Ξανά με πρόσκαιρες εντυπώσεις επιχειρούν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της να κοροϊδέψουν τους ελαιοπαραγωγούς. Από το υπουργείο Γεωργίας προχτές και από την «Ελαιουργική» χτες ανακοινώθηκε ως «ικανοποιητικό γεγονός» πως η προκαταβολή της επιδότησης στο λάδι για την παραγωγή της περιόδου 2001/2002 είναι αυξημένη και φτάνει τις 400 δραχμές το κιλό. Δε λένε όμως ότι αυτό έγινε λόγω της κακοκαιρίας του περασμένου χειμώνα, που περιόρισε την παραγωγή λαδιού σε χαμηλά επίπεδα. Φαίνεται δηλαδή πως έφτασαν τα πράγματα για την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της να παρακαλάνε να μην πάει καλά ο καιρός και να μην υπάρχει παραγωγή πάνω από τα περιοριστικά πλαφόν της ΕΕ (419.000 τόνοι στο λάδι), για να προκύψει μια πλασματική εικόνα ψευτοεντυπωσιασμού, πως η επιδότηση θα είναι καλή και ολόκληρη. Αυτό γίνεται φέτος στο λάδι και αυτό πάει να γίνει και στο βαμβάκι. Πέρσι και πρόπερσι, όμως, που η σοδειά ήταν καλή, οι ελαιοπαραγωγοί στέναζαν κάτω από τις ζώνες παραγωγής και τις μη επιδοτούμενες ή ασυμβίβαστες ποσότητες, προκειμένου να εμφανιστεί στα χαρτιά κάπως μεγαλύτερη η επιδότηση στο λάδι.

Αλλά η κυβέρνηση ευελπιστεί πως οι ελαιοπαραγωγοί ξεχνούν εύκολα και πως του χρόνου τέτοιον καιρό θα έχει βρει κάποιο άλλο επικοινωνιακό τρικ να τους εξαπατήσει. Η νέα παραγωγή προβλέπεται να είναι πολύ καλή στις περισσότερες περιοχές της χώρας και πολύ μεγαλύτερη από το πλαφόν των 419.000 τόνων. Ετσι, είναι σίγουρο ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα ξαναπέσουν στη δαγκάνα των ζωνών παραγωγής και των νομαρχιακών πλαφόν και θα ξαναέχουν ποσότητες λαδιού εκτός επιδότησης, για να κάνει η κυβέρνηση πολιτική περιορισμού της παραγωγής και επικοινωνιακά παιχνίδια. Εκτός αυτών, ενόψει της νέας παραγωγής, που αναμένεται να είναι πολύ καλή ποιοτικώς, ήδη οι τιμές παραγωγού κατρακυλούν και, όπως λέγεται από παράγοντες που γνωρίζουν το αντικείμενο, οι εμπορικές τιμές στο λάδι θα πιάσουν πάτο την ερχόμενη εμπορική περίοδο.

Η κυβέρνηση, βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση θα κάνει ξανά την «πάπια». Αφού πρώτα έβαλε ένα ακόμα εμπόδιο στους πραγματικούς παραγωγούς ελαιολάδου να μπορούν να πωλούν μόνοι τους τη σοδειά τους, καταργώντας με την ψήφιση σχετικού κανονισμού στην ΕΕ το 16κιλο τενεκέ, θα επικαλεστεί ως συνήθως τους νόμους της «ελεύθερης αγοράς». Και στη δεδομένη αυτή κυβερνητική πολιτική εξυπηρέτησης των κερδοσκοπικών συμφερόντων, των συμφερόντων των πολυεθνικών και των εμποροβιομηχάνων, εμφανίστηκε χτες αρωγός και ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής», που τάχτηκε χτες σθεναρά... κατά της πλανόδιας διακίνησης, δηλαδή υπέρ της απαγόρευσης πώλησης ελαιολάδου απευθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. Παράλληλα, ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής» τάχθηκε χτες υπέρ των νομαρχιακών πλαφόν στο λάδι, δηλαδή να κοπούν ξανά πραγματικές ποσότητες ελαιολάδου από την επιδότηση.

