Εκείνο όμως που δεν μπορεί ν'... αντέξει με τίποτα ο Τζ. Σόρος, είναι ότι η «παγκοσμιοποίηση» αναπτύσσεται εν μέσω αντιθέσεων. Κι όχι μόνο αυτό. Σχεδόν σπαράζει για το γεγονός ότι «το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα έχει δημιουργήσει ένα πεδίο μάχης εντελώς άνισο». Επιπρόσθετα δε διστάζει να ομολογήσει ότι υπάρχει «χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, που συνεχώς διευρύνεται».

Οι παραπάνω διατυπώσεις δεν είναι πρωτοφανείς. Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν τα τρωκτικά του παραγόμενου από τους λαούς πλούτου, τον οποίο οι ίδιοι σφετερίζονται, που ψευτομοιρολογούν για τα δεινά των λαών. Στο βάθος γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ευθύνη για τη διευρυνόμενη φτώχεια και την ανέχεια ανήκει αποκλειστικά στο «παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα». Γι' αυτό και θέλουν να προλάβουν την επόμενη μέρα. Επειδή τρέμουν την οργή των λαών. Γιατί, όπως λέει και ο ίδιος, «ένα σύστημα που δεν προσφέρει ελπίδα στους χαμένους, κινδυνεύει να συγκλονιστεί από πράξεις απελπισίας».

Αυτό θέλουν οι διάφοροι Σόρος και οι επιτόπιοι εκπρόσωποι της ολιγαρχίας. Να ικανοποιούνται πλήρως οι αξιώσεις τους, να ισχυροποιείται η θέση τους μέσα στο σύστημα, αλλά να δίνεται και η εντύπωση ότι υπάρχει...«ελπίδα στους χαμένους». Η εφαρμοζόμενη, δηλαδή, προς όφελός τους πολιτική να συνοδεύεται από ισχυρές δόσεις αποπροσανατολισμού για τη δημιουργία αυταπατών και φρούδων ελπίδων, γιατί αυτοί οι χαμένοι, οι εργαζόμενοι, μπορεί και να απειλήσουν το οικοδόμημά τους...

Εκείνο που δεν μπορούν να δουν εξαιτίας της τύφλωσης που τους προκαλεί το κυνηγητό του κέρδους, είναι πως αργά ή γρήγορα, είτε το θέλουν είτε όχι, η λαϊκή δυσαρέσκεια που συνεχώς φουντώνει, θα ξεχειλίσει και το χείμαρρο που θα προκαλέσει δε θα τον σταματά τίποτα!

ΟΧΙ, ΔΕ συμπεριλαμβάνεται στα «θαύματα της Μεγαλόχαρης» το ότι έρχεται πίσω στην Αθήνα σήμερα ο Κώστας Σημίτης. Ηταν εξ αρχής στον προγραμματισμό του.

Ετοιμάζει, βλέπετε, το «κοινωνικό πακέτο» του ΠΑΣΟΚ, που θα επιχειρήσει να μας πουλήσει στη ΔΕΘ! Αν όντως καταφέρει εμμένοντας στις αρχές που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ το πακέτο αυτό να έχει στοιχεία «κοινωνικής πολιτικής» τότε, ναι! Οντως θα μπορούμε να μιλάμε για θαύμα και μάλιστα άνευ προηγουμένου.

Δυστυχώς, πάντως, για το ΠΑΣΟΚ - σε σύγκριση τουλάχιστον με την Εκκλησία - είναι εύκολο να βρεθούν αφελείς οι οποίοι να πιστεύουν σε εικόνες που γιατρεύουν, που κουνιούνται, που δακρύζουν, που πετάνε, που βαράνε ή ό,τι άλλο τέλος πάντων μπορεί να κάνει μια θαυματουργή εικόνα.

Είναι όμως αδύνατον να βρεθούν τόσο αφελείς, ώστε να πιστέψουν, για παράδειγμα, πως οι προτάσεις του υπουργείου Εργασίας για το ασφαλιστικό σύστημα είναι δυνατόν να δημιουργήσουν καλύτερη Κοινωνική Ασφάλιση και άνοδο της ποιότητας ζωής για τους συνταξιούχους!

