Συγκεκριμένα, χτες, ο πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορος Σεβαστίδης, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του ΔΣ, ενημέρωσε πως, σύμφωνα με το καταστατικό της Ενωσης, οι εκλογές πρέπει να γίνουν Μάη ή Ιούνη. Παρουσίασε έγγραφο του ΕΟΔΥ από το οποίο προκύπτει ότι οι αρχαιρεσίες μπορούν να γίνουν κανονικά με την τήρηση μέτρων ασφαλείας. Ομως, συνάντησε την αντίδραση των 9 μελών του ΔΣ σε αυτό το ενδεχόμενο, τα οποία επέμεναν ότι δεν μπορούν να γίνουν εκλογές λόγω κορονοϊού. Γι' αυτόν το λόγο ο πρόεδρος πρότεινε την εναλλακτική λύση οι εκλογές να γίνουν Ιούλη ή έστω αρχές Σεπτέμβρη. Ομως, και πάλι υπήρξε άρνηση. Επιπλέον, ο πρόεδρος της Ενωσης εξήγησε στη συνεδρίαση του ΔΣ ότι οι εκλογές μπορούν να γίνουν με «σπαστά» εκλογικά τμήματα που σημαίνει πρακτικά πως για 900 ψηφοφόρους σε 4 εκλογικά τμήματα, προκύπτουν 225 σε κάθε τμήμα, δηλαδή, 15 ψηφοφόροι την ώρα!

Το ότι η επίκληση της προστασίας από τον κορονοϊό από τα 9 μέλη του ΔΣ είναι προσχηματική αποδεικνύεται και από το εξής γεγονός: Μέσα στο Μάη θα συνέλθουν οι Ολομέλειες των δικαστηρίων της χώρας για να καταρτίσουν τα Τμήματα Διακοπών. Που σημαίνει ότι, για παράδειγμα, στην Αθήνα, θα συγκεντρωθούν σε έναν χώρο 150 δικαστές προκειμένου να γίνει κάτι τέτοιο, τηρώντας βεβαίως όλα τα μέτρα προστασίας, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.

Ομως, λίγο αργότερα αποκαλύφθηκε η μεθόδευση, όταν οι 9 δικαστές είπαν πως θα προσφύγουν στο δικαστήριο την 1η Ιούνη προκειμένου να οριστεί δοτή διοίκηση. Κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ μετά τη χούντα! Στόχος είναι να διοριστεί ΔΣ με τέτοια σύνθεση ώστε να «πάρει» και το προεδρείο! Η εμπλοκή του υπουργού Δικαιοσύνης ώστε να πάρει τέτοια τροπή το θέμα εκθέτει ανεπανόρθωτα την ίδια την κυβέρνηση. Ο υπουργός αρνείται επίμονα την πρόταση τριών Ενώσεων Δικαστών (Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, Ενωση Ελεγκτικού Συνεδρίου και Ενωση Νομικού Συμβουλίου του Κράτους) να παρατείνει τη θητεία τους, την ίδια στιγμή που το έχει κάνει για μια σειρά από σωματεία, εργοδοτικές ενώσεις, ομοσπονδίες κ.λπ. Ο λόγος; Προφανής. Η κυβέρνηση συμμετέχει στα «μαγειρέματα» με σκοπό να διαμορφώσει το συσχετισμό που θέλει στο ΔΣ της Ενωσης, χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των δικαστών.

