξει δηλαδή κάθε μορφή αντίστασης και αντίδρασης. Και από αυτή την επιχείρηση δεν εξαιρείται ο χώρος της ΤΑ, τον οποίο έχω την τιμή να υπηρετώ, όπου τα μέτωπα πάλης είναι πολλά.

Πιστεύω όμως ότι αυτή τη φορά δε θα τους περάσει. Τα μηνύματα που μας φτάνουν είναι πολύ ενθαρρυντικά. Σε κάθε μετερίζι αγώνα και στην ΤΑ ο λαός μας θα αναδείξει αγωνιστές πρωτοπόρους στην πάλη ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και όλοι μαζί θα στείλουμε στον κάλαθο της ιστορίας τον τρομονόμο και τη βάρβαρη Νέα Τάξη».

«Με το αίσθημα ευθύνης ενός πολίτη που ασχολείται με τα κοινά πρέπει να πω ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συντονισμένη επίθεση ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα του ελληνικού λαού, αλλά και των λαών σε παγκόσμια κλίμακα. Η επίθεση αυτή εκδηλώνεται στη χώρα μας στις εργασιακές σχέσεις με ψήφιση αντεργατικών νόμων, στην Παιδεία, στα ασφαλιστικά δικαιώματα με την προσπάθεια επιβολής μέτρων κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος.

Οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις φρενάρισαν προσωρινά τις προθέσεις της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε χρέος να αντισταθούμε οργανωμένα στις βουλές των ξένων κέντρων αποφάσεων που επιχειρούν τώρα με το λεγόμενο αντιτρομοκρατικό νόμο να ποδηγετήσουν ολόκληρο το δημοκρατικό κίνημα της χώρας μας. Ο πολίτης σήμερα βιάζεται από το κράτος και νομότυπα. Ολα αυτά είναι απόρροια της Συνθήκης Σένγκεν.

Η ελληνική νομοθεσία δεν έχει ανάγκη από αυστηρότερους νόμους. Εκείνο που χρειάζεται είναι μέτρα πρόληψης του εγκλήματος. Η πρόληψη όμως έρχεται με μέτρα εξυγίανσης της δημόσιας ζωής και κοινωνικών συνθηκών. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι η μόνη σωστή και επιβεβλημένη αντίδραση σ' αυτή την κατάσταση είναι να ενώσουμε τις φωνές μας και η "φωνή λαού" να γίνει "οργή Θεού". Για να έχουμε αύριο την ικανοποίηση ότι συμβάλαμε κι εμείς στην ανατροπή των πισοδρομικών σχεδίων που στοχεύουν στον εξανδραποδισμό όλων των ελεύθερων και δημοκρατικών συνειδήσεων».