ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Φλεβάρη 2002
Σελ. /40
Η «ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης»...

Μπόλικη δημοσιότητα βρήκε τελευταία η πρόταση της Ελληνίδας επιτρόπου, Α. Διαμαντοπούλου, περί καθιέρωσης της «ευρωπαϊκής κάρτας ασφάλισης». Κι αν το μυαλό σας πάει, σε τυχόν θετική αντιμετώπιση κάποιων σχετικών προβλημάτων και ακόμη περισσότερο του ασφαλιστικού συνολικά, χάσατε. Σαφέστατα, η σχετική ανακοίνωση της Κομισιόν σημειώνει, ότι η κάρτα «δε δημιουργεί κανένα νέο δικαίωμα» και «δε θα αντικαταστήσει καμία εθνική κάρτα ασφάλισης ασθένειας.» Η νέα κάρτα -ηλεκτρονικής μάλιστα μορφής- θα αντιμετωπίζει τις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όσων μετακινούνται μέσα στην ΕΕ, σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας ασθένειας και θα αντικαταστήσει το μέχρι σήμερα κλασικό ασφαλιστικό έντυπο Ε-111. Ολ' αυτά, όμως, κατ' αρχή. Γιατί, η Κομισιόν έχει πολύ μεγαλύτερα σχέδια και επιδιώξεις, τα οποία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, με αφορμή την «ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης». Η τελευταία θα εξυπηρετήσει αργότερα και τα νέα σχέδια, περί «κινητικότητας των εργαζομένων» και «προσέλκυσης μεταναστών». Πιο απλά, η Κομισιόν θέλει να αυξήσει αποφασιστικά τη μετακίνηση των εργαζομένων, από χώρα σε χώρα της ΕΕ. Θέλει, επίσης, να «προσελκύσει» τα επόμενα λίγα χρόνια 1.700.000 μετανάστες από χώρες, εκτός ΕΕ -κυρίως του λεγομένου τρίτου κόσμου- για να καλύψουν δήθεν κενά, που υπάρχουν στη σημερινή κοινότητα των 18 εκατομμυρίων ανέργων. Και προκειμένου, να διευκολυνθούν όλ' αυτά, υπόσχεται την «ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης».

... και τα γενικότερα σχέδια

Στην ΕΕ, λένε οι αρμόδιοι των Βρυξελλών, μόλις το 0,1% των εργαζομένων άλλαξε χώρα κατοικίας το 2000 και μόλις το 1,2% άλλαξε περιφέρεια μέσα στην ίδια τη χώρα του. Στις ΗΠΑ, όμως, το 2,5% του πληθυσμού αλλάζει πολιτεία σε διάστημα ενός μόνο χρόνου. Από κοντά, ορισμένοι απολογητές των πολυεθνικών, έρχονται να δώσουν επιστημονική στήριξη στο νέο «φρούτο». Σημειώνει σχετικά ο Ρ. Οβερμαν, οικονομολόγος στο London School of Economics: «Πολλοί πιστεύουν ότι, αν μπορούσε η παραγωγική δομή μας να μοιάσει περισσότερο με αυτή των ΗΠΑ, ίσως ήμασταν πλουσιότεροι». Και για όποιους δεν κατάλαβαν τι θέλει να πει ο κ. καθηγητής, αναλαμβάνει ο Αντριου Φίλντιγκ, εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να το κάνει λιανά. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Αν οι εταιρίες δεν μπορούν να βρουν τις δεξιότητες που θέλουν, εκεί που θέλουν, όταν θέλουν, χάνουν χρήματα. Είναι τόσο απλό».

Συμφωνούμε απόλυτα με τον κ. Φίλντιγκ. Το νέο «φρούτο» της κινητικότητας στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην ακόμη μεγαλύτερη «ελαστικότητα» της εργασίας, στην ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο και, βέβαια, στην ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση υπερκερδών από τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.

