ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ)--

Με ισχυρή αμερικανική πίεση που έχει ενεργοποιήσει όλους τους Ευρωπαίους «μπαλαντέρ» που διατηρούν ιδιαίτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ και ενόψει της μετάβασης στο Ευρώ σε μια περίοδο ύφεσης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Λάακεν που διεξάγεται στα απομονωμένα από τις διαδηλώσεις βασιλικά ανάκτορα, έξω από τις Βρυξέλλες, θα αποφασίσει σήμερα για όλα τα προμελετημένα σχετικά με τον ευρω-τρομονόμο παρά τις ιταλικές παλινωδίες, τον ευρω-στρατό παρά την ελληνική κωλυσιεργία, την πολιτική αναθεώρηση για ένα πιο αυταρχικό «μέλλον της Ευρώπης» παρά τις φυγόκεντρες «επιφυλάξεις», και τα εργασιακά παρά τη λαϊκή αντίσταση.

Η χτεσινή πρώτη μέρα των εργασιών χαρακτηρίστηκε από την απεγνωσμένη προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να αναβάλει, για όσο το δυνατόν αργότερα την ευρωπαϊκή επικύρωση της τριμερούς συνεργασίας ΗΠΑ - Βρετανίας - Τουρκίας για την εξαίρεση δράσης της Ευρωπαϊκής Δύναμης Ταχείας Επέμβασης (ΔΤΕ) από οτιδήποτε θίγει τα τουρκικά «ζωτικά συμφέροντα». Και τη δεδηλωμένη απόφαση όλων των υπολοίπων «εταίρων» ότι το ζήτημα είναι «λήξαν», ότι η ΔΤΕ θα 'ναι σε «επιχειρησιακή ετοιμότητα» μέχρι το 2003 και ότι οι ελληνικές επιφυλάξεις δεν είναι επί της ουσίας, αλλά για το φόβο του πολιτικού κόστους στο εσωτερικό της χώρας.

«Μας ασκούν πίεση» για τον ευρω-στρατό, δήλωσε ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης. Θα «βρεθεί λύση», απάντησε ο Βρετανός και ο Βέλγος ομόλογός του. «ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι συνδεδεμένα (...) η σχέση είναι αναγκαία και θα συνεχιστεί», ψέλλισε ο Ελληνας πρωθυπουργός, ανάγοντας το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» σε πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Αλλά και διά του ευρω-στρατού η Τουρκία αναβαθμίζεται περαιτέρω, αφού το Συμβούλιο συμφώνησε για μια «νέα φάση» στην εταιρική σχέση με την Αγκυρα. Σύμφωνα με τον κ. Σημίτη «η πρόταση πιέζει την Τουρκία και παράλληλα παρέχει στους Τούρκους την ικανοποίηση ότι κάτι έχουν κάνει».

Οι ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» είχαν διαφορετικές(...) ανησυχίες από την Αθήνα για τη «διακήρυξη του Λάακεν» για το «μέλλον της Ευρώπης» και την έναρξη των εργασιών της «Συνέλευσης» που θα προετοιμάσει τη Διακυβερνητική Διάσκεψη (ΔΔ), στα τέλη του 2003, για την αυταρχική πολιτική αναθεώρηση, τη «μετάβαση» στο Ευρώ, την Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΕΠΑΑ), τη διεύρυνση προς την Κύπρο και εννιά χώρες της Ευρώπης εκτός της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας.

Η χτεσινή μέρα των εργασιών των 15 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων αναλώθηκε κυρίως στην απόφαση για τον ευρω-τρομονόμο, για τον οποίο ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί και τον ευρωστρατό, όπου η ελληνική κυβέρνηση διακυβεύει το κύρος της στο εσωτερικό της χώρας. Η δημιουργία της ευρωπαϊκής ΔΤΕ που θα αρχίσει τη δράση της το 2003, ως «ευρωπαϊκός βραχίονας» του ΝΑΤΟ, τέθηκε υπό πλήρη αμερικανικό έλεγχο και με τις πρόσφατες ελληνοτουρκικές αψιμαχίες.

