Στο μεταξύ, προχτές Τετάρτη, η εργατική τάξη θρήνησε άλλον έναν νεκρό εργάτη, αυτήν τη φορά στο Βέρμιο, στο Αιολικό Πάρκο, τον χώρο όπου πριν από 4 μήνες σκοτώθηκε ένας ακόμα στο μεροκάματο.

Νωρίς το απόγευμα λοιπόν σκοτώθηκε ένας 30χρονος τοπογράφος - μηχανικός, που εργαζόταν σε κατασκευή του αιολικού πάρκου στο Βέρμιο. Την ώρα του «ατυχήματος» κινούνταν με το αυτοκίνητο της εταιρείας στον εργοταξιακό χωματόδρομο, εν μέσω καταιγίδας. Για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, το όχημα έπεσε στον γκρεμό, σε δύσβατη περιοχή κοντά στο Ανατολικό Εορδαίας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Νίκος Κ. μεταφέρθηκε πολυτραυματίας στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας, όπου έγιναν μεγάλες προσπάθειες από ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά δυστυχώς κατέληξε.

Προκλητική είναι η προσπάθεια που γίνεται να παρουσιαστεί το συμβάν ως «τροχαίο ατύχημα». Ομως, ο 30χρονος σκοτώθηκε την ώρα της δουλειάς και μέσα στα όρια του εργοταξίου με υπηρεσιακό όχημα. Και σε κάθε περίπτωση την ευθύνη για την ασφαλή πρόσβαση και αποχώρηση έχει η εταιρεία.

Τα συλλυπητήριά του εκφράζει το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Κοζάνης, απαιτώντας να διερευνηθούν άμεσα τα αίτια του εργατικού «ατυχήματος».

Και σημειώνει: «Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι μέσα σε 4 μήνες έχουν γίνει 2 θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" στο εργοτάξιο της κατασκευής του αιολικού πάρκου στο Βέρμιο. Αιτία είναι η στήριξη των κερδών των πράσινων αρπακτικών που για τα κέρδη θυσιάζονται ζωές εργαζομένων, το περιβάλλον κ.ά.

Μεγάλες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης και όσων στηρίζουν τη στρατηγική της πράσινης μετάβασης που έχει αφήσει τις μεγάλες κατασκευαστικές και τους μεγαλοεργολάβους να βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές των εργαζομένων».

Σημειώνεται ότι αυτήν τη βδομάδα καταγράφονται και τα εξής «ατυχήματα» που έγιναν γνωστά και δεν κουκουλώθηκαν από την εργοδοσία:

-- Στο λιμάνι του Πειραιά, λίγες ώρες μετά το θανατηφόρο δυστύχημα στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, ένας εργαζόμενος στις προβλήτες της COSCO τραυματίστηκε στο πρόσωπο μετά από πτώση μπάρας κατά το λύσιμο των κοντέινερ, όπως καταγγέλλει το Σωματείο ΕΝΕΔΕΠ.

-- Στην Ιτέα, σε κατάστημα σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτη» εργαζόμενος υπέστη ακρωτηριασμό στο δάχτυλο του χεριού του, όπως καταγγέλλει το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φωκίδας. Το περιστατικό σημειώθηκε κατά τη διάρκεια φόρτωσης εμπορευμάτων, όπου ο εργαζόμενος τραυματίστηκε και έχασε το δάχτυλό του.

-- Στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενη στην καθαριότητα του δήμου, μέσω των γνωστών προγραμμάτων του ΟΑΕΔ 55 - 67 ετών, τραυματίστηκε τα ξημερώματα της περασμένης Τετάρτης, όταν έπεσε από το σκαλοπάτι του απορριμματοφόρου και χτύπησε στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου», όπου της έγιναν 5 ράμματα. Οπως αναφέρει η ΔΑΣ Δήμου Θεσσαλονίκης, στον δήμο Θεσσαλονίκης το πρώτο 3μηνο του 2024 καταγράφηκαν 20 ατυχήματα, από τα οποία τα 14 στην υπηρεσία καθαριότητας.

-- Επίσης στη Θεσσαλονίκη, στο λιμάνι, 18χρονος εργαζόμενος τραυματίστηκε την περασμένη Τετάρτη στο δεξί του πόδι, κατά τον χειρισμό ενός ηλεκτρικού παλετοφόρου.

