Την πολυεπίπεδη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού στη Γαλλία επιβεβαίωσε ο β' γύρος των βουλευτικών εκλογών που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή.

Στα βασικά στοιχεία των αποτελεσμάτων καταγράφονται:

-- Η μεγάλη πτώση και η απώλεια της πλειοψηφίας στη γαλλική Βουλή για τον κυβερνητικό συνασπισμό «Μαζί» (Ensemble!), όπου συμμετέχουν το κόμμα του Γάλλου Προέδρου Εμ. Μακρόν και άλλες δυνάμεις που τον στηρίζουν.

-- Η σημαντική ενίσχυση ποσοστών και εδρών της σοσιαλδημοκρατίας - κεντροαριστεράς που κατέβηκε με το σχήμα «Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ενωση» (NUPES) υπό τον Ζαν Λικ Μελανσόν, ο οποίος μαζί με το κόμμα του «Ανυπότακτη Γαλλία» (France Insoumise - FI) επιβεβαίωσαν τον αναβαθμισμένο ρόλο τους στην επιχείρηση «αναπαλαίωσης» της σοσιαλδημοκρατίας.

-- Η εκτόξευση της κοινοβουλευτικής δύναμης για τον ακροδεξιό «Εθνικό Συναγερμό» της Μαρίν Λεπέν, η οποία μάλιστα ως αυτοτελές κόμμα αναδεικνύεται 2ο κόμμα στη Βουλή (ως συνασπισμός 2η δύναμη αναδεικνύεται η NUPES).

Συγκεκριμένα, με την αποχή να συνεχίζει να κινείται σε επίπεδα - ρεκόρ (53,77%), οι συσχετισμοί των βασικών δυνάμεων στη νέα γαλλική Εθνοσυνέλευση (577 μέλη) διαμορφώθηκαν ως εξής:

-- Ο συνασπισμός «Μαζί!» (συμμετέχουν το κόμμα του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, «Αναγέννηση» και άλλες δυνάμεις όπως τα κόμματα MoDem και «Ορίζοντες») πήρε 245 έδρες. Στις εκλογές του 2017 το LREM (όπως ονομαζόταν τότε το κόμμα του Μακρόν) μαζί με το Modem είχαν 348 έδρες.

-- Η νεοσύστατη συμμαχία NUPES, στην οποία συμμετέχουν η «Ανυπότακτη Γαλλία» (FI), το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ (PCF), οι Οικολόγοι (EELV), πήρε 131 έδρες. Από αυτές, 72 έδρες παίρνει η FI, 27 οι Οικολόγοι, 26 το PS και 12 το PCF. Το 2017 η FI είχε 17 έδρες, το PS 30, το PCF 10 και οι Οικολόγοι καμία.

- O «Εθνικός Συναγερμός» (RS) της Μαρίν Λεπέν πήρε 89 έδρες, από 8 που είχε πάρει το 2017 το «Εθνικό Μέτωπο», όπως λεγόταν τότε το κόμμα της Λεπέν.

-- Οι Ρεπουμπλικάνοι πήραν 61 έδρες, από 112 το 2017.

Το «στρατόπεδο» Μακρόν υποδέχτηκε τα αποτελέσματα με φανερή απογοήτευση, σπεύδοντας βέβαια να μοιράσει δεσμεύσεις για διασφάλιση της σταθερότητας.

Η πρωθυπουργός, Ελιζαμπέτ Μπορν, που διασφάλισε οριακά την εκλογή της στη Βουλή (ενώ άλλοι υπουργοί δεν εκλέχτηκαν καν) χτες είχε σύσκεψη με τον Μακρόν. Σχολίασε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα «ενέχει κινδύνους για τη χώρα», ωστόσο ανέφερε ότι το «Μαζί» ως «κεντρική πολιτική δύναμη» θα επιδιώξει «πλειοψηφία δράσης» με «ποικίλες ευαισθησίες» (παραπέμποντας σε παζάρια για κατά περίσταση συμφωνίες με άλλες δυνάμεις).

