Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης στο κυριακάτικο «Βήμα» και τον δημοσιογράφο Λ. Σταυρόπουλο.

Ο Χ. Φλωράκης σχολιάζει την επικαιρότητα, μιλάει για το ταξίδι του Κ. Σημίτη στις ΗΠΑ και τα αποτελέσματα της συνάντησής του με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, για το βιβλίο «Χ. Φλωράκης και λαϊκό κίνημα», για το κλίμα «πρακτορολογίας», αλλά και για την πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ ενόψει δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» αναδημοσιεύει σήμερα το κείμενο της συνέντευξης του Επίτιμου Προέδρου του ΚΚΕ.

- Θεωρείτε ότι ο δικομματισμός βρίσκεται σε αδιέξοδο; Σας θυμίζω ότι στις εκλογές του Απριλίου 2000 το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκέντρωσαν μαζί ποσοστό 86,5%...

- Το ότι πράγματι συγκέντρωσαν αυτό το ποσοστό είναι η μια απάντηση, είναι η διαπίστωση. Υπάρχει όμως και ένα άλλο ερώτημα: Γιατί συγκέντρωσαν αυτό το ποσοστό; Κι εδώ τα «γιατί» είναι πολλά...

Γιατί ο εκλογικός νόμος προσφέρεται για πόλωση, αφού δεν υπάρχει ισοδυναμία της ψήφου. Γιατί οι πελατειακές σχέσεις εγκλωβίζουν εκατομμύρια εκλογείς. Γιατί το κράτος δεν είναι ουδέτερο, αλλά πρακτορείο του δικομματισμού. Γιατί η διαπλοκή έχει καταστήσει τα περισσότερα ΜΜΕ φερέφωνα της εξουσίας. Γιατί με τις χαριστικές παροχές (διορισμοί, δάνεια, άδειες, νομιμοποιήσεις, μίζες κ.ά.) η εξουσία έχει καταστήσει συνένοχο το 35%, τουλάχιστον, του ελληνικού λαού. Γιατί η ανεργία και ο φόβος της απόλυσης παραλύει τα αγωνιστικά αντανακλαστικά των εργαζομένων. Γιατί η έντεχνα διατηρούμενη κρίση οδηγεί τις μάζες σε συντηρητικότερες θέσεις. Γιατί ο ιμπεριαλισμός με τη διατηρούμενη κρίση στην Κύπρο και στο Αιγαίο και με την απειλή της αποσταθεροποίησης βοηθάει την πόλωση. Γιατί η πλουτοκρατία διαθέτει κάθε φορά αστρονομικά ποσά για να επηρεάζει τα εκλογικά αποτελέσματα. Δίχως όλα αυτά - και άλλα πολλά - τα δύο κόμματα που αναφέρεστε δε θα συγκέντρωναν αυτό το ποσοστό και ο δικομματισμός θα είχε ξοφλήσει...

- Πώς βλέπετε να εξελίσσεται αυτή η κατάσταση, παίρνοντας αφορμή και από την πόλωση που επιχειρείται, την «πρακτορολογία» κτλ.;

- Η συνταγή είναι γνωστή και δοκιμασμένη: Οσο τα προβλήματα του λαού θα οξύνονται, τόσο η «πρακτορολογία» θα διογκώνεται, ώστε να αποπροσανατολίζεται ο λαός από τα πραγματικά του προβλήματα. Και όσο η κυβέρνηση θα ενδίδει στις αξιώσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τόσο θα αναμοχλεύεται το παρελθόν για να επικαλύπτει το παρόν και το μέλλον. Ακόμα και όταν λένε μια αλήθεια, αυτή είναι ανακατεμένη με χιλιάδες ψέματα, ανάλογα με τους σκοπούς που θέλουν να εξυπηρετήσουν.

Από αυτή την άποψη προβλέπω ότι η δυσοσμία θα κατακαλύψει σύντομα τη χώρα. Το ερώτημα είναι, άρα, αν και πάλι θα παγιδευτεί ο λαός στα προπαγανδιστικά τεχνάσματα της «νέας τάξης», της ολιγαρχίας και των πολιτικών εκπροσώπων της ή αν θα δώσει την πρέπουσα απάντηση στα γκεσέμια του δικομματισμού.

Αν και πάλι παγιδευτεί, θα έχει και ο λαός τις ευθύνες του, και αυτό το υπογραμμίζω με έμφαση, γιατί στις μεγάλες κρίσεις και ο τελευταίος πολίτης οφείλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν. Διότι, παρά τις στρεβλώσεις των κανόνων της δημοκρατίας, η ψήφος εξακολουθεί να αποτελεί πολιτική πράξη.

