Απέναντι στις κρατικές πολιτικές καθυστερήσεις «εκσυγχρονιστικής προσαρμογής», το πανευρωπαϊκό ιδιωτικό μεγάλο κεφάλαιο προωθεί τις «κοινές» στρατηγικές και αντεπιτίθεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Ετσι, την Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μετά από προσφυγή της Κομισιόν, με αμετάκλητη απόφαση, καταδίκασε τη Γαλλία και την Πορτογαλία, νομοθετώντας για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σχετικά με τη διατήρηση της λεγόμενης «χρυσής μετοχής» (golden share), δηλαδή του κρατικού δικαιώματος βέτο στη μετοχική σύνθεση ιδιωτικοποιημένων πρώην κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών.

Μετά την απόφαση αυτή, τα κράτη - μέλη δεν μπορούν, πλέον, να αποτρέψουν «επιθετικές εξαγορές», ακόμη και στους τομείς που θεωρούνται «εθνικής σημασίας», όπως είναι ο τομέας ενέργειας. «Επιταχύνεται» έτσι, διά δικαστικής αποφάσεως, η διαβόητη «απελευθέρωση της ενέργειας», που σκοντάφτει σε αντιρρήσεις, κυρίως, της Γαλλίας, η οποία ενδιαφέρεται πρώτα να μονοπωλήσει με την κρατική Edf την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας και μετά να «ολοκληρωθεί η απελευθέρωση».

Το ΕΚΟFΙΝ, βέβαια, μπορεί να έδωσε παράταση χρόνου στις γαλλικές δυστοκίες, αλλά, χτες, χάρισε στον καπιταλιστικό τζόγο, την «οδηγία» για το πανευρωπαϊκό δικαίωμα χρήσης με «ρίσκο» στα Χρηματιστήρια των αποθεματικών των Ταμείων, προκαταβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, τις πολιτικές δυσκολίες εφαρμογής που συναντά η «εντολή της Λισαβόνας» για την ιδιωτικοποίηση του «ευρωπαϊκού συστήματος κοινωνικής προστασίας». Και πίσω απ' όλα αυτά, η Κομισιόν, το Γενικό Επιτελείο και η προωθητική μηχανή του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου στις Βρυξέλλες επιχαίρει για τις εξελίξεις, σε βαθμό που ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, να δηλώνει ότι «η ιστορία του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου επιταχύνει το βηματισμό της».

Συνέχεια «στα εργαστήρια κατασκευής πολέμων». Πώς και από ποιους σχεδιάστηκε ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ. Στόχος, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Ο Γκέρινγκ σχεδιάζει και καθοδηγεί. Η αποκάλυψη του προβοκάτορα. Η δίκη της Λιψίας.(σελίδα 13)

Επανήλθε το θέμα των διακρατικών οικονομικών παρεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο πλαίσιο άσκησης της περιφερειακής πολιτικής, με τη μορφή των λεγόμενων και Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, στην επικαιρότητα. Αιτία της προβολής, οι επιστολές του Κοινοτικού επιτρόπου Μ. Μπαρνιέ, που αναφέρουν ότι η Διεύθυνσή του δεν αναγνωρίζει υπερβάσεις στους προϋπολογισμούς των έργων του Β` ΚΠΣ, συνολικού ύψους 500 δισ. δραχμών. (σελίδες 14 - 15)

Πρόσχημα για την προστασία του περιβάλλοντος είναι η αναγωγή σε κανόνα διεθνούς δικαίου από τις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες των πιο βάρβαρων αντιλήψεων, όπως το εμπόριο ρύπων. (σελίδες 16 - 17)

Ιδιαίτερα ικανοποιημένοι πρέπει να αισθάνονται ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι εκπρόσωποι της νεότευκτης ρωσικής αστικής τάξης για την αξιολόγηση των επιδόσεων τους απ' τα δύο μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού εκτίμησαν ότι η ρωσική οικονομία έχει γίνει «οικονομία της αγοράς». (σελίδα 19)

Βουλγαρία: «Φωτιά» αρχίζει να παίρνει το εργατικό κίνημα. Σε φάση ανάκαμψης, το κομμουνιστικό κίνημα. Για πρώτη φορά μετά τις ανατροπές, εκλέγεται κομμουνιστής δήμαρχος. (σελίδες 26 - 27)

Ισως μία παράμετρος, εξαιρετικά αποκαλυπτική σχετικά με το χτύπημα στους δίδυμους πύργους στις ΗΠΑ, δεν είναι μόνον η απόκρυψη των προειδοποιήσεων ή «η κακή επικοινωνία μεταξύ του FBI και της CIA», αλλά κυρίως οι αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις των ύπατων Αμερικανών αξιωματούχων, του Μπους περιλαμβανομένου, αλλά και η απόκρυψη ή συγκάλυψη ορισμένων συγκεκριμένων περιστατικών και στοιχείων. (σελίδες 28 - 29)

Μολονότι το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για το πετρέλαιο της Αφρικής δεν είναι όψιμο, τελευταία μοιάζει να παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, με δεδομένη τη μεσοπρόθεσμη εξάντληση πετρελαίου από χώρες του Περσικού Κόλπου. (σελίδα 31)

Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις για την αντιλαϊκή μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος της χώρας και στο πλαίσιο αυτό εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος στην κοινή γνώμη. Μια πρόγευση των κυβερνητικών προθέσεων πήραν οι συμμετέχοντες στη διημερίδα της Ομοσπονδίας των Εφοριακών. Την παράσταση έκλεψε ο εντεταλμένος της κυβέρνησης και συντάκτης του διαβόητου πορίσματος για το Φορολογικό, καθηγητής Θ. Γεωργακόπουλος, ο οποίος όχι μόνον επανήλθε λάβρος στην υπεράσπιση των κυβερνητικών θέσεων, που αποδίδονται στον ίδιο και στην επιτροπή «του», αλλά προχώρησε ακόμη παραπέρα, ζητώντας να «προβληματιστούμε» για το «πολύ ψηλό ύψος των εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης»(!). Και για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις για το τι ακριβώς εννοεί, αποσαφήνισε ότι το ύψος των εισφορών αυτών «επιβαρύνουν το κόστος εργασίας και παραβλάπτουν την ανταγωνιστικότητα». Ο κ. Γεωργακόπουλος, με αυτά ακριβώς τα λόγια, αποκρυπτογράφησε και την ουσία των μέτρων που προτείνει με το πόρισμά «του» για το Φορολογικό. «Μεταρρύθμιση» στο βωμό της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας, δηλαδή της αύξησης των κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο, από τη μία πλευρά, νέα και περισσότερα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, απ' την άλλη. Ο,τι, δηλαδή, επακριβώς επιδιώκουν οι μεγαλοβιομήχανοι, παρουσιάζεται σαν πόρισμα ...«ανεξάρτητων τεχνοκρατών». Εντύπωση προκάλεσε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος, ο οποίος δε δίστασε να υποστηρίξει την επιχειρούμενη από την κυβέρνηση μεταρρύθμιση. «Η επιτροπή Γεωργακόπουλου έκανε ένα έργο που δεν το έχουμε ξανασυναντήσει», είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ζήτησε «να γίνει γρήγορα μια φορολογική μεταρρύθμιση, την οποία θα υποστηρίξουμε»!