ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Οχτώβρη 2002
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Κυψέλη πολιτισμού ο Βύρωνας

Ο Δήμος Βύρωνα, πολλά χρόνια τώρα, διοργανώνει το μεγάλο του Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων» μια ολοκληρωμένη Πολιτιστική Πρόταση, που αποτελεί την κορύφωση μιας πολυσχιδούς πολιτιστικής διαδικασίας, που διαρκεί 365 μέρες το χρόνο και μετατρέπει το δήμο σε κυψέλη πολιτισμού. Η δημοτική Αρχή υπηρετεί τον πολιτισμό με υπευθυνότητα και σεβασμό και παλεύει ενάντια στην πολιτιστική παρακμή και την εμπορευματοποίηση της τέχνης.

Ο χώρος των Βράχων όπου γίνεται το Φεστιβάλ έχει μετατραπεί σε πολιτιστική ανάσα. Αρχικά στήθηκε το Θέατρο Βράχων και ονομάστηκε «Μελίνα Μερκούρη» και μετά ένα άλλο στολίδι, ένα νέο θέατρο 700 θέσεων που πήρε το όνομα της «Αννας Συνοδινού». Κάθε χρόνο οι παραγωγές του Φεστιβάλ είναι όλο και περισσότερες και έχει φιλοξενήσει πολύ σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες από ελληνικά και ξένα σχήματα. Με τα σημερινά δεδομένα είναι το μεγαλύτερο Φεστιβάλ στην Ελλάδα σε πλήθος εκδηλώσεων και προσέλευση κοινού. Ο χώρος που φιλοξενεί τα δύο θέατρα φιλοξενεί επίσης βιβλιοπωλείο και δύο μπαράκια, όπου οι θεατές μπορούν να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους μέχρι την έναρξη της παράστασης.

Εκπαιδευτικά προγράμματα

Για τέταρτη συνεχή χρονιά λειτουργεί και φέτος ειδικό τμήμα ζωγραφικής για ενήλικες, με στόχο την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου με δημιουργικές δραστηριότητες.


Η γενική κατεύθυνση του Δήμου Βύρωνα είναι η ελεύθερη έκφραση των παιδιών μέσα σ' ένα πλαίσιο μαθημάτων με ζωγραφική, κατασκευές, μικρογλυπτική, κολάζ, επισκέψεις σε μουσεία και πινακοθήκες, για τη γνωριμία και την εξοικείωσή τους με την Τέχνη.

Το Φωτογραφικό Εργαστήριο του Δήμου Βύρωνα λειτούργησε για πρώτη φορά το 2000. Κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων, οι σπουδαστές παρακολουθούν θεωρητικά και εργαστηριακά μαθήματα, βασικές αρχές της φωτογραφικής τέχνης, ιστορία της φωτογραφίας, αισθητική, ειδικές φωτογραφικές τεχνικές, κ.ά.

Η Μουσική Σχολή ξεκίνησε από πρόπερσι τη λειτουργία, εκτός του τμήματος των παιδιών, και του ειδικού τμήματος ενηλίκων. Και στα δύο τμήματα διδάσκονται: κιθάρα, πιάνο, και θεωρία σολφέζ.

Φέτος, το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου κλείνει τέσσερα χρόνια δημιουργικής ζωής. Σ' αυτό το μικρό, αλλά καθοριστικό διάστημα, οι συντελεστές που το στελεχώνουν έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, με αποτέλεσμα να κερδίσει μια από τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στους ερασιτεχνικούς θιάσους της χώρας μας. Σήμερα περισσότερα από 60 νέα παιδιά, από 8 έως και 30 ετών, συμμετέχουν στο Εργαστήρι.

Παιδί και πολιτισμός

Τα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά προγράμματα που διοργανώνει το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Βύρωνα, απευθύνονται σε όλους τους μαθητές της Α΄ βάθμιας και ως ένα σημείο της Β΄ βάθμιας εκπαίδευσης. Συνεργάζεται με Πανεπιστημιακούς Καθηγητές, Μουσειοπαιδαγωγούς, Παιδαγωγούς, Εικαστικούς, Ηθοποιούς, Σκηνοθέτες, κ.ά.

Επί 15 χρόνια προσφέρεται σε χιλιάδες μαθητές, υψηλού επιπέδου ψυχαγωγία και γνώσεις, συμβάλλοντας στην αναβάθμιση του σχολικού προγράμματος, σε ώρες διδακτικές και εξωσχολικές. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα γίνονται από Μουσειοπαιδαγωγό σε ώρα διδακτική και απευθύνονται στους μαθητές όλων των Δημοτικών Σχολείων του Βύρωνα, από την Α΄ έως και τη ΣΤ΄ τάξη.

