ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 13 Απρίλη 2002
Σελ. /40
Διάλογος με βουλωμένο γράμμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στα όρια της γελοιότητας οδεύει πλέον ο διαβόητος κοινωνικός διάλογος που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως προκάλυμμα για να περάσει τα σχέδιά της.

Οι γιατροί του ΙΚΑ βρίσκονται σε κινητοποιήσεις από πέρσι με κύριο αίτημα την τακτοποίηση εργασιακών θεμάτων, καθώς 5.500 εξ αυτών δεν έχουν συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη. Στις πολλές συναντήσεις που έγιναν με τέως και νυν υπουργούς Εργασίας υποσχέθηκαν στους γιατρούς διάλογο και πάλι διάλογο -που η ηγεσία της Ομοσπονδίας Γιατρών τον αποδέχτηκε.

Τελευταία λειτουργούσε μια ακόμα «επιτροπή διαλόγου» και εκκρεμούσε μια απάντηση απ' τον Δ. Ρέππα. Χτες, κι ενώ επρόκειτο να γίνει Ολομέλεια της διοίκησης της Ομοσπονδίας των Γιατρών, έφτασε στην Ομοσπονδία ένας φάκελος απ' τον υφυπουργό Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλο. Αλλά πριν προλάβουν να τον ανοίξουν, έπεσε τηλεφώνημα απ' το υπουργείο Εργασίας ότι έρχεται κλητήρας να τον πάρει πίσω. Ετσι ο φάκελος έφυγε ξανά για το υπουργείο. Η Ολομέλεια άρχισε τη συνεδρίασή της, οπότε έπεσε άλλο τηλέφωνο ότι ο φάκελος... στέλνεται ξανά.

Ομως το περιεχόμενο ήταν άνθρακες: Για την ομηρία των 5.500 συμβασιούχων δεν έλεγε κουβέντα, ενώ υπήρχε η υπόσχεση για τη νομοθέτηση του επιδόματος των 60.000 δραχμών που πήραν άλλοι υπάλληλοι του Δημοσίου. Και η ηγεσία της Ομοσπονδίας, τσιμπώντας το δόλωμα, αποφάσισε να επανεξετάσει τη στάση της μετά από 15 μέρες...

Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε

Την ώρα που στην αγορά γίνεται χαμός με την κερδοσκοπία σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης περί άλλα τυρβάζει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός, πως ενώ κατάργησε - μετά από εντολή της ΕΕ - την υποχρέωση των βιομηχάνων και εισαγωγέων να αναγράφουν ενδεικτική τιμή πώλησης στις συσκευασίες των εμφιαλωμένων νερών και των αναψυκτικών, το μόνο που είχε να... παρατηρήσει την επομένη της δημοσιοποίησης της σχετικής απόφασης, ήταν ότι δε χρειάζεται να ανησυχούν οι καταναλωτές για την υποχρεωτική πώληση αναψυκτικών μόνο σε πλαστικές συσκευασίες. Γιατί αυτή, όπως αναφέρει, ισχύει ακόμα με άλλη υπουργική απόφαση.

Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή, και οι «νόμοι της αγοράς», μαζί με την ασύδοτη κερδοσκοπία, να πανηγυρίζουν....

Χρηματιστηριακή ... αντίσταση

Η παρακάτω είδηση μπορούσε να ήταν και πρωταπριλιάτικο αστείο, είναι, όμως, πέρα για πέρα αληθινή...

Κατά της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης, τάχθηκε ο πρόεδρος των μεγαλομετόχων του Χρηματιστηρίου, κ. Βοϊλής. Ο τελευταίος, λίγο πριν επισκεφθεί τον υπουργό Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι διαφωνεί με την προοπτική ενσωμάτωσης του Χρηματιστηρίου στη EURO NEXT, τη συνένωσή του, δηλαδή, με άλλα μεγάλα Χρηματιστήρια της Ευρώπης. Κατά τη γνώμη του, κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πώληση του ελληνικού Χρηματιστηρίου στους ξένους, που, εισβάλλοντας στη χώρα, θα αρπάξουν την μπουκιά από το στόμα των εγχώριων συναδέλφων του κ. Βοϊλή...