Η μαζική συμμετοχή και το αγωνιστικό κλίμα που αποτυπώθηκε και στη Γενική Συνέλευση της περασμένης Τετάρτης στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, έδειξε ότι οι απολυμένοι εργαζόμενοι παραμένουν ενωμένοι, με εμπιστοσύνη και συσπείρωση στο Σωματείο, που και σε αυτήν τη φάση αποτελεί το αποκούμπι τους, τον οργανωτή της πάλης μπροστά στα νέα δεδομένα, για να ζήσουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια.

Με την καθημερινή μαζική τους παρουσία έξω από το κλειστό και άδειο εργοστάσιο, στα γραφεία του Σωματείου και τον οικισμό, στέλνουν δυναμικό μήνυμα ότι παραμένουν σε ετοιμότητα, με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα έτοιμοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Την ίδια στιγμή, τα Σωματεία μέσα από συνεχείς παρεμβάσεις, επιστολές, υπομνήματα αλλά και με μια ακόμα προσφυγή στη Δικαιοσύνη με νέα ασφαλιστικά μέτρα, εντείνουν την πίεση προς την κυβέρνηση και την ειδική διαχείριση της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και με βάση τα δίκαια αιτήματά τους να βρεθούν λύσεις στο επικίνδυνο μπάχαλο που έχει διαμορφωθεί στο εργοστάσιο.

Στο πλαίσιο αυτό, και αναμένοντας την απάντηση των συναρμόδιων υπουργείων για συνάντηση, το Σωματείο της Λάρυμνας έστειλε νέα επιστολή στον ειδικό διαχειριστή, αναδεικνύοντας τα τεράστια κενά και ζητήματα ασφάλειας που προκύπτουν στο εργοστάσιο από την απομάκρυνση του προσωπικού.

Συγκεκριμένα, στην επιστολή προς την ειδική διαχείριση, την οποία ενημερώνει για την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να προκηρύξει επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες από το Σάββατο 27 έως την Τετάρτη 31 Ιούλη ως απάντηση «στην ανεύθυνη στάση της ειδικής διαχείρισης που έχει ενεργοποιήσει τον κίνδυνο βιομηχανικού δυστυχήματος», το Σωματείο αναδεικνύει την επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και καλεί σε άμεση συνάντηση.

Το Σωματείο κάνει ιστορική αναδρομή στο έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ, επισημαίνοντας ότι ακόμη και όταν τον Ιούλη του 2022 απολύθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι και λίγες μέρες μετά έκλεισε το εργοστάσιο, το σύνολο του προσωπικού παρέμεινε στις εργασίες του με νέες Συμβάσεις, «στη λογική ότι μέχρι τη μεταβίβαση στον νέο ιδιοκτήτη, πρέπει να εξασφαλιστούν η ασφάλεια, η συντήρηση και η φύλαξη».

Συνεχίζοντας το Σωματείο θυμίζει ότι από το 2022 μέχρι σήμερα έχει απευθύνει πλήθος καλεσμάτων στην ειδική διαχείριση για διάλογο σχετικά με την «αναπροσαρμογή επιχειρησιακού σχεδίου που να προβλέπει την ακόμη καλύτερη συντήρηση, φύλαξη και προετοιμασία επαναλειτουργίας», αλλά και «για αναπροσαρμογή σχεδίου ασφάλειας και αποφυγής βιομηχανικού ατυχήματος», στα οποία η ειδική διαχείριση ουδέποτε ανταποκρίθηκε.

Τονίζει, επίσης, ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο εργοστάσιο και τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ παραβιάζει μία σειρά από κανονισμούς και νομικά πλαίσια που διέπουν τη λειτουργία τέτοιου είδους δραστηριοτήτων και περιγράφονται στον Κανονισμό Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών, στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του εργοστασίου της Λάρυμνας, στους κανόνες της Επιθεώρησης Μεταλλείων κ.λπ.

Επίσης, το Σωματείο επισημαίνει ότι η αισχρή απόφαση κυβέρνησης και ειδικής διαχείρισης να πετάξουν στον δρόμο τους εργαζόμενους χωρίς να διασφαλίζουν ούτε τους ίδιους αλλά ούτε και την αποφυγή και πρόληψη βιομηχανικού ατυχήματος, είχε ως αποτέλεσμα να μη γίνει ούτε καν απογραφή, παράδοση και παραλαβή των εγκαταστάσεων και των υλικών που υπήρχαν σε αυτές, δημιουργώντας προϋποθέσεις ακόμη και για κλοπές.