Επίσης, το Θεατρικό Παιχνίδι μέσα στο σχολείο ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια με εμψυχωτές συνεργάτες του Πνευματικού Κέντρου Βύρωνα, θεατρολόγους, ηθοποιούς, οι οποίοι δουλεύουν με τα παιδιά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Ο Κύκλος «ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ», που αποτελεί θεσμό στο Δήμο Βύρωνα εδώ και 16 χρόνια, περιλαμβάνει μια σειρά εκδηλώσεων που διαρκεί τρεις χειμερινούς μήνες και αποτελεί προσφορά της Δημοτικής Αρχής και του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου σε όλα τα παιδιά του Βύρωνα.

Τέλος, σημαντική είναι και η διοργάνωση εδώ και 15 χρόνια του Παιδικού Φεστιβάλ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το 10ο ΠΑΙΔΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ (Μάης 1995) βραβεύτηκε με ΡΕΚΟΡ ΓΚΙΝΕΣ καθώς τα παιδιά του Βύρωνα ζωγράφισαν πανό, μήκους 2.500 μέτρων, δίνοντας με το δικό τους τρόπο τη μάχη για την προστασία του περιβάλλοντος.

Η Δημοτική Αρχή του Βύρωνα, ευαίσθητη πάντα στα μηνύματα των καιρών, πήρε την απόφαση να προσφέρει στο λαό του Βύρωνα αλλά και γενικότερα της Αθήνας έναν ακόμη κινηματογράφο. Ανακαίνισε την αίθουσα της Νέας Ελβετίας, η οποία είναι χωρητικότητας 280 ατόμων και ξεκίνησε από πέρσι να λειτουργεί σαν Δημοτικός Κινηματογράφος με ταινίες πρώτης προβολής.


Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα...

«

Ομορφη πόλη... Η Αθήνα αύριο». Δυο σλόγκαν, των δύο υποψηφίων δημάρχων του δικομματισμού, που πάνε πακέτο... Ο μεν κόβει, η δε ράβει τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα. Κι οι δυο μαζί, ως αθώες περιστερές, ως άμοιροι ευθυνών της ολέθριας -και για το Δήμο Αθήνας - πολιτικής των πρασινομπλέ κυβερνήσεών τους, τα εκσφενδονίζουν στα κεφάλια μας, συναγω-ανταγωνιζόμενοι ποιος θα παραμυθιάσει καλύτερα τον παραζαλισμένο από τα μυριάδες προβλήματα Αθηναίο ψηφοφόρο. Ως σύγχρονοι Μινχάουζεν, ως σύγχρονοι «σταυροφόροι», βγήκαν στην εκλογική γκιόστρα, παριστάνοντας ότι κονταροχτυπιούνται και προπαντός τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, όπως λέει ο λαός. Οτι, εκτός των άλλων, θα «εκπολιτίσουν» την Αθήνα και τη ζωή των δημοτών της. Και, βέβαια, «δε λεν κουβέντα, κρατάν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» για την καταστροφική πολιτική του δικομματικού παιγνίου τους από τη μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα.

Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς με τις «εκπολιτιστικές» προτάσεις τους; Πώς να ξεχωρίσει τις παραλλαγές, τα πανομοιότυπα «θα» των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην Αθήνα, Χρ. Παπουτσή και Ντ. Μπακογιάννη; Εκαναν, βέβαια, μερικές μικροαλλαγές στη σειρά, στη διατύπωση, σε επιμέρους θέματα, ώστε να μην προδοθούν ότι με το ίδιο, ακριβώς, «σκονάκι» τα έγραψαν. Ιδού μερικά από τα «θα» τους:

Ως «θεραπεία πάσας νόσου» της Αθήνας, με τους ίδιους σε πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η «Πολιτιστική Ολυμπιάδα» και η - συνεχώς συρρικνούμενη - ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων.

