Ο Β. Πετράκος αναφορικά με τον Μαραθώνα, τόνισε ότι «ο τελευταίος μεγάλος ιστορικός τόπος της Αττικής, μέγιστης σημασίας στην παγκόσμια Ιστορία, συστηματικώς καταστρέφεται. Η αλλαγή του ονόματός του είναι ζήτημα χρόνου». Αυτό συμβαίνει, αφού «ακόμη και τα ελληνικά δικαστήρια συντάχθηκαν με τη νέα άποψη, τον εξευτελισμό του Μαραθώνα και την παραχάραξη της Ιστορίας», η οποία επήλθε «από μια μικρότατη ομάδα αρχαιολόγων, ιστορικών, πολιτικών και δημοσιογράφων... ενώ γνώριζαν την αλήθεια για τη θέση της μάχης του 490 π.Χ.».

Ο Β. Πετράκος επέκρινε και τους πνευματικούς και εκπαιδευτικούς φορείς, που σιώπησαν για το θέμα, το οποίο εμφανίζεται ως «ανιαρή διαμάχη» μεταξύ Αρχαιολογικής Εταιρείας και ΥΠΠΟ. «Παρά την έντονη επιστημονική αντίσταση λίγων Ελλήνων, ο Μαραθώνας, η τελευταία μαρτυρία των Περσικών Πολέμων στην Αττική, χάθηκε, όπως προηγουμένως χάθηκαν η Σαλαμίνα και η Ψυττάλεια».

Για την «ενοποίηση» είπε πως «αποτελεί άλλη όψη του ίδιου «πνεύματος», το οποίο χρησιμοποιεί τα μνημεία της Αθήνας για χρήσεις ξένες προς αυτά, όπως τα πλαστικά «προπύλαια» στο Παναθηναϊκό Στάδιο, η «πασαρέλα» για επίδειξη μόδας με φόντο το Πανεπιστήμιο Αθήνας και ο «εξευτελισμός των μνημείων της Ακρόπολης» για το «μιλένιουμ». «Η ενοποίηση των χώρων δε γίνεται για την απαλλαγή του τοπίου από τα εμβόλιμα σώματα που κατά τους αιώνες αλλοίωσαν τη μορφή του και τη μορφή των μνημείων, αλλά για την κατασκευή έργων ασύνδετων με το τοπίο. Εργων, έως κακόγουστων, τα οποία εκφράζουν το "πνεύμα" του καιρού μας. Το "πνεύμα" των ξένων "φιγουρινιών" της αρχιτεκτονικής, τα οποία δεν ερμηνεύουν, επουδενί, τα μνημεία, και δεν αποκαθιστούν το αρχαίο τοπίο».

Ο Β. Πετράκος, μάλλον, φειδωλά αναφέρθηκε στην κατασκευή του Νέου Μουσείου Ακρόπολης στου Μακρυγιάννη και στην καταστροφή των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν.

Μίλησε, τέλος, εκτενώς για το ανασκαφικό και εκδοτικό έργο της Εταιρείας.

Το εξώφυλλο ενός καταλόγου σε φωτοτυπία

Την έκθεση παρουσίασε ταυτόχρονα στο Μυστρά, στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα (8/2001-3/2002) η Διεύθυνση Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του ΥΠΠΟ, με σκοπό την προσέγγιση του βυζαντινού πολιτισμού και την παρουσίαση νέων ανασκαφικών ευρημάτων.

Η παρουσίαση των εκδόσεων αυτών από την Α. Λαΐου είχε την επάρκεια και τη λεπτομέρεια ακαδημαϊκής διάλεξης και συνοδεύτηκε από την προβολή διαφανειών. Ο Ν. Ζίας αναφέρθηκε στην ιστορία της έκθεσης, η οποία συζητιόταν... από το 1989.

Για την κατάρτιση των καταλόγων (ορισμένοι είναι ογκώδεις) εργάστηκαν 194 επιστήμονες, Ελληνες - υπάλληλοι του ΥΠΠΟ και ξένοι. Πρόκειται για σοβαρό επιστημονικό έργο, πέραν της συγκυρίας μιας έκθεσης, το οποίο αποτυπώνει σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις για το Βυζάντιο.

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να αναφέρουμε τις εκδόσεις, αφού δε δόθηκαν στους δημοσιογράφους, γεγονός υπερβολικό, ακόμη και στο πλαίσιο της... βασιλεύουσας και στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ «οικονομίας της αγοράς». Αν ο μπουφές που συνόδευε την παρουσίαση ήταν λιγότερο πολυτελής... θα ισοσκελιζόταν το «κόστος» της ουσιαστικής ενημέρωσης, με τη διάθεση των καταλόγων στους δημοσιογράφους. (Οι κατάλογοι πωλούνται στο Βυζαντινό Μουσείο και στο βιβλιοπωλείο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων - Πανεπιστημίου 57. Τιμές 8-100 ευρώ).