Είναι, βέβαια, γνωστό ότι οι χρηματιστές που εκπροσωπούν ο κ. Βοϊλής και ο κ. Καραγκούνης αποτελούν το πιο επιθετικό, το πιο τυχοδιωκτικό και το πιο αρπακτικό τμήμα της ελληνικής ολιγαρχίας. Απειρες φορές έχουν καταγγείλει την κυβέρνηση για έλλειψη πολιτικής βούλησης και ατολμία στην προώθηση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών. Με το που μπήκε ο ΟΤΕ, τα ΕΛ.ΠΕ, η ΕΥΔΑΠ και άλλες ΔΕΚΟ στο ΧΑΑ, πανηγύριζαν έξαλλα. Τώρα, όμως, διαφωνούν στην προοπτική πώλησης σε ξένους του ΧΑΑ, γιατί κάτι τέτοιο θίγει την τσέπη τους και την ...επαγγελματική τους ανέλιξη. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο από το να θίγεις την τσέπη ενός σκληρά εργαζόμενου χρηματιστή...

Υποκρισία

Ενα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα κυβερνητικού συνδικαλισμού και εργατοπατερισμού διαπιστώθηκε στο χώρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) κατά την προχτεσινή κινητοποίηση που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ για το Ασφαλιστικό και αξίζει να σημειωθεί. Από την απεργιακή αυτή κινητοποίηση, λοιπόν, «έλαμψε διά της απουσίας της» σύσσωμη η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ). Και να σκεφθείτε ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκε το συνέδριο της Ομοσπονδίας αυτής, όπου τα στελέχη των δυο αυτών παρατάξεων πλειοδοτούσαν και συναγωνίζονταν σε αγωνιστικούς λόγους κι επαναστατικές κορόνες. Λόγοι που αποδείχτηκαν πολύ γρήγορα πέρα για πέρα υποκριτικοί και χωρίς κανένα αντίκρισμα.

Αλλο τα λόγια κι άλλο τα έργα, ίσως σκεφθείτε. Καλούνται, όμως, και οι εργαζόμενοι στην ΥΠΑ να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και να τους ανταμείψουν ανάλογα.


Τα ανθρωπόμορφα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, αν ο Αριέλ Σαρόν είναι άνθρωπος της ειρήνης, όπως δήλωσε χτες ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Αρι Φλέισερ, τότε καταλαβαίνουμε καλά τι εννοεί ο Τζορτζ Μπους, όταν δηλώνει ότι θα εργαστεί μαζί του για την «ειρήνευση» της περιοχής.

Θα την ειρηνεύσουν όσο δεν παίρνει άλλο. Γιατί, βέβαια, και η εξαφάνιση των Παλαιστινίων (και, γιατί όχι, και άλλων μετά) είναι και αυτό μια μορφή «ειρήνης». Της ...ειρήνης του νεκροταφείου.

Μάλλον, όμως, δεν έχει καταλάβει ο κύριος Φλέισερ και όλοι οι σχετικοί «επικοινωνιολόγοι» του Μπους ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη δε συζητάει αν ο Αριέλ Σαρόν είναι «άνθρωπος της ειρήνης». Το αν είναι «άνθρωπος» συζητάει!

Οχι, φυσικά, με τα μέτρα του αμερικανικού ουμανισμού, που τον διαπιστώσαμε στους βομβαρδισμούς καραβανιών και νοσοκομείων στο Βελιγράδι και τώρα, πρόσφατα, με τις δολοφονίες από αέρος στο Αφγανιστάν.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ πορεία 13.000 εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και με διεκδικήσεις ικανοποιητικών μισθών. Πού; Στην Ιαπωνία. Τη χώρα που έχουν ονομάσει «εργασιακό παράδεισο» και «πρότυπο ανάπτυξης». Κάτι λάθος πρέπει να είχαν οι σχετικές αναλύσεις.

Και, βέβαια, δεν είναι το πρώτο δυτικό «παράδειγμα προς μίμηση», που βλέπουμε να καταρρέει. Τα ίδια και η Νότια Κορέα και οι υπόλοιπες «τίγρεις της Ανατολής». Τα ίδια και η Αργεντινή, η δεύτερη γνωστή ως «χώρα της ευκαιρίας». Μάλλον θέμα χρόνου είναι να τα δούμε και στην Ευρώπη αυτά...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ολοκληρωθεί η εικόνα μας για τον πλανήτη, είχαμε και το χτεσινό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα, που σίγουρα πολλά θυμίζει από τη νεότερη ελληνική ιστορία. Μόνο που εκεί τηρήθηκε η επετηρίδα. Το πραξικόπημα έγινε από τους στρατηγούς.

Οι Αμερικανοί, πάντως, είναι έτοιμοι να συνομιλήσουν, λέει, με όλες τις πλευρές (και τους δικτάτορες, δηλαδή), για να αποφύγουν τη βία. Το πιάσατε, φυσικά, το υπονοούμενο.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΧΙ στο «λευκό κελί» του ιμπεριαλισμού!