Διαπλεκόμενη υποκρισία

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολοι θυμούνται ότι η ΝΔ εμφανίζεται σταθερά «κόμμα του διαλόγου» και μάλιστα προσφέρει μονομερώς συναίνεση και στήριξη στις κυβερνητικές επιλογές όχι μόνο στα εθνικά θέματα, αλλά σε όλους σχεδόν τους τομείς της κοινωνικής ζωής (από παιδεία και υγεία μέχρι οικονομία). Με άλλα λόγια η ηγεσία του κόμματος βάζει γερά πλάτες στη δημιουργία ενός ενιαίου μπλοκ του δικομματισμού, για την επιβολή των σκληρών νεοφιλελεύθερων επιλογών. Θα περίμενε λοιπόν κανείς να συμμετέχει, αν μη τι άλλο, στο διακομματικό διάλογο για το ασυμβίβαστο στα ΜΜΕ που ζήτησε η κυβέρνηση. Ομως κατά παράδοξο τρόπο αρνήθηκε κάθε διάλογο για το συγκεκριμένο θέμα! Τι συμβαίνει; Απλούστατα θέλει να αποκρύψει τη σύμπλευσή της με την κυβερνητική επιλογή της νομιμοποίησης της διαπλοκής μέσω του ποσοστού 5% για το βασικό μέτοχο. Συμμετέχοντας στο διάλογο θα έπρεπε να δώσει μάχη και να «αποκαλύψει» την κυβερνητική πρόταση, με την οποία υποτίθεται ότι είναι ριζικά αντίθετη. Εδώ όμως βρίσκεται και το "κουμπί": Ποιο στέλεχος της ΝΔ θα έδινε τέτοια μάχη, όταν γνωρίζει ότι η κυβερνητική θέση διαμορφώθηκε μέσα από τις συναντήσεις του Κ. Σημίτη με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεκδότες; Η επιδεικτική αδιαλλαξία λοιπόν της ηγεσίας της ΝΔ δεν μπορεί να κρύψει την υποκρισία της. Αλλωστε ο Κ. Καραμανλής έχει «ξεχάσει» τη λέξη διαπλοκή...


Οργια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΑΛΙΣΤΑ, το είδαμε κι αυτό! Σκανδαλοθηρικό ρεπορτάζ σε (υποτιθέμενο) ειδησεογραφικό κανάλι για «όργια» στα Τρίκαλα, όπου δε χρειάστηκε να προβληθεί κανένα βίντεο προκειμένου να υποστηρίξει το ρεπορτάζ.

Βλέπετε, προβλήθηκε απόσπασμα από ταινία πορνό από το αρχείο του καναλιού (Ευτυχώς προβλήθηκε το αρνητικό της ταινίας, αλλά, πού θα πάει; - ...εξελίσσεται η ειδησεογραφία).

Και για να μη μιλάμε αόριστα, πρόκειται για το «Αλτερ» και το δελτίο ειδήσεων του Ευαγγελάτου, που αναπαρήγαγε σχετικό ρεπορτάζ της ...έγκριτης εφημερίδας «Εσπρέσσο».

Το απλούστατο ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι το εξής: Περιλαμβάνεται, μήπως, στα καθήκοντα του δημοσιογράφου και είναι στα πλαίσια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας το να κάνει κανείς «σπικάζ» (να παρέχει φωνητικές διευκρινίσεις, δηλαδή) σε ταινίες πορνό;

Τώρα, κάτι «μικρολεπτομέρειες», όπως το ότι στα Τρίκαλα έχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούν οι άνθρωποι, μια και οι περισσότεροι είναι αγρότες και όλοι ξέρουμε τι γίνεται με το βαμβάκι, είναι μάλλον ψιλά γράμματα για τους ιθύνοντες των εν λόγω μέσων.

ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη, τα «φρουτάκια» δίνουν και παίρνουν, με τον Τριανταφυλλόπουλο στο «επίκεντρο» της υπόθεσης να το «τραβάει από τα μαλλιά» το θέμα. Είπαμε παιδιά, «πουλάει», αλλά έχει και τα όριά του. Βρείτε άλλο τώρα!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αραγε, μέχρι στιγμής, ποια τεράστια υπηρεσία έχουν προσφέρει έως τώρα άπαντες οι εμπλεκόμενοι στην ελληνική κοινωνία; Μήπως το να μην έχει ο «νόμιμος» τζόγος «παράνομους» ανταγωνιστές;

ΩΡΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στην «Ολυμπιακή»! Τώρα οι κυβερνώντες αμφισβητούν το «ποιόν» και του νέου αγοραστή που επέλεξαν, μιλώντας για επιταγές που δεν έχουν κατατεθεί και για αμφισβητούμενη οικονομική επιφάνεια.

