Τη βραδιά άνοιξαν οι «Ακρως Απόρρητον» και ακολούθησαν οι «Στίγμα '90» με τραγούδια που κινήθηκαν ανάμεσα στη ροκ και πανγκ μουσική. Τη «σκυτάλη» πήρε ο Μ. Φάμελος, για να ζεστάνει ακόμα περισσότερο το κοινό, «...τι ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να 'ρθει...». «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», μας ταξίδεψε στη συνέχεια ο Ν. Ζιώγαλας, ενώ το κοινό ξεσηκώθηκε όταν ο Μ. Φάμελος εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή και τραγούδησε μερικά παλιά, αλλά και καινούρια τραγούδια μαζί με τον Ν. Ζιώγαλα.

Η Βιβή, τραγουδίστρια των «Στίγμα '90», δήλωσε στο «Ρ»: «Το Φεστιβάλ μου αρέσει ως κοινωνικό γεγονός, γιατί μαζεύονται εδώ διαφόρων ειδών και ηλικιών άνθρωποι και συνυπάρχουν και διασκεδάζουν».

Ο Ν. Ζιώγαλας μας είπε: «Με μεγάλη μου χαρά ήρθα στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, γιατί πραγματικά αποτελεί έναν πόλο έλξης νέων ανθρώπων. Νομίζω ότι είναι το πιο ζωντανό Φεστιβάλ που υπάρχει αυτή τη στιγμή και αυτό που κράτησε τελικά στα χρόνια. Για μας, βέβαια, τους καλλιτέχνες είναι και μια ευκαιρία να παίξουμε σε ένα χώρο, όπου υπάρχουν νέοι άνθρωποι, υπάρχει ζωντάνια, να επικοινωνήσουμε, δηλαδή, μαζί τους μέσα από τα τραγούδια μας. Για άλλη μια φορά, θέλω να ευχαριστήσω τους οικοδεσπότες που με κάλεσαν στο Φεστιβάλ».

Ο Δ. Βαρελόπουλος, μέλος των «Αντίθεσις», είπε: «Είναι η τέταρτη χρονιά που συμμετέχω στο Φεστιβάλ με τους "Αντίθεσις" τα τελευταία τρία χρόνια. Οι πρώτες μου επαφές με την τέχνη και τη μουσική ήταν μέσα από τις προφεστιβαλικές της ΚΝΕ. Θεωρώ ότι εμένα μου προσέφερε τα περισσότερα, από όσες εμπειρίες έχω στη ζωή μου και τις θεωρώ πολύ σημαντικές. Είναι πολύ σημαντικό ότι δίνεται η ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να παίζουν στο Φεστιβάλ. Το Φεστιβάλ είναι δημιουργικό, αναζωογονείται και προχωράει μπροστά».

Με ελληνικό ροκ και μουσικές από τα «παλιά», διασκέδασαν οι επισκέπτες στο χώρο της Νεανικής Σκηνής το Σάββατο το βράδυ. Νέα συγκροτήματα παρουσίασαν τη δουλιά τους, ενώ τραγούδησαν μαζί με τον Λ. Παπαδόπουλο παλιές και νέες επιτυχίες του.

Ο Κώστας Μπόρσης από τους «Φιλμ» δήλωσε: «Μ' αυτή τη σύνθεση είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ. Συνολικά, είναι η τρίτη χρονιά που ανακατευόμαστε με το Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Εφόσον υπάρχουν άνθρωποι στην ίδια ηλικία με εμάς και έχουν κάποιες ανησυχίες και θέλουν να αντιταχθούν απέναντι σε κάποια πράγματα τα οποία ενοχλούν και εμάς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα λιγότερο από το να είμαστε εδώ».

Ο Λ. Παπαδόπουλος (ή Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ) μας είπε: «Είναι υπέροχα εδώ και λυπάμαι που είναι η τρίτη χρονιά που συμμετέχω στο Φεστιβάλ, ποτέ δεν είναι αργά βέβαια. Είναι υπέροχος ο κόσμος, έχει μια αυθεντικότητα. Είναι το μοναδικό μέρος, για να σου πω την αλήθεια, που ένιωσα όμορφα να αφήσω το παιδί μου, πέντε χρόνων, χωρίς να φοβάμαι μήπως το κλέψει κανείς».

Οι «Αττας Διδοίσθα» είπαν: «Καλεστήκαμε από την Οργάνωση να παίξουμε στην Αθήνα. Είμαστε ανοιχτοί κάθε φορά να παίξουμε για την ΚΝΕ όπου και να είναι. Εξάλλου είναι το μεγαλύτερο πολιτιστικό και πολιτικό γεγονός της χρονιάς, το δείχνει και ο κόσμος αυτό».

