Μπόλικη δημοσιότητα βρήκε τελευταία η πρόταση της Ελληνίδας επιτρόπου, Α. Διαμαντοπούλου, περί καθιέρωσης της «ευρωπαϊκής κάρτας ασφάλισης». Κι αν το μυαλό σας πάει, σε τυχόν θετική αντιμετώπιση κάποιων σχετικών προβλημάτων και ακόμη περισσότερο του ασφαλιστικού συνολικά, χάσατε. Σαφέστατα, η σχετική ανακοίνωση της Κομισιόν σημειώνει, ότι η κάρτα «δε δημιουργεί κανένα νέο δικαίωμα» και «δε θα αντικαταστήσει καμία εθνική κάρτα ασφάλισης ασθένειας.» Η νέα κάρτα -ηλεκτρονικής μάλιστα μορφής- θα αντιμετωπίζει τις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όσων μετακινούνται μέσα στην ΕΕ, σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας ασθένειας και θα αντικαταστήσει το μέχρι σήμερα κλασικό ασφαλιστικό έντυπο Ε-111. Ολ' αυτά, όμως, κατ' αρχή. Γιατί, η Κομισιόν έχει πολύ μεγαλύτερα σχέδια και επιδιώξεις, τα οποία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, με αφορμή την «ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης». Η τελευταία θα εξυπηρετήσει αργότερα και τα νέα σχέδια, περί «κινητικότητας των εργαζομένων» και «προσέλκυσης μεταναστών». Πιο απλά, η Κομισιόν θέλει να αυξήσει αποφασιστικά τη μετακίνηση των εργαζομένων, από χώρα σε χώρα της ΕΕ. Θέλει, επίσης, να «προσελκύσει» τα επόμενα λίγα χρόνια 1.700.000 μετανάστες από χώρες, εκτός ΕΕ -κυρίως του λεγομένου τρίτου κόσμου- για να καλύψουν δήθεν κενά, που υπάρχουν στη σημερινή κοινότητα των 18 εκατομμυρίων ανέργων. Και προκειμένου, να διευκολυνθούν όλ' αυτά, υπόσχεται την «ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης».
Στην ΕΕ, λένε οι αρμόδιοι των Βρυξελλών, μόλις το 0,1% των εργαζομένων άλλαξε χώρα κατοικίας το 2000 και μόλις το 1,2% άλλαξε περιφέρεια μέσα στην ίδια τη χώρα του. Στις ΗΠΑ, όμως, το 2,5% του πληθυσμού αλλάζει πολιτεία σε διάστημα ενός μόνο χρόνου. Από κοντά, ορισμένοι απολογητές των πολυεθνικών, έρχονται να δώσουν επιστημονική στήριξη στο νέο «φρούτο». Σημειώνει σχετικά ο Ρ. Οβερμαν, οικονομολόγος στο London School of Economics: «Πολλοί πιστεύουν ότι, αν μπορούσε η παραγωγική δομή μας να μοιάσει περισσότερο με αυτή των ΗΠΑ, ίσως ήμασταν πλουσιότεροι». Και για όποιους δεν κατάλαβαν τι θέλει να πει ο κ. καθηγητής, αναλαμβάνει ο Αντριου Φίλντιγκ, εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να το κάνει λιανά. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Αν οι εταιρίες δεν μπορούν να βρουν τις δεξιότητες που θέλουν, εκεί που θέλουν, όταν θέλουν, χάνουν χρήματα. Είναι τόσο απλό».
Συμφωνούμε απόλυτα με τον κ. Φίλντιγκ. Το νέο «φρούτο» της κινητικότητας στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην ακόμη μεγαλύτερη «ελαστικότητα» της εργασίας, στην ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο και, βέβαια, στην ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση υπερκερδών από τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.
Βλέπετε, προβλήθηκε απόσπασμα από ταινία πορνό από το αρχείο του καναλιού (Ευτυχώς προβλήθηκε το αρνητικό της ταινίας, αλλά, πού θα πάει; - ...εξελίσσεται η ειδησεογραφία).
Και για να μη μιλάμε αόριστα, πρόκειται για το «Αλτερ» και το δελτίο ειδήσεων του Ευαγγελάτου, που αναπαρήγαγε σχετικό ρεπορτάζ της ...έγκριτης εφημερίδας «Εσπρέσσο».
