Ξανά με πρόσκαιρες εντυπώσεις επιχειρούν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της να κοροϊδέψουν τους ελαιοπαραγωγούς. Από το υπουργείο Γεωργίας προχτές και από την «Ελαιουργική» χτες ανακοινώθηκε ως «ικανοποιητικό γεγονός» πως η προκαταβολή της επιδότησης στο λάδι για την παραγωγή της περιόδου 2001/2002 είναι αυξημένη και φτάνει τις 400 δραχμές το κιλό. Δε λένε όμως ότι αυτό έγινε λόγω της κακοκαιρίας του περασμένου χειμώνα, που περιόρισε την παραγωγή λαδιού σε χαμηλά επίπεδα. Φαίνεται δηλαδή πως έφτασαν τα πράγματα για την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της να παρακαλάνε να μην πάει καλά ο καιρός και να μην υπάρχει παραγωγή πάνω από τα περιοριστικά πλαφόν της ΕΕ (419.000 τόνοι στο λάδι), για να προκύψει μια πλασματική εικόνα ψευτοεντυπωσιασμού, πως η επιδότηση θα είναι καλή και ολόκληρη. Αυτό γίνεται φέτος στο λάδι και αυτό πάει να γίνει και στο βαμβάκι. Πέρσι και πρόπερσι, όμως, που η σοδειά ήταν καλή, οι ελαιοπαραγωγοί στέναζαν κάτω από τις ζώνες παραγωγής και τις μη επιδοτούμενες ή ασυμβίβαστες ποσότητες, προκειμένου να εμφανιστεί στα χαρτιά κάπως μεγαλύτερη η επιδότηση στο λάδι.

Αλλά η κυβέρνηση ευελπιστεί πως οι ελαιοπαραγωγοί ξεχνούν εύκολα και πως του χρόνου τέτοιον καιρό θα έχει βρει κάποιο άλλο επικοινωνιακό τρικ να τους εξαπατήσει. Η νέα παραγωγή προβλέπεται να είναι πολύ καλή στις περισσότερες περιοχές της χώρας και πολύ μεγαλύτερη από το πλαφόν των 419.000 τόνων. Ετσι, είναι σίγουρο ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα ξαναπέσουν στη δαγκάνα των ζωνών παραγωγής και των νομαρχιακών πλαφόν και θα ξαναέχουν ποσότητες λαδιού εκτός επιδότησης, για να κάνει η κυβέρνηση πολιτική περιορισμού της παραγωγής και επικοινωνιακά παιχνίδια. Εκτός αυτών, ενόψει της νέας παραγωγής, που αναμένεται να είναι πολύ καλή ποιοτικώς, ήδη οι τιμές παραγωγού κατρακυλούν και, όπως λέγεται από παράγοντες που γνωρίζουν το αντικείμενο, οι εμπορικές τιμές στο λάδι θα πιάσουν πάτο την ερχόμενη εμπορική περίοδο.

Η κυβέρνηση, βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση θα κάνει ξανά την «πάπια». Αφού πρώτα έβαλε ένα ακόμα εμπόδιο στους πραγματικούς παραγωγούς ελαιολάδου να μπορούν να πωλούν μόνοι τους τη σοδειά τους, καταργώντας με την ψήφιση σχετικού κανονισμού στην ΕΕ το 16κιλο τενεκέ, θα επικαλεστεί ως συνήθως τους νόμους της «ελεύθερης αγοράς». Και στη δεδομένη αυτή κυβερνητική πολιτική εξυπηρέτησης των κερδοσκοπικών συμφερόντων, των συμφερόντων των πολυεθνικών και των εμποροβιομηχάνων, εμφανίστηκε χτες αρωγός και ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής», που τάχτηκε χτες σθεναρά... κατά της πλανόδιας διακίνησης, δηλαδή υπέρ της απαγόρευσης πώλησης ελαιολάδου απευθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές. Παράλληλα, ο πρόεδρος της «Ελαιουργικής» τάχθηκε χτες υπέρ των νομαρχιακών πλαφόν στο λάδι, δηλαδή να κοπούν ξανά πραγματικές ποσότητες ελαιολάδου από την επιδότηση.

Οσον αφορά στο τελευταίο και μόνιμο σαματά περί πανωγραψιμάτων και αέρα, αν ήθελε η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της θα μπορούσαν να έχουν αντιμετωπίσει το σχετικό πρόβλημα. Δεν το κάνουν όμως γιατί τους βολεύει ως άλλοθι στην πολιτική περιορισμού της εγχώριας αγροτικής παραγωγής και στα υπόλοιπα επικοινωνιακά παιχνίδια. Δυστυχώς, σ' αυτό συνηγορούν και οι διοικήσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ και της «Ελαιουργικής», προσδοκώντας σε ατομικά ανταλλάγματα... Και κανείς τους δε λέει στους ελαιοπαραγωγούς πώς θα επιβιώσουν στο εξής, αφού σε πολύ λίγα χρόνια οι επιδοτήσεις πρόκειται να κοπούν και οι εμπορικές τιμές θα παραμένουν σε εξευτελιστικά επίπεδα!