«Με το αίσθημα ευθύνης ενός πολίτη που ασχολείται με τα κοινά πρέπει να πω ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συντονισμένη επίθεση ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα του ελληνικού λαού, αλλά και των λαών σε παγκόσμια κλίμακα. Η επίθεση αυτή εκδηλώνεται στη χώρα μας στις εργασιακές σχέσεις με ψήφιση αντεργατικών νόμων, στην Παιδεία, στα ασφαλιστικά δικαιώματα με την προσπάθεια επιβολής μέτρων κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος.

Οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις φρενάρισαν προσωρινά τις προθέσεις της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε χρέος να αντισταθούμε οργανωμένα στις βουλές των ξένων κέντρων αποφάσεων που επιχειρούν τώρα με το λεγόμενο αντιτρομοκρατικό νόμο να ποδηγετήσουν ολόκληρο το δημοκρατικό κίνημα της χώρας μας. Ο πολίτης σήμερα βιάζεται από το κράτος και νομότυπα. Ολα αυτά είναι απόρροια της Συνθήκης Σένγκεν.

Η ελληνική νομοθεσία δεν έχει ανάγκη από αυστηρότερους νόμους. Εκείνο που χρειάζεται είναι μέτρα πρόληψης του εγκλήματος. Η πρόληψη όμως έρχεται με μέτρα εξυγίανσης της δημόσιας ζωής και κοινωνικών συνθηκών. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι η μόνη σωστή και επιβεβλημένη αντίδραση σ' αυτή την κατάσταση είναι να ενώσουμε τις φωνές μας και η "φωνή λαού" να γίνει "οργή Θεού". Για να έχουμε αύριο την ικανοποίηση ότι συμβάλαμε κι εμείς στην ανατροπή των πισοδρομικών σχεδίων που στοχεύουν στον εξανδραποδισμό όλων των ελεύθερων και δημοκρατικών συνειδήσεων».