Από την πρόσφατη παράσταση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία της Σλοβενίας

Κεντρικό μοτίβο των ανακοινώσεων και των δηλώσεων αποτέλεσε η προσπάθεια εξίσωσης του τέρατος που γέννησε ο καπιταλισμός, του ναζισμού, με τον κομμουνισμό και την ΕΣΣΔ που τον συνέτριψε, μέσα από τη συκοφαντία της δήθεν «συνεργασίας της ΕΣΣΔ με τη ναζιστική Γερμανία», μια προσπάθεια που η ΕΕ έχει θεσμοθετήσει από το 2009 μετά από ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, με αφορμή την επέτειο υπογραφής του Συμφώνου μη επίθεσης, γνωστό και ως Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ.

Η ΕΕ επιχειρεί να κρύψει ότι το Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας), που παραχώρησε στη Γερμανία τη Σουδητία, διαμελίζοντας την Τσεχοσλοβακία. Κίνηση που χάριζε την προηγμένη βιομηχανική βάση της Τσεχοσλοβακίας στον Χίτλερ, ανοίγοντάς του τον δρόμο να επιτεθεί στον πραγματικό αντίπαλό του, τη Σοβιετική Ενωση, γεγονός που το Σύμφωνο μη επίθεσης Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ καθυστέρησε για 21 πολύτιμους μήνες. Κι ενώ πριν Βρετανία και Γαλλία είχαν σπεύσει να απορρίψουν τα καλέσματα για Συμφωνία με τη Σοβιετική Ενωση, και η Πολωνία είχε υπογράψει αντίστοιχη συμφωνία με τον Χίτλερ από το 1934.

Τον τόνο έδωσαν σε κοινή τους δήλωση ήδη από τις 20 Αυγούστου ο Επίτροπος Δικαιοσύνης και η αντιπρόεδρος για τις Αξίες και τη Διαφάνεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ντιντιέ Ρέιντερς και Βιέρα Γιούροβα αντίστοιχα, αναφέροντας πως το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μόλοτοφ «σηματοδότησε την αρχή ενός κύκλου ναζιστικής και σοβιετικής κατοχής και βίας».

Μάλιστα, υπενθυμίζοντας πως ο αντικομμουνισμός, η ανιστόρητη εξίσωση του κομμουνισμού με τον ναζισμό αποτελούν κεντρική ιδεολογία της ΕΕ, η δήλωσή τους κατέληξε τονίζοντας πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στηρίζει έργα και δράσεις σε όλη την Ευρώπη «για τις αιτίες των ολοκληρωτικών καθεστώτων, ιδίως του ναζισμού, αλλά και του φασισμού, του σταλινισμού και άλλων ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων».

Ο Πρόεδρος της Σλοβενίας και του Συμβουλίου της ΕΕ, Γιάνεζ Γιάνσα, εστίασε στις δηλώσεις του στο παρελθόν της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «η λατρεία του Χίτλερ, του Στάλιν και του Τίτο, ή η αξιοποίηση των εγκληματικών τους συμβόλων αποτελεί προσβολή στα εκατομμύρια των ανθρώπων που υπέφεραν από αυτούς»!

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, επέλεξε να επισκεφθεί την Ουκρανία, εκεί όπου οι υποστηριζόμενες από την ΕΕ κυβερνήσεις έχουν ξετυλίξει μια εκστρατεία τιμής των ντόπιων συνεργατών των ναζί, κάνοντας λόγο για «Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης των θυμάτων του σταλινισμού και του ναζισμού».

Από την άθλια αυτή χορωδία αντικομμουνισμού δεν έλειψαν και οι αναρτήσεις σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και ευρωβουλευτών των ελληνικών αστικών κομμάτων. Η Αννα - Μισέλ Ασημακοπούλου της ΝΔ σε ανάρτησή της ανέφερε πως «τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων του Ναζισμού και του Σταλινισμού. Χωρίς τη θυσία τους η Ελεύθερη Ευρώπη του σήμερα δεν θα ήταν πραγματικότητα. Δεν ξεχνάμε», ενώ ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρης Παπαδημούλης, του ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξε να «τιμήσει» την αντικομμουνιστική επέτειο της ΕΕ αναφερόμενος στη λεγόμενη «Ανοιξη της Πράγας» και κάνοντας λόγο για καταστολή του «οράματος» για «Σοσιαλισμό με Δημοκρατία».

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για την επιχείρηση καθιέρωσης ευρωπαϊκής μέρας αντικομμουνισμού:

«Με αντικομμουνιστικές φιέστες και ψηφίσματα, η ΕΕ, το Ευρωκοινοβούλιό της, οι εκάστοτε προεδρίες της όπως τώρα η σλοβενική, οι κυβερνήσεις και άλλα αντιδραστικά κέντρα και ΜΚΟ, επιχειρούν εδώ και χρόνια να καθιερώσουν την 23η Αυγούστου ως "Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων". Επιστρατεύοντας το ψεύδος, τη διαστρέβλωση και κάθε είδους ανιστόρητης αθλιότητας, επιδιώκουν την απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το τέρας και τις θηριωδίες του φασισμού, που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννά. Αδυνατώντας να επικαλεστούν θετικά για την καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπερασπίζονται και η οποία γίνεται όλο και πιο αποκρουστική, καταφεύγουν στον αντικομμουνισμό, το τελευταίο όπλο τους με στόχο τη συκοφάντηση του πραγματικού, του ταξικού τους αντιπάλου.

