ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Μάη 2001
Σελ. /32
ΠΑΙΔΕΙΑ

Η επόμενη μέρα μετά την ομολογουμένως εσπευσμένη ψήφιση, από την κυβερνητική πλειοψηφία, του νόμου - απάτη, που παρουσιάστηκε ως ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, δημιουργεί μια ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα και τα παιδιά της, καθώς μετά την αντιδραστική μεταρρύθμιση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που ενέτεινε τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, στο στόχαστρο του κεφαλαίου μπαίνει πιο στοχοπροσηλωμένα αυτή τη φορά η ανώτατη εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση έσπευσε να παρουσιάσει έργο προκειμένου να αξιολογηθεί κατά τη Σύνοδο των υπουργών Παιδείας, στην Πράγα, την Παρασκευή και το Σάββατο, όπου συζητήθηκε η πορεία εφαρμογής της Διακήρυξης της Μπολόνια.

Η «κατωτατοποίηση» των ΑΕΙ και ΤΕΙ, που επιτυγχάνεται με την ένταξη των ΤΕΙ, χωρίς καμία αναβάθμιση, στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ανοίγει και τυπικά τον κύκλο της εφαρμογής των αποφάσεων της Μπολόνια για την υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών των ΑΕΙ, αφού τα πτυχία των ΤΕΙ, όσον αφορά στον πρώτο τίτλο, εξισώνονται σε μια προοπτική με αυτά των ΑΕΙ. Η λογική των προπτυχιακών σπουδών είναι στην κατεύθυνση μιας ακόμη πιο ληξιπρόθεσμης, πρακτικίστικης και «ευέλικτης» γνώσης, κατόπιν εισαγωγής και των πιστωτικών μονάδων (που προβλέπονται επίσης από την Μπολόνια). Δηλαδή χαμηλής ποιότητας και κόστους σπουδές και ένα κυνήγι καταρτίσεων και δεξιοτήτων. Ετσι σηματοδοτείται μια προς τα κάτω ισοπέδωση όλων, και ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται ο αναχρονιστικός διαχωρισμός επιστήμης και τεχνολογίας.

Ηδη, πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση, υπήρξαν σημαντικές αντιδράσεις από την πανεπιστημιακή κοινότητα, τόσο για τον εμπαιγμό του ψευτοδιαλόγου, όσο και για την ουσία των σχεδιασμών της κυβέρνησης. Το κίνημα που αναπτύχθηκε, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές στα πανεπιστήμια και τις σχολές, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το αντιπάλεμα των συνεπειών αυτής της εξέλιξης, που άμεσα θα φανούν, για κοινή πάλη ενάντια στην υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης.

ΝΟΜΟΣ - ΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΙ
Βαθαίνει η αντιδραστική επίθεση στην Παιδεία

Ανακοίνωση του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ για την ψήφιση του νομοσχεδίου από την κυβερνητική πλειοψηφία

Με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ΤΕΙ από την κυβερνητική πλειοψηφία, αρχίζει και τυπικά ο κύκλος της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μιας αναδιάρθρωσης που αποτελεί συνέχεια των αντιεκπαιδευτικών νόμων Αρσένη για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχει τα ίδια με αυτούς χαρακτηριστικά:

  • Την υποβάθμιση του όποιου μορφωτικού ρόλου της εκπαίδευσης.
  • Τη βίαιη εξώθηση της πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων σε μια ρηχή και τυποποιημένη κατάρτιση, για μια μερική και ληξιπρόθεσμη απασχόληση και
  • τη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης με επιχειρηματικά -ανταγωνιστικά κριτήρια.

Ο υπουργός Παιδείας ψεύδεται ασύστολα όταν δηλώνει ότι πρόκειται για εθνική πολιτική. Πρόκειται για την κατά γράμμα προσαρμογή στις απαιτήσεις των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ και των μονοπωλίων, όπως εκφράστηκαν στη «Διακήρυξη της Μπολόνια». Ο νόμος για τα ΤΕΙ προωθήθηκε εσπευσμένα και σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ενδιαφερομένων σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, ενόψει της Συνόδου των Υπουργών Παιδείας της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε δυο μέρες μετά την ψήφισή του στην Πράγα, με σκοπό τον έλεγχο της υλοποίησης των αποφάσεων της Μπολόνια. Η ψευδεπίγραφη «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ αποτελεί το Δούρειο Ιππο για:

  • Τη συρρίκνωση της διάρκειας των προπτυχιακών σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στα τρία χρόνια και τη μετατροπή τους σε μια ταχύρυθμη κατάρτιση για τις «ανάγκες της αγοράς».
  • Την πλήρη αποσύνδεση των πτυχίων από το κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία.
  • Την επιβολή ενός αυταρχικού συστήματος μονοπωλιακού ελέγχου των ανώτατων ιδρυμάτων και της έρευνας, με πρόσχημα την «αξιολόγηση».
  • Την ενίσχυση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση. Η ανώτατη εκπαίδευση γίνεται στην ουσία τεταρτοβάθμια. Μετατοπίζεται, για πολύ λιγότερους, στα μεταπτυχιακά, αντί υψηλών διδάκτρων και κατόπιν αυστηρών επιλεκτικών διαδικασιών.

Στόχος αυτής της πολιτικής είναι η προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και των εργασιακών σχέσεων. Είναι η προώθηση της «απασχολησιμότητας» μέσα από τη δημιουργία ενός πολυάριθμου στρώματος φτηνών και εναλλασσόμενων στην ανεργία εφαρμοστών της τεχνολογίας, που θα αδυνατούν να την κατανοήσουν, η δημιουργία πειθήνιων «Ευρωπαίων πολιτών», χωρίς δικαιώματα και με την ψευδαίσθηση του πανεπιστημιακού τίτλου.

Από τις εξελίξεις αυτές βλάπτονται όχι μόνο τα ΑΕΙ, αλλά και τα ίδια τα ΤΕΙ. Γιατί διατηρείται η διάκρισή τους από τα πανεπιστήμια, με τα οποία καλούνται να «ανταγωνιστούν» κάτω από άνισους όρους, εφόσον δεν τους παρέχονται οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις. Υποβαθμίζεται το σύνολο των ανώτατων ιδρυμάτων μας έναντι των ισχυρών πανεπιστημίων της ΕΕ, γιατί στα πλαίσια του γενικότερου καταμερισμού της καταδικάζονται σε ρόλο συμπληρωματικό και υποδεέστερο. Ζημιώνεται η πλειοψηφία των αποφοίτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ, γιατί θα χειροτερεύσουν οι όροι της εκπαίδευσης και της εργασίας τους, θα ενισχυθεί η εκμετάλλευσή τους. Προπαντός όμως από τις εξελίξεις αυτές υπονομεύεται βαθιά η εξέλιξη και η κοινωνική αποστολή της επιστήμης και του επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας, υποσκάπτεται η προοπτική μιας κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Το επόμενο διάστημα και όσο θα βαθαίνει η αντιδραστική επίθεση στην ανώτατη εκπαίδευση, η κρίση της θα αναπαράγεται και θα οξύνεται. Οι αγώνες αντικειμενικά θα συνεχιστούν. Προϋπόθεση για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητά τους είναι η συνειδητοποίηση από την κοινότητα των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, από το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, τους φοιτητές και τους σπουδαστές, ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που τους ενώνουν, από εκείνα που, τεχνητά, τους διαχωρίζουν. Πως ο πραγματικός τους αντίπαλος είναι η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που μόνο μέσα από τον κοινό τους αγώνα και τη σύνδεσή του με το γενικότερο αγώνα του λαού μας για τα εργασιακά, δημοκρατικά και άλλα κοινωνικά δικαιώματα, μπορεί να ανατραπεί. Αλλωστε η ίδια η τραγελαφική περιπέτεια του νομοσχεδίου - απάτη, με τις διαρκείς τροποποιήσεις και προσθαφαιρέσεις παραγράφων, απέδειξε ότι σ' αυτή την πολιτική δε χωρούν μερεμετίσματα. Η διέξοδος βρίσκεται στην καθιέρωση δημόσιας και δωρεάν Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς τις αναχρονιστικές διακρίσεις που αναπαράγουν τις αλληλοκαλύψεις και την ανισοτιμία των ΑΕΙ-ΤΕΙ, χωρίς κατηγοριοποιήσεις ανάμεσα σε ιδρύματα, τμήματα, φοιτητές και διδακτικό προσωπικό, χωρίς την αντιεπιστημονική, ταξική, διάσπαση των σπουδών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο ειδίκευσης. Βρίσκεται στην πάλη όλου του λαού μας για μια ανώτατη εκπαίδευση στην υπηρεσία των σύγχρονων απαιτήσεών του και της εξέλιξης της επιστήμης, σαν συνέχεια των αναγκαίων ριζικών τομών στις προηγούμενες βαθμίδες που πρόβαλαν οι μεγαλειώδεις μαθητικές κινητοποιήσεις.