Αναβίωση της Ακαδημίας Πλάτωνος ως διεθνούς φιλοσοφικού κέντρου (!), τάζει ο μεν. Προ-Πολιτιστική Ολυμπιάδα, «Σχολή των Αθηνών» και «Πνευματική Ολυμπιάδα», τάζει η δε. Θεσμοθέτηση πανευρωπαϊκής συνάντησης νέων δημιουργών, διαγωνισμό νέων καλλιτεχνών, «Αθηναϊκές Γιορτές Ανοιξης», πολιτιστικό κέντρο αποδήμων και πολυπολιτισμικά πολύκεντρα, ο μεν. Διεθνείς εκδηλώσεις, διεθνή τριενάλε εικαστικών, βραβείο για νέους αρχιτέκτονες, εκδηλώσεις νέων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, η δε. Αισθητική πολιτική σε όλη την πόλη, θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για αισθητική αναμόρφωση των όψεων κτιρίων, αναβάθμιση, συντήρηση, φύλαξη των ιστορικών και πολιτιστικών μνημείων και κτιρίων, συνεργασία με την Αρχιτεκτονική Σχολή, τη Σχολή Καλών Τεχνών, το ΤΕΕ για την αισθητική αναβάθμιση κτιρίων ο μεν. Ταμεία πολυκατοικιών για χρωματισμό των κτιρίων, «σηματοδότηση» 15 σημείων της πόλης από 15 Ευρωπαίους καλλιτέχνες, επεμβάσεις νέων εικαστικών στις στάσεις του μετρό, «διαδρομές σύγχρονης γλυπτικής», επίβλεψη για εικαστική αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων με το 2% του προϋπολογισμού ανέγερσής τους, η δε.

Αναβίωση του Δημοτικού Θεάτρου, χώρο για στέγαση της Λυρικής Σκηνής η Ντ. Μπακογιάννη. Σύγχρονο Δημοτικό Θέατρο, δημιουργία λυρικού θεάτρου στον Κεραμεικό, ο Χρ. Παπουτσής. Αξιοποίηση του Γκαζιού τάζουν και οι δυο, που σημαίνει προώθηση της εμπορευματικής - εισοδηματικής χρήσης του Γκαζιού, όπως τη «θεμελίωσε» ο Δ. Αβραμόπουλος. Διεθνές Φεστιβάλ Χορού, διεθνές Πανόραμα Κινηματογράφου, αγώνες τραγουδιού «Μ. Χατζιδάκις», συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μέγαρο Μουσικής, τη Λυρική, το Εθνικό Θέατρο, Κέντρο Τέχνης της Πόλης της Αθήνας, αναβάθμιση της Συμφωνικής Ορχήστρας, πολιτική βιβλίου, η Ντ. Μπακογιάννη. Δημοτικό Δίκτυο Θερινών Κινηματογράφων, προγράμματα πολιτιστικής παιδείας για όλες τις ηλικίες (!), ανάδειξη της Δημοτικής Πινακοθήκης, Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου στο Γκάζι, κεντρική βιβλιοθήκη και επτά διαμερισματικές βιβλιοθήκες, δημιουργία θέσεων βιβλιοθηκονόμων, ανάδειξη νέων συγγραφέων, προώθηση βιβλίων μεταφράσεων Αθηναίων συγγραφέων, προώθηση του βιβλίου ο Χρ. Παπουτσής.

Διαβάζεις τα πολιτιστικά προγράμματα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και σου 'ρχεται να τους φωνάξεις: Σιγά, ρε παιδιά! Ενας, ένας! Και για να έχουμε καλό ρώτημα... Εργολαβία πήρατε τον «εκπολιτισμό» της Αθήνας; Και με τι λεφτά θα υλοποιήσει ο καταχρεωμένος Δήμος Αθήνας, αν γίνει ένας από τους δυο σας δήμαρχος, μέσα σε μια τετραετία, έστω ένα από όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα «θα» σας; Θα ασκείτε στο δήμο πολιτική που θα κοντράρεται με την κυβερνητική πολιτική του κόμματός σας; Και γιατί οι κυβερνήσεις και οι δήμαρχοι των κομμάτων σας δεν έκαναν τίποτα τόσες δεκαετίες; Τους εμπόδισε κανείς να κάνουν έστω ένα από τα «σπουδαία» που τώρα «ευαγγελίζεσθε»; Ποιον θαρρείτε ότι κοροϊδεύετε, παριστάνοντας ότι αν γίνετε δήμαρχοι θα είστε οι «αρμόδιοι» και βέβαια οι «σωτήρες» όλων των μεγάλων πολιτιστικών τομέων, τομέων που, ως γνωστόν, χρεώνεται η εκάστοτε κυβέρνηση, οι εκάστοτε αρμόδιοι υπουργοί (λ.χ. Οικονομικών, Πολιτισμού, Παιδείας, ΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης), ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός, υπό τις οδηγίες, πλέον, της ΕΕ; Τόσο «θαυματοποιοί» είστε που δε θα αφήσετε καμιά δουλιά, κανένα έργο για κανέναν επερχόμενο κυβερνήτη ή δήμαρχο; ΄Η, μήπως, απλώς είστε ικανοί ανερυθρίαστα να περιφρονείτε τη νοημοσύνη του λαού; Τόσο πολύ έγινε το ψέμα «δεύτερη φύση» σας; Τόσο πολύ απωλέσατε κάθε αίσθηση του μέτρου και το στοιχειώδες αίσθημα της ντροπής;


Αρ. ΕΛ.


