Κάποτε κυκλοφορούσε και ως ανέκδοτο, αλλά σήμερα δεν αποτελεί παρά μια τραγική πραγματικότητα: «Οταν φυσάει καιγόμαστε κι όταν δε φυσάει πνιγόμαστε από το νέφος»!

Ο φαύλος κύκλος άνοιξε και φέτος το καλοκαίρι - τι τραγική ειρωνεία! - ακριβώς την παραμονή της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος. Ανοιξε με την πρώτη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή του Ωρωπού, μετατρέποντας σε γκρίζα στάχτη 20.000 στρέμματα καταπράσινου δάσους και περίπου 50 - αυθαίρετα και μη - σπίτια.

Ο φαύλος κύκλος άνοιξε και πλέον είναι πολύ δύσκολο να κλείσει... Εχει φροντίσει γι' αυτό η εγκληματική αντιδασική πολιτική της κυβέρνησης. Οι πολιτικές της επιλογές είναι ακριβώς εκείνες που βάζουν μπουρλότο στο δασικό πλούτο της χώρας, πότε με τις ανεξέλεγκτες εντάξεις στα Σχέδια Πόλης, πότε με τη διάλυση κάθε οργάνωσης πυροπροστασίας και προπάντων με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και όποιο προδιαγεγραμμένο νομοθετικό τερατούργημα επακολουθήσει από δω και στο εξής. Η πολιτική αυτή είναι που παρέχει ακλόνητο άλλοθι στους εμπρηστές, τους καταπατητές και τους οικοπεδοφάγους, που τους οπλίζει - κυριολεκτικά - το χέρι...

Η κυβέρνηση δεν ακολουθεί την πολιτική αυτή από υποτιθέμενη ανικανότητα (αυτό, άλλωστε, είναι άλλοι αυτοί που θα το κρίνουν), αλλά συνειδητά, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις άνομες πελατειακές της σχέσεις και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που τη στηρίζουν. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η πλήρης εγκατάλειψη κατάρτισης του Εθνικού Δασολογίου της χώρας, που επέβαλε το 1997 το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ ο υπουργός Γεωργίας τροποποίησε ακόμη και το νόμο προκειμένου να μην τον εφαρμόσει; Και πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς την εμμονή της - μαζί και του κόμματος της ΝΔ - για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, παρά τη θύελλα των αντιδράσεων και το κίνημα που αναπτύχθηκε από εκατοντάδες μαζικές οργανώσεις και επώνυμους επιστήμονες και δικαστικούς λειτουργούς, παρά μια συνειδητή πράξη προκειμένου η προστασία των δασών να τεθεί στο περιθώριο; Και βέβαια, το εγχείρημα αυτό δεν το έκανε χωρίς υστεροβουλία. Ηδη το υπουργείο Γεωργίας ετοιμάζεται να ξαναεμφανίσει το περιβόητο αντιδασικό νομοσχέδιο - που εδώ και δέκα τουλάχιστον χρόνια κυκλοφορεί, αποσύρεται, ανασυντάσσεται σαν «Φαντομάς» - και με βάση το οποίο 49.000.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων τίθενται εκτός συνταγματικής προστασίας και οδηγούνται στην τσιμεντοποίηση...

Κι όμως. Αν η κυβέρνηση ήθελε να προστατεύσει το δασικό πλούτο της χώρας, θα μπορούσε άνετα να υιοθετήσει το ομόφωνο πόρισμα στο οποίο κατέληξε την περίοδο 1991 - 1993 η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή που διερεύνησε το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών και πρότεινε, μεταξύ των άλλων, την ίδρυση και λειτουργία Ενιαίου Φορέα Ανάπτυξης - Διαχείρισης - Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος.

Αντί αυτών, ψήφισε το νόμο 2612/1998 ο οποίος ουσιαστικά διέλυσε κάθε έννοια οργάνωσης της δασοπυρόσβεσης. Το αποτέλεσμα είναι σε όλους γνωστό: Στη διάρκεια της εφαρμογής του, δηλαδή το διάστημα 1998 - 2000, 5.200.000 στρέμματα δασών έγιναν στάχτη!

Η αντιδασική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση φαίνεται όχι μόνο από την εγκατάλειψη του Δασολογίου ή την απονέκρωση των δασικών υπηρεσιών, αλλά και από το γεγονός ότι η χώρα μας αναδεικνύεται και σε ουραγό της Ευρώπης στις αναδασώσεις. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ, η χώρα μας την τετραετία 1995 - 1998 πραγματοποίησε τόσες αναδασώσεις, όσες η Πορτογαλία μέσα σε 6 μήνες. Το διάστημα, δηλαδή, αυτό πραγματοποίησε αναδασώσεις σε 2.050 εκτάρια, ενώ η Πορτογαλία πραγματοποιεί αναδασώσεις 5.000 εκταρίων το χρόνο. Τα στοιχεία επίσης που δίνει η Ενωση Ελλήνων Δασοπόνων είναι χαρακτηριστικά: Το διάστημα 1998 - 2000, 5.100 πυρκαγιές αποτέφρωσαν 5.200.000 στρέμματα, ενώ αναδασώθηκαν μόλις 60.000! Η κατάσταση, όμως αυτή φαίνεται πως είναι διαχρονική, αφορά όλες τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις, αφού σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία από το 1955 ως το 2000, ενώ κάηκαν 32.844.340 στρέμματα αναδασώθηκαν μόλις 2.662.938, ούτε το 10% δηλαδή!

Πέρσι κάηκαν από τις πυρκαγιές 3.500.000 στρέμματα δασών, δασικών και αγροτικών εκτάσεων. Πόσα θα κάψει φέτος η εμπρηστική κυβερνητική πολιτική;