Βρίσκεται γενικότερα στην πάλη για μια κοινωνία που θα ενδιαφέρεται να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας μας, ώστε να εξασφαλίσει την πρόοδο και την ευημερία του συνόλου του λαού και όχι μιας μικρής μειοψηφίας του.

Προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς

Στην Πράγα «βαθμολογείται» η υποταγή των κυβερνήσεων στις επιταγές του κεφαλαίου

Την Παρασκευή 18 Μάη οι υπουργοί Παιδείας των Ευρωπαϊκών χωρών, συγκεντρώθηκαν στην Πράγα μαζί με εκπροσώπους Πανεπιστημίων και εμπειρογνώμονες και συζήτησαν για την αλλαγή του εκπαιδευτικού τοπίου στην ανώτατη εκπαίδευση στην Ευρώπη με την εφαρμογή ενιαίων πολιτικών. Αντικείμενο της συνάντησης είναι η πορεία εφαρμογής των (κατά τ' άλλα μη δεσμευτικών...) όρων της Μπολόνια και να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα στην εκπλήρωση των επιταγών του πολυεθνικού κεφαλαίου για την ανώτατη εκπαίδευση.

Από την υπογραφή της διακήρυξης της Μπολόνια μέχρι τη σύνοδο της Πράγας, οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν δεσμευτεί να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο για την επεξεργασία της διακήρυξης, ώστε να φτάσουν στην Πράγα με συγκεκριμένες προτάσεις για την καλύτερη εφαρμογή των όρων της Μπολόνια. Οπως δηλώνεται στα κείμενα εργασίας τα οποία συνοδεύουν την επεξεργασία της διακήρυξης, από τη σύνοδο της Πράγας δεν αναμένεται μια νέα διακήρυξη αλλά η λήψη αποφάσεων για να προχωρήσει η δημιουργία του λεγόμενου ενιαίου ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού χώρου σε ένα άλλο στάδιο.

Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη δημιουργία του ενιαίου Ευρωπαϊκού χώρου, στο πλαίσιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, καθώς κανένας δεν κρύβει ότι στόχος είναι η στενότερη πια σύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς, είχαν χαραχτεί τρία χρόνια πριν, όταν υπογράφτηκε η διακήρυξη της Σορβόννης. Η διακήρυξη για «τον εναρμονισμό της δομής του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης» υπογράφτηκε στις 25 Μάη 1998 στη Σορβόννη από τους υπουργούς Παιδείας της Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Μεγ. Βρετανίας, χώρες, οι οποίες έχουν μακρά παράδοση στην «εισαγωγή» εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών από όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και που φροντίζουν να διατηρήσουν οι ίδιες το επίπεδο σπουδών τους. Αυτές ήταν που πρωτοπαρουσίασαν την ιδέα ενός ενιαίου ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού χώρου. «Προχωράμε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών στις συνθήκες εκπαίδευσης και απασχόλησης, σε μία διαφοροποίηση των κύκλων επαγγελματικής καριέρας, με την εκπαίδευση και την κατάρτιση διά βίου να γίνονται ξεκάθαρα υποχρέωση», ομολογείται εισαγωγικά στη διακήρυξη. Ανάμεσα στα όσα προβλέπει, είναι η δημιουργία ενός συστήματος δύο κύκλων σπουδών, προπτυχιακό και μεταπτυχιακό, που θα αναγνωρίζονται διεθνώς μέσα από ένα σύστημα πιστωτικών μονάδων και εξαμήνων. Και στο προπτυχιακό και στο μεταπτυχιακό επίπεδο, οι φοιτητές θα πρέπει, σύμφωνα με τη διακήρυξη, να ενθαρρύνονται να σπουδάζουν τουλάχιστον ένα εξάμηνο έξω από τη χώρα τους ενώ αντίστοιχα προβλέπονται και για το προσωπικό των Πανεπιστημίων.