Μετά από βρετανική επέμβαση η τριμερής συμφωνία της Αγκυρας ουσιαστικά εξαναγκάζει σε πλήρη έλεγχο των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ επί της δράσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού η Τουρκία αποκτά δικαίωμα βέτο σε οποιαδήποτε απόφαση της ΕΕ για στρατιωτική δράση στην ευρύτερη περιοχή. Οχι ότι υπήρξε κανείς που αμφέβαλλε ότι η λεγόμενη «ευρωπαϊκή ασφάλεια» δεν είναι ασφάλεια της Ευρώπης αλλά προστασία των αμερικανικών συμφερόντων στην ευρωπαϊκή ήπειρο και μάλιστα με έξοδα των Ευρωπαίων φορολογούμενων. Αλλά όλη αυτή η αμερικανική υπερίσχυση αποκτά και το «θεσμικό» της πλαίσιο.

Σύμφωνα με τον Κ. Σημίτη «αυτοί ασκούν πίεση σε μας» και αναγνώρισε ότι τίθεται ζήτημα προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας σε περίπτωση που υιοθετηθεί συμφωνία της Αγκυρας ως ευρωπαϊκή «απόφαση». Για την επιχειρησιακή έναρξη της δράσης της Ευρωπαϊκής ΔΤΕ, «καλόπιστα (Κ. Σημίτης) υπήρχαν «όλες οι προϋποθέσεις» ανεξάρτητα από το «επιπρόσθετο στοιχείο» (Κ. Σημίτης) της συμφωνίας της ΕΕ επί της συμφωνίας της Αγκυρας.

Το κείμενο - φάντασμα αυτής της συμφωνίας «ούτε καν παρουσιάστηκε στη σημερινή συζήτηση. Ολοι το ξέρουν, αλλά κανένας δεν το είδε» (Κ. Σημίτης). Αλλά, δυστυχώς για την Αθήνα «αυτό» το κείμενο θα πρέπει να επισυναφθεί στην διακήρυξη της επιχειρησιακής ετοιμότητας της ΕΕ. Σύμφωνα με τον Κ. Σημίτη «η βελγική προεδρία επιφυλάχτηκε για σήμερα και θα δούμε αν βρει τη λυδία λίθο». Στην πραγματικότητα το Συμβούλιο μπορεί να διακηρύξει «πανηγυρικά» την επιχειρησιακή ετοιμότητα της ΔΤΕ το 2003 αφούν έχει ήδη συμφωνηθεί η στρατιωτική και πολιτική δομή, καθώς και η «διαθεσιμότητα» των κρατών - μελών για συμμετοχή τους στη δύναμη των 60.000 μισθοφόρων. Εξάλλου μετά το 2003 μπορεί ν' αλλάξουν πολλά ακόμη και η σημερινή κυβέρνηση(...). Ετσι και αλλιώς το κείμενο της Αγκυρας υπάρχει, δεν πρόκειται ν' αλλάξει ούτε ρίγα και κάποια στιγμή θα «ενεργοποιηθεί».

Η ελληνική πλευρά, διά του πρωθυπουργού δεν απέφυγε και την εκδήλωση (...) παραπόνου για το πώς μεθοδεύτηκε η τουρκική επιτυχία. Σύμφωνα με τον Κ. Σημίτη «δε συμφωνούμε με το αποτέλεσμα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε μέσα από εξωθεσμικές διαπραγματεύσεις. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποδεχτεί ως έχει το κείμενο αυτό που ετοιμάστηκε. Μ' άλλα λόγια, εντάξει, ν' αποδεχτούμε την «ιδιαίτερη πρωτοβουλία» ΗΠΑ/Βρετανίας, αλλά με κάποιες «βελτιώσεις» οι οποίες «θα καθιστούσαν το κείμενο σαφέστερο και δεν θα επέτρεπαν παρερμηνείες» (...). Ωστε να είναι αναγκαίοι διαρκώς συμβιβασμοί ή παρεμβάσεις.