Πολύχρονη παράδοση στην Καισαριανή

Στο ίδιο πνεύμα και ο Δήμος Καισαριανής δεν αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό σαν άθροισμα εκδηλώσεων, προβολή της εφήμερης φίρμας και αντιγραφή της υποκουλτούρας. Αντίθετα για το Δήμο Καισαριανής πολιτισμός σημαίνει ανάπτυξη της καλλιτεχνικής έκφρασης όλων των δημοτών, η διαμόρφωση της αισθητικής του ανθρώπου, προβολή της ιστορίας της Καισαριανής και των πολύχρονων παραδόσεών της.

Το Πνευματικό Κέντρο της Καισαριανής λειτουργεί σαν αληθινό κύτταρο πολιτισμού. Κάθε χρόνο περισσότερα από 1.300 άτομα μετέχουν δωρεάν στα τμήματα: ζωγραφικής, ελληνικών παραδοσιακών χορών, κλασικού μπαλέτου, θεάτρου, μοντέρνων χορών, θεατρικού παιχνιδιού, μουσικών οργάνων, αγιογραφίας, κλπ. Στο τέλος κάθε χρονιάς όλα τα τμήματα παρουσιάζουν εκδηλώσεις, εκθέσεις και παραστάσεις.

Από την άποψη της υποδομής, μηχανογραφήθηκαν πλήρως όλες οι υπηρεσίες του Πνευματικού Κέντρου και της Βιβλιοθήκης, ενώ αγοράστηκαν νέα μουσικά όργανα. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη συνεχίζει επιτυχώς τη λειτουργία της, ενώ εμπλουτίζεται διαρκώς με νέα βιβλία.

Εκτός αυτών ο Δήμος Καισαριανής προγραμματίζει την απόκτηση ανοιχτού δημοτικού θεάτρου στο παλιό νταμάρι στο χώρο του Δημοτικού Σταδίου, ενώ στοχεύει στη συνεχή αναβάθμιση των προγραμμάτων του Πνευματικού Κέντρου με: ειδικά τμήματα για παιδιά προσχολικής ηλικίας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τμήμα εκμάθησης παραδοσιακών μουσικών οργάνων, τμήμα θεωρητικών μαθημάτων για όσα παιδιά βρίσκονται στο μουσικό τμήμα, θεατρικό παιχνίδι στα δημοτικά σχολεία και το Ειδικό Πειραματικό Σχολείο Καισαριανής.

Τέλος ο κινηματογράφος «ΑΙΟΛΙΑ» συνεχίζει να αντιστέκεται στο κάλεσμα των καιρών που θέλουν τους θερινούς κινηματογράφους να κλείνουν και να συγκεντρώνονται οι αίθουσες προβολής σε μονοπωλιακά συμφέροντα.


Μποϊκοτάζ 3

Η «αρχαία αγορά», λοιπόν, έγραφα στο σημείωμα της προηγούμενης Κυριακής, δεν ήταν μόνο ένας χώρος, όπου οι πολίτες αγόραζαν και πουλούσαν τα προϊόντα τους, αλλά και ένας χώρος όπου μαζεύονταν και αυτοί που δεν ήθελαν ούτε να αγοράσουν ούτε και να πουλήσουν, ήθελαν όμως να μιλήσουν, να ακούσουν και να συζητήσουν. Σ' αυτήν την αγορά σύχναζε και ο Σωκράτης και ο Πλάτων, όπως και στην παλαίστρα. Τα μικρά μαγαζάκια, μάλιστα, τα κουρεία, τα παπουτσίδικα, και τα διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εργαστήριο του Λυσία, του φημισμένου, ρήτορα -δικηγόρου της Αρχαίας Αθήνας, που έφτιαχνε όπλα ήταν πασίγνωστο στέκι των Αθηναίων. Εκεί πήγαιναν να κουβεντιάσουν για όλα τα θέματα που απασχολούσαν της Αθηναϊκή Δημοκρατία. Λέγεται, μάλιστα, ότι οι πιο φλύαροι μαγαζάτορες της περιοχής του Ιλισού, όπου βρίσκονταν τα μικρομάγαζα αυτά, ήταν οι μπαρμπέρηδες, οι κουρείς, δηλαδή. Γιατί αυτοί, όσο κρατούσαν παγιδευμένο τον πελάτη τους, κάτω από την απειλή, ποιος ξέρει ποιου απειλητικού «ξυραφιού», μιλούσαν ασταμάτητα. Ετσι, λένε, οι αρχαίες πηγές, όταν πήγε κάποιος Aθηναίος πολίτης για να κουρευτεί, και τον ρώτησε ο κουρέας «Πώς σε κείρω;», δηλαδή, «πώς να σε κουρέψω;», αυτός απάντησε, «Σιωπών».

