Ενα ακόμα δείγμα αυτής της θανατηφόρας ρύπανσης αποτελεί η εμφάνιση, τις τελευταίες μέρες, χιλιάδων ψαριών που ξεβράστηκαν νεκρά στην επιφάνεια του ποταμού, μην μπορώντας να ανασάνουν μέσα στα μολυσμένα νερά του. Το «φαινόμενο» των νεκρών ψαριών, που παρατηρείται για πολλοστή φορά την τελευταία 15ετία, έλαβε χώρα στη διαδρομή του ποταμού μέσα στο νομό Τρικάλων (κοντά στα χωριά Μεγάλα Καλύβια), σε κοντινές αποστάσεις από τυροκομικές και άλλες βιομηχανίες της περιοχής, για τις οποίες, στο παρελθόν, υπήρξαν καταγγελίες ότι μολύνουν με τα λύματά τους το ποτάμι, χωρίς, όμως, ποτέ να ληφθούν ουσιαστικά και δραστικά μέτρα από τους αρμοδίους των κυβερνήσεων και της Τοπικής Διοίκησης εναντίον τους.

Οι επιπτώσεις από τη ρύπανση του Πηνειού είναι τεράστιες και πολύπλευρες. Δεν είναι μόνο ότι υποβαθμίζεται το περιβάλλον της περιοχής, καθώς ο Πηνειός αποτελούσε πηγή ζωής για τη χλωρίδα και την πανίδα της Θεσσαλίας και ανάσα δροσιάς στον καυτό θεσσαλικό κάμπο αλλά προκαλούνται και μεγάλοι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία. Από τα νερά του ποταμού αρδεύονται χιλιάδες στρέμματα γεωργικών εκτάσεων και η ρύπανση μεταφέρεται, μέσω της τροφικής αλυσίδας, σε χιλιάδες ανθρώπους, καθώς με τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στα χωράφια που αρδεύονται από τον Πηνειό τρέφονται εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές, όχι μόνο στη Θεσσαλία, αλλά και σ' όλη την Ελλάδα.

Από την πλευρά της, η Τοπική Διοίκηση της περιοχής, διαχρονικά, είτε σιωπά πλήρως, ή αρκείται στη διαπίστωση του προβλήματος και περιορίζεται σε «κλαψουρίσματα» και «μοιρολόγια», χωρίς να παίρνει τα μέτρα που έχει στη δικαιοδοσία της και, προπάντων, χωρίς να κινητοποιεί τους κατοίκους στην κατεύθυνση της αγωνιστικής διεκδίκησης μέτρων από την πολιτεία.

Με δεδομένη την κρατική αδιαφορία και την «αυτοδιοικητική» αδράνεια, το βάρος του αγώνα για τη σωτηρία του Πηνειού πέφτει στις πλάτες των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι θα πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους, διεκδικώντας, αγωνιστικά, τη λήψη άμεσων μέτρων για την ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος, στοχεύοντας ταυτόχρονα τον πραγματικό αντίπαλο που είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, το καπιταλιστικό κέρδος, που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Μάλιστα, θα πρέπει να κινηθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, γιατί αν συνεχιστεί για λίγο καιρό ακόμα η ίδια κατάσταση, τότε η οικολογική καταστροφή θα είναι μη αναστρέψιμη...

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμαριάς στις 18 Μάη συνεδρίασε με θέμα τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση της μαρίνας της Αρετσούς σε ιδιώτη επενδυτή για «αξιοποίηση» για τα επόμενα 40-50 χρόνια. Στην εκχώρηση συμφώνησαν οι παρατάξεις του δημάρχου και της αντιπολίτευσης, που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση στο λαό ότι το κοινωνικό καλό εξυπηρετείται μέσα από τα κέρδη του μεγαλοεπιχειρηματία.