Αφορμή είναι η πρόσφατη έκδοση «ΓΙΟΥΡΑ - Ματωμένη Βίβλος» που κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή». Μια έκδοση που προσφέρει «πολύτιμη αγωνιστική εμπειρία, πλούσια αγωνιστικά διδάγματα, δύναμη και αντοχή στον αγώνα για ανθρώπινη ζωή απέναντι στη βαρβαρότητα», σημειώνει ο Δ. Γόντικας, τονίζοντας ότι πρόκειται για «βιβλίο - φροντιστήριο αγώνα». Ο αναγνώστης του θα μάθει για την ιστορία της Γυάρου, από την ίδρυσή της ως φυλακής για τους πολιτικούς κρατούμενους το 1947, αλλά και την ιστορία του ίδιου του βιβλίου, που γράφτηκε από τους κρατούμενους, κάτω από τη μύτη του χωροφύλακα και του βασανιστή, αποτυπώνοντας την καθημερινότητά τους. Το βιβλίο τυπώθηκε παράνομα το 1952 από το ΚΚΕ, και πρόκειται για έναν πραγματικό άθλο, σημειώνει ο Δ. Γόντικας. Αναφερόμενος στο έπος των αλύγιστων της ταξικής πάλης, δίνει στοιχεία από τις χιλιάδες διώξεις που υπέστη το ΚΚΕ, τις εκτελέσεις κομμουνιστών, τις δίκες και καταδίκες, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «πηγή δύναμης για τους χιλιάδες κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές που στάθηκαν ακλόνητοι στις εξορίες, στις φυλακές και τα εκτελεστικά αποσπάσματα είναι η ακλόνητη αφοσίωση στο δίκιο της εργατικής τάξης, η πεποίθηση ότι η εργατική τάξη για να απαλλαγεί από τα δεσμά της πρέπει να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ούτε αιώνιος ούτε παντοδύναμος».

Οσο για τα πολύτιμα διδάγματα που δίνει η μελέτη των σχετικών εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής», σημειώνει ότι η αστική τάξη, προκειμένου να συνεχίσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και του λαού, δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, αλλά και ότι σε κρίσιμες στιγμές της αναμέτρησής της με το εργατικό κίνημα συστρατεύει όλα τα αστικά κόμματα. Ομως, όπως αναφέρει ο Δ. Γόντικας, η εργατική τάξη, το κίνημά της έδειξαν ότι έχουν τεράστια δύναμη και αν τη συνειδητοποιήσουν μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω. «Οι αγώνες και οι θυσίες θα δικαιωθούν, το ΚΚΕ είναι κόμμα Μπελογιάννηδων, Σουκατζίδηδων και της Ηλέκτρας!», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Γεννημένη στην Αθήνα, παιδί εργατικής οικογένειας, η Καίτη εργάστηκε και η ίδια ως εργατοϋπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα. Στις αρχές του 1975 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και το 1977 στο Κόμμα, στις Οργανώσεις της Νέας Φιλαδέλφειας. Εκτοτε αφιέρωσε όλη τη ζωή της στο ΚΚΕ, με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια. Υπήρξε Γραμματέας της Βορειοδυτικής Αχτίδας και μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ. Ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση με την ΕΣΑΚ, αλλά και στην ΕΠΗΕΑ. Από το 1988, ήταν χρεωμένη στον «Ριζοσπάστη» και στο εκδοτικό του Κόμματος, τη «Σύγχρονη Εποχή».

Υπήρξε μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών, της διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη» και υπεύθυνη της «Σύγχρονης Εποχής», συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη των εκδόσεων, του πολιτικού βιβλίου, στο ανέβασμα της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη» και της ΚΟΜΕΠ. Εγινε έτσι παράδειγμα για όλους τους συντρόφους που είμαστε χρεωμένοι σε αυτό το καθήκον. Στα Συνέδρια 19ο και 20ό εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ενα χρόνο μετά, οι σύντροφοι εργαζόμενοι στη «Σύγχρονη Εποχή» και τον «Ριζοσπάστη» στεκόμαστε στις επάλξεις και συνεχίζουμε την προσπάθεια για να φτάσουμε το εκδοτικό του Κόμματος, την εφημερίδα του, τα έντυπά του ψηλά, εκεί που επιτάσσουν οι ανάγκες της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης με την άρχουσα τάξη. Δίνουμε τη μάχη για τη βελτίωση της παραγωγής του πραγματικά προοδευτικού πολιτικού, ιστορικού και λογοτεχνικού βιβλίου, για τη βελτίωση του «Ριζοσπάστη», της ΚΟΜΕΠ, του «Οδηγητή», για να προσφέρουμε στους εργαζόμενους εκδόσεις που αναδεικνύουν τον πραγματικό τους αντίπαλο, που φωτίζουν τη διέξοδο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Στη μνήμη της η «Σύγχρονη Εποχή» οργανώνει εκδήλωση στις 3 Ιούνη στις 6.30 μ.μ., στο χώρο του βιβλιοπωλείου της στην Αθήνα (Μαυροκορδάτου 3).