Η αγορά όμως δεν ήταν μια περιοχή της πόλης, όποιας πόλης, που έμενε έτσι, αναλλοίωτη, όσον αφορά τη λειτουργία της, όπως είναι μια εκκλησία, π.χ., ένα γήπεδο ή ένα νοσοκομείο. Ως εξάρτημα του τρόπου παραγωγής, άλλοτε ήταν ένας χώρος ανταλλαγής προϊόντων, και άλλοτε ένας χώρος ανταλλαγής απόψεων και ιδεών. Ο καπιταλισμός όμως έδωσε στην «αγορά» ένα άλλο περιεχόμενο και νόημα. Οταν μάλιστα τη χαρακτήρισε και «ελεύθερη», τότε τη μετέτρεψε σε ένα απέραντο και ανεξέλεγκτο «εργαστήριο» παραγωγής κέρδους. Μια ξέφραγη αρένα σύγκρουσης, απάτης και εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Οπου, πραγματικά οι σχέσεις των ανθρώπων έγιναν σχέσεις εμπορευμάτων, κάτω από την αμείλικτη απειλή των νόμων της αγοράς ΧΕΧ ή ΕΧΕ (δηλαδή Χρήμα - Εμπόρευμα - Χρήμα ή Εμπόρευμα-Χρήμα - Εμπόρευμα). Και όπου ο άνθρωπος δεν ήταν ένας απλός «ανταλλάκτης», αγοραστής ή πωλητής, ομιλητής ή ακροατής. Δεν ήταν, με κανέναν τρόπο παραγωγός πολιτισμού, ήταν πια ένας απρόσωπος «καταναλωτής», ήταν το αξιολύπητο «καλάθι» της νοικοκυράς, ο αντίπαλος μιας ορατής ή αόρατης ταμειακής μηχανής που με τα πλήκτρα και τους αριθμούς της προσδιόριζε τη μοίρα του.

Και έτσι εξακολουθεί η «αγορά» να είναι πεδίο, όπου συγκρούονται δυο απρόσωπες μάζες, των πωλητών και των καταναλωτών. Αυτός, μάλιστα, ο χαρακτηρισμός «καταναλωτής» είναι πολύ ενδεικτικός του τρόπου, με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο άνθρωπος της αγοράς: ως μηχανισμός που «καταναλίσκει», καταστρέφει, με άλλα λόγια, ξοδεύει και εξαφανίζει ό,τι ένας άλλος μηχανισμός παρήγαγε. Δεν είναι καθόλου περίεργο, λοιπόν, που κάποια στιγμή οι δυο αυτοί «μηχανισμοί»: ο παραγωγικός και ο καταναλωτικός ήρθαν αντιμέτωποι. Συγκρούστηκαν. Και στην περίπτωση αυτής της σύγκρουσης αντιστράφηκαν οι όροι. Αντί, δηλαδή, ο πελάτης να ζητήσει από τον κουρέα του να τον κουρέψει «σιωπών», στην περίπτωση της σημερινής «ελεύθερης» αγοράς ο κερδοσκόπος πωλητής ζητάει από τον πελάτη τους να αγοράζει «σιωπών». Αδιαμαρτύρητα, δηλαδή. Ωσπου ο παλιός «ανταλλάκτης» της προϊστορίας, ο αγαθός αγοραστής της Ιστορίας, ο πελάτης, ο καταναλωτής των οργισμένων οπωροκηπευτικών ξέσπασε. Πέταξε στην άκρη το καλάθι της νοικοκυράς και κήρυξε «μποϊκοτάζ». Αρνήθηκε, με άλλα λόγια, να παίξει το ρόλο σε μια δημιουργική παράσταση, όπως είναι αυτή που άρχισε να παίζεται από τη νεολιθική εποχή, όχι όμως με σκοπό το Κέρδος, αλλά την Επιβίωση, τον Πολιτισμό!


Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