Ο Παναγιώτης από τους «Ρέζους» δήλωσε: «Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ. Δυστυχώς δεν έχω δει κάτι προηγούμενο. Ηρθα όμως δυο μέρες στο Φεστιβάλ και διαπίστωσα ότι έχει γίνει μια πολύ ωραία προσπάθεια. Εχω δει παιδιά που τα έχουν δώσει όλα και από το πρωί μέχρι το βράδυ είναι στο πόδι για την επιτυχία του Φεστιβάλ».

Από το 27ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Ο» δε θα μπορούσε να λείπει η εικαστική παρέμβαση των νέων δημιουργών. Εκείνων των νέων δημιουργών της εικαστικής τέχνης, οι οποίοι όπως και οι συνάδελφοί τους της μουσικής ή του θεάτρου, που συναντήθηκαν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, λένε «όχι» στα πολιτιστικά σκουπίδια της κυρίαρχης τάξης και προσπαθούν να ορθώσουν έναν διαφορετικό, ανατρεπτικό λόγο σύγκρουσης. Σύγκρουσης, όπως μας είπαν οι ίδιοι, με τα γνωστά κυκλώματα, που θέλουν τους νέους δημιουργούς να αναπαράγουν την κυρίαρχη λογική, της εμπορευματοποίησης, του ελιτισμού και της άσφαιρης αμφισβήτησης. Στο στέκι των νέων δημιουργών του Φεστιβάλ εξέθεσαν τα ζωγραφικά έργα τους η Πηνελόπη Κατσοπούλου, η Τόνια Γκλεζάκου, η Αλεξία Τάγκα, η Χριστίνα Χρονοπούλου, η Ελλη Κατσούλη, ο Ιάκωβος Βάης, η Παρασκευή Χρυσικού, η Μάρθα Κλήμου, η Πόπη Παπαθανασίου, η Γεωργία Πετρούλια και ο Σταύρος Τριπολίτης. Οπως τόνισαν στο «Ρ», στόχος που έχει τεθεί από την πρόσφατη συνάντηση νέων δημιουργών από όλη την Ελλάδα που έγινε στην Αθήνα πρόσφατα, είναι η δημιουργία ενός Δικτύου νέων καλλιτεχνών που θα αγκαλιάζει την τέχνη της αμφισβήτησης σε ολόκληρη τη χώρα, ξεφεύγοντας τόσο από το σφιχταγκάλιασμα των «γκαλερί - σούπερ μάρκετ» όσο και από τον κενό και αδιέξοδο προβληματισμό, που επίσης προωθείται από το κυρίαρχο σύστημα ιδεών. Αυτή η μικρή έκθεση ζωγραφικής στις τέσσερις μέρες του 27ου Φεστιβάλ έδωσε τη δυνατότητα σε όλους όσοι συμμετείχαν να εκθέσουν τα έργα τους σε ένα κοινό που δεν έχει συχνά τη δυνατότητα να έρχεται σε επαφή με αυτόν τον τομέα της τέχνης και να ανταλλάξουν προβληματισμούς και απόψεις τόσο μεταξύ τους όσο και με τους επισκέπτες του Φεστιβάλ.

Τη θέση τους στο φετινό Φεστιβάλ είχε και η φωτογραφία, που εκπροσωπήθηκε από τους νέους δημιουργούς Γιάννη Γιουσίζη, Γιώργο Κουνάδη, Τόνια Γκλεζάκου και Ειρήνη Κακογιάννου. Ενα φωτογραφικό αντιπολεμικό σχόλιο έκαναν με τα έργα τους οι Τάσος Μουτσίδης, Θανάσης Αρέτας, Αντώνης Κασίτας και Εύα Κωνστανταράκη. Ενα μικρό τμήμα από το προσωπικό του αρχείο με σπάνιες φωτογραφίες από πολιτικούς εξόριστους της Μακρονήσου, της Γυάρου, της Ικαριάς και από τα άλλα κολαστήρια του μετεμφυλιακού κράτους παρουσίασε ο Μανώλης Κασιμάτης, ξυπνώντας μνήμες σε πολλούς αγωνιστές που στάθηκαν μπροστά από τα ταμπλό του.

Οπως τόνισε στο «Ρ» ο Μ. Κασιμάτης, υπάρχει πλούσιο έδαφος από νέους καλλιτέχνες σε ολόκληρη τη χώρα που προσπαθούν με όσες δυνάμεις διαθέτουν να ξεφύγουν από τα κυρίαρχα μοτίβα. «Υπάρχει η διάθεση και ήδη γίνονται προσπάθειες όλες αυτές οι απόπειρες πολιτιστικής έκφρασης να ενιαιοποιηθούν, συνθέτοντας ένα νέο καλλιτεχνικό ρεύμα αντίστασης» υπογράμμισε.