Οι αριθμοί, όμως, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες που «καίνε» τους κερδοσκόπους και την κυβέρνηση - προστάτη των συμφερόντων τους. Το φθινόπωρο του 2000 το δολάριο είχε εκτιναχτεί μέχρι και τις 420 δρχ., ενώ σήμερα βρίσκεται κάτω από τις 390 δραχμές. Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου είχαν εκτιναχτεί μέχρι και τα 35 δολάρια το βαρέλι, ενώ οι χτεσινές τιμές είχαν διαμορφωθεί στα 29,5 δολάρια το βαρέλι.
Κι όμως οι τιμές στις βενζίνες είναι σήμερα υψηλότερες παρά ποτέ. Η τιμή της σούπερ φτάνει μέχρι και τις 320 δραχμές το λίτρο και της αμόλυβδης αγγίζει τις 300. Εχει φτάσει δηλαδή σε επίπεδα σαφώς υψηλότερα από τα αντίστοιχα του περσινού φθινοπώρου, παρά το γεγονός ότι η σημερινή συγκυρία, δεν είναι τόσο αρνητική όσο πριν από 8 μήνες. Το συμπέρασμα είναι σαφές. Οι εταιρίες πετρελαιοειδών θησαυρίζουν σε βάρος των καταναλωτών και η κυβέρνηση κρατάει φανάρι...
Στη φτήνια έβγαλαν οι τραπεζίτες τα δάνεια. Αυτή είναι η εικόνα που προσπαθούν να δώσουν με τις επίσημες ανακοινώσεις τους, οι τράπεζες, που προχωρούν σε νέες μειώσεις επιτοκίων. Ετσι, μετά τις μεγάλες τράπεζες (δίνουν τον τόνο στην αγορά) που ανακοίνωσαν τα νέα μειωμένα επιτόκια καταναλωτικών δανείων (παραμένουν όμως σε διψήφια αριθμό), χτες έφτασε στις εφημερίδες ανακοίνωση και της Εγνατίας Τράπεζας, που μας πληροφορεί πως «μείωσε τα επιτόκια πιστωτικών καρτών» της (Viacard Visa Clasic και Gold) σε 17,50% και 17% από 18,75% και 18% αντίστοιχα που ήταν μέχρι χτες.
Ομως, και μετά τις νέες μειώσεις, τα επιτόκια καταναλωτικών δανείων τόσο της Εγνατίας όσο και των άλλων μεγάλων τραπεζών, παραμένουν και τοκογλυφικά και πανάκριβα. Ενδεικτικά αναφέρουμε, πως οι τραπεζίτες ενώ «αγοράζουν» το χρήμα πληρώνοντας στις λαϊκές αποταμιεύσεις επιτόκια που κυμαίνονται από 0% ως 3%), το «πουλάνε» με επιτόκιο που στις πιστωτικές κάρτες κινείται μεταξύ 16% και 18%! Επιτόκιο δηλαδή, που είναι από 6 ως 7 φορές μεγαλύτερο από τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και του πληθωρισμού.
Ετσι, εξηγείται και το γεγονός, ότι οι τραπεζίτες, διαθέτουν κάθε χρόνο από τα αυξανόμενα παχυλά κέρδη τους, ένα σεβαστό ποσό (αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές) για να διαφημίσουν τα δήθεν, «φτηνά» δάνεια που προσφέρουν στους καταναλωτές, για «κάθε χρήση».
Είδες η ΟΝΕ..;
Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, οι τραπεζίτες, αποθρασύνθηκαν εντελώς. Ενώ στην προΟΝΕ εποχή, κρατούσαν, έστω, τα προσχήματα και τόκιζαν τις καταθέσεις ανεξαρτήτως ποσού (ίσχυαν επιτόκια για καταθέσεις από την 1η δραχμή και μάλιστα αρκετά μεγαλύτερα του πληθωρισμού), αμέσως μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η μια μετά την άλλη οι τράπεζες, καθιέρωσαν τα ΜΗΔΕΝΙΚΑ επιτόκια για μικρά ποσά καταθέσεων. Και όταν λέμε «μικρά ποσά καταθέσεων», εννοούμε - ανάλογα με την τράπεζα - για ποσά από 50.000 ή 100.000 ή και 500.000 δραχμές.
Γεννιέται, όμως, το εξής, εύλογο ερώτημα: Με ποιο σκεπτικό και με ποιο δικαίωμα οι τραπεζίτες δίνουν ΜΗΔΕΝΙΚΑ επιτόκια για «μικρά» ποσά καταθέσεων, αλλά για τα καταναλωτικά και άλλα δάνεια, χρεώνουν τα τοκογλυφικά επιτόκια ανεξαρτήτως ποσού (δηλαδή χρεώνουν το ίδιο επιτόκιο για 10.000 ή 1.000.000 δραχμές);
Γιατί; Να περιμένουμε άραγε κάποια - λογική - απάντηση από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ή τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας ή μήπως ισχύει το γνωστό «τέτοια ώρα τέτοια λόγια»;
«Το συνηθισμένο (κωμικό πλέον) "άνοιγμα" που κάνει στην Αριστερά, όταν είναι ο ίδιος σε δύσκολη θέση, έκανε χτες από τη Χίο ο Κ. Σημίτης.
Πόσες ακόμα φορές θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σ' αυτό το "άνοιγμα" οι μπιστικοί σας στη σοφτ Αριστερά (ήγουν Κεντροαριστερά), κ. Πρόεδρε; 48 φορές έχουν ανταποκριθεί ως τώρα οι ίδιοι και οι ίδιοι (πέφτοντας μέσα στο "άνοιγμα"!) - ως πότε οι καημένοι;»
Από το «Ναυτίλο» του Στάθη, στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία».
«Εταίρος» ξάφνου
έγινα, για κοίτα
μεγαλεία
και στο τραπέζι
με καλούν
μ' αυτούς
που έχουν πλοία,
να συζητήσουμε
μαζί, να βρούμε
λέει, μια λύση,
πώς θα μου πάρουν
δηλαδή, τα ρέστα μου
οι Κροίσοι!
*
«Εταίρος» ξάφνου
έγινα, σε λίγο
να και κόντες,
μα άι στον αγύριστο
αισχροί
και μαύροι
μπαγαπόντες,
στις τράκες σας
με κάνετε
«εταίρο» σας
μεγάλο
κι όταν κέρδη
μοιράζετε,
με στέλνετε
στο διάολο!