Ο ξεπεσμός των ατεκμηρίωτων ισχυρισμών τους και ο βιασμός της ιστορικής αλήθειας μαρτυρά ανησυχία για το μέλλον της εξουσίας των καπιταλιστών κι όχι σιγουριά. Ο αντικομμουνισμός αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της σύγχρονης προπαγάνδας τους, γιατί αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, τα αδιέξοδα του σύγχρονου καπιταλισμού: Οι αλλεπάλληλες κρίσεις και η εργασιακή ζούγκλα, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις, η προσφυγιά και η εξαθλίωση, οι λαοί να αφήνονται εκτεθειμένοι κι αθωράκιστοι στην πανδημία και στα φυσικά φαινόμενα. Ανησυχούν γιατί όλα τα παραπάνω δημιουργούν το έδαφος για να μπορέσει ο λαός να βγάλει συμπεράσματα, για μια νέα ανάταση του κομμουνιστικού κινήματος. Με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών οι ίδιοι οι λαοί μπορούν να προστατέψουν την Ιστορική αλήθεια από το ψέμα και την παραχάραξη, να βρουν τον δρόμο τους παίρνοντας στα χέρια τους την εξουσία και την οικονομία, απαλλαγμένοι από τα δεσμά της ΕΕ και κάθε ένωσης του κεφαλαίου για να χαράξουν τον δρόμο που υπηρετεί τις δικές τους ανάγκες, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

• Σε δική της ανακοίνωση η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καταγγέλλει την επιχείρηση παραχάραξης της Ιστορίας, εξίσωσης του κομμουνισμού με τον βάρβαρο εγκληματικό ναζισμό και συκοφάντησης της ΕΣΣΔ. «Η Ιστορία έχει γραφτεί με το αίμα των λαών - πρώτα από όλους της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού - των κομμουνιστών, των αντιστασιακών και δεν μπορεί να αλλοιωθεί», ξεκαθαρίζει.

EUROKINISSI

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει σήμερα Τρίτη στον Λόφο Μεζούρλου στη Λάρισα, τόπο εκτελέσεων εκατοντάδων αγωνιστών και κομμουνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ.

«Ο σ. Αντώνης Σκυλλάκος σε όλη την οργανωμένη του ζωή, για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, διακρίθηκε για τη συνέπεια και ανιδιοτέλειά του στην υπεράσπιση των θέσεων, των σκοπών και των αξιών του ΚΚΕ», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ και «εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στην σύζυγό του Κική, στα παιδιά του Ηλία και Χρήστο και σε όλους τους οικείους του».

Για την πλούσια σε προσφορά ζωή του Αντ. Σκυλλάκου αναφέρει: «Ο σ. Αντώνης Σκυλλάκος γεννήθηκε στη Λάρισα στις 15/1/1949, από γονείς προοδευτικούς επιστήμονες, νομικούς. Ο πατέρας του, Ηλίας, υπήρξε βουλευτής με την ΕΔΑ και η μητέρα του, Μαρία, ΕΑΜίτισσα, με σημαντική συμμετοχή στο γυναικείο κίνημα και την Τοπική Διοίκηση, συμπορευόμενη με την ΕΔΑ και το ΚΚΕ.

Ο σ. Αντώνης τελείωσε το σχολείο στη Λάρισα και πέρασε στη Νομική Αθηνών, το 1967, στα δύσκολα χρόνια της 7ετούς δικτατορίας. Ως φοιτητής ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση, αγωνίστηκε για την ίδρυση και λειτουργία τοπικών Φοιτητικών Συλλόγων και συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη της Νομικής. Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας και με την απόλυσή του από τον στρατό, το 1974, ο σ. Αντώνης οργανώθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, διατελώντας Γραμματέας Πόλης Λάρισας και Γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λάρισας.

Το 1975 οργανώνεται στο Κόμμα του, το ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε με μαχητικότητα, από πολλές υπεύθυνες θέσεις, έως το τέλος της ζωής του. Το 1976 εκλέγεται Γραμματέας Πόλης Λάρισας και στη συνέχεια Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας για έξι περίπου χρόνια.