Οσον αφορά στο τελευταίο και μόνιμο σαματά περί πανωγραψιμάτων και αέρα, αν ήθελε η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της θα μπορούσαν να έχουν αντιμετωπίσει το σχετικό πρόβλημα. Δεν το κάνουν όμως γιατί τους βολεύει ως άλλοθι στην πολιτική περιορισμού της εγχώριας αγροτικής παραγωγής και στα υπόλοιπα επικοινωνιακά παιχνίδια. Δυστυχώς, σ' αυτό συνηγορούν και οι διοικήσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ και της «Ελαιουργικής», προσδοκώντας σε ατομικά ανταλλάγματα... Και κανείς τους δε λέει στους ελαιοπαραγωγούς πώς θα επιβιώσουν στο εξής, αφού σε πολύ λίγα χρόνια οι επιδοτήσεις πρόκειται να κοπούν και οι εμπορικές τιμές θα παραμένουν σε εξευτελιστικά επίπεδα!

Μόλις κατάλαβε ότι έχασε την καρέκλα της διεπαγγελματικής οργάνωσης ελαιολάδου, ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής» έσπευσε να καταγγείλει δημόσια τον «σφετεριστή» πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ για διάσπαση του συνεταιριστικού κινήματος και χειραγώγηση της διεπαγγελματικής. Ετσι, έξι και πλέον μήνες τώρα οι Μ. Γαβαλάς και Τζ. Καραμίχας και οι παρατρεχάμενοί τους «τρώγονται» στο παρασκήνιο, για το ποιος θα κάνει τον «τιμονιέρη» στη διεπαγγελματική οργάνωση ελαιολάδου, όπου «καπετάνιοι» θα είναι οι πολυεθνικές και τα ντόπια παραρτήματά τους. Και το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο «καυγάς» γίνεται στο όνομα της προάσπισης των συμφερόντων των ελαιοπαραγωγών!

Αντί, λοιπόν, οι Γαβαλάς και Καραμίχας να καταγγείλουν και να απορρίψουν το μηχανισμό των διεπαγγελματικών, που η ΕΕ και η κυβέρνηση επιβάλλουν στο όνομα της εξυπηρέτησης των κερδοσκοπικών συμφερόντων των πολυεθνικών και των εμποροβιομηχάνων, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για το ποιος θα πρωτομπεί στην υπηρεσία τους, με το αζημίωτο φυσικά... Και στην περίπτωση του ελαιολάδου ως «κομπάρσος» για το ρόλο αυτό φαίνεται να επιλέχτηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, ο Καραμίχας, του οποίου όπου να 'ναι τελειώνει το αρχηγιλίκι στην ΠΑΣΕΓΕΣ και κάπου πρέπει να βολευτεί...

Ετσι ο Γαβαλάς, που έμεινε απ' έξω, βγήκε χτες να καταγγείλει τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ για καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατικής λειτουργίας του Συνεταιριστικού Κινήματος, όσον αφορά την υπόθεση της διεπαγγελματικής οργάνωσης ελαιολάδου. Εκανε επίσης λόγο για διάσπαση του συνεταιριστικού κινήματος, φωτογραφίζοντας ως υποκινητή τον Καραμίχα και αναφέροντας πως η ΕΑΣ Μεσσηνίας αποφάσισε να αποσχιστεί από την «Ελαιουργική», ακολουθώντας το παράδειγμα της ΕΑΣ Λακωνίας, με στόχο την ίδρυση «Πελοποννησιακής Ελαιουργικής». Ακόμα τόνισε με έμφαση πως η ΠΑΣΕΓΕΣ δε δύναται να εκπροσωπείται στη διεπαγγελματική και πρόσθεσε πως 58 Ενώσεις απορρίπτουν το σχέδιο καταστατικού. Εννοείται δηλαδή μόνο το σημείο για το ποιος θα εκπροσωπείται. Αλλά, όπως είπε και ο Μ. Γαβαλάς, ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ κατέθεσε ήδη το καταστατικό της διεπαγγελματικής στο Πρωτοδικείο για αναγνώριση ως «αστική εταιρεία». Αν όμως δεν είχε αποκλειστεί η εκπροσώπευση της διοίκησης της «Ελαιουργικής» στη διεπαγγελματική, δηλαδή ο πρόεδρός της, θα γινόταν τόση φασαρία;.. Και σκηνικά σαν και τούτο δεν προβληματίζουν καθόλου τους ελαιοπαραγωγούς που αναδεικνύουν τέτοια πρόσωπα στις προεδρικές καρέκλες της ΠΑΣΕΓΕΣ και της «Ελαιουργικής»;!