Την ξεκάθαρη διαφωνία της εξέφρασε η «Λαϊκή Συσπείρωση», αναδεικνύοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είναι σε βάρος του λαού. Μεταξύ άλλων, η «Λαϊκή Συσπείρωση» αναφέρει: «Η παραχώρηση αυτή έχει τη βάση της στην πολιτική που μετατρέπει όλα τα κοινωνικά αγαθά (Υγεία, Παιδεία, περιβάλλον κ.ά.) σε εμπόρευμα και αφαιρεί από το λαό τη δυνατότητα να τα απολαμβάνει ελεύθερα, όπως το δικαιούται. Με την παραχώρηση, που θα συμπαρασύρει εξελίξεις σε όλο το παραλιακό μέτωπο, η μαρίνα θα μετατραπεί από χώρο αναψυχής σε χώρο ελλιμενισμού και ανεφοδιασμού καυσίμων για μεγάλα πολυτελή σκάφη, με στόχο να προσελκύσουν τουρίστες υψηλού καταναλωτικού προφίλ».

Κόντρα σε αυτή την προοπτική, η «Λαϊκή Συσπείρωση» διεκδικεί: Την ένταξη της περιοχής της μαρίνας της Αρετσούς στα όρια ΠΕΠ (Περιοχή Ειδικής Προστασίας) του παράκτιου μετώπου της Καλαμαριάς, προκειμένου να διαφυλαχθεί από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Καμία παραχώρηση οποιουδήποτε τμήματος του παραλιακού μετώπου σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Αμεση ανανέωση, επ' αόριστον, του χρησιδάνειου από την ΕΤΑΔ προς τον δήμο, για την πλαζ, το Ρεμέτζο, το καφενείο του Ψαρά και την Προποντίδα, με παράλληλη διεκδίκηση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης για αναβάθμιση και αξιοποίηση των υπαρχουσών υποδομών προς όφελος του συνόλου του λαού της Καλαμαριάς.

Ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του ΔΣ για τα προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό, αλλά και ιδιαίτερα ζητήματα για την Κεφαλονιά, έστειλε προς τις πολιτειακές και πολιτικές αρχές ο Σύλλογος Φαρακλάδων «Η Εύγερος» Κεφαλονιάς.

Πιο συγκεκριμένα, σε ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης για τα σοβαρά και χρονίζοντα προβλήματα της Κεφαλονιάς σημειώνεται: «Να μη μεταφερθούν σκουπίδια και είδη ανακύκλωσης από το ένα νησί στο άλλο. Να δημιουργηθεί επιστημονική μονάδα λειτουργίας με διαδημοτική διαχείριση σε κάθε νησί του Ιονίου, σε σωστό σημείο που η εναπόθεση και ανακύκλωση δεν θα θίγουν την υγεία των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος. Τα προβλήματα που προκάλεσαν οι σεισμοί το 2014 να επιλυθούν εδώ και τώρα. Είναι ντροπή να υπάρχουν κατεστραμμένα σχολεία και οι μαθητές να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ δίπλα στη θάλασσα. Να υπάρχουν κατεστραμμένοι δρόμοι, κοπή συγκοινωνίας κ.ά. Κατοχυρώστε τώρα το Αλσος Λαυράγκα σε διατηρητέο μνημείο με λυόμενο μεταλλικό υπαίθριο θέατρο για εκδηλώσεις και αναστήλωση του σπιτιού του Διονύση Λαυράγκα σε μουσείο Μουσικής. Σοβαρά προβλήματα Υγείας, Παιδείας, εργασίας (εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι). α) Εκλεισαν τα Κέντρα Υγείας. β) Τα Νοσοκομεία Μαντζαβινάτειο Ληξουρίου και Αργοστολίου αποδυναμώθηκαν σε γιατρούς, νοσοκόμους, εργατικό προσωπικό, από κρεβάτια και επιστημονικό υλικό που μεταφέρονται στο Ρίο, που δώρισαν οι απόδημοι Κεφαλονίτες. Η αγροτική παραγωγή νησιών να επανέλθει, όπως μελίσσια, ελαιοτριβεία και άλλα φυσικά προϊόντα. Να επανέλθουν οι ανεμόμυλοι».