«

Ο πρόεδρος (Μπους) συνεργάζεται και θα εξακολουθήσει να συνεργάζεται με τον Αριέλ Σαρόν για να επιτευχθεί ειρήνευση στην περιοχή. Ο πρόεδρος (Μπους) πιστεύει ότι ο Αριέλ Σαρόν είναι ένας άνθρωπος της ειρήνης»!

Η δήλωση είναι του Αρι Φλέισερ, εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, και έγινε χτες τα ξημερώματα. Εγινε τη στιγμή που η ανθρωπότητα έμενε άναυδη από τη θηριωδία των Ισραηλινών στην παλαιστινιακή πόλη Τζενίν, αυτή τη νέα «Γκουέρνικα» του 21ου αιώνα. Την ίδια στιγμή και ενώ ο Αραφάτ παραμένει δεσμώτης στη Ραμάλα, ο Πάουελ συναντούσε κατ' ιδίαν τον «άνθρωπο της ειρήνης»(!) Σαρόν, για να καθορίσουν το «χρονοδιάγραμμα» της γενοκτονίας του λαού της Παλαιστίνης...

***

Χθές η Λατινική Αμερική ζούσε σκηνές Χιλής του 1973. Ο εκλεγμένος πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, συλλαμβανόταν από πραξικοπηματίες - ανδρείκελα της Ουάσιγκτον και τη διακυβέρνηση της πολύπαθης χώρας αναλάμβανε ο πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων της Βενεζουέλας!

Ο Τσάβες είναι αυτός που προωθούσε την ανεξαρτητοποίηση του ΟΠΕΚ από την αμερικανική κηδεμονία. Αρνούνταν την κηδεμονία της χώρας του από τις αμερικάνικες πολυεθνικές, ενώ απαγόρευσε τις πτήσεις πάνω από το έδαφος της χώρας του των αμερικανικών αεροσκαφών που στρέφονται κατά των ανταρτών της Κολομβίας. Που δήλωνε ότι «η Κούβα και η Βενεζουέλα οδεύουν προς την ίδια θάλασσα ευτυχίας, αφού επιθυμούν ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης και ισότητας». Που δήλωνε: «Υποστηρίζουμε την παλαιστινιακή υπόθεση και ζητούμε την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Στο κάτω - κάτω, είμαστε αδέλφια με τους Παλαιστίνιους».

Ο Τσάβες είναι αυτός που αρνήθηκε το 1989, ως στρατιωτικός, να στρέψει τα όπλα κατά του λαού του, κάνοντας πράξη το μήνυμα του Μπολιβάρ: «Καταραμένος ας είναι ο στρατιώτης που στρέφει τα όπλα του εναντίον του λαού του». Για όλα αυτά ο λαός τον εξέλεξε πρόεδρο και τον τίμησε δίνοντάς του τη νίκη σε 9(!) εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν από το Δεκέμβρη του 1998 στη Βενεζουέλα, με ποσοστά που έφτασαν και το 73%!

Ο Τσάβες, λοιπόν, ήταν επικίνδυνος για τον ιμπεριαλισμό. Και τώρα είναι δεσμώτης. Οι δεσμοφύλακές του είναι οι ίδιοι με τους δεσμοφύλακες του Αραφάτ...

***

Στη Γιουγκοσλαβία, τη χώρα που τα ανδρείκελα της Ουάσιγκτον, οι Τζίτζιτς και Κοστούνιτσα, υπέγραψαν ακόμα και τη διάλυσή της(!), πρώην αξιωματούχοι αυτοκτονούν, αρνούμενοι τον εξευτελισμό της χώρας τους και τη μετατροπή της σε φυλακή του (κατ' ευφημισμόν) Δικαστηρίου της Χάγης. Την ίδια ώρα ο Μιλόσεβιτς, ο ανατραπείς και απαχθείς νόμιμος πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας, ξεφτιλίζει τους κατηγόρους του στη Χάγη.

Ο Μιλόσεβιτς έχει τους ίδιους δεσμοφύλακες που έχουν ο Τσάβες και ο Αραφάτ...

***

Αυτός είναι ο κόσμος της «νέας τάξης» τους. Κάθε κούφιος λόγος περί «δημοκρατίας» και «εκλογών» πάει περίπατο. Ο κόσμος τους είναι ένα απέραντο «λευκό κελί». Ο ιμπεριαλιστικός κόσμος τους πρέπει να ανατραπεί, να συνθλιβεί. Οι λαοί βρίσκονται πάλι μπροστά στο ιστορικό σταυροδρόμι με το σύνθημα του πανό των Δεκεμβριανών να μας θυμίζει: «Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στο κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει: 'Η τις αλυσίδες ή τα όπλα».


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