Σε δυναμικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις ετοιμάζονται να προχωρήσουν οι πληγέντες από την κακοκαιρία σταφυλοπαραγωγοί του Νομού Λευκάδας, στην περίπτωση που δε ληφθούν άμεσα μέτρα από την κυβέρνηση που να διασφαλίζουν την επιβίωσή τους. Αυτή είναι η ομόφωνη απόφαση που πήραν οι σταφυλοπαραγωγοί του νομού, κάτω από την πίεση των επιπτώσεων της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ, σε μία διεξοδική συζήτηση, στη συγκέντρωση που έγινε προ ημερών στην Καρυά. Η συνέλευση έγινε ύστερα από πρόταση της Αγροτικής Λαϊκής Ενότητας προς το ΔΣ της Ενωσης Αγροτικών Συν/σμών Λευκάδας «ΤΑΟΛ». Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της Ενωσης, όπως τονίζουν εκπρόσωποι της παράταξης, όλο το προηγούμενο διάστημα στήριξε με τη στάση της την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική.

Σε σχετική ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή Σταφυλοπαραγωγών Λευκάδας αναφέρει ότι οι παρατεταμένες άκαιρες βροχοπτώσεις του καλοκαιριού είχαν ως αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή των αμπελώνων της ορεινής και νότιας Λευκάδας. Σημειώνει πως η χαμηλή φετινή σοδειά σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές στο ελαιόλαδο, αλλά και γενικά η μεγάλη ακρίβεια στην αγορά κάνουν δύσκολη έως αδύνατη την επιβίωση των αγροτών. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως εάν δεν παρθούν μέτρα από την κυβέρνηση, ίσως να είναι και το τέλος της αμπελοκαλλιέργειας στο νησί.

«Αρνούμαστε να ξεκληριστούμε, θα προστατέψουμε τον τόπο μας από την ερήμωση και την εγκατάλειψη με κάθε τίμημα» τονίζεται στην ανακοίνωση. Οι παραγωγοί απαιτούν την άμεση ολοκλήρωση της καταγραφής από τον ΕΛΓΑ των ζημιών που έχουν υποστεί οι αμπελώνες, τη δίκαιη και ικανοποιητική αποζημίωσή τους για να μπορέσουν να συνεχίσουν την επόμενη χρονιά. Επίσης, ζητάνε να παρθούν μέτρα για τη διάθεση του αποθηκευμένου κρασιού, να ισχύσει η κοινοτική προτίμηση και να σταματήσουν οι εισαγωγές κρασιού από τρίτες χώρες (όπως π.χ. η εισαγωγή που γίνεται με την «απελευθέρωση» της αγοράς βαφικού κρασιού από τα Σκόπια και τη Νότια Αφρική, ενώ η ποικιλία τέτοιου είδους, του βιρτζαμιού, παράγεται στη Λευκάδα και δεν αξιοποιείται). Να εκπονηθεί πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των προβληματικών αμπελώνων και να ενισχυθούν αποτελεσματικά έως ότου οι αμπελουργοί πάρουν σοδειά από την καινούρια ποικιλία.