Σημειώνει, μάλιστα, ότι η βίαιη απομάκρυνση των εργαζομένων δεν τους επέτρεψε να πάρουν ούτε προσωπικά τους αντικείμενα, ενώ παράλληλα έχει οδηγήσει στο σημείο να μην μπορούν να διευθετηθούν ζητήματα, όπως απαραίτητα έγγραφα που θα πρέπει να λάβουν οι απολυμένοι, αλλά ακόμη και η ίδια η εξόφληση της μισθοδοσίας που τους οφείλεται.

«Εν κατακλείδι, η απομάκρυνση των εργαζομένων είναι μια πράξη άκρως επικίνδυνη τόσο για τις εγκαταστάσεις όσο και για τα σχολεία και τους κατοίκους συνολικά που διαμένουν πέριξ των εγκαταστάσεων, γι΄ αυτό και αντιβαίνει στην κείμενη νομοθεσία», αναφέρει χαρακτηριστικά το σωματείο στην επιστολή του προς την ειδική διαχείριση και τονίζει:

«Αυτήν τη στιγμή, όλοι εμείς είμαστε έκθετοι, επειδή εσείς είστε ανεύθυνοι. Εκφράζουμε ξανά κραυγή αγωνίας για το δυστύχημα που αναπόφευκτα θα ζήσουμε, όχι για να αποδώσουμε ευθύνες γι΄ αυτό που θα γίνει αλλά για να μη γίνει, να το προλάβουμε. Εκφράζουμε κραυγή αγωνίας για να μη ζήσουμε στη χώρα μας δεύτερα Τέμπη».

Στο πλαίσιο και των επαναλαμβανόμενων απεργιών, λοιπόν, το Σωματείο καλεί τον ειδικό διαχειριστή να ορίσει άμεσα συνάντηση και έναρξη διαλόγου, προκειμένου να ενημερώσει για το σχέδιο που έχει καταρτίσει σχετικά με τη διασφάλιση της αποφυγής βιομηχανικού ατυχήματος.

Οι τρεις νεκροί εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σε έναν χρόνο δεν είναι απλά «ατύχημα» αλλά εγκλήματα του κράτους και των εργοδοτών που βάζουν «κόφτη» σε ό,τι στέκεται εμπόδιο στα κέρδη, ακόμα και αν αυτό αφορά τα μέτρα για την προστασία της ζωής.

Οι χώροι δουλειάς είναι εν δυνάμει παγίδες θανάτου, ιδιαίτερα σε κλάδους όπως κατασκευές, μέταλλο, ΟΤΑ κ.ά. κάτι που επιβεβαιώνεται, για μια ακόμα χρονιά, από τα στοιχεία της Εκθεσης Απολογισμού της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023. Κι αυτό, παρά την προσπάθεια της διοίκησής της με διάφορους τρόπους να ωραιοποιήσει την κατάσταση.

Ορισμένα, λοιπόν, από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν είναι ο μεγάλος αριθμός νεκρών εργατών και η διαχρονική αποδυνάμωση της Επιθεώρησης Εργασίας, που συμβάλλει στο «φούντωμα» της εργοδοτικής ασυδοσίας.

Σημειώνεται ότι το 2023 αναγγέλθηκαν σχεδόν 15.000 εργατικά «ατυχήματα» (για την ακρίβεια 14.920), σημειώνοντας νέο ρεκόρ, από το 2000. Από το σύνολο των εργατικών «ατυχημάτων», τα 108 ήταν θανατηφόρα, δηλαδή σχεδόν ένας νεκρός εργάτης ανά τρεις εργάσιμες μέρες. Στα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνονται τα εργατικά «ατυχήματα» στα ορυχεία και στον κλάδο των ναυτεργατών.

Και, βέβαια, ο επίσημος αριθμός των θανάτων είναι ένα ελάχιστο κλάσμα της πραγματικότητας, καθώς σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι πολλαπλάσιοι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες που, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν καταγράφονται...