Το απλούστατο ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι το εξής: Περιλαμβάνεται, μήπως, στα καθήκοντα του δημοσιογράφου και είναι στα πλαίσια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας το να κάνει κανείς «σπικάζ» (να παρέχει φωνητικές διευκρινίσεις, δηλαδή) σε ταινίες πορνό;
Τώρα, κάτι «μικρολεπτομέρειες», όπως το ότι στα Τρίκαλα έχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούν οι άνθρωποι, μια και οι περισσότεροι είναι αγρότες και όλοι ξέρουμε τι γίνεται με το βαμβάκι, είναι μάλλον ψιλά γράμματα για τους ιθύνοντες των εν λόγω μέσων.
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη, τα «φρουτάκια» δίνουν και παίρνουν, με τον Τριανταφυλλόπουλο στο «επίκεντρο» της υπόθεσης να το «τραβάει από τα μαλλιά» το θέμα. Είπαμε παιδιά, «πουλάει», αλλά έχει και τα όριά του. Βρείτε άλλο τώρα!
Αραγε, μέχρι στιγμής, ποια τεράστια υπηρεσία έχουν προσφέρει έως τώρα άπαντες οι εμπλεκόμενοι στην ελληνική κοινωνία; Μήπως το να μην έχει ο «νόμιμος» τζόγος «παράνομους» ανταγωνιστές;ΩΡΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στην «Ολυμπιακή»! Τώρα οι κυβερνώντες αμφισβητούν το «ποιόν» και του νέου αγοραστή που επέλεξαν, μιλώντας για επιταγές που δεν έχουν κατατεθεί και για αμφισβητούμενη οικονομική επιφάνεια.
Μα, καλά, διαγωνισμός πώλησης είναι αυτός ή ...πρόσκληση για συνέδριο απατεώνων;
Οπως και να έχει το πράγμα πάντως, το υπουργείο Μεταφορών έχει θέσει με σαφήνεια τα διλήμματα: `Η εκποίηση σε ιδιώτη `η τη διαλύουμε μόνοι μας την εταιρία. Μια εταιρία, που, φυσικά, εμείς έχουμε πληρώσει, οι φορολογούμενοι πολίτες, και κανενός τσιφλίκι δεν είναι.
Φυσικά, οι αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν μιλούν για «ελευθερία κίνησης προσώπων», δεν εννοούν τη διευκόλυνση των μετακινήσεων για τουριστικούς σκοπούς. Εννοούν την «ελευθερία» στην κίνηση του εργατικού δυναμικού, δηλαδή τη δυνατότητα να έχουν στη διάθεσή τους την εργατική δύναμη όπου και όποτε τη χρειαστούν. Υπό την έννοια αυτή η «ελευθερία» γίνεται παράγοντας μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων και πηγή μεγαλύτερων κερδών για τους κεφαλαιοκράτες.
Προφανώς η σπουδή του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για τη συζήτηση του θέματος σχετίζεται και με τις προσπάθειες του κεφαλαίου να μειωθούν οι συνέπειες από την οικονομική ύφεση και να περιοριστεί η χρονική διάρκειά της.
Με βάση τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας εργαζόμενος που εργάζεται π.χ. σήμερα στις Σέρρες, μετά από έξι μήνες θα πρέπει να πάει για δουλιά στην Κοζάνη (για τις ανάγκες της επιχείρησης) και μετά από έξι μήνες να πάει σε μια πόλη της Πορτογαλίας (αν η επιχείρηση το θεωρήσει σκόπιμο).
Με την προχτεσινή πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την προγραμματισμένη συζήτηση για τις «μεταρρυθμίσεις» στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η Σύνοδος της Βαρκελώνης αποκτά ξεχωριστή σημασία για τους εργαζόμενους στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η επίθεση του κεφαλαίου επεκτείνεται σε όλη τη σφαίρα των παραγωγικών και των κοινωνικών σχέσεων με την επιδίωξη να ξαναγυρίσει την εργατική τάξη στην καπιταλιστική προϊστορία. Μια πρόκληση που δε θα μείνει αναπάντητη.