Σταθμός στην επεξεργασία της διακήρυξης της Μπολόνια στο δρόμο προς την Πράγα, αποτελεί η συνάντηση των ευρωπαϊκών συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης που συνήλθε στη Σαλαμάνκα στις 29 και 30 Μάρτη του 2001 και επιχειρεί να κάνει τα συμπεράσματά της σημείο αναφοράς στη Σύνοδο της Πράγας. Αλλωστε, αρχικός στόχος της ήταν η κινητοποίηση των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης να παίξουν ρόλο στη διαδικασία υλοποίησης της Μπολόνια. Οι ομάδες εργασίας που δούλεψαν σε αυτή τη συνάντηση η οποία όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι διοργανωτές είχε πολιτικό στόχο, κατέληξαν σε 10 βασικές θέσεις, οι οποίες έρχονται να υποστηρίξουν το πνεύμα της Μπολόνια. Ανάμεσα στα συμπεράσματα που οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων της Ευρώπης ζητούν να ληφθούν υπόψη στην Πράγα είναι η αυτονομία των πανεπιστημίων όχι μόνο στο σχεδιασμό των στόχων, των προγραμμάτων σπουδών, τη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων, αλλά και αυτονομία στον εντοπισμό οικονομικών πόρων και την επιλογή εταίρων σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο στην έρευνα και τη διδασκαλία. Επίσης, η συνάντηση της Σαλαμάνκα ζητά ελαστικότητα των προγραμμάτων σπουδών και ανάπτυξη των ατομικών δεξιοτήτων των φοιτητών τους με στόχο την απασχολησιμότητά τους, κινητικότητα στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό χώρο, καθιέρωση των κύκλων σπουδών και των πιστωτικών μονάδων όχι μόνο στην εκπαίδευση, αλλά και στην αγορά εργασίας, διασφάλιση και πιστοποίηση της ποιότητας μέσα από μία αξιολόγηση που θα προάγει κατ' αρχάς τον ανταγωνισμό και κινητικότητα φοιτητών και προσωπικού.

Τα άλλα κόμματα για τις αναδιαρθρώσεις

Οι τοποθετήσεις της Νέας Δημοκρατίας για τα θέματα της Παιδείας και ειδικότερα της ανώτατης εκπαίδευσης, δεν έρχονται βέβαια σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις που υλοποιεί η κυβέρνηση, αλλά προβάλλουν την «ανάγκη» αυτές οι αναδιαρθρώσεις που συντελούνται να προωθηθούν πιο γρήγορα. Κι αυτό γιατί η ΝΔ ενστερνίζεται την ανάγκη του κεφαλαίου για φθηνό, μισομορφωμένο, υποταγμένο κι ευέλικτο εργατικό δυναμικό και προσπαθεί να πείσει ότι αυτή θα καταφέρει να εφαρμόσει πιο γρήγορα τις αλλαγές που θα φέρουν αυτό το αποτέλεσμα στην εκπαίδευση.

Πρόσφατα, ο πρόεδρος της ΝΔ στο προσυνέδριο του κόμματος στη Θεσσαλονίκη για την Παιδεία, είπε χαρακτηριστικά: «είναι πρώτα απ' όλα η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση που δημιουργεί την ανάγκη εναρμονισμού με τις τάσεις που αναπτύσσονται στον κοινοτικό χώρο». Θεωρεί ότι αυτή η τάση «δεν μπορεί να αγνοηθεί», και προσθέτει ότι «από την Ευρωπαϊκή Ενωση έρχεται σταδιακά - αυτή είναι η αναπότρεπτη εξέλιξη - και η άρση του φραγμού σ' ό,τι αφορά το κρατικό μονοπώλιο στην Ανώτατη Εκπαίδευση».