- Προοπτική συμμαχιών του ΚΚΕ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές βλέπετε; Και με ποιους;

- Ακούστε, ακούστε: Σήμερα οι δημοτικοί άρχοντες και πόρους διαχειρίζονται, από τους φόρους κυρίως των τοπικών κοινωνιών, και εξουσία ασκούν. Και μας ενδιαφέρει φυσικά προς ποια κατεύθυνση γίνεται και η διαχείριση των πόρων και η άσκηση της εξουσίας. Κοντολογίς οι κομμουνιστές θα στηρίξουν υποψηφίους που: Πρώτον, αντιστέκονται στην εγχώρια και διεθνή «νέα τάξη», δεύτερον, αρνούνται να υποκαταστήσουν την πολιτική με τους χυδαίους νόμους της αγοράς, τρίτον, αγωνίζονται εναντίον του πνεύματος υποταγής της χώρας μας και της κοινωνίας μας σε ξένα κέντρα, τέταρτον, διαθέτουν φιλολαϊκά προγράμματα για τους δήμους τους, και, πέμπτον, εναντιώνονται ανοιχτά στην ευρω-λαγνεία και στον ατλαντισμό.

Αν υπάρξουν τέτοιοι υποψήφιοι, να είσαι βέβαιος ότι θα τους στηρίξουμε και μάλιστα χωρίς να χρειάζονται συμμαχίες και συνεργασίες. Αλλωστε, μέσα στη λογική του Μετώπου είναι και η συμπόρευση με τέτοιες προσωπικότητες, γιατί εμείς θέλουμε άξιους δημάρχους! Και προπαντός να είναι τίμιοι άνθρωποι και να 'χουν πλεμόνια!

- Αλήθεια, πώς είδατε τις παρουσίες πολιτικών αντιπάλων σας στην παρουσίαση του βιβλίου σας στην Παλαιά Βουλή; Και ιδίως πολιτικών, με τους οποίους η συμμαχία το 1989 στάθηκε αφορμή επικριτικών σχολίων και επιθέσεων είτε εις βάρος του ενιαίου τότε ΣΥΝ, όπου συμμετείχε το ΚΚΕ, είτε και εναντίον σας προσωπικώς ως προέδρου τότε του ΣΥΝ;

«Για μένα όλες οι παρουσίες, είτε πολιτικών φίλων είτε πολιτικών αντιπάλων είτε απλών ανθρώπων, ήταν τιμητικές. Απ' όσο γνωρίζω, το κάλεσμα στην παρουσίαση του βιβλίου ήταν πλατύ. Προσκλήσεις στάλθηκαν σε όλα τα κόμματα και σε προσωπικότητες και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ. Γιατί, λοιπόν, δε με ρωτάτε πώς είδα την παρουσία εκεί, όχι μόνο του κ. Μητσοτάκη και του κ. Τζαννετάκη, αλλά και του κ. Κρητικού και του κ. Λαλιώτη και του κ. Κουβέλη; Και αν είχαν έρθει ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Βενιζέλος, θα με ρωτούσατε και γι' αυτούς; Βεβαιότατα όχι.

Και τώρα επί της ουσίας: Ευχαριστώ όσους κλήθηκαν και παραβρέθηκαν κατά την παρουσίαση, όπως ευχαριστώ και όσους κλήθηκαν και δεν παραβρέθηκαν, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεών τους. Οσο για το 1989, κάντε λίγο υπομονή. Ο δεύτερος τόμος ετοιμάζεται, και την απάντηση δε θα την πάρετε από μένα, αλλά από τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, από τα πρακτικά της Προεδρίας της Δημοκρατίας, από τα πρακτικά του Ενιαίου Συνασπισμού και από πολλά άλλα επίσημα κείμενα!».

- Με τις αναφορές σας περί «κυβερνήσεων συνασπισμού» τι εννοούσατε; Ομολογώ ότι ξαφνιάσατε...

«Γιατί σας ξάφνιασα; Τι είπα που σας φάνηκε περίεργο; Περίεργο είναι το γεγονός ότι ορισμένες δυνάμεις της κυρίαρχης τάξης αναζητούν τρόπους να απεγκλωβιστούν από τη σημερινή δικομματική λειτουργία, από το πότε ο ένας και πότε ο άλλος; ή η συνεργασία του ενός κόμματος με φτερούγες από άλλες πολιτικές κινήσεις; Δηλαδή, στη θέση της μονοκομματικής κυβέρνησης να υπάρξει μια κυβέρνηση συνασπισμού ή συνεργασίας. Είναι ένας δοκιμασμένος τρόπος σε πολλές χώρες της Ευρώπης, προκειμένου να βρουν μια άλλη λύση από το δικομματισμό. Αυτή η τυχόν εξέλιξη δεν έχει καμιά σχέση με το στόχο του ΚΚΕ που βάζει η συμμαχία των αντιιμπεριαλιστικών δημοκρατικών δυνάμεων».

- Για ποια κόμματα μιλούσατε;

«Για ποια... Μα γι' αυτά που είναι σήμερα στο δικομματισμό».

- Οτι αποκλειστικά αυτά νοιάζονται για μια κυβέρνηση συνασπισμού...

«Ε, βέβαια, γι' αυτά, μα γι' αυτά, μανούλα μου!».