Μα, καλά, διαγωνισμός πώλησης είναι αυτός ή ...πρόσκληση για συνέδριο απατεώνων;

Οπως και να έχει το πράγμα πάντως, το υπουργείο Μεταφορών έχει θέσει με σαφήνεια τα διλήμματα: `Η εκποίηση σε ιδιώτη `η τη διαλύουμε μόνοι μας την εταιρία. Μια εταιρία, που, φυσικά, εμείς έχουμε πληρώσει, οι φορολογούμενοι πολίτες, και κανενός τσιφλίκι δεν είναι.

Εργαζόμενοι ή δουλοπάροικοι;

Η «ελευθερία κίνησης των προσώπων» είναι μια από τις τέσσερις «ελευθερίες» που αποτελούν τους θεμέλιους λίθους της «Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς» και αποσκοπούν στην κατάργηση κάθε εμποδίου στην ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου. Οι άλλες τρεις είναι οι «ελευθερίες» στην κίνηση των κεφαλαίων, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών.

Φυσικά, οι αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν μιλούν για «ελευθερία κίνησης προσώπων», δεν εννοούν τη διευκόλυνση των μετακινήσεων για τουριστικούς σκοπούς. Εννοούν την «ελευθερία» στην κίνηση του εργατικού δυναμικού, δηλαδή τη δυνατότητα να έχουν στη διάθεσή τους την εργατική δύναμη όπου και όποτε τη χρειαστούν. Υπό την έννοια αυτή η «ελευθερία» γίνεται παράγοντας μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων και πηγή μεγαλύτερων κερδών για τους κεφαλαιοκράτες.

Την περασμένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα την πρότασή της για «την εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κίνηση προσώπων στην ΕΕ ως το 2005». Πρόταση η οποία θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της Βαρκελώνης στις 15 και 16 του Μάρτη.

Προφανώς η σπουδή του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για τη συζήτηση του θέματος σχετίζεται και με τις προσπάθειες του κεφαλαίου να μειωθούν οι συνέπειες από την οικονομική ύφεση και να περιοριστεί η χρονική διάρκειά της.

Με τον τρόπο αυτό ανοίγει το κεφάλαιο «Κινητικότητα της εργασίας», ένα από τα βασικά κεφάλαια της διαβόητης «Λευκής Βίβλου για την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα». Η «κινητικότητα» δεν αφορά μόνο στη μετακίνηση ενός εργαζόμενου από ένα κράτος - μέλος της ΕΕ σε ένα άλλο. Αφορά και στη μετακίνηση από τη μια πόλη σε μια άλλη εντός του ίδιου κράτους, στη μετακίνηση από επιχείρηση σε επιχείρηση, ακόμη και στη μετακίνηση από το ένα πόστο εργασίας σε ένα άλλο μέσα στην ίδια επιχείρηση. Δηλαδή στη μετατροπή του εργαζόμενου σε «απασχολήσιμο».

Με βάση τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας εργαζόμενος που εργάζεται π.χ. σήμερα στις Σέρρες, μετά από έξι μήνες θα πρέπει να πάει για δουλιά στην Κοζάνη (για τις ανάγκες της επιχείρησης) και μετά από έξι μήνες να πάει σε μια πόλη της Πορτογαλίας (αν η επιχείρηση το θεωρήσει σκόπιμο).

Η «απασχολησιμότητα» συμπληρώνεται με τους όρους αμοιβής, όπου ο μισθός θα καθορίζεται σε απευθείας συζήτηση του εργαζόμενου με τον εργοδότη και με τους όρους ασφάλισης, όπου ο εργαζόμενος θα οφείλει να εξασφαλίζει με τις «οικονομίες» του την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, αλλά και τη μελλοντική του σύνταξη.

Με την προχτεσινή πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την προγραμματισμένη συζήτηση για τις «μεταρρυθμίσεις» στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η Σύνοδος της Βαρκελώνης αποκτά ξεχωριστή σημασία για τους εργαζόμενους στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η επίθεση του κεφαλαίου επεκτείνεται σε όλη τη σφαίρα των παραγωγικών και των κοινωνικών σχέσεων με την επιδίωξη να ξαναγυρίσει την εργατική τάξη στην καπιταλιστική προϊστορία. Μια πρόκληση που δε θα μείνει αναπάντητη.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