Πέντε ώρες στους δρόμους του Λάακεν, πάνω από 100.000 εργαζόμενοι από κάθε γωνιά της Ευρώπης, διαδήλωσαν χτες για δεύτερη συνεχόμενη μέρα την αντίθεσή τους στα σχέδια των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστών, στις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών που βάζουν στο στόχαστρο τις ατομικές και λαϊκές ελευθερίες και τα εργασιακά δικαιώματα.

Ηταν μια κινητοποίηση μεγαλύτερη σε όγκο από την προχτεσινή της Πέμπτης, με ακόμα μεγαλύτερο πάθος και ένταση. Οι χιλιάδες διαδηλωτές με συνθήματα εναντίον του πολέμου, του ιμπεριαλισμού, και εναντίον της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από πολύ νωρίς χτες το πρωί γέμισαν τους δρόμους του Λάακεν. Τεράστια, όμως, ήταν και η συμμετοχή των νέων ανθρώπων, οι οποίοι έδωσαν χρώμα και παλμό. Λίγο μετά τις 11π.μ (τοπική ώρα Βελγίου), ξεκινούσε μια συγκλονιστική πορεία, η οποία έφτασε σε απόσταση αναπνοής από το κτίριο στο οποίο συνεδρίαζαν οι ηγέτες των χωρών - μελών της ΕΕ. Ηταν τέτοιος ο όγκος των διαδηλωτών που χρειάστηκαν περίπου πέντε ώρες για να τερματίσουν και τα τελευταία μπλοκ στο χώρο όπου είχε οριστεί για να τερματίσει η μεγάλη πορεία.

Ανάμεσα στους διαδηλωτές, οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ήταν και πάλι εκεί και έκαναν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσίας τους στη μεγάλη διαδήλωση. Ανάμεσά τους βρέθηκαν και εκατοντάδες Ελληνες μετανάστες του Βελγίου που πήραν μέρος στην κινητοποίηση. Ιδιαίτερα αισθητή ήταν και η παρουσία των απολυμένων της «ΣΑΜΠΕΝΑ» και της «SWISSAIR», δυο μεγάλων εταιριών που πρόσφατα προστέθηκαν και αυτοί στο μακρύ κατάλογο των Ευρωπαίων ανέργων.

Σ' αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρουμε ότι η βέλγικη αστυνομία, μετέτρεψε το Λάακεν σε μια «αστυνομοκρατούμενη» πόλη, με την παρουσία χιλιάδων αστυνομικών, ελικοπτέρων και άλλων μέσων για να αντιμετωπιστούν οι «τρομοκράτες» διαδηλωτές. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σ' αυτή τη χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, επιχείρησαν με «μαύρη» προπαγάνδα και δημιουργώντας κλίμα «τρόμου» να αποτρέψουν τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις. Είναι ενδεικτικό ότι καθ' όλη τη διάρκεια της χτεσινή μέρας, τα ρεπορτάζ των τηλεοπτικών σταθμών μιλούσαν για την ετοιμότητα των νοσοκομείων, παρουσίαζαν χειρουργία και θαλάμους, στα οποία θα νοσηλεύονταν οι τραυματίες από τα επεισόδια (!!!), ενώ παράλληλα ανέφεραν ότι ο βελγικός στρατός βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα, για να επέμβει αν χρειαστεί...

Δυστυχώς γι' αυτούς, στην πορεία συμμετείχαν χιλιάδες εργαζόμενοι, ενώ τα μοναδικά επεισόδια που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της χτεσινής μέρας, ήταν περιορισμένα - έσπασαν οι βιτρίνες δυο τραπεζών - και προκλήθηκαν από μικρές προβοκατόρικες ομάδες, οι οποίες απομονώθηκαν από το σύνολο των διαδηλωτών.

Με τη χτεσινή μεγαλειώδη κινητοποίηση στο Λάακεν, κορυφώθηκαν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζόμενων της Ευρώπης ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής. Ο ενωμένος αγώνας κατά της νέας τάξης πραγμάτων των ιμπεριαλιστών, θα συνεχιστεί απ' εδώ και εμπρός με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και με τη διεθνοποίηση της δράση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.