Το 1982, στο 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ, εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στο 12ο Συνέδριο εκλέγεται τακτικό μέλος της ΚΕ. Την περίοδο '90 - '91 πρωτοστάτησε στη μάχη ενάντια στις οπορτουνιστικές δυνάμεις, που επεδίωκαν τη διάλυση του ΚΚΕ, υπερασπιζόμενος αποφασιστικά τον επαναστατικό του χαρακτήρα, ως πρωτοπόρου Κόμματος της εργατικής τάξης, την πρωτοπόρα θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Επανεκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής έως και το 17ο Συνέδριο, ενώ υπηρέτησε το Κόμμα και τους αγώνες του εργατικού - λαϊκού κινήματος, της αγροτιάς της Λάρισας, με συνέπεια από τη θέση του βουλευτή, στις Περιφέρειες Λάρισας και Β' Αθηνών, από το 1989 έως το 1996 και από το 2000 έως και το 2012 και ως Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος από το 1996 έως το 2000».

• Επιθυμία της οικογένειας είναι, αντί για στεφάνια, να διατεθούν χρήματα ως ένδειξη αλληλεγγύης στο νησί της Επανάστασης, την Κούβα και τον λαό της, μέσω του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης (Αριθμός λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα: 129/001049-98 - ΙΒΑΝ: GR1901101290000012900104998).

Με τις εργαζόμενες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» το 2005

Σεμνός και ανιδιοτελής, αναγνωριζόταν από ευρύτερο κόσμο και διατήρησε μέχρι τέλους τη λαϊκότητα που τον έκανε αγαπητό, ειδικά στη Θεσσαλία, όπου οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα τον τίμησαν πολλές φορές με την ψήφο τους, ως στέλεχος και υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ.

Στις εκλογές του 2012 ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του Κόμματος. «Στο ΚΚΕ κανείς δεν παίρνει σύνταξη. Οσο αντέχουμε βιολογικά τα δίνουμε όλα για το Κόμμα. Θα συνεχίσω την κομματική και πολιτική δραστηριότητα σε όποιο τομέα ή δουλειά κριθεί ότι μπορώ να βοηθήσω», δήλωνε ο ίδιος, ολοκληρώνοντας την κοινοβουλευτική του θητεία.

Στη Βουλή έδωσε μάχες για την αποκάλυψη της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και του δικομματισμού, αλλά και της πολιτικής του οπορτουνισμού, με βασικό φορέα τον τότε Συνασπισμό, μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε ό,τι αφορά την «πορεία ολοκλήρωσης» της ΕΕ, την οποία στήριζαν «με μια φωνή» όλα τα κόμματα, εκτός από το ΚΚΕ.

Σε μια τέτοια συζήτηση για το Ευρωσύνταγμα, το 2005, σημείωνε ότι «εμείς λέμε "όχι" σε αυτήν τη Συνθήκη για το συγκεκριμένο περιεχόμενο, αλλά λέμε και ένα μεγάλο "όχι" γενικά για οποιαδήποτε Συνθήκη και για την ίδια την ΕΕ, γιατί πιστεύουμε ότι δεν διορθώνεται αυτή η ΕΕ» και πρόσθετε: «Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε για τις απόψεις του ΣΥΝ είναι ότι σπέρνει αυταπάτες. Δηλαδή, υπάρχει η δυνατότητα να βγουν τόσες κυβερνήσεις και στις 25 χώρες, οι οποίες θα είναι αριστερές και θα εφαρμόσουν μια άλλη συνθήκη; Η συνθήκη αυτή δεν διορθώνεται. Πρέπει να την κάψουμε, να τη σκίσουμε (...)».

Με μαθητές στο Περιστέρι

Αλλά και για τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 2008 προειδοποιούσε από το βήμα της Βουλής για τη «ρήτρα αλληλεγγύης» μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ ότι «χωρίς να το ζητήσει καμία κυβέρνηση, μπορείς να επεμβαίνεις σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος, διότι μπορείς να ονοματίζεις οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή ή τις πολιτικές εξελίξεις τρομοκρατία και να επεμβαίνεις σε μία χώρα, εφόσον η ΕΕ κρίνει ότι δεν συμφέρουν την Ευρώπη οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα αυτή» και σημείωνε για τις θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων:

«Σε εμάς δεν υπάρχει αντίφαση. Εμείς λέμε "όχι" στη Συνθήκη, "όχι" στην Ευρωπαϊκή Ενωση (...) Αντίφαση υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ. Λέει "όχι" στην Ευρωσυνθήκη, αλλά (...) λέει "ναι" στην ολοκλήρωση της Ευρώπης, "ναι" στην πρόκληση της ενοποίησης της Ευρώπης. Ομως, αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Η Ευρωσυνθήκη είναι αντιδραστική, αντιλαϊκή, αντιδημοκρατική, είναι όμως ταυτόσημη με την πορεία της ενοποίησης».

Στα μπλόκα των αγροτών το 2009

Σημείωνε μάλιστα για τον ΣΥΝ ότι με τις προτάσεις του «είτε για κεντροαριστερά, είτε για μετεκλογική συνεργασία σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, δεν βοηθιέται ο κόσμος να ξεφύγει από τις παγίδες των δύο μεγάλων κομμάτων».