ΟΛΟ ΓΙΑ αφοπλισμό μιλάνε στην ΠΓΔΜ και όλο και πιο επιθετικές ομάδες αλβανόφωνων ξεφυτρώνουν από δω κι από κει. Με τους 3.500 στρατιώτες του ΝΑΤΟ βέβαια στην περιοχή, που ξεκινούν να αναπτύσσονται από αύριο, «δένει το γλυκό»

Τι έχουμε δηλαδή; Το σύνηθες σκηνικό της αμερικανοΝΑΤΟικής επιδιαιτησίας, που με τη στρατιωτική παρουσία της υποτίθεται πως θα λύνει προβλήματα αλλά στην πράξη συνεχώς τα επιδεινώνει. Το σενάριο πια είναι «χιλιοπαιγμένο» σε ολόκληρη τη Βαλκανική.

Βεβαίως, η ελληνική κυβέρνηση χαιρέτισε τη συμφωνία γιατί προφανώς όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει, φαίνεται, πάρει χαμπάρι τι παιγνίδι παίζεται και η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών μάλλον θεωρεί πως το ΝΑΤΟ προσπαθεί για την παγκόσμια ειρήνη.

Οσο κι αν προσπαθήσαμε δεν καταφέραμε να επιβεβαιώσουμε την πληροφορία που είδε χτες το φως της δημοσιότητας και γράφτηκε σε απογευματινή εφημερίδα, περί της πρόθεσης του Συνασπισμού να διοργανώσει κομματική συγκέντρωση, στις 14 του Σεπτέμβρη, κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Ισως να πήρε την απόφαση η τοπική οργάνωση του ΣΥΝ, μας είπαν. Ισως, πάλι, μας είπαν, να μην ευσταθεί η συγκεκριμένη πληροφορία και να ισχύει ένα άλλο σενάριο που κυκλοφορεί, ότι δηλαδή οι δυνάμεις του Συνασπισμού, εκτιμώντας πως αδυνατούν να διοργανώσουν μια «αξιοπρεπώς μαζική» συγκέντρωση, θα πάρουν μέρος και θα στηρίξουν κάποια συγκέντρωση μαζικών φορέων. Τίποτε, πάντως, δεν επιβεβαιώνεται και τίποτε δε διαψεύδεται...

Ανεξάρτητα περιεχομένου και σκοπιμοτήτων, οι περί την «παγκοσμιοποίηση» προσεγγίσεις εμφανίζουν μεγάλο πλούτο. Μερικές φορές και μεγάλο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα οι απόψεις του Τζορτζ Σόρος, του χρηματιστή που βαυκαλίζεται ότι έγινε πολυδισεκατομμυριούχος κερδοσκοπώντας με το εθνικό νόμισμα πολλών χωρών και παίζοντας το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού με τις κεντρικές τους τράπεζες. Γράφοντας λοιπόν για το θέμα στην «Ελ Παΐς», και μιλώντας για το ζήτημα της... δημοκρατίας, εξηγεί με πολύ απλά λόγια - και κυρίως σταράτα - πώς ένα αρπαχτικό των διεθνών χρηματαγορών εννοεί την παγκοσμιοποίηση, τη δημοκρατία και την ελευθερία. «Η παγκοσμιοποίηση - γράφει - βοηθά ώστε τα κράτη να μην καταχρώνται τις εξουσίες τους και προσφέρει ένα βαθμό ελευθερίας που κανένα κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί».

Για όσους αναζητούν από τα παραπάνω αναλογίες και αντιστοιχίες που μπορεί να τους αφορούν, ο Σόρος σπεύδει να εξηγήσει ότι αυτό που εννοεί είναι ότι «το κεφάλαιο μπορεί πλέον να ξεφύγει από τα κράτη, ό,τι νόμους κι αν εφαρμόζουν, όσους φόρους κι αν ζητούν», με αποτέλεσμα, «οι κυβερνήσεις (να) υποχρεώνονται να μετριάσουν τις απαιτήσεις τους».

Με δυο λόγια ακόμα και για τις δημόσια διατυπωμένες απόψεις του Σόρος, «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι τίποτα άλλο από την ελευθερία (δυνατότητα) του κεφαλαίου να ασυδοτεί σε βάρος των λαών και ολόκληρων χωρών, ενώ οι διάφορες κυβερνήσεις που χορεύουν στο ρυθμό που παίζουν οι διάφοροι Σόρος, τις τρύπες που εμφανίζονται από τις όλο και πιο μετριασμένες απαιτήσεις που προβάλλουν προς το κεφάλαιο, τις καλύπτουν με τα μέτρα που παίρνουν σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων συνολικά.