Μπορεί η επίσημη τοποθέτηση της ΝΔ στο νομοσχέδιο για τα ΤΕΙ να ήταν αρνητική, αυτό όμως δε σημαίνει καμιά απολύτως διαφωνία απέναντι στους στρατηγικούς στόχους που αυτό το νομοσχέδιο υπηρετεί. Η βασική πρόταση της ΝΔ σχετικά με τα ΤΕΙ ήταν η αξιολόγηση. Είναι εύκολο να δημιουργηθεί σύγχυση πάνω σ' αυτό μιας και ουσιαστική αξιολόγηση και αναβάθμιση ζητούν και οι φορείς της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ομως, οι πρυτάνεις, οι πανεπιστημιακοί και οι υπόλοιποι επιστημονικοί φορείς διευκρίνιζαν ότι μιλούν για αξιολόγηση με ακαδημαϊκά κριτήρια. Ποια θα πρέπει να είναι όμως τα κριτήρια αξιολόγησης κατά τη ΝΔ; Τα πεπραγμένα της ως κυβέρνησης και οι διατυπωμένες θέσεις της μέχρι τώρα, αποδεικνύουν ότι την ενδιαφέρει να αξιολογηθούν τα ιδρύματα σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, δηλαδή με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό, βέβαια, θα έρθει να κάνει σε λίγο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία ήδη έχει ξεκινήσει να διαμορφώνει το πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων ως επιχειρήσεων και ανάλογη αξιολόγησή τους από το πόσο εμπορεύσιμα είναι τα «προϊόντα» που «παράγουν».

Οι τοποθετήσεις του Συνασπισμού

Σε πλήρη ταύτιση με τις κυβερνητικές επιλογές στα ζητήματα της ανώτατης εκπαίδευσης είναι ο Συνασπισμός. Συντεταγμένος με την ευρωπαϊκή λογική που εγκαταλείπει τον όρο ανώτατης εκπαίδευση, χρησιμοποιώντας πλατιά αυτόν της «τριτοβάθμιας», ο ΣΥΝ οραματίζεται μια τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπου μέσα θα χωράνε ιδρύματα πολλών ταχυτήτων, θα χωράνε τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ και η πρόσβαση σ' αυτή θα είναι «ελεύθερη». Αυτά συνάγονται από την πιο πρόσφατη ανακοίνωσή του (22 Μαρτίου 2001) για το θέμα των ΤΕΙ, όπου αναφέρονται επιγραμματικά οι προτάσεις του κόμματος. Μπορεί λοιπόν να πανηγυρίζει ο ΣΥΝ καθώς η κυβέρνηση εφαρμόζει ήδη αυτές του τις προτάσεις.

Ο ΣΥΝ ζητάει θεσμική ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση, πράγμα που «τακτοποιήθηκε» με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη. Σχετικά με τις αλληλοκαλύψεις Τμημάτων, λέει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν τμήματα δυο επιπέδων και για να αποφευχθεί αυτό προτείνει να έχουν «πλατύτερο» ή «στενότερο» αντικείμενο, πράγμα που οδηγεί, αναπόφευκτα όμως, σε διαφορετικά επίπεδα σπουδών, σε ιδρύματα διαφορετικών ταχυτήτων. Για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ο ΣΥΝ ζητάει να παραμείνουν τα ίδια «με ρύθμιση των εκκρεμοτήτων», ό,τι ακριβώς δηλαδή έχει εξαγγείλει ο υπουργός Παιδείας. Οι προτάσεις του ΣΥΝ αναφέρονται επίσης στο διακριτό ρόλο μεταξύ ΑΕΙ και ΤΕΙ, στη διάρκεια σπουδών, τη διοργάνωση μεταπτυχιακών από τα ΤΕΙ, το διδακτικό προσωπικό τους, όλες σε πλήρη ταύτιση με τις διατάξεις του νομοσχεδίου. Το κερασάκι στην τούρτα, είναι η πρόταση για αξιολόγηση στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, το επόμενο νομοσχέδιο δηλαδή, που ετοιμάζεται να προωθήσει το υπουργείο Παιδείας.

Και φυσικά αυτή η πλήρης ταύτιση του Συνασπισμού με την κυβερνητική πολιτική δε θα μπορούσε να μην αποτυπώνεται και στη συμφωνία με τις κατευθυντήριες γραμμές που εκπορεύονται από την ΕΕ. Ετσι, ο ευρωβουλευτής του κόμματος, Αλ. Αλαβάνος σε τοποθέτησή του την περασμένη Δευτέρα στο Ευρωκοινοβούλιο, καλεί την Επιτροπή Πολιτισμού Νεότητας, Παιδείας, ΜΜΕ και Αθλητισμού να υποστηρίξει τις συμφωνίες της Μπολόνια, μέσω της ενίσχυσης των συνεργασιών μεταξύ των πανεπιστημίων, ενώ παράλληλα μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το σύστημα «διά βίου κατάρτισης».

ΚΕΙΜΕΝΑ:

Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Μ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ

Γ. ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