Ο δε υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ έκανε λόγο για «δημοκρατικό σοκ» και «πρωτόγνωρη κατάσταση». Στο έδαφος ωστόσο της στρατηγικής σύγκλισης των αστικών πολιτικών δυνάμεων, χαρακτήρισε αβάσιμο τον φόβο ότι η χώρα θα μείνει ακυβέρνητη, μιλώντας για «το αίσθημα ευθύνης» των άλλων πολιτικών παρατάξεων, από το οποίο θα εξαρτηθούν πολλά.

Ο Μελανσόν δήλωσε πως επιτεύχθηκε ο βασικός στόχος, που ήταν να χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία ο συνασπισμός του Μακρόν. Ανακοίνωσε δε πως στις 5 Ιούλη θα καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, καλώντας την Μπορν να παραιτηθεί. Παράλληλα, καθώς τα παζάρια για την αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας συνεχίζονται, πρότεινε τη συγκρότηση ενιαίας Κοινοβουλευτικής Ομάδας της NUPES (μέχρι τώρα έχει συγκροτηθεί μόνο ως κοινή συμμαχία για την κάθοδο στις εκλογές).

Η Λεπέν από τη μεριά της υπογράμμισε ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός της θα είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία του και έσπευσε να τονίσει πως το κόμμα της θα ασκεί «σκληρή» αλλά και «υπεύθυνη» αντιπολίτευση, σεβόμενη τους θεσμούς. Αν δεν συγκροτηθεί ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα της NUPES, ο «Εθνικός Συναγερμός» με τις 89 έδρες του θα αποτελεί τη δεύτερη δύναμη στη γαλλική Βουλή...

Από την πλευρά του PS, ο εκπρόσωπός τους στις διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση της NUPES Π. Ζουβέ, επιχειρηματολογώντας για την απροθυμία του κόμματός του - για την ώρα τουλάχιστον - να ανήκει στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα με τη FI, είπε ότι «δεν υπάρχει μεταξύ μας ένταση ή διάρρηξη δεσμού», αλλά ότι «οι ιδιαιτερότητες και οι (χωριστές) ταυτότητές μας συνιστούν τη δύναμή μας».

Αντίστοιχα, ο επικεφαλής του PCF Φ. Ρουσέλ είπε ότι «δεν είμαστε υπέρ μιας κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας» και δήλωσε προβληματισμένος για «το όφελος που θα έχει μια ενιαία ομάδα, η οποία θα σβήνει τις ευαισθησίες και τα πλούτη του καθενός».

Την ίδια στιγμή, με δεδομένο ότι δημοσκοπήσεις έδιναν μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα περισσότερες έδρες στη NUPES, υπήρξαν και τοποθετήσεις όπως αυτή του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Ντ. Κορμάντ, που είπε ότι «φιλοδοξούσαμε να έχουμε μια πολιτική δύναμη πολύ πιο σημαντική από το αποτέλεσμα (...) με τουλάχιστον 200 βουλευτές».

Τέλος, από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων, ο πρόεδρός τους Ζ. Ζακόμπ έσπευσε να πάρει αποστάσεις από το στρατόπεδο Μακρόν, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε κάποιου συμφώνου, ούτε συμμαχίας, ούτε συμφωνίας οποιασδήποτε μορφής» με το «Μαζί», δηλώνοντας ότι το κόμμα του θα μείνει «στην αντιπολίτευση».

Πρόταση για συμβιβασμό Βουλγαρίας - Βόρειας Μακεδονίας ώστε να προχωρήσει η ευρωατλαντική «ολοκλήρωση» των Βαλκανίων κατέθεσε η γαλλική προεδρία της ΕΕ, που ετοιμάζεται μέχρι τα τέλη του μήνα να καλέσει τους ηγέτες των χωρών της περιοχής σε ειδική Σύνοδο με την υπόλοιπη ΕΕ.

