Με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ΤΕΙ από την κυβερνητική πλειοψηφία, αρχίζει και τυπικά ο κύκλος της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μιας αναδιάρθρωσης που αποτελεί συνέχεια των αντιεκπαιδευτικών νόμων Αρσένη για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχει τα ίδια με αυτούς χαρακτηριστικά:

• Την υποβάθμιση του όποιου μορφωτικού ρόλου της εκπαίδευσης.
• Τη βίαιη εξώθηση της πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων σε μια ρηχή και τυποποιημένη κατάρτιση, για μια μερική και ληξιπρόθεσμη απασχόληση και
• τη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης με επιχειρηματικά -ανταγωνιστικά κριτήρια.

Ο υπουργός Παιδείας ψεύδεται ασύστολα όταν δηλώνει ότι πρόκειται για εθνική πολιτική. Πρόκειται για την κατά γράμμα προσαρμογή στις απαιτήσεις των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ και των μονοπωλίων, όπως εκφράστηκαν στη «Διακήρυξη της Μπολόνια». Ο νόμος για τα ΤΕΙ προωθήθηκε εσπευσμένα και σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ενδιαφερομένων σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, ενόψει της Συνόδου των Υπουργών Παιδείας της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε δυο μέρες μετά την ψήφισή του στην Πράγα, με σκοπό τον έλεγχο της υλοποίησης των αποφάσεων της Μπολόνια. Η ψευδεπίγραφη «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ αποτελεί το Δούρειο Ιππο για:

• Τη συρρίκνωση της διάρκειας των προπτυχιακών σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στα τρία χρόνια και τη μετατροπή τους σε μια ταχύρυθμη κατάρτιση για τις «ανάγκες της αγοράς».
• Την πλήρη αποσύνδεση των πτυχίων από το κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία.
• Την επιβολή ενός αυταρχικού συστήματος μονοπωλιακού ελέγχου των ανώτατων ιδρυμάτων και της έρευνας, με πρόσχημα την «αξιολόγηση».
• Την ενίσχυση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση. Η ανώτατη εκπαίδευση γίνεται στην ουσία τεταρτοβάθμια. Μετατοπίζεται, για πολύ λιγότερους, στα μεταπτυχιακά, αντί υψηλών διδάκτρων και κατόπιν αυστηρών επιλεκτικών διαδικασιών.

Στόχος αυτής της πολιτικής είναι η προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και των εργασιακών σχέσεων. Είναι η προώθηση της «απασχολησιμότητας» μέσα από τη δημιουργία ενός πολυάριθμου στρώματος φτηνών και εναλλασσόμενων στην ανεργία εφαρμοστών της τεχνολογίας, που θα αδυνατούν να την κατανοήσουν, η δημιουργία πειθήνιων «Ευρωπαίων πολιτών», χωρίς δικαιώματα και με την ψευδαίσθηση του πανεπιστημιακού τίτλου.

Από τις εξελίξεις αυτές βλάπτονται όχι μόνο τα ΑΕΙ, αλλά και τα ίδια τα ΤΕΙ. Γιατί διατηρείται η διάκρισή τους από τα πανεπιστήμια, με τα οποία καλούνται να «ανταγωνιστούν» κάτω από άνισους όρους, εφόσον δεν τους παρέχονται οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις. Υποβαθμίζεται το σύνολο των ανώτατων ιδρυμάτων μας έναντι των ισχυρών πανεπιστημίων της ΕΕ, γιατί στα πλαίσια του γενικότερου καταμερισμού της καταδικάζονται σε ρόλο συμπληρωματικό και υποδεέστερο. Ζημιώνεται η πλειοψηφία των αποφοίτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ, γιατί θα χειροτερεύσουν οι όροι της εκπαίδευσης και της εργασίας τους, θα ενισχυθεί η εκμετάλλευσή τους. Προπαντός όμως από τις εξελίξεις αυτές υπονομεύεται βαθιά η εξέλιξη και η κοινωνική αποστολή της επιστήμης και του επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας, υποσκάπτεται η προοπτική μιας κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Το επόμενο διάστημα και όσο θα βαθαίνει η αντιδραστική επίθεση στην ανώτατη εκπαίδευση, η κρίση της θα αναπαράγεται και θα οξύνεται. Οι αγώνες αντικειμενικά θα συνεχιστούν. Προϋπόθεση για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητά τους είναι η συνειδητοποίηση από την κοινότητα των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, από το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, τους φοιτητές και τους σπουδαστές, ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που τους ενώνουν, από εκείνα που, τεχνητά, τους διαχωρίζουν. Πως ο πραγματικός τους αντίπαλος είναι η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που μόνο μέσα από τον κοινό τους αγώνα και τη σύνδεσή του με το γενικότερο αγώνα του λαού μας για τα εργασιακά, δημοκρατικά και άλλα κοινωνικά δικαιώματα, μπορεί να ανατραπεί. Αλλωστε η ίδια η τραγελαφική περιπέτεια του νομοσχεδίου - απάτη, με τις διαρκείς τροποποιήσεις και προσθαφαιρέσεις παραγράφων, απέδειξε ότι σ' αυτή την πολιτική δε χωρούν μερεμετίσματα. Η διέξοδος βρίσκεται στην καθιέρωση δημόσιας και δωρεάν Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς τις αναχρονιστικές διακρίσεις που αναπαράγουν τις αλληλοκαλύψεις και την ανισοτιμία των ΑΕΙ-ΤΕΙ, χωρίς κατηγοριοποιήσεις ανάμεσα σε ιδρύματα, τμήματα, φοιτητές και διδακτικό προσωπικό, χωρίς την αντιεπιστημονική, ταξική, διάσπαση των σπουδών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο ειδίκευσης. Βρίσκεται στην πάλη όλου του λαού μας για μια ανώτατη εκπαίδευση στην υπηρεσία των σύγχρονων απαιτήσεών του και της εξέλιξης της επιστήμης, σαν συνέχεια των αναγκαίων ριζικών τομών στις προηγούμενες βαθμίδες που πρόβαλαν οι μεγαλειώδεις μαθητικές κινητοποιήσεις.

Βρίσκεται γενικότερα στην πάλη για μια κοινωνία που θα ενδιαφέρεται να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας μας, ώστε να εξασφαλίσει την πρόοδο και την ευημερία του συνόλου του λαού και όχι μιας μικρής μειοψηφίας του.