- Μα είπατε «όλοι». Αν το 'χει ανάγκη ο τόπος ή αν αγαπούν τον τόπο - κάπως έτσι τέλος πάντων...

«Είναι άλλο ερώτημα αυτό. Βεβαίως, είπα με όλους που αγαπούν τον τόπο και τα ρέστα. Το 'πα. Αλλά εδώ ποια είναι η υπόθεση: μιλούσαμε για το ποια είναι τα κόμματα στο δικομματισμό. Είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Πες ότι γίνονται εκλογές και κανένα από αυτά δεν έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή κι αν έχει, για λόγους δικούς του, κομματικούς - όπως το ΠΑΣΟΚ - εγώ σου λέω και να πάρει κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να αποταθεί, ξέρω κι εγώ, είτε στον... αυτόν, τον δήμαρχο της Αθήνας που έχει το κόμμα, είτε στο Συνασπισμό και να πει "ελάτε να κάνουμε κυβέρνηση". Δεν μπορούσα εγώ να πω "φτερούγα από 'δω, φτερούγα από κει" και να εννοούσα και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και πιάστηκαν από τη λέξη που είπα "θα πάμε" και δεν είπα "θα πάνε". Μα έτσι λέμε, μωρέ, να πάρει ο διάολος...

Οταν λέω "θα πάμε" δεν εννοώ ότι είμαστε κι εμείς. Εννοώ η κατάσταση, εδώ που ζούμε. Κάτι τέτοια πράγματα. Τους έδωκα εξήγηση, τίποτα αυτοί, το βιολί τους. Γιατί το βιολί τους άλλο είναι. Θέλουν να παρουσιάσουν ότι εγώ έχω μια διαφορετική πολιτική. Ακουσε να σου πω: όλη τους η προσπάθεια είναι πώς θα πλήξουν το Κομμουνιστικό Κόμμα. Γιατί ξέρουν ότι είναι κι ο μόνος αξιόλογος αντίπαλος».

- Δηλαδή θέλετε να πείτε ότι δεν εννοούσατε και το ΚΚΕ;

«Σε τι πράγμα να εννοώ το ΚΚΕ; Στο να αποτελέσει το ΚΚΕ φτερούγα σε μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ; Αυτά είναι αστεία πράγματα και σκόπιμη διαστρέβλωση. Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ και της συνεργασίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι παλιά όσο και το ΚΚΕ. Η εφαρμογή της, όμως, προϋποθέτει ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα. Και σήμερα το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια συμμαχία στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος. Αυτό οφείλει να είναι πρόγραμμα εθνικής κυριαρχίας, αλλά και λαϊκής κυριαρχίας και άρα να αναθεωρεί άρδην τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση και να θέτει φραγμούς στην εγχώρια νέα τάξη και στους χυδαίους νόμους της αγοράς, οι οποίοι έχουν πια θεοποιηθεί. Αν υπάρχουν κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν να αντισταθούν σε όλα αυτά και να βάλουν τη χώρα σε μια τροχιά απαγκίστρωσης από το σημερινό καθεστώς υποταγής, είμαι βέβαιος ότι το ΚΚΕ θα συμπράξει μαζί τους».

- Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον ολοκληρώθηκε. Πώς κρίνετε τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και τα αποτελέσματά της;

«Παρακολούθησα τη συνέντευξη του κ. Σημίτη μετά τη συνάντησή του με τον κ. Μπους και ακούγοντας αυτά που έλεγε, απαντώντας στα σχετικά ερωτήματα των δημοσιογράφων, μου ήρθε στο μυαλό αυτό που λέει ο λαός: "Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε". Πολλά είπε ο κ. Σημίτης, δεν είπε όμως τίποτε για τα καίρια εθνικά προβλήματα που υπάρχουν. Η συνάντηση αυτή επιβεβαιώνει τη θέση του ΚΚΕ για το ρόλο των ΗΠΑ και την πολιτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση. Περίμενα να ακούσω και τον κ. Μπους μαζί με τον κ. Σημίτη ή έπειτα από αυτόν, όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις. Φυσικά ο κ. Μπους ούτε φάνηκε ούτε ακούστηκε. Είναι και αυτό ένα δείγμα του τι σόι ισοτιμία υπάρχει, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σημίτης. Και επιβεβαιώνει ότι το κουμάντο στη χώρα μας το έχουν οι ΗΠΑ και λογαριασμό δε δίνουν σε κανέναν.

Το μόνο καινούριο που πρόσθεσε ο κ. Σημίτης είναι η επίσημη διακήρυξή του ότι οι ΗΠΑ αποτελούν παράγοντα ειρήνης στα Βαλκάνια και η ανάγκη παραμονής τους στην περιοχή. Η συνάντηση του κ. Μπους με τον κ. Ετζεβίτ θα αποκαλύψει αυτά που απέφυγε να πει ο κ. Σημίτης.