Στο μεταξύ, διαχρονικά οι κυβερνήσεις απαξιώνουν και υπονομεύουν το έργο των επιθεωρητών, δημιουργώντας χώρο για το «φούντωμα» της εργοδοτικής ασυδοσίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» και των Εκθέσεων της Επιθεώρησης Εργασίας, από τη σύγκριση των ετών 2023 και 2017 προκύπτουν τα εξής: Ο αριθμός των επιχειρήσεων αυξήθηκε κατά 19,5% και των εργαζομένων κατά 27%. Ομως, οι επιθεωρητές Εργασίας αυξήθηκαν μόνο κατά 9,4%, ενώ οι επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία μειώθηκαν κατά 2 άτομα! Ουσιαστικά, η Επιθεώρηση Εργασίας αποδυναμώνεται διαρκώς.

Για τις εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και τα εκατομμύρια εργαζομένων το 2023 υπήρχαν μόλις 408 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 243 επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία.

Επίσης, σύμφωνα με την Εκθεση, το 2023 έγιναν 27.924 έλεγχοι από τους επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία. Με άλλα λόγια, κάθε μία από το σύνολο των επιχειρήσεων μπορεί να ελεγχθεί μία φορά κάθε 12,5 χρόνια για την τήρηση μέτρων Υγείας και Ασφάλειας. Κι αυτό το καθεστώς δίνει «πράσινο φως» στην εργοδοσία, για να ξεσαλώνει, εξοντώνοντας τους εργαζόμενους όπως αποδεικνύεται ξανά αυτές τις μέρες.

Ανατριχιαστικές είναι οι καταγγελίες του Μανώλη Πράσινου, κουνιάδου του σκοτωμένου εργάτη, αφού αναδεικνύουν το κτηνώδες πρόσωπο της εργοδοσίας και του συστήματος που στύβει τους εργαζόμενους γα τα κέρδη της.

Οπως κατήγγειλε στον «Ριζοσπάστη», ο αδικοχαμένος εργάτης είχε βγει σε σύνταξη και είχε πιάσει δουλειά, αξιοποιώντας τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης που πλασαρίστηκε προκλητικά ως «δικαίωμα» στους συνταξιούχους να δουλεύουν.

Ο 63χρονος που επιπλέον είχε περάσει και έμφραγμα είναι προφανές ότι εργαζόταν σε αυτήν την ηλικία όχι από χόμπι, ούτε από επιλογή, αλλά αναγκάστηκε γιατί τα λεφτά της σύνταξης δεν επαρκούσαν για να ζήσει!

Ακόμα κατήγγειλε ότι η οικογένεια του 63χρονου, τουλάχιστον μέχρι και μία μέρα μετά το θάνατό του, δεν είχε ενημερωθεί επίσημα από κανέναν αρμόδιο κρατικό φορέα! Χαρακτηριστικό είναι ότι το θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» έγινε την Τετάρτη στις 9.30 π.μ., και η μόνη ενημέρωση που έγινε ήταν αυτή στον κουνιάδο του από τον εργοδότη που απασχολούσε τον 63χρονο, στη 1 το μεσημέρι. Ο εργάτης είχε εγκλωβιστεί και συνθλιβεί κάτω από τον καταπέλτη, με την Πυροσβεστική να προσπαθεί να ανασύρει το πτώμα του για ώρες.

Σοβαρή είναι η καταγγελία του συγγενούς του θύματος και για όσα έγιναν μετά τον θάνατο, αφού αναγκάστηκε ο ίδιος να επικοινωνήσει με το Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας όπου είχε μεταφερθεί ο νεκρός. Εκεί λοιπόν αντιμετώπισε την εξής κατάσταση:

Από τη μια του έλεγαν ότι δεν μπορούν να του παραδώσουν τα προσωπικά αντικείμενα του 63χρονου, γιατί δεν είναι πρώτου βαθμού συγγενής, και από την άλλη του έλεγαν ότι θα πρέπει να φροντίσει να μεταφερθεί η σορός, γιατί στο Κέντρο Υγείας δεν υπάρχει ψυκτικός θάλαμος για την παραμονή των νεκρών. Σε ερώτηση που έκανε για το πού θα μεταφέρει τον νεκρό τού απάντησαν να βάλει ένα γραφείο τελετών, προκειμένου να αναλάβει τη διαδικασία. Αλλά και από το γραφείο τελετών τον ενημέρωσαν ότι η νεκροψία θα γίνει στις 5 Αυγούστου γιατί υπάρχει ένας ιατροδικαστής ο οποίος είναι άρρωστος με Covid... κάτι που τελικά άλλαξε και η νεκροψία αναμένεται να γίνει σήμερα, ύστερα από την παρέμβαση των συνδικάτων.