Εργαζόμενοι ή δουλοπάροικοι; | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Εργαζόμενοι ή δουλοπάροικοι;

Η «ελευθερία κίνησης των προσώπων» είναι μια από τις τέσσερις «ελευθερίες» που αποτελούν τους θεμέλιους λίθους της «Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς» και αποσκοπούν στην κατάργηση κάθε εμποδίου στην ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου. Οι άλλες τρεις είναι οι «ελευθερίες» στην κίνηση των κεφαλαίων, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών.

Φυσικά, οι αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν μιλούν για «ελευθερία κίνησης προσώπων», δεν εννοούν τη διευκόλυνση των μετακινήσεων για τουριστικούς σκοπούς. Εννοούν την «ελευθερία» στην κίνηση του εργατικού δυναμικού, δηλαδή τη δυνατότητα να έχουν στη διάθεσή τους την εργατική δύναμη όπου και όποτε τη χρειαστούν. Υπό την έννοια αυτή η «ελευθερία» γίνεται παράγοντας μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων και πηγή μεγαλύτερων κερδών για τους κεφαλαιοκράτες.

Την περασμένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα την πρότασή της για «την εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κίνηση προσώπων στην ΕΕ ως το 2005». Πρόταση η οποία θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της Βαρκελώνης στις 15 και 16 του Μάρτη.

Προφανώς η σπουδή του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών για τη συζήτηση του θέματος σχετίζεται και με τις προσπάθειες του κεφαλαίου να μειωθούν οι συνέπειες από την οικονομική ύφεση και να περιοριστεί η χρονική διάρκειά της.

Με τον τρόπο αυτό ανοίγει το κεφάλαιο «Κινητικότητα της εργασίας», ένα από τα βασικά κεφάλαια της διαβόητης «Λευκής Βίβλου για την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα». Η «κινητικότητα» δεν αφορά μόνο στη μετακίνηση ενός εργαζόμενου από ένα κράτος - μέλος της ΕΕ σε ένα άλλο. Αφορά και στη μετακίνηση από τη μια πόλη σε μια άλλη εντός του ίδιου κράτους, στη μετακίνηση από επιχείρηση σε επιχείρηση, ακόμη και στη μετακίνηση από το ένα πόστο εργασίας σε ένα άλλο μέσα στην ίδια επιχείρηση. Δηλαδή στη μετατροπή του εργαζόμενου σε «απασχολήσιμο».

Με βάση τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας εργαζόμενος που εργάζεται π.χ. σήμερα στις Σέρρες, μετά από έξι μήνες θα πρέπει να πάει για δουλιά στην Κοζάνη (για τις ανάγκες της επιχείρησης) και μετά από έξι μήνες να πάει σε μια πόλη της Πορτογαλίας (αν η επιχείρηση το θεωρήσει σκόπιμο).

Η «απασχολησιμότητα» συμπληρώνεται με τους όρους αμοιβής, όπου ο μισθός θα καθορίζεται σε απευθείας συζήτηση του εργαζόμενου με τον εργοδότη και με τους όρους ασφάλισης, όπου ο εργαζόμενος θα οφείλει να εξασφαλίζει με τις «οικονομίες» του την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, αλλά και τη μελλοντική του σύνταξη.

Με την προχτεσινή πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την προγραμματισμένη συζήτηση για τις «μεταρρυθμίσεις» στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η Σύνοδος της Βαρκελώνης αποκτά ξεχωριστή σημασία για τους εργαζόμενους στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η επίθεση του κεφαλαίου επεκτείνεται σε όλη τη σφαίρα των παραγωγικών και των κοινωνικών σχέσεων με την επιδίωξη να ξαναγυρίσει την εργατική τάξη στην καπιταλιστική προϊστορία. Μια πρόκληση που δε θα μείνει αναπάντητη.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