Σε 108.000 ανεβάζει τα ΙΧ αυτοκίνητα, που κυκλοφορούν καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας, μια παλιότερη μελέτη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Σήμερα, ίσως, είναι ακόμη περισσότερα. Σε 100.000 ανέρχονται τα δίκυκλα. Εχει προσδιοριστεί, μάλιστα, ότι εντός των ορίων του μικρού δακτυλίου και στο χρονικό διάστημα από τις 10 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι, 100.000 αυτοκίνητα και αρκετές δεκάδες χιλιάδες δίκυκλα ζητούν εναγωνίως μια θέση στάθμευσης. Οι τελευταίες ανέρχονται σε 68.000 για αυτοκίνητα και 4.000 για δίτροχα. Αυτές είναι οι νόμιμες. Οσοι σταθούν τυχεροί, έχει καλώς. Οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουν από χτες τις καθημερινές πλέον εξορμήσεις της Τροχαίας και τις συνεπαγόμενες τσουχτερές ποινές: Πρόστιμο 61 ευρώ και αφαίρεση πινακίδων για 20 μέρες. Οποιος θέλει να παραλάβει τις πινακίδες του γρηγορότερα, θα πρέπει να πληρώσει το τριπλάσιο πρόστιμο, δηλαδή 183 ευρώ, και ένα ακόμη για χαρτόσημο. Κι αν, μάλιστα, είναι διπλά άτυχος και το όχημά του μεταφερθεί από γερανό, τότε επιβαρύνεται -πέραν του προστίμου - με άλλα 45 ευρώ, για το κόστος μεταφοράς.

Το κυκλοφοριακό - και όχι μόνον... - αδιέξοδο στο ευρύτερο κέντρο της πρωτεύουσας είναι περισσότερο κι από φανερό. Οπως και ο εισπρακτικός χαρακτήρας των εξορμήσεων της Τροχαίας.

Και τι μπορεί να γίνει; Υπάρχει διέξοδος; Είναι λογικά και αναπόφευκτα ερωτήματα, που τα θέτει κάθε καλόπιστος, είτε ταλαιπωρείται είτε όχι στο κέντρο της Αθήνας. Και, βέβαια, δεν έχουν εύκολη την απάντηση. Κυρίως γιατί το πρόβλημα δεν είναι, πλέον, μόνον κυκλοφοριακό, ούτε καν απλά και μόνον τεχνοκρατικό. Σίγουρα, πάντως, δεν αποτελούν την όποια ουσιαστική και ριζική λύση οι εξορμήσεις της Τροχαίας. Ούτε, όμως, και η προτεινόμενη κατασκευή χώρων πάρκινγκ θα προσφέρει μόνιμη λύση, αφού η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει αποδείξει, ότι πολύ γρήγορα τα αυτοκίνητα γίνονται περισσότερα από τις θέσεις παρκαρίσματος.

Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας είναι άμεσα και άρρηκτα δεμένο με το σύνολο των υπολοίπων προβλημάτων, που κάνουν τις συνθήκες ζωής στην πρωτεύουσα όλο και λιγότερο ανθρώπινες. Και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά, χωρίς την εφαρμογή μιας γενικότερης, ριζικά διαφορετικής πολιτικής, η οποία θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού. Μόνον η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής μπορεί να κάνει ανθρώπινη τη ζωή στην πρωτεύουσα και να υλοποιήσει όλα τα απαραίτητα για το σκοπό αυτό μέτρα.

Σε «φίλους»

στηριζόμαστε

και όλο γκρεμιζόμαστε

σε «φίλους»

και «προστάτες»

να λείπουν

τέτοιες πλάτες!

* * *

Σ' «εταίρους»

βάση δίνουμε

και δες μισοί θα μείνουμε

μην τρέφουμ' αυταπάτες

θα σβήσουμε

απ' τους χάρτες!

* * *

Η Κύπρος

κοίτα νίλα μας

την τρώει

ο «Αττίλας» μας

και πάμε παρακάτω

«ζήτω ΕΟΚ και ΝΑΤΟ»!

* * *

Προστάτες

στην καμπούρα μας

και μόνιμη

η χασούρα μας

το «ανήκομεν στη Δύση»,

πάει θα μας ξεκληρίσει!