Χωρίς να υπάρχουν επίσημες ανακοινώσεις, σχετικά ρεπορτάζ αναφέρουν ότι η γαλλική πρόταση περιλαμβάνει αλλαγές στο Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας, ώστε να αναγνωριστεί ουσιαστικά βουλγαρική μειονότητα στη χώρα και η Σόφια να άρει το βέτο της στην επίσημη έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων (που είναι συνδεδεμένες με αυτές των Τιράνων).

Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα στη Βουλγαρία το κόμμα «Υπάρχει τέτοιος λαός» αποχώρησε από την κυβέρνηση συνασπισμού του Κ. Πετκόφ, μεταξύ άλλων κατηγορώντας το πλειοψηφών κόμμα για τους χειρισμούς του στο θέμα των Σκοπίων, υπονοώντας ότι δρομολογείται κακός συμβιβασμός για τη βουλγαρική πλευρά.

Αλλά και στη Βόρεια Μακεδονία, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το VMRO - DPMNE, οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση έξω από το κυβερνητικό μέγαρο, με βασικό αίτημα την προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Ο επικεφαλής του VMRO - DPMNE, Χρ. Μίτσκοσκι, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «συνθηκολόγηση» και επέκρινε τη γαλλική πρόταση, υποστηρίζοντας ότι αυτή «οδηγεί στον εκβουλγαρισμό της χώρας σε δόσεις».

Ο Πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας Στ. Πεντάροφσκι, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, είπε πως «θα πρέπει να υπάρξουν εγγυήσεις ότι οι συνταγματικές αλλαγές είναι το τελευταίο αίτημα της κυβέρνησης της Βουλγαρίας. Απαιτούμε ισχυρές πολιτικές εγγυήσεις από την ΕΕ και όχι μόνο από τη Σόφια».

• Στο μεταξύ, επίσημες επαφές στην Πρίστινα ολοκλήρωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου. Η Πρόεδρος του Κοσόβου Βιόσα Οσμάνι τόνισε πόσο εκτιμά «την ξεκάθαρη στήριξη του Προέδρου Ερντογάν στην ένταξη του Κοσόβου στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς θεσμούς. Χρειαζόμαστε επίσης μια τέτοια στήριξη από την Τουρκία για την ένταξη του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης». Υποστήριξε ότι η ευρωατλαντική ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων εμποδίζει την επιρροή και την «αποσταθεροποιητική τάση» της Ρωσίας.

Σε σχόλιό του για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών - με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τη μεγάλη αποχή - αναδεικνύει όχι μόνο την εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση Μακρόν αλλά και ότι διέξοδο για τον γαλλικό λαό δεν μπορούν να αποτελέσουν οι εφεδρείες του κεφαλαίου, είτε μέσω της αποκρουστικής ακροδεξιάς της Λεπέν είτε μέσω της αναπαλαίωσης της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας τύπου Μελανσόν.

Επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά ότι η λογική του "μικρότερου κακού", που αποτέλεσε τη "σημαία" διαδοχικών αντιλαϊκών κυβερνήσεων στη Γαλλία, όχι μόνο δεν έφραξε τον δρόμο στην ακροδεξιά αλλά αντίθετα την ενίσχυσε περαιτέρω.

Πραγματική φιλολαϊκή διέξοδος, στη Γαλλία, στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα, είναι να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στον - κάθε φορά - κυβερνητικό διαχειριστή της. Μόνο έτσι μπορούν να ηττηθούν οι αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις, να μπουν εμπόδια στις αντιλαϊκές επιλογές, να αλλάξουν πραγματικά οι πολιτικοί συσχετισμοί και - με ένα ισχυρό κομμουνιστικό κίνημα - να μπει ένα τέλος σε αυτήν την αδιέξοδη πορεία».